श्रद्धाशयने सहजशान्तिशान्तिकम्बलैः सन्तोषवितानैः च विनयस्य कवचेन सदा अलङ्कृतः असि।
गुरुस्य शबदस्य वचनस्य माध्यमेन भवन्तः नामस्य अभ्यासं कुर्वन्ति; त्वं तस्य समर्थनम् अवलम्ब्य, स्वगन्धं च सहचरानाम् अयच्छसि।
अजातेश्वरस्य सद्विशुद्धस्य सत्यगुरुस्य सह तिष्ठसि।
So speaks KALL: हे गुरु राम दास, त्वं सहज शान्ति-शांति-पवित्रकुण्डे तिष्ठसि। ||१०||
गुरुप्रियजनानां हृदयेषु भगवतः नाम तिष्ठति।
पापानि दूरं धावन्ति गुरुप्रियं ये |
ये गुरुप्रीत्यमानाः अभिमानं अहङ्कारं च अन्तःतः निर्मूलयन्ति।
ये गुरुप्रीतिं कुर्वन्ति ते शदादस्य ईश्वरस्य वचने आसक्ताः भवन्ति; ते भयानकं जगत्-समुद्रं पारं वहन्ति।
ये प्रमाणितगुरुप्रज्ञाना धन्याः - धन्यः फलप्रदः च तेषां लोके जन्म।
KALL कविः महागुरुस्य अभयारण्यं प्रति धावति; गुरुसक्ताः लौकिकभोगैः मुक्तिभिः सर्वैः च धन्याः। ||११||
गुरुः तंबूम् अस्थापयत्; तस्य अधः सर्वाणि युगानि सङ्गृहीताः भवन्ति।
सः अन्तर्ज्ञानस्य शूलं वहति, भगवतः नाम नामस्य समर्थनं च गृह्णाति, येन भक्ताः सिद्धाः भवन्ति।
गुरु नानक, गुरु अंगद, गुरु अमर दास च भक्तिपूजाद्वारा भगवते विलीनाः अभवन् ।
गुरु राम दास त्वमेव अस्य राजयोगस्य रसं जानासि। ||१२||
स एव जनक इव प्रबुद्धः, यः स्वस्य मनसः रथं आनन्दितसाक्षात्कारावस्थायाः सह सम्बध्दयति।
सः सत्यं सन्तोषं च सङ्गृह्य अन्तः शून्यं कुण्डं पूरयति।
शाश्वतपुरस्य अवाच्यवाक्यं वदति। स एव लभते, यस्मै ईश्वरः ददाति।
गुरु राम दास तव सार्वभौमं शासनं जनक इव तव एव। ||१३||
कथयतु, कथं तस्मिन् विनयेन पापं दुःखं च लप्यते, यः गुरुदत्तं नाम जपति, एकचित्तप्रेमेण, दृढश्रद्धया च।
यदा अस्मान् पारं नेतुम् नौका भगवान् स्वस्य अनुग्रहदृष्टिं ददाति, तदा क्षणमपि मर्त्यः स्वहृदयस्य अन्तः शबदस्य चिन्तनं करोति; असिद्धमैथुनकामनाविनिर्मितं क्रोधं च निर्मूलितम् |
गुरुः सर्वभूतानां दाता अस्ति; अगाहेश्वरस्य आध्यात्मिकं प्रज्ञां वदति, तं च अहर्निशं ध्यायति। सः कदापि न निद्रां करोति, क्षणमपि।
तं दृष्ट्वा दारिद्र्यं विलुप्तं भवति, भगवतः नाम नामनिधिना धन्यः भवति। गुरुवचनस्य आध्यात्मिकं प्रज्ञा दुष्टचित्तस्य मलिनतां प्रक्षालयति।
कथयतु, कथं तस्मिन् विनयेन पापं दुःखं च लप्यते, यः गुरुदत्तं नाम जपति, एकचित्तप्रेमेण, दृढश्रद्धया च। ||१||
धर्मश्रद्धा सत्कर्मकर्म च सिद्धसत्यगुरुतः प्राप्यते।
सिद्धाः पवित्राः साधूः च मौनऋषयः स्वर्गदूताः च तस्य सेवां कर्तुं आकांक्षन्ति; शब्दस्य उत्तमतमस्य वचनस्य माध्यमेन ते एकेश्वरस्य प्रेम्णा अनुकूलाः भवन्ति।
भवतः सीमां के ज्ञातुं शक्नोति ? निर्भयस्य निराकारस्य त्वमेव मूर्तरी । त्वं अवाच्यभाषणस्य वक्ता असि; त्वमेव एतत् अवगच्छसि।
संशयेन मोहितोऽसि मूढ लौकिक मर्त्य; जन्ममृत्युं त्यज, न त्वं मृत्युदूतेन दण्डं प्राप्स्यसि। गुरु उपदेशों पर ध्यान करें।
त्वं मूर्ख मर्त्यः मनसि एतत् चिन्तयसि; जपं ध्यानं च अहोरात्रम्। धर्मश्रद्धा सत्कर्मकर्म च सिद्धसत्यगुरुतः प्राप्यते। ||२||
अहं यज्ञः यज्ञः सच्चे नाम्नः सच्चे गुरवे |
कानि स्तुतिः भवद्भ्यः प्रदातुं शक्नोमि? अहं भवतः कृते का सेवा कर्तुं शक्नोमि ? मम एकमेव मुखं जिह्वा च अस्ति; संपीडिताञ्जलिः त्वां जपामि हर्षप्रमोदः ।
विचारेण वचनेन कर्मणा च अहं भगवन्तं जानामि; अहं अन्यं न पूजयामि। गुरुणा मम हृदये अनन्तेश्वरस्य नाम श्रेष्ठतमं निहितम् अस्ति।