ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 1365
ਲੈ ਫਾਹੇ ਉਠਿ ਧਾਵਤੇ ਸਿ ਜਾਨਿ ਮਾਰੇ ਭਗਵੰਤ ॥੧੦॥
lai faahe utth dhaavate si jaan maare bhagavant |10|അവർ കുരുക്ക് എടുത്ത് ഓടുന്നു; എന്നാൽ ദൈവം അവരെ നശിപ്പിക്കുമെന്ന് ഉറപ്പാണ്. ||10||
ਕਬੀਰ ਚੰਦਨ ਕਾ ਬਿਰਵਾ ਭਲਾ ਬੇੜਿੑਓ ਢਾਕ ਪਲਾਸ ॥
kabeer chandan kaa biravaa bhalaa berrio dtaak palaas |കബീർ, ചന്ദനമരം, കളകളാൽ ചുറ്റപ്പെട്ടതാണെങ്കിലും നല്ലത്.
ਓਇ ਭੀ ਚੰਦਨੁ ਹੋਇ ਰਹੇ ਬਸੇ ਜੁ ਚੰਦਨ ਪਾਸਿ ॥੧੧॥
oe bhee chandan hoe rahe base ju chandan paas |11|ചന്ദനമരത്തിന് സമീപം താമസിക്കുന്നവർ ചന്ദനമരം പോലെയാകും. ||11||
ਕਬੀਰ ਬਾਂਸੁ ਬਡਾਈ ਬੂਡਿਆ ਇਉ ਮਤ ਡੂਬਹੁ ਕੋਇ ॥
kabeer baans baddaaee booddiaa iau mat ddoobahu koe |കബീർ, മുള അതിൻ്റെ അഹങ്കാരത്തിൽ മുങ്ങിമരിച്ചു. ആരും ഇങ്ങനെ മുങ്ങരുത്.
ਚੰਦਨ ਕੈ ਨਿਕਟੇ ਬਸੈ ਬਾਂਸੁ ਸੁਗੰਧੁ ਨ ਹੋਇ ॥੧੨॥
chandan kai nikatte basai baans sugandh na hoe |12|ചന്ദനമരത്തിന് സമീപം മുളയും വസിക്കുന്നു, പക്ഷേ അത് അതിൻ്റെ സുഗന്ധം സ്വീകരിക്കുന്നില്ല. ||12||
ਕਬੀਰ ਦੀਨੁ ਗਵਾਇਆ ਦੁਨੀ ਸਿਉ ਦੁਨੀ ਨ ਚਾਲੀ ਸਾਥਿ ॥
kabeer deen gavaaeaa dunee siau dunee na chaalee saath |കബീർ, മർത്യൻ തൻ്റെ വിശ്വാസം നഷ്ടപ്പെടുന്നു, ലോകത്തിനുവേണ്ടി, എന്നാൽ അവസാനം ലോകം അവനോടൊപ്പം പോകില്ല.
ਪਾਇ ਕੁਹਾੜਾ ਮਾਰਿਆ ਗਾਫਲਿ ਅਪੁਨੈ ਹਾਥਿ ॥੧੩॥
paae kuhaarraa maariaa gaafal apunai haath |13|വിഡ്ഢി സ്വന്തം കൈകൊണ്ട് കോടാലി കൊണ്ട് സ്വന്തം കാലിൽ അടിക്കുന്നു. ||13||
ਕਬੀਰ ਜਹ ਜਹ ਹਉ ਫਿਰਿਓ ਕਉਤਕ ਠਾਓ ਠਾਇ ॥
kabeer jah jah hau firio kautak tthaao tthaae |കബീർ, ഞാൻ പോകുന്നിടത്തെല്ലാം അത്ഭുതങ്ങൾ കാണാറുണ്ട്.
ਇਕ ਰਾਮ ਸਨੇਹੀ ਬਾਹਰਾ ਊਜਰੁ ਮੇਰੈ ਭਾਂਇ ॥੧੪॥
eik raam sanehee baaharaa aoojar merai bhaane |14|എന്നാൽ ഏകനായ ഭഗവാൻ്റെ ഭക്തരില്ലാതെ എനിക്കിതെല്ലാം മരുഭൂമിയാണ്. ||14||
ਕਬੀਰ ਸੰਤਨ ਕੀ ਝੁੰਗੀਆ ਭਲੀ ਭਠਿ ਕੁਸਤੀ ਗਾਉ ॥
kabeer santan kee jhungeea bhalee bhatth kusatee gaau |കബീർ, വിശുദ്ധരുടെ വാസസ്ഥലം നല്ലതാണ്; നീതികെട്ടവരുടെ വാസസ്ഥലം അടുപ്പുപോലെ കത്തുന്നു.
