ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 959
ਵਡਾ ਸਾਹਿਬੁ ਗੁਰੂ ਮਿਲਾਇਆ ਜਿਨਿ ਤਾਰਿਆ ਸਗਲ ਜਗਤੁ ॥
वडा साहिबु गुरू मिलाइआ जिनि तारिआ सगल जगतु ॥गुरुः मां महान् प्रभुं गुरुं च मिलितुं नेतवान्; सः सर्वं जगत् तारितवान्।
ਮਨ ਕੀਆ ਇਛਾ ਪੂਰੀਆ ਪਾਇਆ ਧੁਰਿ ਸੰਜੋਗ ॥
मन कीआ इछा पूरीआ पाइआ धुरि संजोग ॥मनसः कामाः सिद्धाः भवन्ति; अहं भगवता सह पूर्वनियतं संयोगं प्राप्तवान्।
ਨਾਨਕ ਪਾਇਆ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਸਦ ਹੀ ਭੋਗੇ ਭੋਗ ॥੧॥
नानक पाइआ सचु नामु सद ही भोगे भोग ॥१॥नानकः सत्यं नाम प्राप्तवान्; सः भोगान् सदा भुङ्क्ते। ||१||
ਮਃ ੫ ॥
मः ५ ॥पञ्चमः मेहलः १.
ਮਨਮੁਖਾ ਕੇਰੀ ਦੋਸਤੀ ਮਾਇਆ ਕਾ ਸਨਬੰਧੁ ॥
मनमुखा केरी दोसती माइआ का सनबंधु ॥स्वेच्छा मनमुखैः सह मैत्री माया सह सङ्गतिः।
ਵੇਖਦਿਆ ਹੀ ਭਜਿ ਜਾਨਿ ਕਦੇ ਨ ਪਾਇਨਿ ਬੰਧੁ ॥
वेखदिआ ही भजि जानि कदे न पाइनि बंधु ॥वयं पश्यन्तः ते पलायन्ते; ते कदापि दृढतया न तिष्ठन्ति।
ਜਿਚਰੁ ਪੈਨਨਿ ਖਾਵਨੑੇ ਤਿਚਰੁ ਰਖਨਿ ਗੰਢੁ ॥
जिचरु पैननि खावने तिचरु रखनि गंढु ॥यावत् भोजनं वस्त्रं च प्राप्नुवन्ति तावत् परितः लसन्ति।
ਜਿਤੁ ਦਿਨਿ ਕਿਛੁ ਨ ਹੋਵਈ ਤਿਤੁ ਦਿਨਿ ਬੋਲਨਿ ਗੰਧੁ ॥
जितु दिनि किछु न होवई तितु दिनि बोलनि गंधु ॥परन्तु तस्मिन् दिने यदा ते किमपि न प्राप्नुवन्ति तदा ते शापं कर्तुं आरभन्ते।
ਜੀਅ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਮਨਮੁਖ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ॥
जीअ की सार न जाणनी मनमुख अगिआनी अंधु ॥स्वेच्छा मनमुखाः अज्ञानिनः अन्धाः च भवन्ति; आत्मनः रहस्यं न जानन्ति।
ਕੂੜਾ ਗੰਢੁ ਨ ਚਲਈ ਚਿਕੜਿ ਪਥਰ ਬੰਧੁ ॥
कूड़ा गंढु न चलई चिकड़ि पथर बंधु ॥मिथ्याबन्धः न स्थास्यति; पङ्कसंयुक्ताः शिलाः इव भवन्ति।
ਅੰਧੇ ਆਪੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਫਕੜੁ ਪਿਟਨਿ ਧੰਧੁ ॥
अंधे आपु न जाणनी फकड़ु पिटनि धंधु ॥अन्धाः आत्मानं न अवगच्छन्ति; मिथ्या लौकिकसंलग्नतासु निमग्नाः भवन्ति।
ਝੂਠੈ ਮੋਹਿ ਲਪਟਾਇਆ ਹਉ ਹਉ ਕਰਤ ਬਿਹੰਧੁ ॥
