ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 634
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੯ ॥
soratth mahalaa 9 |ಸೊರತ್, ಒಂಬತ್ತನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਪ੍ਰੀਤਮ ਜਾਨਿ ਲੇਹੁ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥
preetam jaan lehu man maahee |ಓ ಪ್ರಿಯ ಸ್ನೇಹಿತನೇ, ಇದನ್ನು ನಿನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಿ.
ਅਪਨੇ ਸੁਖ ਸਿਉ ਹੀ ਜਗੁ ਫਾਂਧਿਓ ਕੋ ਕਾਹੂ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
apane sukh siau hee jag faandhio ko kaahoo ko naahee |1| rahaau |ಪ್ರಪಂಚವು ತನ್ನದೇ ಆದ ಸಂತೋಷಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಹಾಕಿಕೊಂಡಿದೆ; ಯಾರೂ ಬೇರೆಯವರಿಗಾಗಿ ಅಲ್ಲ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਸੁਖ ਮੈ ਆਨਿ ਬਹੁਤੁ ਮਿਲਿ ਬੈਠਤ ਰਹਤ ਚਹੂ ਦਿਸਿ ਘੇਰੈ ॥
sukh mai aan bahut mil baitthat rahat chahoo dis gherai |ಒಳ್ಳೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಅನೇಕರು ಬಂದು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ಎಲ್ಲಾ ನಾಲ್ಕು ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಸುತ್ತುವರೆದಿರುತ್ತಾರೆ.
ਬਿਪਤਿ ਪਰੀ ਸਭ ਹੀ ਸੰਗੁ ਛਾਡਿਤ ਕੋਊ ਨ ਆਵਤ ਨੇਰੈ ॥੧॥
bipat paree sabh hee sang chhaaddit koaoo na aavat nerai |1|ಆದರೆ ಕಷ್ಟದ ಸಮಯಗಳು ಬಂದಾಗ, ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಯಾರೂ ನಿಮ್ಮ ಹತ್ತಿರ ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ||1||
ਘਰ ਕੀ ਨਾਰਿ ਬਹੁਤੁ ਹਿਤੁ ਜਾ ਸਿਉ ਸਦਾ ਰਹਤ ਸੰਗ ਲਾਗੀ ॥
ghar kee naar bahut hit jaa siau sadaa rahat sang laagee |ನೀವು ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿಸುವ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಎಂದಿಗೂ ಲಗತ್ತಿಸಿರುವ ನಿಮ್ಮ ಹೆಂಡತಿ,
ਜਬ ਹੀ ਹੰਸ ਤਜੀ ਇਹ ਕਾਂਇਆ ਪ੍ਰੇਤ ਪ੍ਰੇਤ ਕਰਿ ਭਾਗੀ ॥੨॥
jab hee hans tajee ih kaaneaa pret pret kar bhaagee |2|ಹಂಸ-ಆತ್ಮವು ಈ ದೇಹವನ್ನು ತೊರೆದ ತಕ್ಷಣ, "ಪ್ರೇತ! ಪ್ರೇತ!" ಎಂದು ಅಳುತ್ತಾ ಓಡಿಹೋಗುತ್ತದೆ. ||2||
ਇਹ ਬਿਧਿ ਕੋ ਬਿਉਹਾਰੁ ਬਨਿਓ ਹੈ ਜਾ ਸਿਉ ਨੇਹੁ ਲਗਾਇਓ ॥
eih bidh ko biauhaar banio hai jaa siau nehu lagaaeio |ಅವರು ವರ್ತಿಸುವ ರೀತಿ ಇದು - ನಾವು ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿಸುವವರನ್ನು.
