ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 141
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್
ਹਕੁ ਪਰਾਇਆ ਨਾਨਕਾ ਉਸੁ ਸੂਅਰ ਉਸੁ ਗਾਇ ॥
hak paraaeaa naanakaa us sooar us gaae |: ನ್ಯಾಯಸಮ್ಮತವಾಗಿ ಮತ್ತೊಬ್ಬರಿಗೆ ಸೇರಿದ್ದನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದೆಂದರೆ ಒಬ್ಬ ಮುಸಲ್ಮಾನರು ಹಂದಿಮಾಂಸವನ್ನು ತಿಂದಂತೆ ಅಥವಾ ಹಿಂದೂಗಳು ಗೋಮಾಂಸವನ್ನು ಸೇವಿಸಿದಂತೆ.
ਗੁਰੁ ਪੀਰੁ ਹਾਮਾ ਤਾ ਭਰੇ ਜਾ ਮੁਰਦਾਰੁ ਨ ਖਾਇ ॥
gur peer haamaa taa bhare jaa muradaar na khaae |ನಾವು ಆ ಶವಗಳನ್ನು ತಿನ್ನದಿದ್ದರೆ ನಮ್ಮ ಗುರು, ನಮ್ಮ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕರು ನಮ್ಮ ಬೆಂಬಲಕ್ಕೆ ನಿಲ್ಲುತ್ತಾರೆ.
ਗਲੀ ਭਿਸਤਿ ਨ ਜਾਈਐ ਛੁਟੈ ਸਚੁ ਕਮਾਇ ॥
galee bhisat na jaaeeai chhuttai sach kamaae |ಕೇವಲ ಮಾತಿನ ಮೂಲಕ ಜನರು ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ. ಮೋಕ್ಷವು ಸತ್ಯದ ಅಭ್ಯಾಸದಿಂದ ಮಾತ್ರ ಬರುತ್ತದೆ.
ਮਾਰਣ ਪਾਹਿ ਹਰਾਮ ਮਹਿ ਹੋਇ ਹਲਾਲੁ ਨ ਜਾਇ ॥
maaran paeh haraam meh hoe halaal na jaae |ನಿಷೇಧಿತ ಆಹಾರಗಳಿಗೆ ಮಸಾಲೆಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸುವ ಮೂಲಕ, ಅವುಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕಾರಾರ್ಹಗೊಳಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਗਲੀ ਕੂੜੀਈ ਕੂੜੋ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੨॥
naanak galee koorreeee koorro palai paae |2|ಓ ನಾನಕ್, ಸುಳ್ಳು ಮಾತಿನಿಂದ ಸುಳ್ಳು ಮಾತ್ರ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ||2||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਪੰਜਿ ਨਿਵਾਜਾ ਵਖਤ ਪੰਜਿ ਪੰਜਾ ਪੰਜੇ ਨਾਉ ॥
panj nivaajaa vakhat panj panjaa panje naau |ಐದು ಪ್ರಾರ್ಥನೆಗಳು ಮತ್ತು ಪ್ರಾರ್ಥನೆಗಾಗಿ ದಿನದ ಐದು ಬಾರಿ ಇವೆ; ಐವರಿಗೆ ಐದು ಹೆಸರುಗಳಿವೆ.
ਪਹਿਲਾ ਸਚੁ ਹਲਾਲ ਦੁਇ ਤੀਜਾ ਖੈਰ ਖੁਦਾਇ ॥
pahilaa sach halaal due teejaa khair khudaae |ಮೊದಲನೆಯದು ಸತ್ಯನಿಷ್ಠೆ, ಎರಡನೆಯದು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಜೀವನ ಮತ್ತು ಮೂರನೆಯದು ದೇವರ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ದಾನ.
