ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 178
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਚਾਖੁ ॥
गुर का सबदु अंम्रित रसु चाखु ॥अम्ब्रोसियल सारस्य स्वादनं कुरुत, गुरुस्य शबदस्य वचनम्।
ਅਵਰਿ ਜਤਨ ਕਹਹੁ ਕਉਨ ਕਾਜ ॥
अवरि जतन कहहु कउन काज ॥अन्ये प्रयत्नाः किं प्रयोजनम् ?
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਰਾਖੈ ਆਪਿ ਲਾਜ ॥੨॥
करि किरपा राखै आपि लाज ॥२॥दयां दर्शयन् भगवान् एव अस्माकं गौरवं रक्षति। ||२||
ਕਿਆ ਮਾਨੁਖ ਕਹਹੁ ਕਿਆ ਜੋਰੁ ॥
किआ मानुख कहहु किआ जोरु ॥मानवः किम् ? तस्य का शक्तिः अस्ति ?
ਝੂਠਾ ਮਾਇਆ ਕਾ ਸਭੁ ਸੋਰੁ ॥
झूठा माइआ का सभु सोरु ॥मयस्य सर्वः कोलाहलः मिथ्या अस्ति।
ਕਰਣ ਕਰਾਵਨਹਾਰ ਸੁਆਮੀ ॥
करण करावनहार सुआमी ॥अस्माकं प्रभुः स्वामी च यः करोति, परेषां च कर्म करोति।
ਸਗਲ ਘਟਾ ਕੇ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥੩॥
सगल घटा के अंतरजामी ॥३॥सः अन्तःज्ञः सर्वहृदयानां अन्वेषकः अस्ति। ||३||
ਸਰਬ ਸੁਖਾ ਸੁਖੁ ਸਾਚਾ ਏਹੁ ॥
सरब सुखा सुखु साचा एहु ॥सर्वेषां आरामानाम् एषः एव सच्चः आरामः ।
ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁ ਮਨੈ ਮਹਿ ਲੇਹੁ ॥
गुर उपदेसु मनै महि लेहु ॥गुरुशिक्षां मनसि धारयतु।
ਜਾ ਕਉ ਰਾਮ ਨਾਮ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥
जा कउ राम नाम लिव लागी ॥ये भगवतः नाम प्रेम वहन्ति
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸੋ ਧੰਨੁ ਵਡਭਾਗੀ ॥੪॥੭॥੭੬॥
कहु नानक सो धंनु वडभागी ॥४॥७॥७६॥- वदति नानकः धन्याः, अतीव भाग्यवन्तः च। ||४||७||७६||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
गउड़ी गुआरेरी महला ५ ॥गौरी ग्वारायरी, पञ्चम मेहलः १.
ਸੁਣਿ ਹਰਿ ਕਥਾ ਉਤਾਰੀ ਮੈਲੁ ॥
सुणि हरि कथा उतारी मैलु ॥भगवतः प्रवचनं श्रुत्वा मम प्रदूषणं प्रक्षालितम्।
ਮਹਾ ਪੁਨੀਤ ਭਏ ਸੁਖ ਸੈਲੁ ॥
महा पुनीत भए सुख सैलु ॥अहं सर्वथा शुद्धः अभवम्, अधुना शान्तिपूर्वकं चरामि।
ਵਡੈ ਭਾਗਿ ਪਾਇਆ ਸਾਧਸੰਗੁ ॥
वडै भागि पाइआ साधसंगु ॥महता सौभाग्येन साधसंगतं पवित्रस्य सङ्गतिं प्राप्नोमि;
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਸਿਉ ਲਾਗੋ ਰੰਗੁ ॥੧॥
पारब्रहम सिउ लागो रंगु ॥१॥अहं परमेश्वरस्य प्रेम्णः पतितः अस्मि। ||१||
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਜਨੁ ਤਾਰਿਓ ॥
हरि हरि नामु जपत जनु तारिओ ॥हर, हर नाम जपन् तस्य सेवकः पारं नीतवान्।
ਅਗਨਿ ਸਾਗਰੁ ਗੁਰਿ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਿਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
अगनि सागरु गुरि पारि उतारिओ ॥१॥ रहाउ ॥गुरुणा मां उत्थाप्य अग्निसागरं पारं नीतवान्। ||१||विराम||
ਕਰਿ ਕੀਰਤਨੁ ਮਨ ਸੀਤਲ ਭਏ ॥
करि कीरतनु मन सीतल भए ॥तस्य स्तुतिकीर्तनं गायन् मम मनः शान्तं जातम्;
ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਕਿਲਵਿਖ ਗਏ ॥
जनम जनम के किलविख गए ॥असंख्यावतारपापानि प्रक्षालितानि।
