ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 154
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
गउड़ी महला १ ॥गौरी, प्रथम मेहल : १.
ਕਿਰਤੁ ਪਇਆ ਨਹ ਮੇਟੈ ਕੋਇ ॥
किरतु पइआ नह मेटै कोइ ॥पूर्वकर्माणि मेटयितुं न शक्यन्ते।
ਕਿਆ ਜਾਣਾ ਕਿਆ ਆਗੈ ਹੋਇ ॥
किआ जाणा किआ आगै होइ ॥इतः परं किं भविष्यति इति वयं किं जानीमः ?
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਣਾ ਸੋਈ ਹੂਆ ॥
जो तिसु भाणा सोई हूआ ॥तस्य यत्प्रियं तत् सम्भवति ।
ਅਵਰੁ ਨ ਕਰਣੈ ਵਾਲਾ ਦੂਆ ॥੧॥
अवरु न करणै वाला दूआ ॥१॥तमव्यतिरिक्तः अन्यः कर्ता नास्ति। ||१||
ਨਾ ਜਾਣਾ ਕਰਮ ਕੇਵਡ ਤੇਰੀ ਦਾਤਿ ॥
ना जाणा करम केवड तेरी दाति ॥कर्म विषये न जानामि, न च तव दानं कियत् महत् ।
ਕਰਮੁ ਧਰਮੁ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਕੀ ਜਾਤਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
करमु धरमु तेरे नाम की जाति ॥१॥ रहाउ ॥कर्मकर्म धर्मसामाजिकवर्गस्थितिधर्मा तव नाम्नि समाहिताः सन्ति। ||१||विराम||
ਤੂ ਏਵਡੁ ਦਾਤਾ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥
तू एवडु दाता देवणहारु ॥त्वं तावत् महान् असि, हे दाता, हे महान् दाता!
ਤੋਟਿ ਨਾਹੀ ਤੁਧੁ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰ ॥
तोटि नाही तुधु भगति भंडार ॥तव भक्तिपूजायाः निधिः कदापि न क्षीयते ।
ਕੀਆ ਗਰਬੁ ਨ ਆਵੈ ਰਾਸਿ ॥
कीआ गरबु न आवै रासि ॥आत्मनः अभिमानं करोति यः कदापि सम्यक् न भवेत्।
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਤੇਰੈ ਪਾਸਿ ॥੨॥
जीउ पिंडु सभु तेरै पासि ॥२॥आत्मा शरीरं च सर्वं भवतः निजनिग्रहे अस्ति। ||२||
ਤੂ ਮਾਰਿ ਜੀਵਾਲਹਿ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇ ॥
तू मारि जीवालहि बखसि मिलाइ ॥त्वं हन्ति कायाकल्पं च करोषि। त्वं क्षमसि अस्मान् स्वस्मिन् विलीनयसि।
ਜਿਉ ਭਾਵੀ ਤਿਉ ਨਾਮੁ ਜਪਾਇ ॥
जिउ भावी तिउ नामु जपाइ ॥यथा त्वां प्रियं त्वमस्माकं नाम जपं प्रेरयसि ।
ਤੂੰ ਦਾਨਾ ਬੀਨਾ ਸਾਚਾ ਸਿਰਿ ਮੇਰੈ ॥
तूं दाना बीना साचा सिरि मेरै ॥सर्वज्ञः सर्वदृष्टिश्च सत्योऽसि परमेश्वर |
ਗੁਰਮਤਿ ਦੇਇ ਭਰੋਸੈ ਤੇਰੈ ॥੩॥
गुरमति देइ भरोसै तेरै ॥३॥कृपया, गुरुशिक्षाभिः मां आशीर्वादं ददातु; मम श्रद्धा त्वयि एव अस्ति। ||३||
ਤਨ ਮਹਿ ਮੈਲੁ ਨਾਹੀ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ॥
तन महि मैलु नाही मनु राता ॥यस्य मनः भगवता अनुकूलं भवति, तस्य शरीरे प्रदूषणं नास्ति।
ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਸਚੁ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥
गुर बचनी सचु सबदि पछाता ॥गुरुवचनद्वारा सत्यशब्दस्य साक्षात्कारः भवति।
ਤੇਰਾ ਤਾਣੁ ਨਾਮ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ॥
तेरा ताणु नाम की वडिआई ॥सर्वशक्तिः तव एव, तव नाम माहात्म्येन।
ਨਾਨਕ ਰਹਣਾ ਭਗਤਿ ਸਰਣਾਈ ॥੪॥੧੦॥
नानक रहणा भगति सरणाई ॥४॥१०॥नानकः तव भक्तानां अभयारण्ये तिष्ठति। ||४||१०||
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
गउड़ी महला १ ॥गौरी, प्रथम मेहल : १.