ਚਉਥੀ ਨੀਅਤਿ ਰਾਸਿ ਮਨੁ ਪੰਜਵੀ ਸਿਫਤਿ ਸਨਾਇ ॥
chauthee neeat raas man panjavee sifat sanaae |ನಾಲ್ಕನೆಯದು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಒಳ್ಳೆಯದಾಗಲಿ ಮತ್ತು ಐದನೆಯದು ಭಗವಂತನ ಸ್ತೋತ್ರವಾಗಲಿ.
ਕਰਣੀ ਕਲਮਾ ਆਖਿ ਕੈ ਤਾ ਮੁਸਲਮਾਣੁ ਸਦਾਇ ॥
karanee kalamaa aakh kai taa musalamaan sadaae |ಒಳ್ಳೆಯ ಕಾರ್ಯಗಳ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯನ್ನು ಪುನರಾವರ್ತಿಸಿ, ಮತ್ತು ನಂತರ, ನೀವು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಮುಸ್ಲಿಂ ಎಂದು ಕರೆಯಬಹುದು.
ਨਾਨਕ ਜੇਤੇ ਕੂੜਿਆਰ ਕੂੜੈ ਕੂੜੀ ਪਾਇ ॥੩॥
naanak jete koorriaar koorrai koorree paae |3|ಓ ನಾನಕ್, ಸುಳ್ಳು ಸುಳ್ಳನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸುಳ್ಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ಪಡೆಯುತ್ತದೆ. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਇਕਿ ਰਤਨ ਪਦਾਰਥ ਵਣਜਦੇ ਇਕਿ ਕਚੈ ਦੇ ਵਾਪਾਰਾ ॥
eik ratan padaarath vanajade ik kachai de vaapaaraa |ಕೆಲವರು ಬೆಲೆಯಿಲ್ಲದ ಆಭರಣಗಳಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ಇತರರು ಕೇವಲ ಗಾಜಿನಲ್ಲಿ ವ್ಯವಹರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਤੁਠੈ ਪਾਈਅਨਿ ਅੰਦਰਿ ਰਤਨ ਭੰਡਾਰਾ ॥
satigur tutthai paaeean andar ratan bhanddaaraa |ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ಸಂತೋಷಗೊಂಡಾಗ, ನಾವು ಆಭರಣದ ನಿಧಿಯನ್ನು ಆತ್ಮದೊಳಗೆ ಕಾಣುತ್ತೇವೆ.
ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਲਧਿਆ ਅੰਧੇ ਭਉਕਿ ਮੁਏ ਕੂੜਿਆਰਾ ॥
vin gur kinai na ladhiaa andhe bhauk mue koorriaaraa |ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ ಯಾರಿಗೂ ಈ ನಿಧಿ ಸಿಕ್ಕಿಲ್ಲ. ಕುರುಡರು ಮತ್ತು ಸುಳ್ಳು ತಮ್ಮ ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲದ ಅಲೆದಾಟದಲ್ಲಿ ಸತ್ತರು.
ਮਨਮੁਖ ਦੂਜੈ ਪਚਿ ਮੁਏ ਨਾ ਬੂਝਹਿ ਵੀਚਾਰਾ ॥
manamukh doojai pach mue naa boojheh veechaaraa |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ದ್ವಂದ್ವದಲ್ಲಿ ಕೊಳೆತು ಸಾಯುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ಚಿಂತನಶೀಲ ಧ್ಯಾನವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ.
ਇਕਸੁ ਬਾਝਹੁ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਹੀ ਕਿਸੁ ਅਗੈ ਕਰਹਿ ਪੁਕਾਰਾ ॥
eikas baajhahu doojaa ko nahee kis agai kareh pukaaraa |ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತನಿಲ್ಲದೆ ಮತ್ತೊಬ್ಬರಿಲ್ಲ. ಅವರು ಯಾರಿಗೆ ದೂರು ನೀಡಬೇಕು?