झूठै मोहि लपटाइआ हउ हउ करत बिहंधु ॥मिथ्यासङ्गेषु उलझिताः अहङ्कारेण आत्मदम्भे च जीवनं यापयन्ति ।
ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਆਪਣੀ ਧੁਰਿ ਪੂਰਾ ਕਰਮੁ ਕਰੇਇ ॥
क्रिपा करे जिसु आपणी धुरि पूरा करमु करेइ ॥स तु सत्त्वः आदौ भगवता दयायाः आशीर्वादः कृतः, सः सिद्धकर्माणि करोति, सत्कर्म च सञ्चयति।
ਜਨ ਨਾਨਕ ਸੇ ਜਨ ਉਬਰੇ ਜੋ ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਣਿ ਪਰੇ ॥੨॥
जन नानक से जन उबरे जो सतिगुर सरणि परे ॥२॥हे सेवक नानक, ते एव विनयशीलाः सत्त्वाः सत्गुरुस्य अभयारण्यं प्रविशन्ति। ||२||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥पौरी : १.
ਜੋ ਰਤੇ ਦੀਦਾਰ ਸੇਈ ਸਚੁ ਹਾਕੁ ॥
जो रते दीदार सेई सचु हाकु ॥भगवदृष्टियुक्ता ये सत्यं वदन्ति।
ਜਿਨੀ ਜਾਤਾ ਖਸਮੁ ਕਿਉ ਲਭੈ ਤਿਨਾ ਖਾਕੁ ॥
जिनी जाता खसमु किउ लभै तिना खाकु ॥भगवन्तं गुरुं च साक्षात्कृतानां कथं रजः प्राप्नुयाम् ।
ਮਨੁ ਮੈਲਾ ਵੇਕਾਰੁ ਹੋਵੈ ਸੰਗਿ ਪਾਕੁ ॥
मनु मैला वेकारु होवै संगि पाकु ॥भ्रष्टालिप्तं मनः तेषां सङ्गत्या शुद्धं भवति।
ਦਿਸੈ ਸਚਾ ਮਹਲੁ ਖੁਲੈ ਭਰਮ ਤਾਕੁ ॥
दिसै सचा महलु खुलै भरम ताकु ॥भगवतः सान्निध्यभवनं पश्यति, यदा संशयद्वारं उद्घाट्यते।
ਜਿਸਹਿ ਦਿਖਾਲੇ ਮਹਲੁ ਤਿਸੁ ਨ ਮਿਲੈ ਧਾਕੁ ॥
जिसहि दिखाले महलु तिसु न मिलै धाकु ॥यस्मै भगवतः सान्निध्यस्य भवनं प्रकाशितं, सः कदापि न धक्कायते, न चोद्यते।
ਮਨੁ ਤਨੁ ਹੋਇ ਨਿਹਾਲੁ ਬਿੰਦਕ ਨਦਰਿ ਝਾਕੁ ॥
मनु तनु होइ निहालु बिंदक नदरि झाकु ॥मम मनः शरीरं च मुग्धं भवति, यदा भगवान् मां क्षणमात्रमपि स्वस्य प्रसाददृष्ट्या आशीर्वादं ददाति।
ਨਉ ਨਿਧਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਲਾਗੁ ॥
नउ निधि नामु निधानु गुर कै सबदि लागु ॥नव निधिः, नामनिधिश्च गुरुशब्दप्रतिबद्धता प्राप्यते।
ਤਿਸੈ ਮਿਲੈ ਸੰਤ ਖਾਕੁ ਮਸਤਕਿ ਜਿਸੈ ਭਾਗੁ ॥੫॥
तिसै मिलै संत खाकु मसतकि जिसै भागु ॥५॥स एव सन्तपादरजसा धन्यः यस्य ललाटे तादृशः पूर्वनिर्धारितः दैवः अभिलेखितः अस्ति। ||५||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
सलोक मः ५ ॥सलोक, पञ्चम मेहलः १.
