ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 36
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸੁਣਦਾ ਵੇਖਦਾ ਕਿਉ ਮੁਕਰਿ ਪਇਆ ਜਾਇ ॥
sabh kichh sunadaa vekhadaa kiau mukar peaa jaae |ಅವನು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕೇಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನೋಡುತ್ತಾನೆ. ಯಾರಾದರೂ ಅವನನ್ನು ಹೇಗೆ ನಿರಾಕರಿಸಬಹುದು?
ਪਾਪੋ ਪਾਪੁ ਕਮਾਵਦੇ ਪਾਪੇ ਪਚਹਿ ਪਚਾਇ ॥
paapo paap kamaavade paape pacheh pachaae |ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಪಾಪ ಮಾಡುವವರು ಪಾಪದಲ್ಲಿ ಕೊಳೆತು ಸಾಯುತ್ತಾರೆ.
ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਈ ਮਨਮੁਖਿ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥
so prabh nadar na aavee manamukh boojh na paae |ದೇವರ ಕೃಪೆಯು ಅವರಿಗೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ; ಆ ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ.
ਜਿਸੁ ਵੇਖਾਲੇ ਸੋਈ ਵੇਖੈ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇ ॥੪॥੨੩॥੫੬॥
jis vekhaale soee vekhai naanak guramukh paae |4|23|56|ಅವರು ಮಾತ್ರ ಭಗವಂತನನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾರೆ, ಯಾರಿಗೆ ಅವನು ತನ್ನನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ. ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುಮುಖರು ಅವನನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಾರೆ. ||4||23||56||
ਸ੍ਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sreeraag mahalaa 3 |ಸಿರೀ ರಾಗ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਰੋਗੁ ਨ ਤੁਟਈ ਹਉਮੈ ਪੀੜ ਨ ਜਾਇ ॥
bin gur rog na tuttee haumai peerr na jaae |ಗುರುವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ರೋಗ ವಾಸಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ಅಹಂಕಾರದ ನೋವು ದೂರವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਮਨਿ ਵਸੈ ਨਾਮੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
guraparasaadee man vasai naame rahai samaae |ಗುರುವಿನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ, ಅವನು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಒಬ್ಬನು ಅವನ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇ ॥੧॥
gurasabadee har paaeeai bin sabadai bharam bhulaae |1|ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಭಗವಂತನನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ; ಶಬ್ದವಿಲ್ಲದೆ, ಜನರು ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾರೆ, ಅನುಮಾನದಿಂದ ಮೋಸ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਹੋਇ ॥
man re nij ghar vaasaa hoe |ಓ ಮನಸ್ಸೇ, ನಿಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಆಂತರಿಕ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಸಮತೋಲಿತ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿರಿ.
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਸਾਲਾਹਿ ਤੂ ਫਿਰਿ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਨ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
raam naam saalaeh too fir aavan jaan na hoe |1| rahaau |ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಿ, ಮತ್ತು ನೀವು ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಪುನರ್ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಬಂದು ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਹਰਿ ਇਕੋ ਦਾਤਾ ਵਰਤਦਾ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
har iko daataa varatadaa doojaa avar na koe |ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತನು ಕೊಡುವವನು, ಎಲ್ಲೆಡೆ ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ. ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ.
ਸਬਦਿ ਸਾਲਾਹੀ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਹਜੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
sabad saalaahee man vasai sahaje hee sukh hoe |ಶಾಬಾದ್ ಪದವನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಿ, ಮತ್ತು ಅವರು ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಲು ಬರುತ್ತಾರೆ; ನೀವು ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸಮಚಿತ್ತದಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಡುತ್ತೀರಿ.
ਸਭ ਨਦਰੀ ਅੰਦਰਿ ਵੇਖਦਾ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥੨॥
sabh nadaree andar vekhadaa jai bhaavai tai dee |2|ಎಲ್ಲವೂ ಲಾರ್ಡ್ಸ್ ಗ್ಲಾನ್ಸ್ ಆಫ್ ಗ್ರೇಸ್ ಒಳಗೆ. ಅವನು ಬಯಸಿದಂತೆ, ಅವನು ಕೊಡುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਹਉਮੈ ਸਭਾ ਗਣਤ ਹੈ ਗਣਤੈ ਨਉ ਸੁਖੁ ਨਾਹਿ ॥
haumai sabhaa ganat hai ganatai nau sukh naeh |ಅಹಂಕಾರದಲ್ಲಿ, ಎಲ್ಲರೂ ತಮ್ಮ ಕ್ರಿಯೆಗಳಿಗೆ ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕಬೇಕು. ಈ ಲೆಕ್ಕದಲ್ಲಿ, ಶಾಂತಿ ಇಲ್ಲ.
