ਪੰਜਾਬੀ 
English 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 959
ਵਡਾ ਸਾਹਿਬੁ ਗੁਰੂ ਮਿਲਾਇਆ ਜਿਨਿ ਤਾਰਿਆ ਸਗਲ ਜਗਤੁ ॥
vaddaa saahib guroo milaaeaa jin taariaa sagal jagat |ಗುರುಗಳು ನನ್ನನ್ನು ಮಹಾನ್ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಕಾರಣರಾದರು; ಅವರು ಇಡೀ ಜಗತ್ತನ್ನು ಉಳಿಸಿದರು.
ਮਨ ਕੀਆ ਇਛਾ ਪੂਰੀਆ ਪਾਇਆ ਧੁਰਿ ਸੰਜੋਗ ॥
man keea ichhaa pooreea paaeaa dhur sanjog |ಮನಸ್ಸಿನ ಆಸೆಗಳು ಈಡೇರುತ್ತವೆ; ನಾನು ದೇವರೊಂದಿಗೆ ನನ್ನ ಪೂರ್ವ ಉದ್ದೇಶಿತ ಒಕ್ಕೂಟವನ್ನು ಸಾಧಿಸಿದ್ದೇನೆ.
ਨਾਨਕ ਪਾਇਆ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਸਦ ਹੀ ਭੋਗੇ ਭੋਗ ॥੧॥
naanak paaeaa sach naam sad hee bhoge bhog |1|ನಾನಕ್ ನಿಜವಾದ ಹೆಸರನ್ನು ಪಡೆದಿದ್ದಾರೆ; ಅವನು ಆನಂದವನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಆನಂದಿಸುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਮਨਮੁਖਾ ਕੇਰੀ ਦੋਸਤੀ ਮਾਇਆ ਕਾ ਸਨਬੰਧੁ ॥
manamukhaa keree dosatee maaeaa kaa sanabandh |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರೊಂದಿಗಿನ ಸ್ನೇಹವು ಮಾಯೆಯೊಂದಿಗೆ ಮೈತ್ರಿಯಾಗಿದೆ.
ਵੇਖਦਿਆ ਹੀ ਭਜਿ ਜਾਨਿ ਕਦੇ ਨ ਪਾਇਨਿ ਬੰਧੁ ॥
vekhadiaa hee bhaj jaan kade na paaein bandh |ನಾವು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ಅವರು ಓಡಿಹೋಗುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಎಂದಿಗೂ ದೃಢವಾಗಿ ನಿಲ್ಲುವುದಿಲ್ಲ.
ਜਿਚਰੁ ਪੈਨਨਿ ਖਾਵਨੑੇ ਤਿਚਰੁ ਰਖਨਿ ਗੰਢੁ ॥
jichar painan khaavanae tichar rakhan gandt |ಊಟ-ಉಡುಪು ಸಿಗುವವರೆಗೂ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಾರೆ.
ਜਿਤੁ ਦਿਨਿ ਕਿਛੁ ਨ ਹੋਵਈ ਤਿਤੁ ਦਿਨਿ ਬੋਲਨਿ ਗੰਧੁ ॥
jit din kichh na hovee tith din bolan gandh |ಆದರೆ ಆ ದಿನ ಅವರು ಏನನ್ನೂ ಪಡೆಯದಿದ್ದಲ್ಲಿ, ಅವರು ಶಾಪವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਜੀਅ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਮਨਮੁਖ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ॥
jeea kee saar na jaananee manamukh agiaanee andh |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಅಜ್ಞಾನಿಗಳು ಮತ್ತು ಕುರುಡರು; ಅವರಿಗೆ ಆತ್ಮದ ರಹಸ್ಯಗಳು ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.
ਕੂੜਾ ਗੰਢੁ ਨ ਚਲਈ ਚਿਕੜਿ ਪਥਰ ਬੰਧੁ ॥
koorraa gandt na chalee chikarr pathar bandh |ಸುಳ್ಳು ಬಂಧ ಉಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ; ಅದು ಮಣ್ಣಿನೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿದ ಕಲ್ಲುಗಳಂತಿದೆ.
ਅੰਧੇ ਆਪੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਫਕੜੁ ਪਿਟਨਿ ਧੰਧੁ ॥
andhe aap na jaananee fakarr pittan dhandh |ಕುರುಡರು ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ಸುಳ್ಳು ಲೌಕಿಕ ತೊಡಕುಗಳಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದಾರೆ.
