राग गौरी पूरबी, पञ्चम मेहलः १.
एकः सार्वभौमिकः प्रजापतिः ईश्वरः। सच्चे गुरुप्रसादेन : १.
हरं हरं मनसा न विस्मरतु कदाचन |
इह इतः परं च सर्वशान्तिप्रदः । सः सर्वेषां हृदयानां पोषकः अस्ति। ||१||विराम||
घोरतमानि वेदनान् क्षणमात्रेण दूरीकरोति, यदि जिह्वा तस्य नाम पुनः पुनः वदति।
भगवतः अभयारण्ये शान्तं शीतलता, शान्तिः, शान्तिः च अस्ति । तेन ज्वलन्तं वह्निं निर्वापितम्। ||१||
सः अस्मान् गर्भस्य नरकगर्तात् तारयति, भयानकं जगत्-समुद्रं च पारयति।
मनसि तस्य पादाम्बुजं पूजयन् मृत्युभयं निर्वास्यते। ||२||
स सिद्धः परमेश्वरः परमेश्वरः उदात्तः अगाह्यः अनन्तः।
तस्य गौरवं स्तुतिं गायन्, शान्तिसागरं च ध्यायन् द्यूते प्राणः न नष्टः भवति। ||३||
मैथुनकामक्रोधलोभसक्तिनिमग्नं मनः अयोग्यदा।।
कृपया तव प्रसादं प्रयच्छ, स्वनाम्ना च मां आशीर्वादं ददातु; नानकं भवतः सदा यज्ञः अस्ति। ||४||१||१३८||
राग गौरी चायटी, पंचम मेहलः १.
एकः सार्वभौमिकः प्रजापतिः ईश्वरः। सच्चे गुरुप्रसादेन : १.
भगवतः भक्तिपूजनं विना शान्तिः नास्ति।
विजयी भव, अस्य मानवजीवनस्य अमूल्यरत्नं च जित्वा, साधसंगत, पवित्रसङ्घस्य, क्षणमपि तस्य ध्यानं कृत्वा। ||१||विराम||
अनेकाः परित्यागं कृत्वा स्वसन्ततिं त्यक्तवन्तः,
धनं पतिपत्न्यं च आनन्दक्रीडासुखानि च | ||१||
अश्वाः गजाः च शक्तिभोगाः |
- एतान् त्यक्त्वा मूर्खः नग्नः प्रस्थातुमर्हति। ||२||
कस्तूरीचन्दनगन्धयुक्तं शरीरम् |
- तत् शरीरं रजसि लुलितुं आगमिष्यति। ||३||
भावात्मकसङ्गेन मोहिताः ते ईश्वरं दूरम् इति मन्यन्ते।
वदति नानकः, सः नित्यं वर्तमानः अस्ति! ||४||१||१३९||
गौरी, पञ्चम मेहलः १.
भगवन्नामसमर्थनेन लङ्घ्य मनसि।
गुरुः भवन्तं विश्व-समुद्रं पारं, निन्दनीयतायाः संशयस्य च तरङ्गैः नेतुम् नौका अस्ति। ||१||विराम||
अस्मिन् कलियुगस्य कृष्णयुगे केवलं तमः एव अस्ति ।
गुरु-आध्यात्मिक-प्रज्ञा-दीपः प्रकाशयति, बोधयति च। ||१||
भ्रष्टाचारस्य विषं दूरतः प्रसारितम् अस्ति।
केवलं सतां जपन्तः ध्यायन्ते च । ||२||
माया मत्ताः जनाः सुप्ताः सन्ति।
गुरुं मिलित्वा संशयः भयं च निवर्तते। ||३||
कथयति नानकः, एकेश्वरं ध्याय;
तं एकैकं हृदये पश्यतु। ||४||२||१४०||
गौरी, पञ्चम मेहलः १.
त्वमेव मम मुख्यपरामर्शदाता असि।
अहं गुरवस्य समर्थनेन त्वां सेवयामि। ||१||विराम||
नानाभिः यन्त्रैः अहं त्वां न लब्धवान् ।
गृहीत्वा मां गुरुणा तव दासः कृतः। ||१||
पञ्च अत्याचारिणः मया जिता।
गुरुप्रसादेन मया दुष्टसेना विजिता | ||२||
तस्य वरं आशीर्वादं च मया एकनाम प्राप्तम्।
अधुना, अहं शान्तिं, शान्तिं, आनन्दं च निवसति। ||३||