ਇਕਿ ਨਿਰਧਨ ਸਦਾ ਭਉਕਦੇ ਇਕਨਾ ਭਰੇ ਤੁਜਾਰਾ ॥
eik niradhan sadaa bhaukade ikanaa bhare tujaaraa |ಕೆಲವರು ನಿರ್ಗತಿಕರು, ಮತ್ತು ಕೊನೆಯಿಲ್ಲದೆ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾರೆ, ಇತರರು ಸಂಪತ್ತಿನ ಉಗ್ರಾಣವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ.
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਹੋਰੁ ਧਨੁ ਨਾਹੀ ਹੋਰੁ ਬਿਖਿਆ ਸਭੁ ਛਾਰਾ ॥
vin naavai hor dhan naahee hor bikhiaa sabh chhaaraa |ದೇವರ ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ ಬೇರೆ ಸಂಪತ್ತಿಲ್ಲ. ಉಳಿದೆಲ್ಲವೂ ವಿಷ ಮತ್ತು ಬೂದಿ ಮಾತ್ರ.
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰੇ ਆਪਿ ਹੁਕਮਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥੭॥
naanak aap karaae kare aap hukam savaaranahaaraa |7|ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತ ಸ್ವತಃ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಇತರರು ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ; ಅವರ ಆಜ್ಞೆಯ ಹುಕಮ್ನಿಂದ, ನಾವು ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ ಮತ್ತು ಉನ್ನತೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ. ||7||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |ಸಲೋಕ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਮੁਸਲਮਾਣੁ ਕਹਾਵਣੁ ਮੁਸਕਲੁ ਜਾ ਹੋਇ ਤਾ ਮੁਸਲਮਾਣੁ ਕਹਾਵੈ ॥
musalamaan kahaavan musakal jaa hoe taa musalamaan kahaavai |ಮುಸ್ಲಿಂ ಎಂದು ಕರೆಯುವುದು ಕಷ್ಟ; ಒಬ್ಬನು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಮುಸಲ್ಮಾನನಾಗಿದ್ದರೆ, ಅವನನ್ನು ಒಬ್ಬ ಎಂದು ಕರೆಯಬಹುದು.
ਅਵਲਿ ਅਉਲਿ ਦੀਨੁ ਕਰਿ ਮਿਠਾ ਮਸਕਲ ਮਾਨਾ ਮਾਲੁ ਮੁਸਾਵੈ ॥
aval aaul deen kar mitthaa masakal maanaa maal musaavai |ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ, ಅವನು ಪ್ರವಾದಿಯ ಧರ್ಮವನ್ನು ಸಿಹಿಯಾಗಿ ಸವಿಯಲಿ; ಆಗ, ಅವನ ಆಸ್ತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಅವನ ಹೆಮ್ಮೆಯು ದೂರವಾಗಲಿ.
ਹੋਇ ਮੁਸਲਿਮੁ ਦੀਨ ਮੁਹਾਣੈ ਮਰਣ ਜੀਵਣ ਕਾ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਵੈ ॥
hoe musalim deen muhaanai maran jeevan kaa bharam chukaavai |ನಿಜವಾದ ಮುಸಲ್ಮಾನನಾಗಲು, ಅವನು ಸಾವು ಮತ್ತು ಜೀವನದ ಭ್ರಮೆಯನ್ನು ಬದಿಗಿರಿಸಲಿ.
ਰਬ ਕੀ ਰਜਾਇ ਮੰਨੇ ਸਿਰ ਉਪਰਿ ਕਰਤਾ ਮੰਨੇ ਆਪੁ ਗਵਾਵੈ ॥
rab kee rajaae mane sir upar karataa mane aap gavaavai |ಅವನು ದೇವರ ಚಿತ್ತಕ್ಕೆ ವಿಧೇಯನಾಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನಿಗೆ ಶರಣಾಗುತ್ತಾನೆ, ಅವನು ಸ್ವಾರ್ಥ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕುತ್ತಾನೆ.
