लोभः कृष्णः कालकोष्ठः, दोषाः च तस्य पादयोः शृङ्खलाः। ||३||
तस्य धनं निरन्तरं तं प्रहारं करोति, पापं च पुलिस-अधिकारिणः कार्यं करोति ।
मर्त्यः शुभाशुभो वा यथा त्वं पश्यसि भगवन् । ||४||
प्राइमल लॉर्ड ईश्वर अल्लाह इति उच्यते। शेखस्य वारः अधुना आगतः।
देवमन्दिराणि करवश्याः भवन्ति; एतत् एव प्राप्तम्। ||५||
मुस्लिमभक्तिघटाः, प्रार्थनायाः आह्वानाः, प्रार्थनाः, प्रार्थनाचटाकाः च सर्वत्र सन्ति; नीलवस्त्रेण भगवान् दृश्यते।
प्रत्येकं गृहे सर्वे मुस्लिम-अभिवादनस्य उपयोगं कुर्वन्ति; भवतः वाक् परिवर्तनं जातम् हे जना। ||६||
त्वं मम भगवन् गुरो च पृथिव्याः राजा; भवतः आव्हानं कर्तुं मम का शक्तिः अस्ति?
चतुर्दिक्षु जनाः त्वां विनयेन आराधनेन नमन्ति; भवतः स्तुतिः एकैकं हृदये गाय्यते। ||७||
पवित्रतीर्थयात्राः, सिमृतीनां पठनं, दानरूपेण दानं च - एतेषां किमपि लाभः अवश्यमेव भवति ।
नानक, भगवतः नाम स्मरणं कृत्वा क्षणमात्रेण गौरवमहात्म्यं लभ्यते। ||८||१||८||
बसन्त हिन्दोल, द्वितीय सदन, चतुर्थ मेहल : १.
एकः सार्वभौमिकः प्रजापतिः ईश्वरः। सच्चे गुरुप्रसादेन : १.
शरीरग्रामस्य अन्तः एकः बालकः वसति यः क्षणमपि निश्चलं धारयितुं न शक्नोति ।
एतावता प्रयत्नाः करोति, श्रान्तः च भवति, परन्तु तदपि, पुनः पुनः चञ्चलतया भ्रमति। ||१||
गृहमागतः स्वामिनाथ, त्वया सह एकत्वम् ।
सत्यगुरुं मिलित्वा सिद्धेश्वरं लभते। ध्यात्वा स्फुरन् च नाम्नः लभते भगवतः चिह्नम्। ||१||विराम||
एते मृतशवः, एतानि सर्वेषां जगतः जनानां शरीराणि; तेषु भगवतः नाम न वसति।
गुरुः अस्मान् भगवतः नामजलस्य स्वादनार्थं नेति, ततः वयं तस्य आस्वादनं भोगं च कुर्मः, अस्माकं शरीरं च कायाकल्पं भवति। ||२||
मया सर्वं शरीरं परीक्षितं अध्ययनं च अन्वेषणं च कृतं, गुरमुखत्वेन चमत्कारिकं आश्चर्यं पश्यामि।
सर्वे अविश्वासिनः निन्दकाः बहिः अन्वेषणं कृत्वा मृताः, परन्तु गुरुशिक्षां अनुसृत्य मया स्वस्य हृदयस्य गृहस्य अन्तः भगवन्तं प्राप्तम्। ||३||
ईश्वरः नम्रतमानां कृते दयालुः अस्ति; कृष्णः नीचसामाजिकस्थितेः भक्तस्य बीदरस्य गृहम् आगतः।
सुदामः ईश्वरं प्रेम्णा पश्यति स्म, यः तं मिलितुं आगतः; ईश्वरः सर्वं स्वगृहं प्रेषितवान्, तस्य दारिद्र्यस्य च समाप्तिम् अकरोत्। ||४||
महती भगवतः नाम महिमा। मम भगवता स्वामिना च स्वयम् अन्तर्निहितम्।
सर्वे अविश्वासिनः निन्दकाः मां निन्दन्ति चेदपि एकेन आयोटानापि न न्यूनीकरोति । ||५||
भगवतः नाम तस्य विनयस्य सेवकस्य स्तुतिः। दशदिशि तस्मै मानं जनयति।
निन्दकाः, अविश्वासिनः च निन्दकाः तत् सर्वथा सहितुं न शक्नुवन्ति; तेषां स्वगृहेषु अग्निः प्रज्वलितः। ||६||
अन्येन विनयेन सह मिलित्वा विनयेन गौरवं लभते । भगवतः महिमे तेषां महिमा प्रकाशते।
मम भगवतः गुरुस्य च सेवकाः प्रियेन प्रियाः। ते तस्य दासानां दासाः सन्ति। ||७||
प्रजापति एव जलम्; सः एव अस्मान् स्वसङ्घे एकीकरोति।
हे नानक गुरमुखः आकाशशान्तिविश्वासयोः लीनः भवति, यथा जलेन सह जलं मिश्रितम्। ||८||१||९||