ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 90
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥तृतीय मेहलः १.
ਸਬਦਿ ਰਤੀ ਸੋਹਾਗਣੀ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰਿ ॥
सबदि रती सोहागणी सतिगुर कै भाइ पिआरि ॥सुखी आत्मा-वधूः शबदस्य वचने अनुकूलः भवति; सा सत्यगुरुं प्रेम्णा वर्तते।
ਸਦਾ ਰਾਵੇ ਪਿਰੁ ਆਪਣਾ ਸਚੈ ਪ੍ਰੇਮਿ ਪਿਆਰਿ ॥
सदा रावे पिरु आपणा सचै प्रेमि पिआरि ॥सा निरन्तरं स्वप्रियं रमयति, रमयति च, सच्चिदानन्देन, स्नेहेन च।
ਅਤਿ ਸੁਆਲਿਉ ਸੁੰਦਰੀ ਸੋਭਾਵੰਤੀ ਨਾਰਿ ॥
अति सुआलिउ सुंदरी सोभावंती नारि ॥सा तादृशी कान्ता, सुन्दरी, आर्य च नारी अस्ति।
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸੋਹਾਗਣੀ ਮੇਲੀ ਮੇਲਣਹਾਰਿ ॥੨॥
नानक नामि सोहागणी मेली मेलणहारि ॥२॥हे नानक नाम मार्गेण सुखी आत्मा वधूः संयोगेश्वरेण सह एकीभवति। ||२||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥पौरी : १.
ਹਰਿ ਤੇਰੀ ਸਭ ਕਰਹਿ ਉਸਤਤਿ ਜਿਨਿ ਫਾਥੇ ਕਾਢਿਆ ॥
हरि तेरी सभ करहि उसतति जिनि फाथे काढिआ ॥भगवन् सर्वे तव स्तुतिं गायन्ति। त्वया अस्मान् बन्धनात् मुक्ताः।
ਹਰਿ ਤੁਧਨੋ ਕਰਹਿ ਸਭ ਨਮਸਕਾਰੁ ਜਿਨਿ ਪਾਪੈ ਤੇ ਰਾਖਿਆ ॥
हरि तुधनो करहि सभ नमसकारु जिनि पापै ते राखिआ ॥भगवन् सर्वे प्रणमन्ति त्वां श्रद्धया । त्वया अस्मान् पापमार्गेभ्यः तारिताः।
ਹਰਿ ਨਿਮਾਣਿਆ ਤੂੰ ਮਾਣੁ ਹਰਿ ਡਾਢੀ ਹੂੰ ਤੂੰ ਡਾਢਿਆ ॥
हरि निमाणिआ तूं माणु हरि डाढी हूं तूं डाढिआ ॥भगवन् त्वं अपमानितानां मानः असि। भगवन् त्वं बलिष्ठानां बलवान् असि।
ਹਰਿ ਅਹੰਕਾਰੀਆ ਮਾਰਿ ਨਿਵਾਏ ਮਨਮੁਖ ਮੂੜ ਸਾਧਿਆ ॥
हरि अहंकारीआ मारि निवाए मनमुख मूड़ साधिआ ॥अहङ्कारकेन्द्रान् ताडयति मूढान् स्वेच्छान् मनमुखान् भगवान् संशोधयति।
ਹਰਿ ਭਗਤਾ ਦੇਇ ਵਡਿਆਈ ਗਰੀਬ ਅਨਾਥਿਆ ॥੧੭॥
हरि भगता देइ वडिआई गरीब अनाथिआ ॥१७॥भगवान् स्वभक्तानाम्, दरिद्राणां, नष्टात्मनां च महिमामहात्म्यं प्रयच्छति। ||१७||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥सलोक, तृतीय मेहल : १.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਜੋ ਚਲੈ ਤਿਸੁ ਵਡਿਆਈ ਵਡੀ ਹੋਇ ॥
सतिगुर कै भाणै जो चलै तिसु वडिआई वडी होइ ॥सच्चे गुरोः इच्छानुसारेण चरति, महतीं वैभवं लभते।
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਉਤਮੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਇ ॥
हरि का नामु उतमु मनि वसै मेटि न सकै कोइ ॥तस्य मनसि भगवतः उदात्तं नाम तिष्ठति, तत् हर्तुं कोऽपि न शक्नोति।
ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਆਪਣੀ ਤਿਸੁ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
किरपा करे जिसु आपणी तिसु करमि परापति होइ ॥यस्मै प्रसादं प्रयच्छति स दयां लभते ।
ਨਾਨਕ ਕਾਰਣੁ ਕਰਤੇ ਵਸਿ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਇ ॥੧॥