ਤਉ ਨਾਨਕ ਸਰਬ ਜੀਆ ਮਿਹਰੰਮਤਿ ਹੋਇ ਤ ਮੁਸਲਮਾਣੁ ਕਹਾਵੈ ॥੧॥
tau naanak sarab jeea miharamat hoe ta musalamaan kahaavai |1|ಮತ್ತು ಓ ನಾನಕ್, ಅವನು ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳ ಮೇಲೆ ಕರುಣೆ ತೋರಿದಾಗ ಮಾತ್ರ ಅವನನ್ನು ಮುಸ್ಲಿಂ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ||1||
ਮਹਲਾ ੪ ॥
mahalaa 4 |ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਪਰਹਰਿ ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧੁ ਝੂਠੁ ਨਿੰਦਾ ਤਜਿ ਮਾਇਆ ਅਹੰਕਾਰੁ ਚੁਕਾਵੈ ॥
parahar kaam krodh jhootth nindaa taj maaeaa ahankaar chukaavai |ಲೈಂಗಿಕ ಬಯಕೆ, ಕೋಪ, ಸುಳ್ಳು ಮತ್ತು ದೂಷಣೆಯನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ; ಮಾಯೆಯನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರದ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕಿ.
ਤਜਿ ਕਾਮੁ ਕਾਮਿਨੀ ਮੋਹੁ ਤਜੈ ਤਾ ਅੰਜਨ ਮਾਹਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪਾਵੈ ॥
taj kaam kaaminee mohu tajai taa anjan maeh niranjan paavai |ಲೈಂಗಿಕ ಬಯಕೆ ಮತ್ತು ಅಶ್ಲೀಲತೆಯನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ ಮತ್ತು ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯವನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಬಿಡಿ. ಆಗ ಮಾತ್ರ ನೀವು ಪ್ರಪಂಚದ ಕತ್ತಲೆಯ ನಡುವೆ ನಿರ್ಮಲ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೀರಿ.
ਤਜਿ ਮਾਨੁ ਅਭਿਮਾਨੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸੁਤ ਦਾਰਾ ਤਜਿ ਪਿਆਸ ਆਸ ਰਾਮ ਲਿਵ ਲਾਵੈ ॥
taj maan abhimaan preet sut daaraa taj piaas aas raam liv laavai |ಸ್ವಾರ್ಥ, ಅಹಂಕಾರ ಮತ್ತು ಸೊಕ್ಕಿನ ಹೆಮ್ಮೆ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳು ಮತ್ತು ಸಂಗಾತಿಯ ಮೇಲಿನ ನಿಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ. ನಿಮ್ಮ ಬಾಯಾರಿದ ಭರವಸೆಗಳು ಮತ್ತು ಆಸೆಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿ.
ਨਾਨਕ ਸਾਚਾ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਾਚ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵੈ ॥੨॥
naanak saachaa man vasai saach sabad har naam samaavai |2|ಓ ನಾನಕ್, ಸತ್ಯವಂತನು ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ. ಶಬ್ದದ ನಿಜವಾದ ಪದದ ಮೂಲಕ, ನೀವು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತೀರಿ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਰਾਜੇ ਰਯਤਿ ਸਿਕਦਾਰ ਕੋਇ ਨ ਰਹਸੀਓ ॥
raaje rayat sikadaar koe na rahaseeo |ರಾಜರು, ಅಥವಾ ಅವರ ಪ್ರಜೆಗಳು ಅಥವಾ ನಾಯಕರು ಉಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ.
ਹਟ ਪਟਣ ਬਾਜਾਰ ਹੁਕਮੀ ਢਹਸੀਓ ॥
hatt pattan baajaar hukamee dtahaseeo |ಅಂಗಡಿಗಳು, ನಗರಗಳು ಮತ್ತು ಬೀದಿಗಳು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಭಗವಂತನ ಆಜ್ಞೆಯ ಹುಕಮ್ನಿಂದ ವಿಭಜನೆಯಾಗುತ್ತವೆ.