ਅੰਤ ਬਾਰ ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਜੀ ਕੋਊ ਕਾਮਿ ਨ ਆਇਓ ॥੩॥੧੨॥੧੩੯॥
ant baar naanak bin har jee koaoo kaam na aaeio |3|12|139|ಕೊನೆಯ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ, ಓ ನಾನಕ್, ಪ್ರಿಯ ಭಗವಂತನನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಯಾರಿಗೂ ಯಾವುದೇ ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ. ||3||12||139||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੧ ਅਸਟਪਦੀਆ ਚਉਤੁਕੀ ॥
soratth mahalaa 1 ghar 1 asattapadeea chautukee |ಸೊರತ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್, ಮೊದಲ ಮನೆ, ಅಷ್ಟಪಧೀಯಾ, ಚೌ-ತುಕೇ:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |ಒಬ್ಬ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ದೇವರು. ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ:
ਦੁਬਿਧਾ ਨ ਪੜਉ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਹੋਰੁ ਨ ਪੂਜਉ ਮੜੈ ਮਸਾਣਿ ਨ ਜਾਈ ॥
dubidhaa na prrau har bin hor na poojau marrai masaan na jaaee |ನಾನು ದ್ವಂದ್ವದಿಂದ ಹರಿದಿಲ್ಲ, ಏಕೆಂದರೆ ನಾನು ಭಗವಂತನನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಬೇರೆಯವರನ್ನು ಪೂಜಿಸುವುದಿಲ್ಲ; ನಾನು ಸಮಾಧಿಗಳಿಗೆ ಅಥವಾ ಸ್ಮಶಾನಗಳಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡುವುದಿಲ್ಲ.
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਰਾਚਿ ਨ ਪਰ ਘਰਿ ਜਾਵਾ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਨਾਮਿ ਬੁਝਾਈ ॥
trisanaa raach na par ghar jaavaa trisanaa naam bujhaaee |ನಾನು ಅಪರಿಚಿತರ ಮನೆಗಳನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸುವುದಿಲ್ಲ, ಆಸೆಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದೇನೆ. ಭಗವಂತನ ನಾಮವು ನನ್ನ ಆಸೆಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಿದೆ.
ਘਰ ਭੀਤਰਿ ਘਰੁ ਗੁਰੂ ਦਿਖਾਇਆ ਸਹਜਿ ਰਤੇ ਮਨ ਭਾਈ ॥
ghar bheetar ghar guroo dikhaaeaa sahaj rate man bhaaee |ನನ್ನ ಹೃದಯದ ಆಳದಲ್ಲಿ, ಗುರುಗಳು ನನ್ನ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ನೆಲೆಯನ್ನು ತೋರಿಸಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸಮಚಿತ್ತದಿಂದ ತುಂಬಿದೆ, ಓ ಡೆಸ್ಟಿನಿ ಸಹೋದರರೇ.
ਤੂ ਆਪੇ ਦਾਨਾ ਆਪੇ ਬੀਨਾ ਤੂ ਦੇਵਹਿ ਮਤਿ ਸਾਈ ॥੧॥
too aape daanaa aape beenaa too deveh mat saaee |1|ನೀವೇ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ತಿಳಿದಿದ್ದೀರಿ ಮತ್ತು ನೀವೇ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ನೋಡುತ್ತಿರುವಿರಿ; ನೀವು ಮಾತ್ರ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತೀರಿ, ಓ ಕರ್ತನೇ. ||1||
ਮਨੁ ਬੈਰਾਗਿ ਰਤਉ ਬੈਰਾਗੀ ਸਬਦਿ ਮਨੁ ਬੇਧਿਆ ਮੇਰੀ ਮਾਈ ॥
man bairaag rtau bairaagee sabad man bedhiaa meree maaee |ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ನಿರ್ಲಿಪ್ತವಾಗಿದೆ, ನಿರ್ಲಿಪ್ತತೆಯಿಂದ ತುಂಬಿದೆ; ಶಾಬಾದ್ನ ಮಾತು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಚುಚ್ಚಿದೆ, ಓ ನನ್ನ ತಾಯಿ.
ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਨਿਰੰਤਰਿ ਬਾਣੀ ਸਾਚੇ ਸਾਹਿਬ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥
antar jot nirantar baanee saache saahib siau liv laaee | rahaau |ದೇವರ ಬೆಳಕು ನನ್ನ ಆಳವಾದ ಸ್ವಯಂ ನ್ಯೂಕ್ಲಿಯಸ್ ಒಳಗೆ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಹೊಳೆಯುತ್ತದೆ; ನಾನು ನಿಜವಾದ ಲಾರ್ಡ್ ಮಾಸ್ಟರ್ನ ಪದವಾದ ಬಾನಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಲಗತ್ತಿಸಿದ್ದೇನೆ. ||ವಿರಾಮ||
ਅਸੰਖ ਬੈਰਾਗੀ ਕਹਹਿ ਬੈਰਾਗ ਸੋ ਬੈਰਾਗੀ ਜਿ ਖਸਮੈ ਭਾਵੈ ॥
asankh bairaagee kaheh bairaag so bairaagee ji khasamai bhaavai |ಅಸಂಖ್ಯಾತ ನಿರ್ಲಿಪ್ತರು ನಿರ್ಲಿಪ್ತತೆ ಮತ್ತು ತ್ಯಾಗದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಅವನು ಮಾತ್ರ ನಿಜವಾದ ತ್ಯಾಗ, ಭಗವಂತನ ಗುರುಗಳಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਹਿਰਦੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਭੈ ਰਚਿਆ ਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥
hiradai sabad sadaa bhai rachiaa gur kee kaar kamaavai |ಶಬ್ದದ ಪದವು ಅವನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿದೆ; ಅವನು ದೇವರ ಭಯದಲ್ಲಿ ಮಗ್ನನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನು ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡಲು ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ਏਕੋ ਚੇਤੈ ਮਨੂਆ ਨ ਡੋਲੈ ਧਾਵਤੁ ਵਰਜਿ ਰਹਾਵੈ ॥
eko chetai manooaa na ddolai dhaavat varaj rahaavai |ಅವನು ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತನನ್ನು ಸ್ಮರಿಸುತ್ತಾನೆ, ಅವನ ಮನಸ್ಸು ಚಂಚಲವಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅವನು ಅದರ ಅಲೆದಾಟವನ್ನು ತಡೆಯುತ್ತಾನೆ.
ਸਹਜੇ ਮਾਤਾ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਸਾਚੇ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥੨॥
sahaje maataa sadaa rang raataa saache ke gun gaavai |2|ಅವರು ಸ್ವರ್ಗೀಯ ಆನಂದದಿಂದ ಅಮಲೇರಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಸದಾ ತುಂಬಿರುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಅದ್ಭುತವಾದ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਮਨੂਆ ਪਉਣੁ ਬਿੰਦੁ ਸੁਖਵਾਸੀ ਨਾਮਿ ਵਸੈ ਸੁਖ ਭਾਈ ॥
manooaa paun bind sukhavaasee naam vasai sukh bhaaee |ಮನಸ್ಸು ಗಾಳಿಯಂತಿದೆ, ಆದರೆ ಅದು ಕ್ಷಣಕಾಲವೂ ಶಾಂತಿಯಿಂದ ವಿಶ್ರಾಂತಿಗೆ ಬಂದರೆ, ಅವನು ನಾಮದ ಶಾಂತಿಯಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ, ಓ ವಿಧಿಯ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೇ.
ਜਿਹਬਾ ਨੇਤ੍ਰ ਸੋਤ੍ਰ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ਜਲਿ ਬੂਝੀ ਤੁਝਹਿ ਬੁਝਾਈ ॥
jihabaa netr sotr sach raate jal boojhee tujheh bujhaaee |ಅವನ ನಾಲಿಗೆ, ಕಣ್ಣು ಮತ್ತು ಕಿವಿಗಳು ಸತ್ಯದಿಂದ ತುಂಬಿವೆ; ಓ ಕರ್ತನೇ, ನೀನು ಆಸೆಯ ಬೆಂಕಿಯನ್ನು ನಂದಿಸುವೆ.
ਆਸ ਨਿਰਾਸ ਰਹੈ ਬੈਰਾਗੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਤਾੜੀ ਲਾਈ ॥
aas niraas rahai bairaagee nij ghar taarree laaee |ಭರವಸೆಯಲ್ಲಿ, ತ್ಯಾಗ ಮಾಡುವವನು ಭರವಸೆಯಿಂದ ಮುಕ್ತನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ; ಅವನ ಸ್ವಂತ ಆಂತರಿಕ ಆತ್ಮದ ಮನೆಯಲ್ಲಿ, ಅವನು ಆಳವಾದ ಧ್ಯಾನದ ಟ್ರಾನ್ಸ್ನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਭਿਖਿਆ ਨਾਮਿ ਰਜੇ ਸੰਤੋਖੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਹਜਿ ਪੀਆਈ ॥੩॥
bhikhiaa naam raje santokhee amrit sahaj peeaee |3|ನಾಮ್ನ ದಾನದಿಂದ ತೃಪ್ತನಾಗಿ ಅವನು ಸಂತೃಪ್ತನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ; ಅವರು ಅಮೃತ ಅಮೃತವನ್ನು ಸುಲಭವಾಗಿ ಕುಡಿಯುತ್ತಾರೆ. ||3||
ਦੁਬਿਧਾ ਵਿਚਿ ਬੈਰਾਗੁ ਨ ਹੋਵੀ ਜਬ ਲਗੁ ਦੂਜੀ ਰਾਈ ॥
dubidhaa vich bairaag na hovee jab lag doojee raaee |ದ್ವೈತದ ಕಣವೂ ಇರುವವರೆಗೆ ದ್ವೈತದಲ್ಲಿ ತ್ಯಾಗವಿಲ್ಲ.