ਹਰਣਾਖੀ ਕੂ ਸਚੁ ਵੈਣੁ ਸੁਣਾਈ ਜੋ ਤਉ ਕਰੇ ਉਧਾਰਣੁ ॥
हरणाखी कू सचु वैणु सुणाई जो तउ करे उधारणु ॥मृगलोचना वधू सत्यं वदामि यत् ते तारयिष्यति ।
ਸੁੰਦਰ ਬਚਨ ਤੁਮ ਸੁਣਹੁ ਛਬੀਲੀ ਪਿਰੁ ਤੈਡਾ ਮਨਸਾ ਧਾਰਣੁ ॥
सुंदर बचन तुम सुणहु छबीली पिरु तैडा मनसा धारणु ॥इदं सुन्दरं वचनं शृणु सुन्दरि वधू; तव प्रियः प्रभुः तव मनसः एकमात्रः आश्रयः अस्ति।
ਦੁਰਜਨ ਸੇਤੀ ਨੇਹੁ ਰਚਾਇਓ ਦਸਿ ਵਿਖਾ ਮੈ ਕਾਰਣੁ ॥
दुरजन सेती नेहु रचाइओ दसि विखा मै कारणु ॥त्वं दुष्टस्य प्रेम्णा पतितः; कथयतु - किमर्थं दर्शयतु !
ਊਣੀ ਨਾਹੀ ਝੂਣੀ ਨਾਹੀ ਨਾਹੀ ਕਿਸੈ ਵਿਹੂਣੀ ॥
ऊणी नाही झूणी नाही नाही किसै विहूणी ॥मम किमपि अभावः नास्ति, अहं च न दुःखी अस्मि, न च विषादितः अस्मि; मम सर्वथा अभावः नास्ति।
ਪਿਰੁ ਛੈਲੁ ਛਬੀਲਾ ਛਡਿ ਗਵਾਇਓ ਦੁਰਮਤਿ ਕਰਮਿ ਵਿਹੂਣੀ ॥
पिरु छैलु छबीला छडि गवाइओ दुरमति करमि विहूणी ॥त्यक्त्वा नष्टं च मम आकर्षकं सुन्दरं च पतिं प्रभु; अस्मिन् दुर्भावे मम सौभाग्यं नष्टम्।
ਨਾ ਹਉ ਭੁਲੀ ਨਾ ਹਉ ਚੁਕੀ ਨਾ ਮੈ ਨਾਹੀ ਦੋਸਾ ॥
ना हउ भुली ना हउ चुकी ना मै नाही दोसा ॥अहं न भ्रान्तः, अहं च न भ्रान्ता; अहङ्कारः नास्ति, अपराधं च न करोमि।
ਜਿਤੁ ਹਉ ਲਾਈ ਤਿਤੁ ਹਉ ਲਗੀ ਤੂ ਸੁਣਿ ਸਚੁ ਸੰਦੇਸਾ ॥
जितु हउ लाई तितु हउ लगी तू सुणि सचु संदेसा ॥यथा त्वया मां सम्बद्धम्, तथैव अहं सम्बद्धः अस्मि; मम सत्यं सन्देशं शृणुत।
ਸਾਈ ਸੁੋਹਾਗਣਿ ਸਾਈ ਭਾਗਣਿ ਜੈ ਪਿਰਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ॥
साई सुोहागणि साई भागणि जै पिरि किरपा धारी ॥सा एव धन्या आत्मा वधूः सा एव सौभाग्यशालिनी यस्याः उपरि पतिः भगवता दयायाः वर्षणं कृतम्।
ਪਿਰਿ ਅਉਗਣ ਤਿਸ ਕੇ ਸਭਿ ਗਵਾਏ ਗਲ ਸੇਤੀ ਲਾਇ ਸਵਾਰੀ ॥
पिरि अउगण तिस के सभि गवाए गल सेती लाइ सवारी ॥तस्याः पतिः प्रभुः तस्याः सर्वान् दोषान् दोषान् च हरति; आलिंगने तां निकटं आलिंगयन् तां अलङ्करोति।
ਕਰਮਹੀਣ ਧਨ ਕਰੈ ਬਿਨੰਤੀ ਕਦਿ ਨਾਨਕ ਆਵੈ ਵਾਰੀ ॥
करमहीण धन करै बिनंती कदि नानक आवै वारी ॥अभाग्या आत्मा वधूः एतां प्रार्थनां करोति- हे नानक, मम वारः कदा आगमिष्यति?
