धनासरी, पंचम मेहलः १.
यः स्वेश्वरं गुरुं च चिन्तयति - किमर्थं भयं कुर्यात्।
कृपणाः स्वेच्छा मनुष्यमुखाः भयभयेन नष्टाः भवन्ति। ||१||विराम||
दिव्यः गुरुः मम माता पिता च मम शिरः उपरि अस्ति।
तस्य प्रतिबिम्बं समृद्धिं आनयति; तस्य सेवां कुर्वन्तः वयं शुद्धाः भवेम।
एकः प्रभुः अमलः प्रभुः अस्माकं राजधानी अस्ति।
पवित्रसङ्घस्य साधसंगतस्य सम्मिलिताः वयं प्रकाशिताः प्रबुद्धाः च भवेम। ||१||
सर्वभूतानां दाता सर्वथा सर्वत्र व्याप्तः अस्ति।
कोटि-कोटि-दुःखानि भगवतः नाम्ना दूरीकृतानि भवन्ति।
जन्ममरणदुःखानि सर्वाणि अपहृतानि भवन्ति
गुरमुखात् यस्य मनः शरीरस्य अन्तः भगवान् निवसति। ||२||
स एव यस्य भगवता वस्त्रस्य पार्श्वभागे सज्जीकृतः ।
भगवतः प्राङ्गणे स्थानं प्राप्नोति।
ते एव भक्ताः सत्येश्वरप्रीताः ।
ते मृत्युदूतात् मुक्ताः भवन्ति। ||३||
सत्यं प्रभुः सत्यं तस्य न्यायालयः।
तस्य मूल्यं केन चिन्तयितुं वर्णयितुं च शक्नोति।
सः प्रत्येकस्य हृदयस्य अन्तः अस्ति, सर्वेषां समर्थनम्।
नानकः सन्तानाम् रजः याचते। ||४||३||२४||
धनासरी, पंचम मेहलः १.
एकः सार्वभौमिकः प्रजापतिः ईश्वरः। सच्चे गुरुप्रसादेन : १.
गृहे बहिश्च त्वयि विश्वासं करोमि; त्वं विनयेन भृत्येन सह सर्वदा असि ।
कृपां कुरु मम प्रिये देव यत् अहं भगवतः नाम प्रेम्णा जपं करोमि। ||१||
ईश्वरः स्वस्य विनयशीलसेवकानां बलम् अस्ति।
यद् करोषि वा कर्तुमर्हसि भगवन्, तत्परिणामं मम ग्राह्यम् । ||विरामः||
परमेश्वरः मम मानम्; प्रभुः मम मुक्तिः अस्ति; भगवतः गौरवपूर्णं प्रवचनं मम धनम् अस्ति।
दास नानकः भगवतः चरणस्य अभयारण्यम् अन्वेषयति; सन्तभ्यः सः एतत् जीवनपद्धतिं ज्ञातवान्। ||२||१||२५||
धनासरी, पंचम मेहलः १.
ईश्वरः मम सर्वान् कामान् पूर्णं कृतवान्। आलिंगने मां निकटं धारयन् गुरुणा मां तारितवान्।
सः मां अग्निसागरे दहनात् तारितवान्, अधुना, न कश्चित् तत् दुर्गमं वदति। ||१||
येषां मनसि सत्या श्रद्धा वर्तते, .
नित्यं भगवतः महिमाम् पश्यन्तु; ते सदा सुखिनः आनन्दिताः च भवन्ति। ||विरामः||
हृदयानाम् अन्वेषकस्य सिद्धस्य पारमार्थिकस्य पादस्य अभयारण्यम् अन्वेषयामि; अहं तं नित्यं वर्तमानं पश्यामि।
स्वबुद्ध्या भगवता नानकं स्वकीयं कृतम्; तेन स्वभक्तानां मूलं रक्षितम् अस्ति। ||२||२||२६||
धनासरी, पंचम मेहलः १.
यत्र यत्र पश्यामि तत्र तं उपस्थितं पश्यामि; सः कदापि दूरं न भवति।
सः सर्वव्यापी, सर्वत्र; ध्याय सदा मनसि तम् । ||१||
स एव तव सहचर उच्यते, यः त्वत्तो न विच्छिन्नः भविष्यति, इह न परतः।
क्षणमात्रेण या भोगः स तुच्छः । ||विरामः||
सः अस्मान् पोषयति, अस्मान् पोषणं च ददाति; तस्य किमपि अभावः नास्ति।
प्रत्येकं निःश्वासेन मम ईश्वरः स्वस्य प्राणिनां पालनं करोति। ||२||
ईश्वरः अवञ्चनीयः, अभेद्यः, अनन्तः च अस्ति; तस्य रूपं उच्छ्रितं उच्छ्रितं च अस्ति।
विस्मयसौन्दर्यमूर्तिं जपन्तः ध्यायन्तः च तस्य विनयशीलाः भृत्याः आनन्दे सन्ति। ||३||
आशिषं कुरु मे तादृशं बोधं करुणेश्वर देव त्वां स्मरामि ।