ਪਕੇ ਬੰਕ ਦੁਆਰ ਮੂਰਖੁ ਜਾਣੈ ਆਪਣੇ ॥
pake bank duaar moorakh jaanai aapane |ಆ ಘನ ಮತ್ತು ಸುಂದರವಾದ ಮಹಲುಗಳು - ಮೂರ್ಖರು ತಮಗೆ ಸೇರಿದವರು ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਦਰਬਿ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰ ਰੀਤੇ ਇਕਿ ਖਣੇ ॥
darab bhare bhanddaar reete ik khane |ಸಂಪತ್ತಿನಿಂದ ತುಂಬಿದ ನಿಧಿ ಮನೆಗಳು ಕ್ಷಣಾರ್ಧದಲ್ಲಿ ಖಾಲಿಯಾಗುತ್ತವೆ.
ਤਾਜੀ ਰਥ ਤੁਖਾਰ ਹਾਥੀ ਪਾਖਰੇ ॥
taajee rath tukhaar haathee paakhare |ಕುದುರೆಗಳು, ರಥಗಳು, ಒಂಟೆಗಳು ಮತ್ತು ಆನೆಗಳು, ಅವುಗಳ ಎಲ್ಲಾ ಅಲಂಕಾರಗಳೊಂದಿಗೆ;
ਬਾਗ ਮਿਲਖ ਘਰ ਬਾਰ ਕਿਥੈ ਸਿ ਆਪਣੇ ॥
baag milakh ghar baar kithai si aapane |ಉದ್ಯಾನಗಳು, ಭೂಮಿಗಳು, ಮನೆಗಳು, ಡೇರೆಗಳು, ಮೃದುವಾದ ಹಾಸಿಗೆಗಳು ಮತ್ತು ಸ್ಯಾಟಿನ್ ಮಂಟಪಗಳು -
ਤੰਬੂ ਪਲੰਘ ਨਿਵਾਰ ਸਰਾਇਚੇ ਲਾਲਤੀ ॥
tanboo palangh nivaar saraaeiche laalatee |ಓಹ್, ಅವರು ತಮ್ಮದೇ ಎಂದು ನಂಬುವ ಆ ವಸ್ತುಗಳು ಎಲ್ಲಿವೆ?
ਨਾਨਕ ਸਚ ਦਾਤਾਰੁ ਸਿਨਾਖਤੁ ਕੁਦਰਤੀ ॥੮॥
naanak sach daataar sinaakhat kudaratee |8|ಓ ನಾನಕ್, ನಿಜವಾದವನು ಎಲ್ಲವನ್ನು ಕೊಡುವವನು; ಅವನ ಸರ್ವಶಕ್ತ ಸೃಜನಶೀಲ ಸ್ವಭಾವದ ಮೂಲಕ ಅವನು ಬಹಿರಂಗಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||8||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |ಸಲೋಕ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਨਦੀਆ ਹੋਵਹਿ ਧੇਣਵਾ ਸੁੰਮ ਹੋਵਹਿ ਦੁਧੁ ਘੀਉ ॥
nadeea hoveh dhenavaa sunm hoveh dudh gheeo |ನದಿಗಳು ಹಾಲು ಕೊಟ್ಟು ಹಸುಗಳಾದರೆ, ಚಿಲುಮೆಯ ನೀರು ಹಾಲು ತುಪ್ಪವಾಯಿತು;
ਸਗਲੀ ਧਰਤੀ ਸਕਰ ਹੋਵੈ ਖੁਸੀ ਕਰੇ ਨਿਤ ਜੀਉ ॥
sagalee dharatee sakar hovai khusee kare nit jeeo |ಇಡೀ ಭೂಮಿಯು ಸಕ್ಕರೆಯಾದರೆ, ನಿರಂತರವಾಗಿ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಪ್ರಚೋದಿಸಲು;