ശബ്ദമില്ലാതെ ലോകം വേദനയിൽ അലയുന്നു. സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖം ദഹിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു.
ശബ്ദത്തിലൂടെ, നാമത്തെ ധ്യാനിക്കുക; ശബാദിലൂടെ നിങ്ങൾ സത്യത്തിൽ ലയിക്കും. ||4||
സിദ്ധന്മാർ മായയാൽ ഭ്രമിച്ചു ചുറ്റിനടക്കുന്നു; ഭഗവാൻ്റെ മഹത്തായ സ്നേഹത്തിൻ്റെ സമാധിയിൽ അവർ ലയിച്ചിട്ടില്ല.
മൂന്ന് ലോകങ്ങളും മായയാൽ വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നു; അവർ അത് പൂർണ്ണമായും മൂടിയിരിക്കുന്നു.
ഗുരുവില്ലാതെ മോക്ഷം ലഭിക്കില്ല, മായയുടെ ദ്വന്ദ്വഭാവം നീങ്ങുകയുമില്ല. ||5||
മായ എന്ന് വിളിക്കുന്നത് എന്താണ്? മായ എന്താണ് ചെയ്യുന്നത്?
ഈ ജീവികൾ സുഖവും വേദനയും കൊണ്ട് ബന്ധിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു; അവർ അഹംഭാവത്തിൽ തങ്ങളുടെ കർമ്മങ്ങൾ ചെയ്യുന്നു.
ശബ്ദമില്ലാതെ, സംശയം ദൂരീകരിക്കപ്പെടുന്നില്ല, ഉള്ളിൽ നിന്ന് അഹംഭാവം ഇല്ലാതാകുന്നില്ല. ||6||
സ്നേഹമില്ലാതെ ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയില്ല. ശബ്ദമില്ലാതെ ആർക്കും സ്വീകാര്യത ലഭിക്കില്ല.
ശബ്ദത്തിലൂടെ, അഹംഭാവത്തെ കീഴടക്കുകയും കീഴടക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, മായയുടെ മിഥ്യാബോധം നീങ്ങുന്നു.
ഗുർമുഖ് നാമത്തിൻ്റെ നിധി അവബോധപൂർവ്വം എളുപ്പത്തിൽ നേടുന്നു. ||7||
ഗുരുവില്ലാതെ ഒരാളുടെ സദ്ഗുണങ്ങൾ പ്രകാശിക്കുന്നില്ല; പുണ്യമില്ലാതെ ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയില്ല.
ഭഗവാൻ തൻ്റെ ഭക്തരുടെ പ്രിയനാണ്; അവൻ അവരുടെ മനസ്സിൽ വസിക്കുന്നു. അവർ ആ ദൈവത്തെ അവബോധപൂർവ്വം അനായാസം കണ്ടുമുട്ടുന്നു.
നാനാക്ക്, ശബ്ദത്തിലൂടെ ഭഗവാനെ സ്തുതിക്കുക. അവൻ്റെ കൃപയാൽ അവൻ പ്രാപിച്ചു. ||8||4||21||
സിരീ രാഗ്, മൂന്നാം മെഹൽ:
മായയോടുള്ള വൈകാരികമായ അടുപ്പം എൻ്റെ ദൈവം സൃഷ്ടിച്ചതാണ്; മിഥ്യാബോധത്തിലൂടെയും സംശയത്തിലൂടെയും അവൻ തന്നെ നമ്മെ തെറ്റിദ്ധരിപ്പിക്കുന്നു.
സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ അവരുടെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ ചെയ്യുന്നു, പക്ഷേ അവർ മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല; അവർ തങ്ങളുടെ ജീവിതം പാഴാക്കിക്കളയുന്നു.
ഈ ലോകത്തെ പ്രകാശിപ്പിക്കാനുള്ള വെളിച്ചമാണ് ഗുർബാനി; അവൻ്റെ കൃപയാൽ അത് മനസ്സിൽ വസിക്കുന്നു. ||1||
ഹേ മനസ്സേ, ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം ജപിക്കുക, സമാധാനം കണ്ടെത്തുക.
തികഞ്ഞ ഗുരുവിനെ സ്തുതിച്ചാൽ, നിങ്ങൾക്ക് ആ ദൈവവുമായി എളുപ്പത്തിൽ കണ്ടുമുട്ടാം. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
നിങ്ങളുടെ ബോധം ഭഗവാൻ്റെ പാദങ്ങളിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുമ്പോൾ സംശയം അകന്നുപോകുന്നു, ഭയം ഓടിപ്പോകുന്നു.