ਸਰਬ ਨਿਧਾਨ ਪੇਖੇ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
सरब निधान पेखे मन माहि ॥मया स्वचित्तस्य अन्तः सर्वाणि निधयः दृष्टाः;
ਅਬ ਢੂਢਨ ਕਾਹੇ ਕਉ ਜਾਹਿ ॥੨॥
अब ढूढन काहे कउ जाहि ॥२॥किमर्थं मया इदानीं तान् अन्वेष्य बहिः गन्तव्यम्? ||२||
ਪ੍ਰਭ ਅਪੁਨੇ ਜਬ ਭਏ ਦਇਆਲ ॥
प्रभ अपुने जब भए दइआल ॥यदा स्वयं ईश्वरः दयालुः भवति तदा
ਪੂਰਨ ਹੋਈ ਸੇਵਕ ਘਾਲ ॥
पूरन होई सेवक घाल ॥तस्य सेवकस्य कार्यं सिद्धं भवति।
ਬੰਧਨ ਕਾਟਿ ਕੀਏ ਅਪਨੇ ਦਾਸ ॥
बंधन काटि कीए अपने दास ॥सः मम बन्धनानि छिनत्ति, मां च दासं कृतवान्।
ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਗੁਣਤਾਸ ॥੩॥
सिमरि सिमरि सिमरि गुणतास ॥३॥स्मर्यताम्, स्मर्यताम्, ध्याने तं स्मर्यताम्; सः उत्कृष्टतायाः निधिः अस्ति। ||३||
ਏਕੋ ਮਨਿ ਏਕੋ ਸਭ ਠਾਇ ॥
एको मनि एको सभ ठाइ ॥स एव मनसि वर्तते; स एव सर्वत्र वर्तते।
ਪੂਰਨ ਪੂਰਿ ਰਹਿਓ ਸਭ ਜਾਇ ॥
पूरन पूरि रहिओ सभ जाइ ॥सिद्धेश्वरः सर्वथा व्याप्तः सर्वत्र व्याप्तः च अस्ति।
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਸਭੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
गुरि पूरै सभु भरमु चुकाइआ ॥सिद्धगुरुः सर्वान् संशयान् दूरीकृतवान्।
ਹਰਿ ਸਿਮਰਤ ਨਾਨਕ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੪॥੮॥੭੭॥
हरि सिमरत नानक सुखु पाइआ ॥४॥८॥७७॥ध्याने भगवन्तं स्मरन् नानकः शान्तिं प्राप्तवान्। ||४||८||७७||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
गउड़ी गुआरेरी महला ५ ॥गौरी ग्वारायरी, पञ्चम मेहलः १.
ਅਗਲੇ ਮੁਏ ਸਿ ਪਾਛੈ ਪਰੇ ॥
अगले मुए सि पाछै परे ॥ये मृताः ते विस्मृताः।
ਜੋ ਉਬਰੇ ਸੇ ਬੰਧਿ ਲਕੁ ਖਰੇ ॥
जो उबरे से बंधि लकु खरे ॥ये जीविताः तेषां मेखलाः बद्धाः सन्ति।
ਜਿਹ ਧੰਧੇ ਮਹਿ ਓਇ ਲਪਟਾਏ ॥
जिह धंधे महि ओइ लपटाए ॥ते स्वकार्येषु व्यस्ताः सन्ति;
ਉਨ ਤੇ ਦੁਗੁਣ ਦਿੜੀ ਉਨ ਮਾਏ ॥੧॥
उन ते दुगुण दिड़ी उन माए ॥१॥ते द्विगुणं कठिनतया मायाम् आलम्बन्ते। ||१||
ਓਹ ਬੇਲਾ ਕਛੁ ਚੀਤਿ ਨ ਆਵੈ ॥
ओह बेला कछु चीति न आवै ॥न कश्चित् मृत्युकालं चिन्तयति;
ਬਿਨਸਿ ਜਾਇ ਤਾਹੂ ਲਪਟਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
बिनसि जाइ ताहू लपटावै ॥१॥ रहाउ ॥जनाः तत् धारयितुं गृह्णन्ति यत् गमिष्यति। ||१||विराम||
ਆਸਾ ਬੰਧੀ ਮੂਰਖ ਦੇਹ ॥
आसा बंधी मूरख देह ॥मूर्खाः - तेषां शरीराणि कामैः बद्धानि भवन्ति।
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਲਪਟਿਓ ਅਸਨੇਹ ॥
काम क्रोध लपटिओ असनेह ॥ते मैथुनकामक्रोधसक्तिषु मग्नाः भवन्ति;
ਸਿਰ ਊਪਰਿ ਠਾਢੋ ਧਰਮ ਰਾਇ ॥
सिर ऊपरि ठाढो धरम राइ ॥धर्मन्यायाधीशः तेषां शिरः उपरि तिष्ठति।
ਮੀਠੀ ਕਰਿ ਕਰਿ ਬਿਖਿਆ ਖਾਇ ॥੨॥
मीठी करि करि बिखिआ खाइ ॥२॥मधुरं मन्यमानाः विषं खादन्ति मूढाः | ||२||
ਹਉ ਬੰਧਉ ਹਉ ਸਾਧਉ ਬੈਰੁ ॥
हउ बंधउ हउ साधउ बैरु ॥आहुः-अहं शत्रुं बध्निष्यामि, तं छिनत्स्यामि इति।
ਹਮਰੀ ਭੂਮਿ ਕਉਣੁ ਘਾਲੈ ਪੈਰੁ ॥
हमरी भूमि कउणु घालै पैरु ॥मम भूमिं पादं स्थापयितुं कः साहसं करोति ?