ਜਿਨਿ ਅਕਥੁ ਕਹਾਇਆ ਅਪਿਓ ਪੀਆਇਆ ॥
जिनि अकथु कहाइआ अपिओ पीआइआ ॥अप्रोक्तं वदन्ति ये अमृते पिबन्ति।
ਅਨ ਭੈ ਵਿਸਰੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥੧॥
अन भै विसरे नामि समाइआ ॥१॥अन्ये भयानि विस्मृतानि, ते च नाम भगवतः नामे लीनानि भवन्ति। ||१||
ਕਿਆ ਡਰੀਐ ਡਰੁ ਡਰਹਿ ਸਮਾਨਾ ॥
किआ डरीऐ डरु डरहि समाना ॥किमर्थं भयं कर्तव्यं यदा भयं ईश्वरभयेन निवृत्तं भवति।
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
पूरे गुर कै सबदि पछाना ॥१॥ रहाउ ॥सिद्धगुरुवचनस्य शाबादस्य माध्यमेन अहं ईश्वरं परिचिनोमि। ||१||विराम||
ਜਿਸੁ ਨਰ ਰਾਮੁ ਰਿਦੈ ਹਰਿ ਰਾਸਿ ॥
जिसु नर रामु रिदै हरि रासि ॥भगवत्तत्त्वेन पूर्णानि हृदयानि धन्याः प्रशंसिताः च।
ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ਮਿਲੇ ਸਾਬਾਸਿ ॥੨॥
सहजि सुभाइ मिले साबासि ॥२॥सहजतया च भगवति लीनः। ||२||
ਜਾਹਿ ਸਵਾਰੈ ਸਾਝ ਬਿਆਲ ॥
जाहि सवारै साझ बिआल ॥येषां निद्रां करोति भगवान् सन्ध्या प्रातः |
ਇਤ ਉਤ ਮਨਮੁਖ ਬਾਧੇ ਕਾਲ ॥੩॥
इत उत मनमुख बाधे काल ॥३॥- ते स्वेच्छा मनुष्यमुखाः मृत्युना इह परतः बद्धाः गगाः च भवन्ति। ||३||
ਅਹਿਨਿਸਿ ਰਾਮੁ ਰਿਦੈ ਸੇ ਪੂਰੇ ॥
अहिनिसि रामु रिदै से पूरे ॥ये हृदि भगवता पूर्णा अहोरात्रौ सिद्धाः।
ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਮਿਲੇ ਭ੍ਰਮ ਦੂਰੇ ॥੪॥੧੧॥
नानक राम मिले भ्रम दूरे ॥४॥११॥प्रलीयन्ते नानक संशयश्च निक्षिप्ताः । ||४||११||
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
गउड़ी महला १ ॥गौरी, प्रथम मेहल : १.
ਜਨਮਿ ਮਰੈ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਹਿਤਕਾਰੁ ॥
जनमि मरै त्रै गुण हितकारु ॥त्रिगुणप्रियः जन्ममरणावधीनः ।
ਚਾਰੇ ਬੇਦ ਕਥਹਿ ਆਕਾਰੁ ॥
चारे बेद कथहि आकारु ॥चत्वारः वेदाः दृश्यरूपमात्रं वदन्ति ।
ਤੀਨਿ ਅਵਸਥਾ ਕਹਹਿ ਵਖਿਆਨੁ ॥
तीनि अवसथा कहहि वखिआनु ॥ते त्रीणि मनसः अवस्थानि वर्णयन्ति व्याख्यायन्ते च ।
ਤੁਰੀਆਵਸਥਾ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਹਰਿ ਜਾਨੁ ॥੧॥
तुरीआवसथा सतिगुर ते हरि जानु ॥१॥चतुर्थी तु भगवता संयोगः सत्यगुरुद्वारा एव ज्ञायते। ||१||
ਰਾਮ ਭਗਤਿ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤਰਣਾ ॥
राम भगति गुर सेवा तरणा ॥भगवतः भक्तिपूजाद्वारा, गुरुसेवाया च तरति ।
ਬਾਹੁੜਿ ਜਨਮੁ ਨ ਹੋਇ ਹੈ ਮਰਣਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
बाहुड़ि जनमु न होइ है मरणा ॥१॥ रहाउ ॥अथ पुनर्जन्म न मृत्योः । ||१||विराम||
ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ਕਹੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥
चारि पदारथ कहै सभु कोई ॥चतुर्णां महान् आशीर्वादानां विषये सर्वे वदन्ति;
ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ ਪੰਡਿਤ ਮੁਖਿ ਸੋਈ ॥