ਬਿਖੁ ਕੀ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਬਿਖੁ ਹੀ ਮਾਹਿ ਸਮਾਹਿ ॥
bikh kee kaar kamaavanee bikh hee maeh samaeh |ದುಷ್ಟ ಮತ್ತು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದಲ್ಲಿ ವರ್ತಿಸುವ ಜನರು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದಾರೆ.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਠਉਰੁ ਨ ਪਾਇਨੀ ਜਮਪੁਰਿ ਦੂਖ ਸਹਾਹਿ ॥੩॥
bin naavai tthaur na paaeinee jamapur dookh sahaeh |3|ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಅವರು ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಸ್ಥಳವನ್ನು ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ. ಸಾವಿನ ನಗರದಲ್ಲಿ, ಅವರು ಸಂಕಟದಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ||3||
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਤਿਸ ਦਾ ਤਿਸੈ ਦਾ ਆਧਾਰੁ ॥
jeeo pindd sabh tis daa tisai daa aadhaar |ದೇಹ ಮತ್ತು ಆತ್ಮ ಎಲ್ಲವೂ ಅವನದ್ದೇ; ಅವನು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಆಸರೆಯಾಗಿದ್ದಾನೆ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਬੁਝੀਐ ਤਾ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
guraparasaadee bujheeai taa paae mokh duaar |ಗುರುವಿನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ, ತಿಳುವಳಿಕೆ ಬರುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ನಂತರ ಮುಕ್ತಿಯ ಬಾಗಿಲು ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿ ਤੂੰ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥੪॥੨੪॥੫੭॥
naanak naam salaeh toon ant na paaraavaar |4|24|57|ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಸ್ತೋತ್ರಗಳನ್ನು ಹಾಡಿರಿ; ಅವನಿಗೆ ಅಂತ್ಯ ಅಥವಾ ಮಿತಿಯಿಲ್ಲ. ||4||24||57||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |ಸಿರೀ ರಾಗ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਤਿਨਾ ਅਨੰਦੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੈ ਜਿਨਾ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ॥
tinaa anand sadaa sukh hai jinaa sach naam aadhaar |ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿನ ಬೆಂಬಲವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವರು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಭಾವಪರವಶತೆ ಮತ್ತು ಶಾಂತಿಯಲ್ಲಿರುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥
gurasabadee sach paaeaa dookh nivaaranahaar |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಅವರು ನಿಜವಾದ ಒಬ್ಬನನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ, ನೋವಿನ ವಿನಾಶಕ.
ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥
sadaa sadaa saache gun gaaveh saachai naae piaar |ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಮತ್ತು ಎಂದೆಂದಿಗೂ, ಅವರು ನಿಜವಾದ ಒಬ್ಬನ ಅದ್ಭುತವಾದ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ನಿಜವಾದ ಹೆಸರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਕੈ ਆਪਣੀ ਦਿਤੋਨੁ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰੁ ॥੧॥
kirapaa kar kai aapanee diton bhagat bhanddaar |1|ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಅನುಗ್ರಹವನ್ನು ನೀಡಿದಾಗ, ಅವನು ಭಕ್ತಿಯ ನಿಧಿಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥
man re sadaa anand gun gaae |ಓ ಮನಸ್ಸೇ, ಆತನ ಮಹಿಮೆಯ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡಿರಿ ಮತ್ತು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಭಾವಪರವಶರಾಗಿರಿ.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sachee baanee har paaeeai har siau rahai samaae |1| rahaau |ಅವನ ಬಾನಿಯ ನಿಜವಾದ ಪದದ ಮೂಲಕ, ಭಗವಂತನನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಒಬ್ಬನು ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುತ್ತಾನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਸਚੀ ਭਗਤੀ ਮਨੁ ਲਾਲੁ ਥੀਆ ਰਤਾ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
sachee bhagatee man laal theea rataa sahaj subhaae |ನಿಜವಾದ ಭಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ, ಮನಸ್ಸನ್ನು ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯ ಆಳವಾದ ಕಡುಗೆಂಪು ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿ ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸಮಚಿತ್ತದಿಂದ ಬಣ್ಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਮਨੁ ਮੋਹਿਆ ਕਹਣਾ ਕਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥
gurasabadee man mohiaa kahanaa kachhoo na jaae |ವರ್ಣಿಸಲಾಗದ ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದಿಂದ ಮನಸ್ಸು ಆಕರ್ಷಿತವಾಗುತ್ತದೆ.