ਆਗਿ ਲਗਉ ਤਿਹ ਧਉਲਹਰ ਜਿਹ ਨਾਹੀ ਹਰਿ ਕੋ ਨਾਉ ॥੧੫॥
aag lgau tih dhaulahar jih naahee har ko naau |15|ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിക്കാത്ത മാളികകൾ കത്തിനശിച്ചേക്കാം. ||15||
ਕਬੀਰ ਸੰਤ ਮੂਏ ਕਿਆ ਰੋਈਐ ਜੋ ਅਪੁਨੇ ਗ੍ਰਿਹਿ ਜਾਇ ॥
kabeer sant mooe kiaa roeeai jo apune grihi jaae |കബീർ, ഒരു വിശുദ്ധൻ്റെ മരണത്തിൽ കരയുന്നതെന്തിന്? അവൻ തൻ്റെ വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങുകയേയുള്ളൂ.
ਰੋਵਹੁ ਸਾਕਤ ਬਾਪੁਰੇ ਜੁ ਹਾਟੈ ਹਾਟ ਬਿਕਾਇ ॥੧੬॥
rovahu saakat baapure ju haattai haatt bikaae |16|കടയിൽ നിന്ന് കടകളിലേക്ക് വിൽക്കുന്ന നികൃഷ്ടനായ, വിശ്വാസമില്ലാത്ത സിനിക്ക് വേണ്ടി നിലവിളിക്കുക. ||16||
ਕਬੀਰ ਸਾਕਤੁ ਐਸਾ ਹੈ ਜੈਸੀ ਲਸਨ ਕੀ ਖਾਨਿ ॥
kabeer saakat aaisaa hai jaisee lasan kee khaan |കബീർ, ഒരു കഷ്ണം വെളുത്തുള്ളി പോലെയാണ് അവിശ്വാസി.
ਕੋਨੇ ਬੈਠੇ ਖਾਈਐ ਪਰਗਟ ਹੋਇ ਨਿਦਾਨਿ ॥੧੭॥
kone baitthe khaaeeai paragatt hoe nidaan |17|ഒരു മൂലയിലിരുന്ന് കഴിച്ചാലും അത് എല്ലാവർക്കും വ്യക്തമാകും. ||17||
ਕਬੀਰ ਮਾਇਆ ਡੋਲਨੀ ਪਵਨੁ ਝਕੋਲਨਹਾਰੁ ॥
kabeer maaeaa ddolanee pavan jhakolanahaar |കബീർ, മായയാണ് വെണ്ണ-ചുരണം, ശ്വാസം ചൂരൽ-വടിയാണ്.
ਸੰਤਹੁ ਮਾਖਨੁ ਖਾਇਆ ਛਾਛਿ ਪੀਐ ਸੰਸਾਰੁ ॥੧੮॥
santahu maakhan khaaeaa chhaachh peeai sansaar |18|വിശുദ്ധന്മാർ വെണ്ണ ഭക്ഷിക്കുമ്പോൾ ലോകം മോർ കുടിക്കുന്നു. ||18||
ਕਬੀਰ ਮਾਇਆ ਡੋਲਨੀ ਪਵਨੁ ਵਹੈ ਹਿਵ ਧਾਰ ॥
kabeer maaeaa ddolanee pavan vahai hiv dhaar |കബീർ, മായ വെണ്ണ-ചുരണം; ശ്വാസം മഞ്ഞുവെള്ളം പോലെ ഒഴുകുന്നു.