ਸਭਿ ਸੁਹਾਗਣਿ ਮਾਣਹਿ ਰਲੀਆ ਇਕ ਦੇਵਹੁ ਰਾਤਿ ਮੁਰਾਰੀ ॥੧॥
सभि सुहागणि माणहि रलीआ इक देवहु राति मुरारी ॥१॥सर्वे धन्याः आत्मावधूः उत्सवं कुर्वन्ति, आनन्दयन्ति च; आनन्दरात्रिं च मां प्रयच्छस्व भगवन् | ||१||
ਮਃ ੫ ॥
मः ५ ॥पञ्चमः मेहलः १.
ਕਾਹੇ ਮਨ ਤੂ ਡੋਲਤਾ ਹਰਿ ਮਨਸਾ ਪੂਰਣਹਾਰੁ ॥
काहे मन तू डोलता हरि मनसा पूरणहारु ॥कस्मात् त्वं मम मनसि भ्रमसि ? आशानां कामानां च पूरकः प्रभुः।
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਧਿਆਇ ਤੂ ਸਭਿ ਦੁਖ ਵਿਸਾਰਣਹਾਰੁ ॥
सतिगुरु पुरखु धिआइ तू सभि दुख विसारणहारु ॥सच्चे गुरुं आदिभूतं ध्यायन्तु; सः सर्वदुःखनाशकः अस्ति।
ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਆਰਾਧਿ ਮਨ ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਜਾਹਿ ਵਿਕਾਰ ॥
हरि नामा आराधि मन सभि किलविख जाहि विकार ॥भगवन्नामं भजस्व पूजस्व मनसि; सर्वाणि पापानि भ्रष्टानि च प्रक्षालितानि भविष्यन्ति।
ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨ ਰੰਗੁ ਲਗਾ ਨਿਰੰਕਾਰ ॥
जिन कउ पूरबि लिखिआ तिन रंगु लगा निरंकार ॥ये तादृशेन पूर्वनिर्धारितेन दैवेन धन्याः, ते निराकारेश्वरस्य प्रेम्णा भवन्ति।
ਓਨੀ ਛਡਿਆ ਮਾਇਆ ਸੁਆਵੜਾ ਧਨੁ ਸੰਚਿਆ ਨਾਮੁ ਅਪਾਰੁ ॥
ओनी छडिआ माइआ सुआवड़ा धनु संचिआ नामु अपारु ॥माया रसान् परित्यज्य, नामस्य अनन्तं धनं सङ्गृह्णन्ति।
ਅਠੇ ਪਹਰ ਇਕਤੈ ਲਿਵੈ ਮੰਨੇਨਿ ਹੁਕਮੁ ਅਪਾਰੁ ॥
अठे पहर इकतै लिवै मंनेनि हुकमु अपारु ॥चतुर्विंशतिघण्टाः प्रतिदिनं प्रेम्णा एकस्मिन् भगवते लीनाः भवन्ति; अनन्तेश्वरस्य इच्छां समर्पयन्ति, स्वीकुर्वन्ति च।