ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 675
ਅਉਖਧ ਮੰਤ੍ਰ ਮੂਲ ਮਨ ਏਕੈ ਮਨਿ ਬਿਸ੍ਵਾਸੁ ਪ੍ਰਭ ਧਾਰਿਆ ॥
अउखध मंत्र मूल मन एकै मनि बिस्वासु प्रभ धारिआ ॥मूलमन्त्रः मूलमन्त्रः एव मनसः चिकित्सा; मया मनसि ईश्वरविषये विश्वासः स्थापितः।
ਚਰਨ ਰੇਨ ਬਾਂਛੈ ਨਿਤ ਨਾਨਕੁ ਪੁਨਹ ਪੁਨਹ ਬਲਿਹਾਰਿਆ ॥੨॥੧੬॥
चरन रेन बांछै नित नानकु पुनह पुनह बलिहारिआ ॥२॥१६॥नानकः नित्यं भगवतः पादस्य रजः स्पृहति; पुनः पुनः भगवते यज्ञः। ||२||१६||
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
धनासरी महला ५ ॥धनासरी, पंचम मेहलः १.
ਮੇਰਾ ਲਾਗੋ ਰਾਮ ਸਿਉ ਹੇਤੁ ॥
मेरा लागो राम सिउ हेतु ॥अहं भगवतः प्रेम्णा पतितः अस्मि।
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਰਾ ਸਦਾ ਸਹਾਈ ਜਿਨਿ ਦੁਖ ਕਾ ਕਾਟਿਆ ਕੇਤੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
सतिगुरु मेरा सदा सहाई जिनि दुख का काटिआ केतु ॥१॥ रहाउ ॥मम सच्चः गुरुः मम साहाय्यं समर्थनं च सर्वदा भवति; सः वेदनाध्वजं विदारितवान्। ||१||विराम||
ਹਾਥ ਦੇਇ ਰਾਖਿਓ ਅਪੁਨਾ ਕਰਿ ਬਿਰਥਾ ਸਗਲ ਮਿਟਾਈ ॥
हाथ देइ राखिओ अपुना करि बिरथा सगल मिटाई ॥हस्तं दत्त्वा मां स्वकीयं रक्षितवान्, मम सर्वक्लेशान् अपहृतवान् ।
ਨਿੰਦਕ ਕੇ ਮੁਖ ਕਾਲੇ ਕੀਨੇ ਜਨ ਕਾ ਆਪਿ ਸਹਾਈ ॥੧॥
निंदक के मुख काले कीने जन का आपि सहाई ॥१॥सः निन्दकानां मुखं कृष्णं कृतवान्, सः एव स्वस्य विनयशीलस्य सेवकस्य साहाय्यः, आश्रयः च अभवत् । ||१||
ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਹੋਆ ਰਖਵਾਲਾ ਰਾਖਿ ਲੀਏ ਕੰਠਿ ਲਾਇ ॥
साचा साहिबु होआ रखवाला राखि लीए कंठि लाइ ॥सच्चा प्रभुः गुरुः च मम त्राता अभवत्; आलिंगने मां निकटं आलिंगयन् सः मां तारितवान्।
ਨਿਰਭਉ ਭਏ ਸਦਾ ਸੁਖ ਮਾਣੇ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥੨॥੧੭॥
निरभउ भए सदा सुख माणे नानक हरि गुण गाइ ॥२॥१७॥नानकः निर्भयः भूत्वा शाश्वतं शान्तिं भुङ्क्ते भगवतः महिमा स्तुतिं गायति। ||२||१७||
ਧਨਾਸਿਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
धनासिरी महला ५ ॥धनासरी, पंचम मेहलः १.