ਜਿਨਿ ਬਿਲੋਇਆ ਤਿਨਿ ਖਾਇਆ ਅਵਰ ਬਿਲੋਵਨਹਾਰ ॥੧੯॥
jin biloeaa tin khaaeaa avar bilovanahaar |19|ചുട്ടുപഴുക്കുന്നവൻ വെണ്ണ തിന്നുന്നു; മറ്റുള്ളവ വെറുമൊരു വിറകാണ്. ||19||
ਕਬੀਰ ਮਾਇਆ ਚੋਰਟੀ ਮੁਸਿ ਮੁਸਿ ਲਾਵੈ ਹਾਟਿ ॥
kabeer maaeaa chorattee mus mus laavai haatt |കബീർ, മായ കള്ളനാണ്, അത് കട തകർത്ത് കൊള്ളയടിക്കുന്നു.
ਏਕੁ ਕਬੀਰਾ ਨਾ ਮੁਸੈ ਜਿਨਿ ਕੀਨੀ ਬਾਰਹ ਬਾਟ ॥੨੦॥
ek kabeeraa naa musai jin keenee baarah baatt |20|കബീറിനെ മാത്രം കൊള്ളയടിക്കുന്നില്ല; അവൻ അവളെ പന്ത്രണ്ടു കഷ്ണങ്ങളാക്കി. ||20||
ਕਬੀਰ ਸੂਖੁ ਨ ਏਂਹ ਜੁਗਿ ਕਰਹਿ ਜੁ ਬਹੁਤੈ ਮੀਤ ॥
kabeer sookh na enh jug kareh ju bahutai meet |കബീർ, ഒരുപാട് സുഹൃത്തുക്കളെ ഉണ്ടാക്കിയാൽ ഈ ലോകത്ത് സമാധാനം ഉണ്ടാകില്ല.
ਜੋ ਚਿਤੁ ਰਾਖਹਿ ਏਕ ਸਿਉ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਨੀਤ ॥੨੧॥
jo chit raakheh ek siau te sukh paaveh neet |21|ഏകനായ കർത്താവിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നവർക്ക് ശാശ്വതമായ സമാധാനം ലഭിക്കും. ||21||
ਕਬੀਰ ਜਿਸੁ ਮਰਨੇ ਤੇ ਜਗੁ ਡਰੈ ਮੇਰੇ ਮਨਿ ਆਨੰਦੁ ॥
kabeer jis marane te jag ddarai mere man aanand |കബീർ, ലോകം മരണത്തെ ഭയപ്പെടുന്നു - ആ മരണം എൻ്റെ മനസ്സിൽ ആനന്ദം നിറയ്ക്കുന്നു.
ਮਰਨੇ ਹੀ ਤੇ ਪਾਈਐ ਪੂਰਨੁ ਪਰਮਾਨੰਦੁ ॥੨੨॥
marane hee te paaeeai pooran paramaanand |22|പൂർണ്ണവും പരമവുമായ ആനന്ദം ലഭിക്കുന്നത് മരണത്താൽ മാത്രമാണ്. ||22||
ਰਾਮ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਇ ਕੈ ਕਬੀਰਾ ਗਾਂਠਿ ਨ ਖੋਲੑ ॥
raam padaarath paae kai kabeeraa gaantth na khola |കബീർ, കർത്താവിൻ്റെ നിധി ലഭിച്ചു, പക്ഷേ അതിൻ്റെ കെട്ട് അഴിക്കരുത്.
ਨਹੀ ਪਟਣੁ ਨਹੀ ਪਾਰਖੂ ਨਹੀ ਗਾਹਕੁ ਨਹੀ ਮੋਲੁ ॥੨੩॥
nahee pattan nahee paarakhoo nahee gaahak nahee mol |23|അത് വിൽക്കാൻ വിപണിയില്ല, മൂല്യനിർണ്ണയക്കാരനില്ല, ഉപഭോക്താവില്ല, വിലയില്ല. ||23||
ਕਬੀਰ ਤਾ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰਿ ਜਾ ਕੋ ਠਾਕੁਰੁ ਰਾਮੁ ॥
kabeer taa siau preet kar jaa ko tthaakur raam |കബീർ, കർത്താവ് ആരുടെ യജമാനനാണോ അവനുമായി മാത്രം പ്രണയിക്കുക.
ਪੰਡਿਤ ਰਾਜੇ ਭੂਪਤੀ ਆਵਹਿ ਕਉਨੇ ਕਾਮ ॥੨੪॥
panddit raaje bhoopatee aaveh kaune kaam |24|പണ്ഡിറ്റുകളും മതപണ്ഡിതന്മാരും രാജാക്കന്മാരും ജന്മിമാരും - അവർക്ക് സ്നേഹം കൊണ്ട് എന്ത് പ്രയോജനം? ||24||
ਕਬੀਰ ਪ੍ਰੀਤਿ ਇਕ ਸਿਉ ਕੀਏ ਆਨ ਦੁਬਿਧਾ ਜਾਇ ॥
kabeer preet ik siau kee aan dubidhaa jaae |കബീർ, ഏക നാഥനുമായി പ്രണയത്തിലാകുമ്പോൾ, ദ്വന്ദ്വവും അന്യത്വവും അകന്നുപോകുന്നു.
ਭਾਵੈ ਲਾਂਬੇ ਕੇਸ ਕਰੁ ਭਾਵੈ ਘਰਰਿ ਮੁਡਾਇ ॥੨੫॥
bhaavai laanbe kes kar bhaavai gharar muddaae |25|നിങ്ങൾക്ക് നീളമുള്ള മുടി ഉണ്ടായിരിക്കാം, അല്ലെങ്കിൽ നിങ്ങളുടെ തല മൊട്ടയടിച്ചേക്കാം. ||25||
ਕਬੀਰ ਜਗੁ ਕਾਜਲ ਕੀ ਕੋਠਰੀ ਅੰਧ ਪਰੇ ਤਿਸ ਮਾਹਿ ॥
kabeer jag kaajal kee kottharee andh pare tis maeh |കബീർ, ലോകം കറുത്ത മണം നിറഞ്ഞ ഒരു മുറിയാണ്; അന്ധൻ അതിൻ്റെ കെണിയിൽ വീഴുന്നു.
ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਨ ਕਉ ਪੈਸਿ ਜੁ ਨੀਕਸਿ ਜਾਹਿ ॥੨੬॥
hau balihaaree tin kau pais ju neekas jaeh |26|എറിഞ്ഞിട്ടും രക്ഷപ്പെടുന്നവർക്കും ഞാൻ ബലിയാണ്. ||26||
ਕਬੀਰ ਇਹੁ ਤਨੁ ਜਾਇਗਾ ਸਕਹੁ ਤ ਲੇਹੁ ਬਹੋਰਿ ॥
kabeer ihu tan jaaeigaa sakahu ta lehu bahor |കബീർ, ഈ ശരീരം നശിക്കും; നിങ്ങൾക്ക് കഴിയുമെങ്കിൽ അത് സംരക്ഷിക്കുക.
ਨਾਂਗੇ ਪਾਵਹੁ ਤੇ ਗਏ ਜਿਨ ਕੇ ਲਾਖ ਕਰੋਰਿ ॥੨੭॥
naange paavahu te ge jin ke laakh karor |27|പതിനായിരങ്ങളും ദശലക്ഷങ്ങളും ഉള്ളവർ പോലും അവസാനം നഗ്നപാദനായി പോകണം. ||27||
ਕਬੀਰ ਇਹੁ ਤਨੁ ਜਾਇਗਾ ਕਵਨੈ ਮਾਰਗਿ ਲਾਇ ॥
kabeer ihu tan jaaeigaa kavanai maarag laae |കബീർ, ഈ ശരീരം നശിക്കും; വഴിയിൽ വയ്ക്കുക.
ਕੈ ਸੰਗਤਿ ਕਰਿ ਸਾਧ ਕੀ ਕੈ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਨ ਗਾਇ ॥੨੮॥
kai sangat kar saadh kee kai har ke gun gaae |28|ഒന്നുകിൽ വിശുദ്ധരുടെ കൂട്ടായ്മയായ സാദ് സംഗത്തിൽ ചേരുക, അല്ലെങ്കിൽ ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ പാടുക. ||28||
ਕਬੀਰ ਮਰਤਾ ਮਰਤਾ ਜਗੁ ਮੂਆ ਮਰਿ ਭੀ ਨ ਜਾਨਿਆ ਕੋਇ ॥
kabeer marataa marataa jag mooaa mar bhee na jaaniaa koe |കബീർ, മരിക്കുന്നു, മരിക്കുന്നു, ലോകം മുഴുവൻ മരിക്കണം, എന്നിട്ടും, എങ്ങനെ മരിക്കണമെന്ന് ആർക്കും അറിയില്ല.