ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 141
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ
ਹਕੁ ਪਰਾਇਆ ਨਾਨਕਾ ਉਸੁ ਸੂਅਰ ਉਸੁ ਗਾਇ ॥
hak paraaeaa naanakaa us sooar us gaae |: മറ്റൊരാൾക്ക് അവകാശമുള്ളത് എടുക്കുന്നത് ഒരു മുസ്ലീം പന്നിയിറച്ചി കഴിക്കുന്നതുപോലെയോ ഹിന്ദുക്കൾ ബീഫ് കഴിക്കുന്നതുപോലെയോ ആണ്.
ਗੁਰੁ ਪੀਰੁ ਹਾਮਾ ਤਾ ਭਰੇ ਜਾ ਮੁਰਦਾਰੁ ਨ ਖਾਇ ॥
gur peer haamaa taa bhare jaa muradaar na khaae |ആ ശവങ്ങൾ നാം ഭക്ഷിച്ചില്ലെങ്കിൽ നമ്മുടെ ആത്മീയ വഴികാട്ടിയായ നമ്മുടെ ഗുരു നമുക്കൊപ്പം നിൽക്കുന്നു.
ਗਲੀ ਭਿਸਤਿ ਨ ਜਾਈਐ ਛੁਟੈ ਸਚੁ ਕਮਾਇ ॥
galee bhisat na jaaeeai chhuttai sach kamaae |കേവലം സംസാരം കൊണ്ട് ആളുകൾ സ്വർഗത്തിലേക്കുള്ള വഴി നേടുന്നില്ല. സത്യാഭ്യാസത്തിൽ നിന്ന് മാത്രമേ രക്ഷ ഉണ്ടാകൂ.
ਮਾਰਣ ਪਾਹਿ ਹਰਾਮ ਮਹਿ ਹੋਇ ਹਲਾਲੁ ਨ ਜਾਇ ॥
maaran paeh haraam meh hoe halaal na jaae |നിരോധിത ഭക്ഷണങ്ങളിൽ സുഗന്ധവ്യഞ്ജനങ്ങൾ ചേർക്കുന്നതിലൂടെ അവ സ്വീകാര്യമല്ല.
ਨਾਨਕ ਗਲੀ ਕੂੜੀਈ ਕੂੜੋ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੨॥
naanak galee koorreeee koorro palai paae |2|ഓ നാനാക്ക്, തെറ്റായ സംസാരത്തിൽ നിന്ന് അസത്യം മാത്രമേ ലഭിക്കൂ. ||2||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਪੰਜਿ ਨਿਵਾਜਾ ਵਖਤ ਪੰਜਿ ਪੰਜਾ ਪੰਜੇ ਨਾਉ ॥
panj nivaajaa vakhat panj panjaa panje naau |അഞ്ച് പ്രാർത്ഥനകളും ദിവസത്തിൽ അഞ്ച് നേരവും പ്രാർത്ഥനയ്ക്ക് ഉണ്ട്; അഞ്ചു പേർക്കും അഞ്ചു പേരുണ്ട്.
ਪਹਿਲਾ ਸਚੁ ਹਲਾਲ ਦੁਇ ਤੀਜਾ ਖੈਰ ਖੁਦਾਇ ॥
pahilaa sach halaal due teejaa khair khudaae |ആദ്യത്തേത് സത്യസന്ധവും രണ്ടാമത്തേത് സത്യസന്ധമായ ജീവിതവും മൂന്നാമത്തേത് ദൈവനാമത്തിലുള്ള ദാനധർമ്മവും ആയിരിക്കട്ടെ.
ਚਉਥੀ ਨੀਅਤਿ ਰਾਸਿ ਮਨੁ ਪੰਜਵੀ ਸਿਫਤਿ ਸਨਾਇ ॥
chauthee neeat raas man panjavee sifat sanaae |നാലാമത്തേത് എല്ലാവർക്കും നല്ല മനസ്സും അഞ്ചാമത്തേത് കർത്താവിൻ്റെ സ്തുതിയും ആയിരിക്കട്ടെ.
ਕਰਣੀ ਕਲਮਾ ਆਖਿ ਕੈ ਤਾ ਮੁਸਲਮਾਣੁ ਸਦਾਇ ॥
karanee kalamaa aakh kai taa musalamaan sadaae |നല്ല പ്രവൃത്തികളുടെ പ്രാർത്ഥന ആവർത്തിക്കുക, തുടർന്ന്, നിങ്ങൾക്ക് സ്വയം ഒരു മുസ്ലീം എന്ന് വിളിക്കാം.