ਝੂਠੈ ਮੋਹਿ ਲਪਟਾਇਆ ਹਉ ਹਉ ਕਰਤ ਬਿਹੰਧੁ ॥
jhootthai mohi lapattaaeaa hau hau karat bihandh |ಸುಳ್ಳು ಲಗತ್ತುಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಹಾಕಿಕೊಂಡ ಅವರು ತಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ಅಹಂಕಾರ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರದಲ್ಲಿ ಕಳೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਆਪਣੀ ਧੁਰਿ ਪੂਰਾ ਕਰਮੁ ਕਰੇਇ ॥
kripaa kare jis aapanee dhur pooraa karam karee |ಆದರೆ ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಕರುಣೆಯಿಂದ ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ಅನುಗ್ರಹಿಸಿದ ಜೀವಿಯು ಪರಿಪೂರ್ಣವಾದ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಒಳ್ಳೆಯ ಕರ್ಮವನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਸੇ ਜਨ ਉਬਰੇ ਜੋ ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਣਿ ਪਰੇ ॥੨॥
jan naanak se jan ubare jo satigur saran pare |2|ಓ ಸೇವಕ ನಾನಕ್, ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಅಭಯಾರಣ್ಯವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸುವ ಆ ವಿನಮ್ರ ಜೀವಿಗಳು ಮಾತ್ರ ರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਜੋ ਰਤੇ ਦੀਦਾਰ ਸੇਈ ਸਚੁ ਹਾਕੁ ॥
jo rate deedaar seee sach haak |ಭಗವಂತನ ದರ್ಶನದಿಂದ ತುಂಬಿರುವವರು ಸತ್ಯವನ್ನೇ ನುಡಿಯುತ್ತಾರೆ.
ਜਿਨੀ ਜਾਤਾ ਖਸਮੁ ਕਿਉ ਲਭੈ ਤਿਨਾ ਖਾਕੁ ॥
jinee jaataa khasam kiau labhai tinaa khaak |ತಮ್ಮ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಗುರುವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುವವರ ಧೂಳನ್ನು ನಾನು ಹೇಗೆ ಪಡೆಯಬಲ್ಲೆ?
ਮਨੁ ਮੈਲਾ ਵੇਕਾਰੁ ਹੋਵੈ ਸੰਗਿ ਪਾਕੁ ॥
man mailaa vekaar hovai sang paak |ಭ್ರಷ್ಟತೆಯಿಂದ ಕಳಂಕಿತವಾದ ಮನಸ್ಸು ಅವುಗಳ ಸಹವಾಸದಿಂದ ನಿರ್ಮಲವಾಗುತ್ತದೆ.
ਦਿਸੈ ਸਚਾ ਮਹਲੁ ਖੁਲੈ ਭਰਮ ਤਾਕੁ ॥
disai sachaa mahal khulai bharam taak |ಅನುಮಾನದ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದಾಗ ಒಬ್ಬರು ಭಗವಂತನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯ ಮಹಲನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾರೆ.
ਜਿਸਹਿ ਦਿਖਾਲੇ ਮਹਲੁ ਤਿਸੁ ਨ ਮਿਲੈ ਧਾਕੁ ॥
jiseh dikhaale mahal tis na milai dhaak |ಭಗವಂತನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯ ಮಹಲು ಯಾರಿಗೆ ಬಹಿರಂಗವಾಗಿದೆಯೋ, ಅವರನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ತಳ್ಳಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ತಳ್ಳಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਹੋਇ ਨਿਹਾਲੁ ਬਿੰਦਕ ਨਦਰਿ ਝਾਕੁ ॥
man tan hoe nihaal bindak nadar jhaak |ಭಗವಂತ ತನ್ನ ಕೃಪೆಯ ನೋಟದಿಂದ ಕ್ಷಣಕಾಲವೂ ನನ್ನನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿದಾಗ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹವು ಪುಳಕಿತವಾಗುತ್ತದೆ.
ਨਉ ਨਿਧਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਲਾਗੁ ॥
nau nidh naam nidhaan gur kai sabad laag |ಒಂಬತ್ತು ನಿಧಿಗಳು ಮತ್ತು ನಾಮದ ನಿಧಿಯನ್ನು ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಬದ್ಧತೆಯಿಂದ ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਤਿਸੈ ਮਿਲੈ ਸੰਤ ਖਾਕੁ ਮਸਤਕਿ ਜਿਸੈ ਭਾਗੁ ॥੫॥
tisai milai sant khaak masatak jisai bhaag |5|ಅವನು ಮಾತ್ರ ಸಂತರ ಪಾದದ ಧೂಳಿನಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ, ಯಾರ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಅಂತಹ ಪೂರ್ವನಿಯೋಜಿತ ವಿಧಿಯನ್ನು ಕೆತ್ತಲಾಗಿದೆ. ||5||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |ಸಲೋಕ್, ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਹਰਣਾਖੀ ਕੂ ਸਚੁ ਵੈਣੁ ਸੁਣਾਈ ਜੋ ਤਉ ਕਰੇ ਉਧਾਰਣੁ ॥
haranaakhee koo sach vain sunaaee jo tau kare udhaaran |ಓ ಜಿಂಕೆ ಕಣ್ಣಿನ ವಧು, ನಾನು ಸತ್ಯವನ್ನು ಹೇಳುತ್ತೇನೆ, ಅದು ನಿನ್ನನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುತ್ತದೆ.
