ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 159
ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਮੂਰਖ ਆਪੁ ਜਣਾਵਹਿ ॥
bhagat kareh moorakh aap janaaveh |വിഡ്ഢികൾ കാട്ടി ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധന നടത്തുന്നു;
ਨਚਿ ਨਚਿ ਟਪਹਿ ਬਹੁਤੁ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ॥
nach nach ttapeh bahut dukh paaveh |അവർ നൃത്തം ചെയ്യുകയും നൃത്തം ചെയ്യുകയും ചുറ്റും ചാടുകയും ചെയ്യുന്നു, പക്ഷേ അവർ കഠിനമായ വേദന അനുഭവിക്കുന്നു.
ਨਚਿਐ ਟਪਿਐ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
nachiaai ttapiaai bhagat na hoe |നൃത്തം ചെയ്തും ചാടിയും ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധന നടത്താറില്ല.
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਭਗਤਿ ਪਾਏ ਜਨੁ ਸੋਇ ॥੩॥
sabad marai bhagat paae jan soe |3|എന്നാൽ ശബാദിൻ്റെ വചനത്തിൽ മരിക്കുന്ന ഒരാൾക്ക് ഭക്തിപരമായ ആരാധന ലഭിക്കുന്നു. ||3||
ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਭਗਤਿ ਕਰਾਏ ਸੋਇ ॥
bhagat vachhal bhagat karaae soe |ഭഗവാൻ തൻ്റെ ഭക്തരുടെ പ്രിയനാണ്; ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധന നടത്താൻ അവൻ അവരെ പ്രചോദിപ്പിക്കുന്നു.
ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਖੋਇ ॥
sachee bhagat vichahu aap khoe |ഉള്ളിൽ നിന്ന് സ്വാർത്ഥതയും അഹങ്കാരവും ഇല്ലാതാക്കുന്നതാണ് യഥാർത്ഥ ഭക്തി ആരാധന.
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਸਭ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥
meraa prabh saachaa sabh bidh jaanai |എൻ്റെ സത്യദൈവത്തിന് എല്ലാ വഴികളും മാർഗങ്ങളും അറിയാം.
ਨਾਨਕ ਬਖਸੇ ਨਾਮੁ ਪਛਾਣੈ ॥੪॥੪॥੨੪॥
naanak bakhase naam pachhaanai |4|4|24|നാനാക്ക്, നാമത്തെ തിരിച്ചറിയുന്നവരോട് അവൻ ക്ഷമിക്കുന്നു. ||4||4||24||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
gaurree guaareree mahalaa 3 |ഗൗരീ ഗ്വാരയീ, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਮਨੁ ਮਾਰੇ ਧਾਤੁ ਮਰਿ ਜਾਇ ॥
man maare dhaat mar jaae |ആരെങ്കിലും സ്വന്തം മനസ്സിനെ കൊന്ന് കീഴ്പ്പെടുത്തുമ്പോൾ, അവൻ്റെ അലഞ്ഞുതിരിയുന്ന സ്വഭാവവും കീഴടക്കുന്നു.
ਬਿਨੁ ਮੂਏ ਕੈਸੇ ਹਰਿ ਪਾਇ ॥
bin mooe kaise har paae |അങ്ങനെയൊരു മരണമില്ലാതെ ഒരാൾക്ക് എങ്ങനെ ഭഗവാനെ കണ്ടെത്താനാകും?
ਮਨੁ ਮਰੈ ਦਾਰੂ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ॥
man marai daaroo jaanai koe |മനസ്സിനെ കൊല്ലാനുള്ള മരുന്ന് അറിയാവുന്നവർ ചുരുക്കം.
ਮਨੁ ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਬੂਝੈ ਜਨੁ ਸੋਇ ॥੧॥
man sabad marai boojhai jan soe |1|ശബാദിൻ്റെ വചനത്തിൽ മനസ്സ് മരിക്കുന്നവൻ അവനെ മനസ്സിലാക്കുന്നു. ||1||
ਜਿਸ ਨੋ ਬਖਸੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥
jis no bakhase de vaddiaaee |അവൻ ക്ഷമിക്കുന്നവർക്ക് അവൻ മഹത്വം നൽകുന്നു.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guraparasaad har vasai man aaee |1| rahaau |ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ ഭഗവാൻ മനസ്സിൽ കുടികൊള്ളുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰਣੀ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥
guramukh karanee kaar kamaavai |ഗുർമുഖ് നല്ല പ്രവൃത്തികൾ ചെയ്യുന്നു;
ਤਾ ਇਸੁ ਮਨ ਕੀ ਸੋਝੀ ਪਾਵੈ ॥
taa is man kee sojhee paavai |അങ്ങനെ അവൻ ഈ മനസ്സിനെ മനസ്സിലാക്കുന്നു.