ഗുരുമുഖൻ ശബ്ദം അനുഷ്ഠിക്കുന്നു, ഭഗവാൻ മനസ്സിൽ വസിക്കുന്നു.
സ്വന്തം ഉള്ളിലെ വീടിൻ്റെ മാളികയിൽ, നാം സത്യത്തിൽ ലയിക്കുന്നു, മരണത്തിൻ്റെ ദൂതന് നമ്മെ വിഴുങ്ങാൻ കഴിയില്ല. ||2||
നാം ദേവ് എന്ന പ്രിൻ്ററും കബീർ നെയ്ത്തുകാരനും തികഞ്ഞ ഗുരുവിലൂടെ മോക്ഷം പ്രാപിച്ചു.
ദൈവത്തെ അറിയുകയും അവൻ്റെ ശബ്ദത്തെ തിരിച്ചറിയുകയും ചെയ്യുന്നവർക്ക് അഹങ്കാരവും വർഗബോധവും നഷ്ടപ്പെടുന്നു.
അവരുടെ ബാനികൾ മാലാഖമാർ പാടുന്നു, ആർക്കും അവരെ മായ്ക്കാൻ കഴിയില്ല, വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ! ||3||
രാക്ഷസപുത്രനായ പ്രഹ്ലാദൻ മതപരമായ ആചാരങ്ങളെക്കുറിച്ചോ ആചാരങ്ങളെക്കുറിച്ചോ തപസ്സിനെക്കുറിച്ചോ സ്വയം അച്ചടക്കത്തെക്കുറിച്ചോ വായിച്ചിട്ടില്ല; ദ്വന്ദ്വത്തിൻ്റെ സ്നേഹം അവൻ അറിഞ്ഞില്ല.
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടിയപ്പോൾ അവൻ ശുദ്ധനായി; രാവും പകലും ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം ജപിച്ചു.
അവൻ ഒന്നിനെ മാത്രം വായിച്ചു, അവൻ ഒരു നാമം മാത്രം മനസ്സിലാക്കി; അവന് മറ്റൊന്നും അറിയില്ലായിരുന്നു. ||4||
ആറ് വ്യത്യസ്ത ജീവിതരീതികളുടെയും ലോകവീക്ഷണങ്ങളുടെയും അനുയായികളായ യോഗികളും സന്യാസിമാരും ഗുരുവിനെ കൂടാതെ സംശയത്തിൽ വഴിതെറ്റിപ്പോയി.
അവർ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിച്ചാൽ, അവർ മോക്ഷത്തിൻ്റെ അവസ്ഥ കണ്ടെത്തുന്നു; അവർ തങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ പ്രിയ ഭഗവാനെ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു.
അവർ തങ്ങളുടെ ബോധം യഥാർത്ഥ ബാനിയിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു, പുനർജന്മത്തിലെ അവരുടെ വരവും പോക്കും അവസാനിച്ചു. ||5||
പണ്ഡിറ്റുകൾ, മതപണ്ഡിതർ, വായിക്കുകയും വാദിക്കുകയും വിവാദങ്ങൾ ഇളക്കിവിടുകയും ചെയ്യുന്നു, പക്ഷേ ഗുരുവില്ലാതെ അവർ സംശയത്താൽ വഞ്ചിതരാകുന്നു.
8.4 ദശലക്ഷം പുനർജന്മങ്ങളുടെ ചക്രത്തിൽ അവർ അലഞ്ഞുതിരിയുന്നു; ശബ്ദമില്ലാതെ അവർ മുക്തി നേടുകയില്ല.
എന്നാൽ നാമം സ്മരിക്കുമ്പോൾ, യഥാർത്ഥ ഗുരു അവരെ ഐക്യത്തിൽ ഒന്നിപ്പിക്കുമ്പോൾ അവർ മോക്ഷത്തിൻ്റെ അവസ്ഥ കൈവരിക്കുന്നു. ||6||
സത് സംഗത്തിൽ, യഥാർത്ഥ സഭയിൽ, യഥാർത്ഥ ഗുരു നമ്മെ അവൻ്റെ ഉദാത്തമായ സ്നേഹത്തിൽ ഒന്നിപ്പിക്കുമ്പോൾ, ഭഗവാൻ്റെ നാമം ഉദിക്കുന്നു.