ਅਉਖਧੁ ਤੇਰੋ ਨਾਮੁ ਦਇਆਲ ॥
अउखधु तेरो नामु दइआल ॥तव नाम भेषजं करुणेश्वर |
ਮੋਹਿ ਆਤੁਰ ਤੇਰੀ ਗਤਿ ਨਹੀ ਜਾਨੀ ਤੂੰ ਆਪਿ ਕਰਹਿ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
मोहि आतुर तेरी गति नही जानी तूं आपि करहि प्रतिपाल ॥१॥ रहाउ ॥अहं तावत् कृपणः, अहं तव अवस्थां न जानामि; त्वं स्वयं मां पालयसि भगवन्। ||१||विराम||
ਧਾਰਿ ਅਨੁਗ੍ਰਹੁ ਸੁਆਮੀ ਮੇਰੇ ਦੁਤੀਆ ਭਾਉ ਨਿਵਾਰਿ ॥
धारि अनुग्रहु सुआमी मेरे दुतीआ भाउ निवारि ॥दयां कुरु मे भगवन्, द्वन्द्वप्रेमम् अन्तर्गततः अपसारय च।
ਬੰਧਨ ਕਾਟਿ ਲੇਹੁ ਅਪੁਨੇ ਕਰਿ ਕਬਹੂ ਨ ਆਵਹ ਹਾਰਿ ॥੧॥
बंधन काटि लेहु अपुने करि कबहू न आवह हारि ॥१॥बन्धनं विच्छिद्य मां स्वकीयं गृहाण यथा अहं कदापि न हास्यं न प्राप्स्यामि । ||१||
ਤੇਰੀ ਸਰਨਿ ਪਇਆ ਹਉ ਜੀਵਾਂ ਤੂੰ ਸੰਮ੍ਰਥੁ ਪੁਰਖੁ ਮਿਹਰਵਾਨੁ ॥
तेरी सरनि पइआ हउ जीवां तूं संम्रथु पुरखु मिहरवानु ॥तव अभयारण्यं अन्विष्य जीवामि विभुः दयालुः प्रभुः गुरुः।
ਆਠ ਪਹਰ ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਆਰਾਧੀ ਨਾਨਕ ਸਦ ਕੁਰਬਾਨੁ ॥੨॥੧੮॥
आठ पहर प्रभ कउ आराधी नानक सद कुरबानु ॥२॥१८॥चतुर्विंशतिघण्टाः अहं ईश्वरं पूजयामि; नानकं तस्य सदा यज्ञः अस्ति। ||२||१८||
ਰਾਗੁ ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
रागु धनासरी महला ५ ॥राग धनसारी, पंचम मेहलः १.
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ सतिगुर प्रसादि ॥एकः सार्वभौमिकः प्रजापतिः ईश्वरः। सच्चे गुरुप्रसादेन : १.
ਹਾ ਹਾ ਪ੍ਰਭ ਰਾਖਿ ਲੇਹੁ ॥
हा हा प्रभ राखि लेहु ॥हे देव, त्राहि मां !
ਹਮ ਤੇ ਕਿਛੂ ਨ ਹੋਇ ਮੇਰੇ ਸ੍ਵਾਮੀ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਅਪੁਨਾ ਨਾਮੁ ਦੇਹੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
हम ते किछू न होइ मेरे स्वामी करि किरपा अपुना नामु देहु ॥१॥ रहाउ ॥स्वयमेव किमपि कर्तुं न शक्नोमि भगवन् स्वामिन; त्वत्प्रसादेन मम नाम्ना आशीर्वादं कुरु । ||१||विराम||
ਅਗਨਿ ਕੁਟੰਬ ਸਾਗਰ ਸੰਸਾਰ ॥
अगनि कुटंब सागर संसार ॥कुटुम्बं लौकिकं च वह्निसागरम् |
ਭਰਮ ਮੋਹ ਅਗਿਆਨ ਅੰਧਾਰ ॥੧॥
भरम मोह अगिआन अंधार ॥१॥संशयेन, भावात्मकेन आसक्तिना, अज्ञानेन च वयं तमसा आवृताः भवेम। ||१||
ਊਚ ਨੀਚ ਸੂਖ ਦੂਖ ॥
ऊच नीच सूख दूख ॥उच्चनीचः सुखदुःखः।
ਧ੍ਰਾਪਸਿ ਨਾਹੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੂਖ ॥੨॥
ध्रापसि नाही त्रिसना भूख ॥२॥क्षुधा तृष्णा च न तृप्ता भवति। ||२||
ਮਨਿ ਬਾਸਨਾ ਰਚਿ ਬਿਖੈ ਬਿਆਧਿ ॥
मनि बासना रचि बिखै बिआधि ॥मनः रागेण निमग्नं, भ्रष्टरोगः च।
ਪੰਚ ਦੂਤ ਸੰਗਿ ਮਹਾ ਅਸਾਧ ॥੩॥
पंच दूत संगि महा असाध ॥३॥पञ्च चोराः सहचराः सर्वथा अशुद्धाः। ||३||
ਜੀਅ ਜਹਾਨੁ ਪ੍ਰਾਨ ਧਨੁ ਤੇਰਾ ॥
जीअ जहानु प्रान धनु तेरा ॥जगतः भूतानि प्राणानि च धनानि सर्वाणि तव।
ਨਾਨਕ ਜਾਨੁ ਸਦਾ ਹਰਿ ਨੇਰਾ ॥੪॥੧॥੧੯॥
नानक जानु सदा हरि नेरा ॥४॥१॥१९॥सदा समीपस्थं भगवन्तं विद्धि नानक । ||४||१||१९||
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
धनासरी महला ५ ॥धनासरी, पंचम मेहलः १.