ਹਉ ਪੰਡਿਤੁ ਹਉ ਚਤੁਰੁ ਸਿਆਣਾ ॥
हउ पंडितु हउ चतुरु सिआणा ॥अहं विद्वान्, अहं चतुरः, बुद्धिमान् च अस्मि” इति।
ਕਰਣੈਹਾਰੁ ਨ ਬੁਝੈ ਬਿਗਾਨਾ ॥੩॥
करणैहारु न बुझै बिगाना ॥३॥अज्ञानिनः प्रजापतिं न परिचिनोति। ||३||
ਅਪੁਨੀ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਆਪੇ ਜਾਨੈ ॥
अपुनी गति मिति आपे जानै ॥स्वावस्थां च विजानाति भगवान् एव स्वयम्।
ਕਿਆ ਕੋ ਕਹੈ ਕਿਆ ਆਖਿ ਵਖਾਨੈ ॥
किआ को कहै किआ आखि वखानै ॥किं कश्चित् वक्तुं शक्नोति ? कथं कश्चित् तं वर्णयितुं शक्नोति ?
ਜਿਤੁ ਜਿਤੁ ਲਾਵਹਿ ਤਿਤੁ ਤਿਤੁ ਲਗਨਾ ॥
जितु जितु लावहि तितु तितु लगना ॥यस्मै सः अस्मान् सङ्गच्छति - तस्मिन् वयं सक्ताः स्मः।
ਅਪਨਾ ਭਲਾ ਸਭ ਕਾਹੂ ਮੰਗਨਾ ॥੪॥
अपना भला सभ काहू मंगना ॥४॥सर्वे स्वहिताय याचन्ते। ||४||
ਸਭ ਕਿਛੁ ਤੇਰਾ ਤੂੰ ਕਰਣੈਹਾਰੁ ॥
सभ किछु तेरा तूं करणैहारु ॥सर्वं तव; त्वं प्रजापतिः प्रभुः।
ਅੰਤੁ ਨਾਹੀ ਕਿਛੁ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥
अंतु नाही किछु पारावारु ॥भवतः अन्तः न सीमा वा नास्ति।
ਦਾਸ ਅਪਨੇ ਕਉ ਦੀਜੈ ਦਾਨੁ ॥
दास अपने कउ दीजै दानु ॥तव भृत्यै दानमिदं प्रयच्छ, ।
ਕਬਹੂ ਨ ਵਿਸਰੈ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ॥੫॥੯॥੭੮॥
कबहू न विसरै नानक नामु ॥५॥९॥७८॥यत् नानकः नाम कदापि न विस्मरतु। ||५||९||७८||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
गउड़ी गुआरेरी महला ५ ॥गौरी ग्वारायरी, पञ्चम मेहलः १.
ਅਨਿਕ ਜਤਨ ਨਹੀ ਹੋਤ ਛੁਟਾਰਾ ॥
अनिक जतन नही होत छुटारा ॥सर्वप्रयत्नेन जनाः मोक्षं न प्राप्नुवन्ति ।
ਬਹੁਤੁ ਸਿਆਣਪ ਆਗਲ ਭਾਰਾ ॥
बहुतु सिआणप आगल भारा ॥चतुरयुक्तिभिः भारः केवलं अधिकाधिकं सञ्चितः भवति ।
ਹਰਿ ਕੀ ਸੇਵਾ ਨਿਰਮਲ ਹੇਤ ॥
हरि की सेवा निरमल हेत ॥शुचिहृदया भगवन्तं सेवां कुर्वन्, .
ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਦਰਗਹ ਸੋਭਾ ਸੇਤ ॥੧॥
प्रभ की दरगह सोभा सेत ॥१॥भवन्तः ईश्वरस्य न्यायालये सम्मानेन स्वागतं करिष्यन्ति। ||१||