ਨਾਨਕ ਜੇਤੇ ਕੂੜਿਆਰ ਕੂੜੈ ਕੂੜੀ ਪਾਇ ॥੩॥
naanak jete koorriaar koorrai koorree paae |3|ഓ നാനാക്ക്, വ്യാജം അസത്യം നേടുന്നു, അസത്യം മാത്രം. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਇਕਿ ਰਤਨ ਪਦਾਰਥ ਵਣਜਦੇ ਇਕਿ ਕਚੈ ਦੇ ਵਾਪਾਰਾ ॥
eik ratan padaarath vanajade ik kachai de vaapaaraa |ചിലർ വിലമതിക്കാനാകാത്ത ആഭരണങ്ങളിൽ കച്ചവടം ചെയ്യുന്നു, മറ്റുചിലർ വെറും ഗ്ലാസിൽ കച്ചവടം ചെയ്യുന്നു.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਤੁਠੈ ਪਾਈਅਨਿ ਅੰਦਰਿ ਰਤਨ ਭੰਡਾਰਾ ॥
satigur tutthai paaeean andar ratan bhanddaaraa |യഥാർത്ഥ ഗുരു പ്രസാദിക്കുമ്പോൾ, ആ രത്നത്തിൻ്റെ നിധി നാം കണ്ടെത്തുന്നു, ആത്മാർത്ഥതയിൽ.
ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਲਧਿਆ ਅੰਧੇ ਭਉਕਿ ਮੁਏ ਕੂੜਿਆਰਾ ॥
vin gur kinai na ladhiaa andhe bhauk mue koorriaaraa |ഗുരുവില്ലാതെ ആരും ഈ നിധി കണ്ടെത്തിയിട്ടില്ല. അന്ധരും കള്ളന്മാരും അവരുടെ അനന്തമായ അലഞ്ഞുതിരിയലിൽ മരിച്ചു.
ਮਨਮੁਖ ਦੂਜੈ ਪਚਿ ਮੁਏ ਨਾ ਬੂਝਹਿ ਵੀਚਾਰਾ ॥
manamukh doojai pach mue naa boojheh veechaaraa |സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖങ്ങൾ ദ്വന്ദ്വത്തിൽ അഴുകുകയും മരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അവർക്ക് ധ്യാനാത്മകമായ ധ്യാനം മനസ്സിലാകുന്നില്ല.
ਇਕਸੁ ਬਾਝਹੁ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਹੀ ਕਿਸੁ ਅਗੈ ਕਰਹਿ ਪੁਕਾਰਾ ॥
eikas baajhahu doojaa ko nahee kis agai kareh pukaaraa |ഏക നാഥനില്ലാതെ മറ്റൊന്നില്ല. അവർ ആരോടാണ് പരാതി പറയേണ്ടത്?
ਇਕਿ ਨਿਰਧਨ ਸਦਾ ਭਉਕਦੇ ਇਕਨਾ ਭਰੇ ਤੁਜਾਰਾ ॥
eik niradhan sadaa bhaukade ikanaa bhare tujaaraa |ചിലർ നിരാലംബരും അനന്തമായി അലഞ്ഞുതിരിയുന്നവരുമാണ്, മറ്റുള്ളവർക്ക് സമ്പത്തിൻ്റെ കലവറകളുണ്ട്.
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਹੋਰੁ ਧਨੁ ਨਾਹੀ ਹੋਰੁ ਬਿਖਿਆ ਸਭੁ ਛਾਰਾ ॥
vin naavai hor dhan naahee hor bikhiaa sabh chhaaraa |ദൈവത്തിൻ്റെ നാമം കൂടാതെ മറ്റൊരു സമ്പത്തും ഇല്ല. ബാക്കിയെല്ലാം വിഷവും ചാരവും മാത്രം.
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰੇ ਆਪਿ ਹੁਕਮਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥੭॥
naanak aap karaae kare aap hukam savaaranahaaraa |7|ഓ നാനാക്ക്, ഭഗവാൻ സ്വയം പ്രവർത്തിക്കുകയും മറ്റുള്ളവരെ പ്രവർത്തിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; അവൻ്റെ കൽപ്പനയുടെ ഹുകാം മുഖേന, ഞങ്ങൾ അലങ്കരിക്കപ്പെടുകയും ഉന്നതരാകുകയും ചെയ്യുന്നു. ||7||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਮੁਸਲਮਾਣੁ ਕਹਾਵਣੁ ਮੁਸਕਲੁ ਜਾ ਹੋਇ ਤਾ ਮੁਸਲਮਾਣੁ ਕਹਾਵੈ ॥
musalamaan kahaavan musakal jaa hoe taa musalamaan kahaavai |മുസ്ലീം എന്ന് വിളിക്കുന്നത് ബുദ്ധിമുട്ടാണ്; ഒരാൾ യഥാർത്ഥത്തിൽ ഒരു മുസ്ലീം ആണെങ്കിൽ, അവനെ ഒരുവൻ എന്ന് വിളിക്കാം.