ਮਨੁ ਮੈ ਮਤੁ ਮੈਗਲ ਮਿਕਦਾਰਾ ॥
man mai mat maigal mikadaaraa |വീഞ്ഞു കുടിച്ച ആനയെപ്പോലെ മനസ്സ്.
ਗੁਰੁ ਅੰਕਸੁ ਮਾਰਿ ਜੀਵਾਲਣਹਾਰਾ ॥੨॥
gur ankas maar jeevaalanahaaraa |2|അതിനെ നിയന്ത്രിക്കുകയും വഴി കാണിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന വടിയാണ് ഗുരു. ||2||
ਮਨੁ ਅਸਾਧੁ ਸਾਧੈ ਜਨੁ ਕੋਇ ॥
man asaadh saadhai jan koe |മനസ്സ് അനിയന്ത്രിതമാണ്; അതിനെ കീഴ്പ്പെടുത്തുന്നവർ എത്ര വിരളമാണ്.
ਅਚਰੁ ਚਰੈ ਤਾ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
achar charai taa niramal hoe |സ്ഥാവര ചലിക്കുന്നവർ ശുദ്ധരാകുന്നു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਲਇਆ ਸਵਾਰਿ ॥
guramukh ihu man leaa savaar |ഗുരുമുഖന്മാർ ഈ മനസ്സിനെ അലങ്കരിക്കുകയും മനോഹരമാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਤਜੇ ਵਿਕਾਰ ॥੩॥
haumai vichahu taje vikaar |3|അവർ ഉള്ളിൽ നിന്ന് അഹംഭാവവും അഴിമതിയും ഇല്ലാതാക്കുന്നു. ||3||
ਜੋ ਧੁਰਿ ਰਾਖਿਅਨੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥
jo dhur raakhian mel milaae |മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ച വിധിയനുസരിച്ച്, കർത്താവിൻ്റെ യൂണിയനിൽ ഐക്യപ്പെടുന്നവർ,
ਕਦੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥
kade na vichhurreh sabad samaae |ഇനി ഒരിക്കലും അവനിൽ നിന്ന് വേർപിരിയുകയില്ല; അവ ശബ്ദത്തിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਆਪਣੀ ਕਲਾ ਆਪੇ ਹੀ ਜਾਣੈ ॥
aapanee kalaa aape hee jaanai |അവൻ തന്നെ തൻ്റെ സർവ്വശക്തനെ അറിയുന്നു.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਪਛਾਣੈ ॥੪॥੫॥੨੫॥
naanak guramukh naam pachhaanai |4|5|25|ഓ നാനാക്ക്, ഗുരുമുഖൻ ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തെ തിരിച്ചറിയുന്നു. ||4||5||25||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
gaurree guaareree mahalaa 3 |ഗൗരീ ഗ്വാരയീ, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਸਭੁ ਜਗੁ ਬਉਰਾਨਾ ॥
haumai vich sabh jag bauraanaa |ലോകം മുഴുവൻ അഹംഭാവത്തിൽ ഭ്രാന്തുപിടിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਨਾ ॥
doojai bhaae bharam bhulaanaa |ദ്വന്ദ്വസ്നേഹത്തിൽ, അത് സംശയത്താൽ ഭ്രമിച്ചു അലയുന്നു.
ਬਹੁ ਚਿੰਤਾ ਚਿਤਵੈ ਆਪੁ ਨ ਪਛਾਨਾ ॥
bahu chintaa chitavai aap na pachhaanaa |മനസ്സ് വലിയ ഉത്കണ്ഠയാൽ വ്യതിചലിക്കുന്നു; ആരും സ്വയം തിരിച്ചറിയുന്നില്ല.
ਧੰਧਾ ਕਰਤਿਆ ਅਨਦਿਨੁ ਵਿਹਾਨਾ ॥੧॥
dhandhaa karatiaa anadin vihaanaa |1|സ്വന്തം കാര്യങ്ങളിൽ മുഴുകി, അവരുടെ രാപ്പകലുകൾ കടന്നുപോകുന്നു. ||1||
ਹਿਰਦੈ ਰਾਮੁ ਰਮਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ॥
hiradai raam ramahu mere bhaaee |വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ, നിങ്ങളുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ കർത്താവിനെ ധ്യാനിക്കുക.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸਨ ਰਸਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh rasanaa har rasan rasaaee |1| rahaau |ഗുരുമുഖൻ്റെ നാവ് ഭഗവാൻ്റെ മഹത്തായ സത്തയെ ആസ്വദിക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਿਰਦੈ ਜਿਨਿ ਰਾਮੁ ਪਛਾਤਾ ॥
guramukh hiradai jin raam pachhaataa |ഗുരുമുഖന്മാർ സ്വന്തം ഹൃദയത്തിൽ ഭഗവാനെ തിരിച്ചറിയുന്നു;
ਜਗਜੀਵਨੁ ਸੇਵਿ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਜਾਤਾ ॥
jagajeevan sev jug chaare jaataa |അവർ ലോകജീവനായ കർത്താവിനെ സേവിക്കുന്നു. അവർ നാലുകാലങ്ങളിൽ പ്രശസ്തരാണ്.
ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥
haumai maar gur sabad pachhaataa |അവർ അഹംഭാവത്തെ കീഴടക്കുന്നു, ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം സാക്ഷാത്കരിക്കുന്നു.
ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭ ਕਰਮ ਬਿਧਾਤਾ ॥੨॥
kripaa kare prabh karam bidhaataa |2|വിധിയുടെ ശില്പിയായ ദൈവം അവരുടെ മേൽ തൻ്റെ കരുണ വർഷിക്കുന്നു. ||2||
ਸੇ ਜਨ ਸਚੇ ਜੋ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ॥
se jan sache jo gur sabad milaae |ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൽ ലയിക്കുന്നവർ ശരിയാണ്;
ਧਾਵਤ ਵਰਜੇ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ॥
dhaavat varaje tthaak rahaae |അവർ തങ്ങളുടെ അലഞ്ഞുതിരിയുന്ന മനസ്സിനെ അടക്കി സ്ഥിരത പുലർത്തുന്നു.
ਨਾਮੁ ਨਵ ਨਿਧਿ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਏ ॥
naam nav nidh gur te paae |ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം ഒമ്പത് നിധികളാണ്. അത് ഗുരുവിൽ നിന്നാണ് ലഭിക്കുന്നത്.
ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਏ ॥੩॥
har kirapaa te har vasai man aae |3|ഭഗവാൻ്റെ കൃപയാൽ ഭഗവാൻ മനസ്സിൽ കുടികൊള്ളുന്നു. ||3||
ਰਾਮ ਰਾਮ ਕਰਤਿਆ ਸੁਖੁ ਸਾਂਤਿ ਸਰੀਰ ॥
raam raam karatiaa sukh saant sareer |ഭഗവാൻ്റെ നാമം, രാം, രാം ജപിച്ചാൽ ശരീരം ശാന്തവും ശാന്തവുമാകും.
ਅੰਤਰਿ ਵਸੈ ਨ ਲਾਗੈ ਜਮ ਪੀਰ ॥
antar vasai na laagai jam peer |അവൻ ഉള്ളിൽ വസിക്കുന്നു - മരണത്തിൻ്റെ വേദന അവനെ സ്പർശിക്കുന്നില്ല.
ਆਪੇ ਸਾਹਿਬੁ ਆਪਿ ਵਜੀਰ ॥
aape saahib aap vajeer |അവൻ തന്നെയാണ് നമ്മുടെ കർത്താവും ഗുരുവും; അവൻ സ്വന്തം ഉപദേശകനാണ്.
ਨਾਨਕ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਹਰਿ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰ ॥੪॥੬॥੨੬॥
naanak sev sadaa har gunee gaheer |4|6|26|ഓ നാനാക്ക്, എന്നേക്കും കർത്താവിനെ സേവിക്കുക; അവൻ മഹത്വമുള്ള പുണ്യത്തിൻ്റെ നിധിയാണ്. ||4||6||26||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
gaurree guaareree mahalaa 3 |ഗൗരീ ഗ്വാരയീ, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਸੋ ਕਿਉ ਵਿਸਰੈ ਜਿਸ ਕੇ ਜੀਅ ਪਰਾਨਾ ॥
so kiau visarai jis ke jeea paraanaa |ജീവാത്മാവും ജീവശ്വാസവും ഉള്ളവനെ എന്തിന് മറക്കുന്നു?
ਸੋ ਕਿਉ ਵਿਸਰੈ ਸਭ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨਾ ॥
so kiau visarai sabh maeh samaanaa |സർവ്വവ്യാപിയായ അവനെ എന്തിന് മറക്കുന്നു?
ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਦਰਗਹ ਪਤਿ ਪਰਵਾਨਾ ॥੧॥
jit seviaai daragah pat paravaanaa |1|അവനെ സേവിക്കുമ്പോൾ, ഒരുവൻ കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ ബഹുമാനിക്കപ്പെടുകയും അംഗീകരിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. ||1||
ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਵਿਟਹੁ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥
har ke naam vittahu bal jaau |ഞാൻ കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തിനുള്ള യാഗമാണ്.
ਤੂੰ ਵਿਸਰਹਿ ਤਦਿ ਹੀ ਮਰਿ ਜਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
toon visareh tad hee mar jaau |1| rahaau |ഞാൻ നിന്നെ മറന്നാൽ ആ നിമിഷം തന്നെ ഞാൻ മരിക്കും. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਤਿਨ ਤੂੰ ਵਿਸਰਹਿ ਜਿ ਤੁਧੁ ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ॥
tin toon visareh ji tudh aap bhulaae |നീ തന്നെ വഴിതെറ്റിയവർ നിന്നെ മറക്കുക.