ਸੁੰਦਰ ਬਚਨ ਤੁਮ ਸੁਣਹੁ ਛਬੀਲੀ ਪਿਰੁ ਤੈਡਾ ਮਨਸਾ ਧਾਰਣੁ ॥
sundar bachan tum sunahu chhabeelee pir taiddaa manasaa dhaaran |ಈ ಸುಂದರ ಪದಗಳನ್ನು ಆಲಿಸಿ, ಓ ಸುಂದರ ವಧು; ನಿಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯ ಭಗವಂತ ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನ ಏಕೈಕ ಬೆಂಬಲ.
ਦੁਰਜਨ ਸੇਤੀ ਨੇਹੁ ਰਚਾਇਓ ਦਸਿ ਵਿਖਾ ਮੈ ਕਾਰਣੁ ॥
durajan setee nehu rachaaeio das vikhaa mai kaaran |ನೀವು ದುಷ್ಟ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಂದಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಿದ್ದೀರಿ; ಹೇಳಿ - ಏಕೆ ಎಂದು ನನಗೆ ತೋರಿಸಿ!
ਊਣੀ ਨਾਹੀ ਝੂਣੀ ਨਾਹੀ ਨਾਹੀ ਕਿਸੈ ਵਿਹੂਣੀ ॥
aoonee naahee jhoonee naahee naahee kisai vihoonee |ನನಗೆ ಏನೂ ಕೊರತೆಯಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ನಾನು ದುಃಖ ಅಥವಾ ಖಿನ್ನತೆಗೆ ಒಳಗಾಗಿಲ್ಲ; ನನ್ನಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಕೊರತೆ ಇಲ್ಲ.
ਪਿਰੁ ਛੈਲੁ ਛਬੀਲਾ ਛਡਿ ਗਵਾਇਓ ਦੁਰਮਤਿ ਕਰਮਿ ਵਿਹੂਣੀ ॥
pir chhail chhabeelaa chhadd gavaaeio duramat karam vihoonee |ನಾನು ಕೈಬಿಟ್ಟೆ ಮತ್ತು ನನ್ನ ಆಕರ್ಷಕ ಮತ್ತು ಸುಂದರ ಪತಿ ಲಾರ್ಡ್ ಕಳೆದುಕೊಂಡರು; ಈ ದುಷ್ಟ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ, ನಾನು ನನ್ನ ಅದೃಷ್ಟವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡೆ.
ਨਾ ਹਉ ਭੁਲੀ ਨਾ ਹਉ ਚੁਕੀ ਨਾ ਮੈ ਨਾਹੀ ਦੋਸਾ ॥
naa hau bhulee naa hau chukee naa mai naahee dosaa |ನಾನು ತಪ್ಪಾಗಿ ಗ್ರಹಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ನಾನು ಗೊಂದಲಕ್ಕೊಳಗಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ನನಗೆ ಯಾವುದೇ ಅಹಂಕಾರವಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಯಾವುದೇ ಅಪರಾಧ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ.
ਜਿਤੁ ਹਉ ਲਾਈ ਤਿਤੁ ਹਉ ਲਗੀ ਤੂ ਸੁਣਿ ਸਚੁ ਸੰਦੇਸਾ ॥
jit hau laaee tith hau lagee too sun sach sandesaa |ನೀನು ನನ್ನನ್ನು ಹೇಗೆ ಜೋಡಿಸಿರುವೆಯೋ ಹಾಗೆಯೇ ನಾನು ಕೂಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ; ನನ್ನ ನಿಜವಾದ ಸಂದೇಶವನ್ನು ಆಲಿಸಿ.
ਸਾਈ ਸੁੋਹਾਗਣਿ ਸਾਈ ਭਾਗਣਿ ਜੈ ਪਿਰਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ॥
saaee suohaagan saaee bhaagan jai pir kirapaa dhaaree |ಅವಳು ಮಾತ್ರ ಆಶೀರ್ವದಿಸಿದ ಆತ್ಮ-ವಧು, ಮತ್ತು ಅವಳು ಮಾತ್ರ ಅದೃಷ್ಟವಂತಳು, ಅವರ ಮೇಲೆ ಪತಿ ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಕರುಣೆಯನ್ನು ಸುರಿಸಿದನು.