ਅਵਲਿ ਅਉਲਿ ਦੀਨੁ ਕਰਿ ਮਿਠਾ ਮਸਕਲ ਮਾਨਾ ਮਾਲੁ ਮੁਸਾਵੈ ॥
aval aaul deen kar mitthaa masakal maanaa maal musaavai |ആദ്യം, അവൻ പ്രവാചകൻ്റെ മതം മധുരമായി ആസ്വദിക്കട്ടെ; അപ്പോൾ, അവൻ്റെ സ്വത്തുക്കളുടെ അഹങ്കാരം ഇല്ലാതാകട്ടെ.
ਹੋਇ ਮੁਸਲਿਮੁ ਦੀਨ ਮੁਹਾਣੈ ਮਰਣ ਜੀਵਣ ਕਾ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਵੈ ॥
hoe musalim deen muhaanai maran jeevan kaa bharam chukaavai |ഒരു യഥാർത്ഥ മുസ്ലീമായി, അവൻ മരണത്തിൻ്റെയും ജീവിതത്തിൻ്റെയും വ്യാമോഹം മാറ്റിവയ്ക്കട്ടെ.
ਰਬ ਕੀ ਰਜਾਇ ਮੰਨੇ ਸਿਰ ਉਪਰਿ ਕਰਤਾ ਮੰਨੇ ਆਪੁ ਗਵਾਵੈ ॥
rab kee rajaae mane sir upar karataa mane aap gavaavai |അവൻ ദൈവഹിതത്തിന് കീഴടങ്ങുകയും സ്രഷ്ടാവിനു കീഴടങ്ങുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ, അവൻ സ്വാർത്ഥതയും അഹങ്കാരവും ഒഴിവാക്കുന്നു.
ਤਉ ਨਾਨਕ ਸਰਬ ਜੀਆ ਮਿਹਰੰਮਤਿ ਹੋਇ ਤ ਮੁਸਲਮਾਣੁ ਕਹਾਵੈ ॥੧॥
tau naanak sarab jeea miharamat hoe ta musalamaan kahaavai |1|ഓ നാനാക്ക്, അവൻ എല്ലാ ജീവികളോടും കരുണ കാണിക്കുമ്പോൾ മാത്രമേ അവനെ മുസ്ലീം എന്ന് വിളിക്കൂ. ||1||
ਮਹਲਾ ੪ ॥
mahalaa 4 |നാലാമത്തെ മെഹൽ:
ਪਰਹਰਿ ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧੁ ਝੂਠੁ ਨਿੰਦਾ ਤਜਿ ਮਾਇਆ ਅਹੰਕਾਰੁ ਚੁਕਾਵੈ ॥
parahar kaam krodh jhootth nindaa taj maaeaa ahankaar chukaavai |ലൈംഗികാഭിലാഷം, കോപം, അസത്യം, അപവാദം എന്നിവ ഉപേക്ഷിക്കുക; മായയെ ഉപേക്ഷിച്ച് അഹങ്കാരത്തെ ഇല്ലാതാക്കുക.
ਤਜਿ ਕਾਮੁ ਕਾਮਿਨੀ ਮੋਹੁ ਤਜੈ ਤਾ ਅੰਜਨ ਮਾਹਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪਾਵੈ ॥
taj kaam kaaminee mohu tajai taa anjan maeh niranjan paavai |ലൈംഗികാഭിലാഷവും വേശ്യാവൃത്തിയും ഉപേക്ഷിക്കുക, വൈകാരിക അടുപ്പം ഉപേക്ഷിക്കുക. അപ്പോൾ മാത്രമേ ലോകത്തിൻ്റെ അന്ധകാരത്തിനിടയിൽ നിർമ്മലനായ ഭഗവാനെ നിനക്ക് ലഭിക്കൂ.
ਤਜਿ ਮਾਨੁ ਅਭਿਮਾਨੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸੁਤ ਦਾਰਾ ਤਜਿ ਪਿਆਸ ਆਸ ਰਾਮ ਲਿਵ ਲਾਵੈ ॥
taj maan abhimaan preet sut daaraa taj piaas aas raam liv laavai |സ്വാർത്ഥതയും അഹങ്കാരവും അഹങ്കാരവും ഉപേക്ഷിക്കുക, നിങ്ങളുടെ കുട്ടികളോടും ഇണയോടും ഉള്ള നിങ്ങളുടെ സ്നേഹം. നിങ്ങളുടെ ദാഹിക്കുന്ന പ്രതീക്ഷകളും ആഗ്രഹങ്ങളും ഉപേക്ഷിച്ച് കർത്താവിനോടുള്ള സ്നേഹം സ്വീകരിക്കുക.
ਨਾਨਕ ਸਾਚਾ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਾਚ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵੈ ॥੨॥
naanak saachaa man vasai saach sabad har naam samaavai |2|ഓ നാനാക്ക്, സത്യൻ നിങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ വസിക്കും. ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനത്തിലൂടെ, നിങ്ങൾ കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തിൽ ലയിക്കും. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਰਾਜੇ ਰਯਤਿ ਸਿਕਦਾਰ ਕੋਇ ਨ ਰਹਸੀਓ ॥
raaje rayat sikadaar koe na rahaseeo |രാജാക്കന്മാരോ അവരുടെ പ്രജകളോ നേതാക്കന്മാരോ അവശേഷിക്കുകയില്ല.
ਹਟ ਪਟਣ ਬਾਜਾਰ ਹੁਕਮੀ ਢਹਸੀਓ ॥
hatt pattan baajaar hukamee dtahaseeo |കടകളും നഗരങ്ങളും തെരുവുകളും ഒടുവിൽ കർത്താവിൻ്റെ കൽപ്പനയുടെ ഹുകാമത്താൽ ശിഥിലമാകും.
ਪਕੇ ਬੰਕ ਦੁਆਰ ਮੂਰਖੁ ਜਾਣੈ ਆਪਣੇ ॥
pake bank duaar moorakh jaanai aapane |ഉറപ്പുള്ളതും മനോഹരവുമായ ആ മാളികകൾ - തങ്ങളുടേതാണെന്ന് വിഡ്ഢികൾ കരുതുന്നു.
ਦਰਬਿ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰ ਰੀਤੇ ਇਕਿ ਖਣੇ ॥
darab bhare bhanddaar reete ik khane |സമ്പത്ത് നിറഞ്ഞ നിധി ശേഖരങ്ങൾ ക്ഷണനേരം കൊണ്ട് ഒഴിഞ്ഞു പോകും.
ਤਾਜੀ ਰਥ ਤੁਖਾਰ ਹਾਥੀ ਪਾਖਰੇ ॥
taajee rath tukhaar haathee paakhare |കുതിരകളും രഥങ്ങളും ഒട്ടകങ്ങളും ആനകളും അവയുടെ എല്ലാ അലങ്കാരങ്ങളോടും കൂടി;
ਬਾਗ ਮਿਲਖ ਘਰ ਬਾਰ ਕਿਥੈ ਸਿ ਆਪਣੇ ॥
baag milakh ghar baar kithai si aapane |പൂന്തോട്ടങ്ങൾ, നിലങ്ങൾ, വീടുകൾ, കൂടാരങ്ങൾ, മൃദുവായ കിടക്കകൾ, സാറ്റിൻ പവലിയനുകൾ -
ਤੰਬੂ ਪਲੰਘ ਨਿਵਾਰ ਸਰਾਇਚੇ ਲਾਲਤੀ ॥
tanboo palangh nivaar saraaeiche laalatee |ഓ, തങ്ങളുടേതെന്ന് അവർ വിശ്വസിക്കുന്ന ആ സാധനങ്ങൾ എവിടെ?
ਨਾਨਕ ਸਚ ਦਾਤਾਰੁ ਸਿਨਾਖਤੁ ਕੁਦਰਤੀ ॥੮॥
naanak sach daataar sinaakhat kudaratee |8|ഓ നാനാക്ക്, സത്യവാൻ എല്ലാവരുടെയും ദാതാവാണ്; അവൻ്റെ സർവ്വശക്തമായ സൃഷ്ടിപരമായ സ്വഭാവത്തിലൂടെയാണ് അവൻ വെളിപ്പെടുന്നത്. ||8||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਨਦੀਆ ਹੋਵਹਿ ਧੇਣਵਾ ਸੁੰਮ ਹੋਵਹਿ ਦੁਧੁ ਘੀਉ ॥
nadeea hoveh dhenavaa sunm hoveh dudh gheeo |നദികൾ പശുക്കളായി, പാൽ നൽകി, ഉറവ വെള്ളം പാലും നെയ്യുമായി മാറിയെങ്കിൽ;
ਸਗਲੀ ਧਰਤੀ ਸਕਰ ਹੋਵੈ ਖੁਸੀ ਕਰੇ ਨਿਤ ਜੀਉ ॥
sagalee dharatee sakar hovai khusee kare nit jeeo |ഭൂമി മുഴുവൻ പഞ്ചസാരയായെങ്കിൽ, മനസ്സിനെ നിരന്തരം ഉത്തേജിപ്പിക്കാൻ;