ਜਿਹਵਾ ਰਤੀ ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੈ ਰਸਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥
jihavaa ratee sabad sachai amrit peevai ras gun gaae |ಶಬ್ದದ ನಿಜವಾದ ಪದದಿಂದ ತುಂಬಿದ ನಾಲಿಗೆಯು ಅಮೃತದಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷದಿಂದ ಕುಡಿಯುತ್ತದೆ, ಅವರ ಅದ್ಭುತವಾದ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತದೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਹੁ ਰੰਗੁ ਪਾਈਐ ਜਿਸ ਨੋ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥੨॥
guramukh ehu rang paaeeai jis no kirapaa kare rajaae |2|ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಇಚ್ಛೆಯಂತೆ ಆತನ ಅನುಗ್ರಹವನ್ನು ನೀಡಿದಾಗ ಗುರುಮುಖನು ಈ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਸੰਸਾ ਇਹੁ ਸੰਸਾਰੁ ਹੈ ਸੁਤਿਆ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਇ ॥
sansaa ihu sansaar hai sutiaa rain vihaae |ಈ ಜಗತ್ತು ಒಂದು ಭ್ರಮೆ; ಜನರು ತಮ್ಮ ಜೀವನ-ರಾತ್ರಿಗಳನ್ನು ನಿದ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಕಳೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਇਕਿ ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਕਢਿ ਲਇਅਨੁ ਆਪੇ ਲਇਓਨੁ ਮਿਲਾਇ ॥
eik aapanai bhaanai kadt leian aape leion milaae |ಅವನ ಇಚ್ಛೆಯ ಸಂತೋಷದಿಂದ, ಅವನು ಕೆಲವನ್ನು ಎತ್ತುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವುಗಳನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಸಂಯೋಜಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਆਪੇ ਹੀ ਆਪਿ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇ ॥
aape hee aap man vasiaa maaeaa mohu chukaae |ಅವನೇ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಮಾಯೆಯ ಬಾಂಧವ್ಯವನ್ನು ಹೊರಹಾಕುತ್ತಾನೆ.
ਆਪਿ ਵਡਾਈ ਦਿਤੀਅਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਇ ਬੁਝਾਇ ॥੩॥
aap vaddaaee diteean guramukh dee bujhaae |3|ಅವನೇ ಮಹಿಮಾನ್ವಿತವಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ದಯಪಾಲಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ಗುರುಮುಖನನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತಾನೆ. ||3||
ਸਭਨਾ ਕਾ ਦਾਤਾ ਏਕੁ ਹੈ ਭੁਲਿਆ ਲਏ ਸਮਝਾਇ ॥
sabhanaa kaa daataa ek hai bhuliaa le samajhaae |ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತನು ಎಲ್ಲವನ್ನು ಕೊಡುವವನು. ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದವರನ್ನು ತಿದ್ದುತ್ತಾನೆ.
ਇਕਿ ਆਪੇ ਆਪਿ ਖੁਆਇਅਨੁ ਦੂਜੈ ਛਡਿਅਨੁ ਲਾਇ ॥
eik aape aap khuaaeian doojai chhaddian laae |ಅವರೇ ಕೆಲವರನ್ನು ವಂಚಿಸಿ, ದ್ವಂದ್ವತೆಗೆ ಜೋಡಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥
guramatee har paaeeai jotee jot milaae |ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳ ಮೂಲಕ, ಭಗವಂತನನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಒಬ್ಬರ ಬೆಳಕು ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੇ ਰਤਿਆ ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੨੫॥੫੮॥
anadin naame ratiaa naanak naam samaae |4|25|58|ಹಗಲಿರುಳು ಭಗವಂತನ ನಾಮಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡು ಓ ನಾನಕ್, ನೀನು ನಾಮದಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುವೆ. ||4||25||58||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |ಸಿರೀ ರಾಗ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਗੁਣਵੰਤੀ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਤਜਿ ਵਿਕਾਰ ॥
gunavantee sach paaeaa trisanaa taj vikaar |ಸದ್ಗುಣಿಗಳು ಸತ್ಯವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ದುಷ್ಟ ಮತ್ತು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರಕ್ಕಾಗಿ ತಮ್ಮ ಆಸೆಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಬಿಡುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਮਨੁ ਰੰਗਿਆ ਰਸਨਾ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਆਰਿ ॥
gurasabadee man rangiaa rasanaa prem piaar |ಅವರ ಮನಸ್ಸು ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದಿಂದ ತುಂಬಿದೆ; ಅವರ ಪ್ರೀತಿಯ ಪ್ರೀತಿ ಅವರ ನಾಲಿಗೆಯ ಮೇಲೆ ಇದೆ.