ਦੀਨ ਦਰਦ ਨਿਵਾਰਿ ਠਾਕੁਰ ਰਾਖੈ ਜਨ ਕੀ ਆਪਿ ॥
दीन दरद निवारि ठाकुर राखै जन की आपि ॥प्रभुः गुरुः च दरिद्राणां दुःखं नाशयति; भृत्यानां मानं रक्षति रक्षति च।
ਤਰਣ ਤਾਰਣ ਹਰਿ ਨਿਧਿ ਦੂਖੁ ਨ ਸਕੈ ਬਿਆਪਿ ॥੧॥
तरण तारण हरि निधि दूखु न सकै बिआपि ॥१॥प्रभुः अस्मान् पारं नेतुम् पोतः अस्ति; स गुणनिधिः - दुःखं तं स्पृशितुं न शक्नोति। ||१||
ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਭਜਹੁ ਗੁਪਾਲ ॥
साधू संगि भजहु गुपाल ॥साध संगत, पवित्रसङ्घः, ध्यानं, स्पन्दनं जगतः प्रभुम्।
ਆਨ ਸੰਜਮ ਕਿਛੁ ਨ ਸੂਝੈ ਇਹ ਜਤਨ ਕਾਟਿ ਕਲਿ ਕਾਲ ॥ ਰਹਾਉ ॥
आन संजम किछु न सूझै इह जतन काटि कलि काल ॥ रहाउ ॥अन्यं मार्गं चिन्तयितुं न शक्नोमि; एतत् प्रयत्नः कुरु, अस्मिन् कलियुगस्य कृष्णयुगे च कुरु। ||विरामः||
ਆਦਿ ਅੰਤਿ ਦਇਆਲ ਪੂਰਨ ਤਿਸੁ ਬਿਨਾ ਨਹੀ ਕੋਇ ॥
आदि अंति दइआल पूरन तिसु बिना नही कोइ ॥आदौ अन्ते च सिद्धस्य करुणायाः अन्यः कोऽपि नास्ति।
ਜਨਮ ਮਰਣ ਨਿਵਾਰਿ ਹਰਿ ਜਪਿ ਸਿਮਰਿ ਸੁਆਮੀ ਸੋਇ ॥੨॥
जनम मरण निवारि हरि जपि सिमरि सुआमी सोइ ॥२॥जन्म-मरण-चक्रं समाप्तं भवति, भगवतः नाम जपं कृत्वा, ध्याने भगवतः गुरुं स्मरणं च भवति। ||२||
ਬੇਦ ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਕਥੈ ਸਾਸਤ ਭਗਤ ਕਰਹਿ ਬੀਚਾਰੁ ॥
बेद सिंम्रिति कथै सासत भगत करहि बीचारु ॥वेदाः सिमृताः शास्त्राः भगवतः भक्ताः च तं चिन्तयन्ति;
ਮੁਕਤਿ ਪਾਈਐ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਬਿਨਸਿ ਜਾਇ ਅੰਧਾਰੁ ॥੩॥
मुकति पाईऐ साधसंगति बिनसि जाइ अंधारु ॥३॥साधसंगते पवित्रसङ्घे मुक्तिः प्राप्यते, अज्ञानस्य अन्धकारः च निवर्तते। ||३||
ਚਰਨ ਕਮਲ ਅਧਾਰੁ ਜਨ ਕਾ ਰਾਸਿ ਪੂੰਜੀ ਏਕ ॥
चरन कमल अधारु जन का रासि पूंजी एक ॥भगवतः पादपद्मं विनयभृत्यानां आश्रयः । ते एव तस्य एकमात्रं पूंजी निवेशः च।