सिंम्रिति सासत पंडित मुखि सोई ॥सिमृतयः शास्त्राः पण्डिताः च तान् अपि वदन्ति।
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਅਰਥੁ ਬੀਚਾਰੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
बिनु गुर अरथु बीचारु न पाइआ ॥गुरुं विना तु तेषां यथार्थं महत्त्वं न अवगच्छन्ति।
ਮੁਕਤਿ ਪਦਾਰਥੁ ਭਗਤਿ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ॥੨॥
मुकति पदारथु भगति हरि पाइआ ॥२॥मुक्तिनिधिः लभ्यते भक्तिपूजना । ||२||
ਜਾ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਵਸਿਆ ਹਰਿ ਸੋਈ ॥
जा कै हिरदै वसिआ हरि सोई ॥येषां हृदयान्तर्गतं भगवान् निवसति,
ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਈ ॥
गुरमुखि भगति परापति होई ॥गुरमुख हो; ते भक्तिपूजायाः आशीर्वादं प्राप्नुवन्ति।
ਹਰਿ ਕੀ ਭਗਤਿ ਮੁਕਤਿ ਆਨੰਦੁ ॥
हरि की भगति मुकति आनंदु ॥भक्तिपूजाद्वारा मुक्तिः आनन्दः च लभ्यते ।
ਗੁਰਮਤਿ ਪਾਏ ਪਰਮਾਨੰਦੁ ॥੩॥
गुरमति पाए परमानंदु ॥३॥गुरुशिक्षाद्वारा परमो आनन्दः प्राप्यते। ||३||
ਜਿਨਿ ਪਾਇਆ ਗੁਰਿ ਦੇਖਿ ਦਿਖਾਇਆ ॥
जिनि पाइआ गुरि देखि दिखाइआ ॥गुरुं मिलित्वा पश्यन् परान् अपि तं द्रष्टुं प्रेरयति।
ਆਸਾ ਮਾਹਿ ਨਿਰਾਸੁ ਬੁਝਾਇਆ ॥
आसा माहि निरासु बुझाइआ ॥आशायाः मध्ये गुरुः अस्मान् आशायाः इच्छायाः च उपरि जीवितुं शिक्षयति।
ਦੀਨਾ ਨਾਥੁ ਸਰਬ ਸੁਖਦਾਤਾ ॥
दीना नाथु सरब सुखदाता ॥सः नम्रानाम् स्वामी सर्वेषां शान्तिदाता।
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ॥੪॥੧੨॥
नानक हरि चरणी मनु राता ॥४॥१२॥नानकस्य मनः भगवतः पादकमलैः ओतप्रोतम्। ||४||१२||
ਗਉੜੀ ਚੇਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
गउड़ी चेती महला १ ॥गौरी चायटी, प्रथम मेहलः : १.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਾਇਆ ਰਹੈ ਸੁਖਾਲੀ ਬਾਜੀ ਇਹੁ ਸੰਸਾਰੋ ॥
अंम्रित काइआ रहै सुखाली बाजी इहु संसारो ॥अमृतसदृशशरीरेण त्वं आरामेन जीवसि, परन्तु अयं संसारः केवलं क्षणिकः नाटकः एव ।
ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਮੁਚੁ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵਹਿ ਬਹੁਤੁ ਉਠਾਵਹਿ ਭਾਰੋ ॥
लबु लोभु मुचु कूड़ु कमावहि बहुतु उठावहि भारो ॥लोभं लोभं च महतीं मिथ्याम् आचरसि, तादृशं गुरुं भारं वहसि ।
ਤੂੰ ਕਾਇਆ ਮੈ ਰੁਲਦੀ ਦੇਖੀ ਜਿਉ ਧਰ ਉਪਰਿ ਛਾਰੋ ॥੧॥
तूं काइआ मै रुलदी देखी जिउ धर उपरि छारो ॥१॥त्वां देह क्षितौ रजः इव उड्डीयमानं मया । ||१||
ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਸਿਖ ਹਮਾਰੀ ॥
सुणि सुणि सिख हमारी ॥शृणु - मम सल्लाहं शृणुत !
ਸੁਕ੍ਰਿਤੁ ਕੀਤਾ ਰਹਸੀ ਮੇਰੇ ਜੀਅੜੇ ਬਹੁੜਿ ਨ ਆਵੈ ਵਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
सुक्रितु कीता रहसी मेरे जीअड़े बहुड़ि न आवै वारी ॥१॥ रहाउ ॥केवलं त्वया कृतं सुकृतं स्थास्यति ममात्मन् । एषः अवसरः पुनः न आगमिष्यति! ||१||विराम||