तोडी, पञ्चमः मेहलः : १.
भगवतः पादौ मया हृदये निहिताः।
मम भगवन्तं गुरुं च मम सत्यगुरुं चिन्तयन् सर्वे कार्याणि मम निराकृतानि। ||१||विराम||
दानदानस्य भक्तिपूजायाः च पुण्यं परमेश्वरस्य स्तुतिकीर्तनात् प्राप्यते; एतत् प्रज्ञायाः सत्यं सारम् अस्ति।
अगम्यस्य अनन्तस्य भगवतः गुरुस्य च स्तुतिं गायन् मया अप्रमेया शान्तिः प्राप्ता। ||१||
येषां विनयानां स्वकीयं करोति तेषां पुण्यदोषान् न मन्यते परमेश्वरः।
श्रुत्वा जपन् ध्यायन् नामरत्नं जीवामि; नानकः भगवन्तं हाररूपेण धारयति। ||२||११||३०||
तोडी, नवमः मेहलः : १.
एकः सार्वभौमिकः प्रजापतिः ईश्वरः। सच्चे गुरुप्रसादेन : १.
मम आधारस्वभावस्य विषये किं वक्तुं शक्नोमि ?
अहं सुवर्णस्त्रीप्रेमेण उलझितः अस्मि, ईश्वरस्य स्तुतिकीर्तनं न गायितवान्। ||१||विराम||
मिथ्यालोकं सत्यं मन्ये, तस्य प्रेम्णि पतितः च।
कदाचिदचिन्तितो मया दीनमित्रं यः अन्ते मम सहचरः सहायकः च भविष्यति । ||१||
माया मत्तः तिष्ठामि रात्रौ दिवा मम मनसः मलः न गमिष्यति।
कथयति नानकः इदानीं भगवतः अभयारण्यं विना अन्यथा मोक्षं न प्राप्नोमि। ||२||१||३१||
तोडी, भक्तानां वचनम् : १.
एकः सार्वभौमिकः प्रजापतिः ईश्वरः। सच्चे गुरुप्रसादेन : १.
सन्निकृष्टमिति केचिद्दूरस्थमित्यन्ये ।
मत्स्यः जलाद् बहिः, वृक्षस्य उपरि आरोहति इति वयं तथैव वदामः । ||१||
किमर्थं त्वं तादृशं बकवासं वदसि ?
लब्धः भगवन्तं, तद् मौनं करोति। ||१||विराम||
पण्डितो धर्मविदां ये भवन्ति ते वेदं पठन्ति,
किन्तु मूर्खः नाम दयव केवलं भगवन्तं जानाति। ||२||१||
कस्य कलङ्काः तिष्ठन्ति, यदा भगवतः नाम जपते?
पापिनः शुद्धाः भवन्ति, भगवतः नाम जपन्तः। ||१||विराम||
भगवता सह सेवकः नाम दवः श्रद्धाम् आगतः।
अहं प्रत्येकं मासस्य एकादश्यां उपवासं त्यक्तवान्; किमर्थं पुण्यतीर्थयात्रायां कष्टं करिष्यामि? ||१||
प्रार्थयति नाम दयव, अहं सत्कर्म सद्विचारस्य पुरुषः अभवम्।
भगवतः नाम जपन्, गुरुनिर्देशाधीन, कः स्वर्गं न गतवान्? ||२||२||
अत्र श्लोकः त्रिविधः शब्दक्रीडायुक्तः । ||१||विराम||
कुम्भकारस्य गृहे घटाः सन्ति, राज्ञः गृहे च उष्ट्राः सन्ति।
ब्राह्मणगृहे विधवाः सन्ति। अतः अत्र ते सन्ति- हाण्डी, सान्डी, रंडी। ||१||
किराणां गृहे असफोएटिडा अस्ति; महिषस्य ललाटे शृङ्गाणि सन्ति ।
शिवमन्दिरे लिङ्गानि सन्ति। अतः अत्र ते सन्ति- हेङ्ग, सीङ्ग, लीङ्ग। ||२||
तैलनिपीडकस्य गृहे तैलं भवति; वने लताः सन्ति।
मालीगृहे कदलीफलानि सन्ति। अतः अत्र ते सन्ति : तैल्, बायल्, कायलः। ||३||
विश्वेश्वरः गोविन्दः स्वसन्तानाम् अन्तः अस्ति; कृष्णः श्याम इति गोकालः ।
भगवान्, राम, नाम दयव. अतः अत्र ते : राम, श्याम, गोविन्द। ||४||३||