ਸਭੁ ਜਗੁ ਤੇਰਾ ਤੂ ਏਕੋ ਦਾਤਾ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਭਾਈ ॥
sabh jag teraa too eko daataa avar na doojaa bhaaee |ಇಡೀ ಜಗತ್ತು ನಿನ್ನದು, ಪ್ರಭು; ನೀನೊಬ್ಬನೇ ಕೊಡುವವನು. ಬೇರೆ ಯಾವುದೂ ಇಲ್ಲ, ಓ ಭಾಗ್ಯದ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೇ.
ਮਨਮੁਖਿ ਜੰਤ ਦੁਖਿ ਸਦਾ ਨਿਵਾਸੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥
manamukh jant dukh sadaa nivaasee guramukh de vaddiaaee |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ದುಃಖದಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ, ಆದರೆ ಭಗವಂತ ಗುರುಮುಖನಿಗೆ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ.
ਅਪਰ ਅਪਾਰ ਅਗੰਮ ਅਗੋਚਰ ਕਹਣੈ ਕੀਮ ਨ ਪਾਈ ॥੪॥
apar apaar agam agochar kahanai keem na paaee |4|ದೇವರು ಅನಂತ, ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲದ, ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಗದ ಮತ್ತು ಅಗ್ರಾಹ್ಯ; ಅವನ ಯೋಗ್ಯತೆಯನ್ನು ವರ್ಣಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ||4||
ਸੁੰਨ ਸਮਾਧਿ ਮਹਾ ਪਰਮਾਰਥੁ ਤੀਨਿ ਭਵਣ ਪਤਿ ਨਾਮੰ ॥
sun samaadh mahaa paramaarath teen bhavan pat naaman |ಆಳವಾದ ಸಮಾಧಿಯಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರಜ್ಞೆ, ಪರಮಾತ್ಮ, ಮೂರು ಲೋಕಗಳ ಭಗವಂತ - ಇವು ನಿಮ್ಮ ಹೆಸರುಗಳು, ಭಗವಂತ.
ਮਸਤਕਿ ਲੇਖੁ ਜੀਆ ਜਗਿ ਜੋਨੀ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਲੇਖੁ ਸਹਾਮੰ ॥
masatak lekh jeea jag jonee sir sir lekh sahaaman |ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ ಜೀವಿಗಳು ತಮ್ಮ ಹಣೆಬರಹದ ಮೇಲೆ ತಮ್ಮ ಹಣೆಬರಹವನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ; ಅವರು ತಮ್ಮ ವಿಧಿಗಳಿಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਕਰਮ ਸੁਕਰਮ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ਆਪੇ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਮੰ ॥
karam sukaram karaae aape aape bhagat drirraaman |ಭಗವಂತನೇ ಅವರಿಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಮತ್ತು ಕೆಟ್ಟ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ; ಅವನೇ ಅವರನ್ನು ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕವಾದ ಉಪಾಸನೆಯಲ್ಲಿ ದೃಢರನ್ನಾಗಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਮਨਿ ਮੁਖਿ ਜੂਠਿ ਲਹੈ ਭੈ ਮਾਨੰ ਆਪੇ ਗਿਆਨੁ ਅਗਾਮੰ ॥੫॥
man mukh jootth lahai bhai maanan aape giaan agaaman |5|ಅವರು ದೇವರ ಭಯದಲ್ಲಿ ಬದುಕಿದಾಗ ಅವರ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ಬಾಯಿಯ ಕೊಳಕು ತೊಳೆಯಲ್ಪಡುತ್ತದೆ; ದುರ್ಗಮನಾದ ಭಗವಂತನೇ ಅವರಿಗೆ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಅನುಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾನೆ. ||5||