ਪਿਰਿ ਅਉਗਣ ਤਿਸ ਕੇ ਸਭਿ ਗਵਾਏ ਗਲ ਸੇਤੀ ਲਾਇ ਸਵਾਰੀ ॥
pir aaugan tis ke sabh gavaae gal setee laae savaaree |ಅವಳ ಪತಿ ಭಗವಂತ ಅವಳ ಎಲ್ಲಾ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕುತ್ತಾನೆ; ತನ್ನ ಅಪ್ಪುಗೆಯಲ್ಲಿ ಅವಳನ್ನು ತಬ್ಬಿಕೊಂಡು, ಅವನು ಅವಳನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਕਰਮਹੀਣ ਧਨ ਕਰੈ ਬਿਨੰਤੀ ਕਦਿ ਨਾਨਕ ਆਵੈ ਵਾਰੀ ॥
karamaheen dhan karai binantee kad naanak aavai vaaree |ದುರದೃಷ್ಟಕರ ಆತ್ಮ-ವಧು ಈ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ: ಓ ನಾನಕ್, ನನ್ನ ಸರದಿ ಯಾವಾಗ ಬರುತ್ತದೆ?
ਸਭਿ ਸੁਹਾਗਣਿ ਮਾਣਹਿ ਰਲੀਆ ਇਕ ਦੇਵਹੁ ਰਾਤਿ ਮੁਰਾਰੀ ॥੧॥
sabh suhaagan maaneh raleea ik devahu raat muraaree |1|ಎಲ್ಲಾ ಆಶೀರ್ವದಿಸಿದ ಆತ್ಮ-ವಧುಗಳು ಆಚರಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾರೆ; ಓ ಕರ್ತನೇ, ಆನಂದದ ರಾತ್ರಿಯೊಂದಿಗೆ ನನ್ನನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿ. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਕਾਹੇ ਮਨ ਤੂ ਡੋਲਤਾ ਹਰਿ ਮਨਸਾ ਪੂਰਣਹਾਰੁ ॥
kaahe man too ddolataa har manasaa pooranahaar |ಓ ನನ್ನ ಮನವೇ ಯಾಕೆ ತತ್ತರಿಸುತ್ತೀಯ? ಭಗವಂತ ಭರವಸೆ ಮತ್ತು ಆಸೆಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸುವವನು.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਧਿਆਇ ਤੂ ਸਭਿ ਦੁਖ ਵਿਸਾਰਣਹਾਰੁ ॥
satigur purakh dhiaae too sabh dukh visaaranahaar |ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿ, ಆದ್ಯಾತ್ಮ; ಅವನು ಎಲ್ಲಾ ನೋವುಗಳನ್ನು ನಾಶಮಾಡುವವನು.
ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਆਰਾਧਿ ਮਨ ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਜਾਹਿ ਵਿਕਾਰ ॥
har naamaa aaraadh man sabh kilavikh jaeh vikaar |ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಪೂಜಿಸಿ ಮತ್ತು ಆರಾಧಿಸಿ; ಎಲ್ಲಾ ಪಾಪಗಳು ಮತ್ತು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರಗಳನ್ನು ತೊಳೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨ ਰੰਗੁ ਲਗਾ ਨਿਰੰਕਾਰ ॥
jin kau poorab likhiaa tin rang lagaa nirankaar |ಅಂತಹ ಪೂರ್ವ ನಿಯೋಜಿತ ಭಾಗ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವರು ನಿರಾಕಾರ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਓਨੀ ਛਡਿਆ ਮਾਇਆ ਸੁਆਵੜਾ ਧਨੁ ਸੰਚਿਆ ਨਾਮੁ ਅਪਾਰੁ ॥
onee chhaddiaa maaeaa suaavarraa dhan sanchiaa naam apaar |ಅವರು ಮಾಯೆಯ ಅಭಿರುಚಿಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನಾಮದ ಅನಂತ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਅਠੇ ਪਹਰ ਇਕਤੈ ਲਿਵੈ ਮੰਨੇਨਿ ਹੁਕਮੁ ਅਪਾਰੁ ॥
atthe pahar ikatai livai manen hukam apaar |ದಿನದ ಇಪ್ಪತ್ನಾಲ್ಕು ಗಂಟೆಗಳ ಕಾಲ, ಅವರು ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಲೀನವಾಗುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಶರಣಾಗತಿ ಮತ್ತು ಅನಂತ ಭಗವಂತನ ಇಚ್ಛೆಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ.