किं कश्चित् कृपणः प्राणी मयि कर्तुं शक्नोति । मम ईश्वरस्य तेजः गौरवपूर्णतया महती अस्ति। ||१||
ध्यायन् ध्यायन् स्मृतौ ध्यायन् शान्तिं मया लब्धम्; तस्य पादाम्बुजं मया मनसि निहितम्।
दास नानकः स्वस्य अभयारण्ये प्रविष्टः अस्ति; तस्मात् उपरि कोऽपि नास्ति। ||२||१२||९८||
बिलावल, पंचम मेहलः १.
सदा सदा, ईश्वरस्य नाम जप।
जरामृत्युदुःखानि त्वां न पीडयिष्यन्ति, परतः भगवतः प्राङ्गणे भवतः कार्याणि सम्यक् निराकृतानि भविष्यन्ति। ||१||विराम||
अतः आत्मनः अभिमानं त्यक्त्वा, नित्यं अभयारण्यम् अन्वेष्यताम्। एषः निधिः गुरुतः एव लभ्यते।
जन्ममरणयोः पाशः स्निग्धः भवति; एतत् सच्चिदानन्दस्य न्यायालयस्य चिह्नं लक्षणम्। ||१||
यत्किमपि त्वं करोषि, अहं भद्रं स्वीकुर्वन् अस्मि । अहङ्कारगर्वं मया मनसा निर्मूलितम्।
नानकः वदति, अहं तस्य रक्षणे अस्मि; सः सम्पूर्णं ब्रह्माण्डं निर्मितवान् । ||२||१३||९९||
बिलावल, पंचम मेहलः १.
तस्य मनसः शरीरस्य च नाभिके गहने, ईश्वरः अस्ति।
सः नित्यं भगवतः महिमा स्तुतिं गायति, परेषां कृते सर्वदा हितं करोति; तस्य जिह्वा अमूल्यम् अस्ति। ||१||विराम||
तस्य सर्वाणि जननानि क्षणमात्रेण मोच्यन्ते, त्राता च भवन्ति, असंख्यावतारानाम् मलिनता च प्रक्षाल्यते।
ध्यात्वा ध्यायन् ईश्वरं स्वेश्वरं गुरुं च स्मरणं कृत्वा आनन्देन गच्छति विषवने। ||१||
मया ईश्वरस्य पादस्य नौका प्राप्ता, मां भयानकं जगत्-समुद्रं पारं नेतुम्।
सन्तः, सेवकाः, भक्ताः च भगवतः एव सन्ति; नानकस्य मनः तस्मिन् सक्तम् अस्ति। ||२||१४||१००||
बिलावल, पंचम मेहलः १.
तव आश्चर्यं क्रीडां पश्यन् आश्वासितः अस्मि ।
त्वं मम प्रभुः गुरुः, अन्तःज्ञः, हृदयानाम् अन्वेषकः; त्वं पवित्रसन्तैः सह निवससि। ||१||विराम||
क्षणमात्रेण अस्माकं प्रभुः स्वामी च स्थापयति, उन्नमयति च। नीचकृमितः सः राजानं सृजति। ||१||
अहं त्वां हृदयात् कदापि न विस्मरामि; दास नानकः अस्य आशीर्वादस्य प्रार्थनां करोति। ||२||१५||१०१||
बिलावल, पंचम मेहलः १.
अविनाशी भगवान् ईश्वरः पूजनीयः आराधना च योग्यः अस्ति।
मनः शरीरं च समर्प्य सर्वभूतानां पोषकस्य भगवतः पुरतः स्थापयामि। ||१||विराम||
तस्य अभयारण्यः सर्वशक्तिमान् अस्ति; सः वर्णयितुं न शक्यते; शान्तिदाता दयाब्धिः परमकरुणः |
आलिङ्गने समीपं धारयन् भगवान् तं रक्षति तारयति च, ततः उष्णवायुः अपि तं स्पृशितुं न शक्नोति । ||१||
अस्माकं दयालुः प्रभुः स्वामी च धनं, सम्पत्तिं, सर्वं च स्वस्य विनयशीलसन्तानाम्।
नानकः भिक्षुकः ईश्वरस्य दर्शनस्य धन्यं दर्शनं याचते; कृपया, सन्तपादरजसा तं आशीर्वादं ददातु। ||२||१६||१०२||
बिलावल, पंचम मेहलः १.
नाम भगवतः नाम ध्यानं कोटिप्रयत्नसमं भवति।
साधसंगतस्य पवित्रसङ्घस्य सह मिलित्वा भगवतः गौरवपूर्णस्तुतिं गायन्तु, ततः मृत्युदूतः भयभीतः भविष्यति। ||१||विराम||
मनसि शरीरे च ईश्वरस्य पादयोः निवेशनं, सर्वविधं प्रायश्चित्तं करणं भवति।
आगमनं गमनं संशयं भयं च पलायितं, असंख्यातावतारपापानि दह्यन्ते। ||१||
अतः निर्भयः भूत्वा विश्वेश्वरे स्पन्दस्व। एतत् सत्यं धनं, महता सौभाग्यमात्रेण प्राप्तम्।