नानक कारणु करते वसि है गुरमुखि बूझै कोइ ॥१॥हे नानक, सृजनशीलता प्रजापतिवशं वर्तते; कथं दुर्लभाः ये गुरमुखत्वेन एतत् अवगच्छन्ति! ||१||
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥तृतीय मेहलः १.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਿਨੀ ਆਰਾਧਿਆ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਲਿਵ ਤਾਰ ॥
नानक हरि नामु जिनी आराधिआ अनदिनु हरि लिव तार ॥हे नानक, ये भगवतः नाम पूजयन्ति, पूजयन्ति च, ते भगवतः प्रेम तारं स्पन्दन्ति।
ਮਾਇਆ ਬੰਦੀ ਖਸਮ ਕੀ ਤਿਨ ਅਗੈ ਕਮਾਵੈ ਕਾਰ ॥
माइआ बंदी खसम की तिन अगै कमावै कार ॥माया अस्माकं भगवतः स्वामिनः दासी दासी तान् सेवते।
ਪੂਰੈ ਪੂਰਾ ਕਰਿ ਛੋਡਿਆ ਹੁਕਮਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰ ॥
पूरै पूरा करि छोडिआ हुकमि सवारणहार ॥सिद्धेन तान् सिद्धाः कृताः; तस्य आज्ञायाः हुकमेण ते अलङ्कृताः भवन्ति।
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਜਿਨਿ ਬੁਝਿਆ ਤਿਨਿ ਪਾਇਆ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
गुरपरसादी जिनि बुझिआ तिनि पाइआ मोख दुआरु ॥गुरुप्रसादेन तं विज्ञाय मोक्षद्वारं विन्दन्ति।
ਮਨਮੁਖ ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਤਿਨ ਮਾਰੇ ਜਮ ਜੰਦਾਰੁ ॥
मनमुख हुकमु न जाणनी तिन मारे जम जंदारु ॥स्वेच्छा मनमुखाः भगवतः आज्ञां न जानन्ति; ते मृत्युदूतेन ताडिताः भवन्ति।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਨੀ ਅਰਾਧਿਆ ਤਿਨੀ ਤਰਿਆ ਭਉਜਲੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥
गुरमुखि जिनी अराधिआ तिनी तरिआ भउजलु संसारु ॥परन्तु गुरमुखाः भगवतः आराधकाः आराधकाः च भयानकं जगत्-सागरं लङ्घयन्ति।
ਸਭਿ ਅਉਗਣ ਗੁਣੀ ਮਿਟਾਇਆ ਗੁਰੁ ਆਪੇ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥੨॥
सभि अउगण गुणी मिटाइआ गुरु आपे बखसणहारु ॥२॥तेषां सर्वे दोषाः मेट्यन्ते, पुण्यैः च प्रतिस्थापिताः भवन्ति। गुरु एव तेषां क्षमाकर्ता अस्ति। ||२||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥पौरी : १.
ਹਰਿ ਕੀ ਭਗਤਾ ਪਰਤੀਤਿ ਹਰਿ ਸਭ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ॥
हरि की भगता परतीति हरि सभ किछु जाणदा ॥भगवतः भक्तानां तस्मिन् श्रद्धा वर्तते। भगवान् सर्वं जानाति।
ਹਰਿ ਜੇਵਡੁ ਨਾਹੀ ਕੋਈ ਜਾਣੁ ਹਰਿ ਧਰਮੁ ਬੀਚਾਰਦਾ ॥
हरि जेवडु नाही कोई जाणु हरि धरमु बीचारदा ॥न कश्चित् भगवान् इव महान् ज्ञाता; प्रभुः धार्मिकं न्यायं करोति।
ਕਾੜਾ ਅੰਦੇਸਾ ਕਿਉ ਕੀਜੈ ਜਾ ਨਾਹੀ ਅਧਰਮਿ ਮਾਰਦਾ ॥
काड़ा अंदेसा किउ कीजै जा नाही अधरमि मारदा ॥किमर्थं वयं ज्वलन्तं चिन्ताम् अनुभवेम यतः भगवतः न्याय्यकारणं न दण्डयति ।
ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਨਿਆਉ ਪਾਪੀ ਨਰੁ ਹਾਰਦਾ ॥
सचा साहिबु सचु निआउ पापी नरु हारदा ॥सत्यं स्वामी, सत्यं तस्य न्यायः; केवलं पापिनः एव पराजिताः भवन्ति।
ਸਾਲਾਹਿਹੁ ਭਗਤਹੁ ਕਰ ਜੋੜਿ ਹਰਿ ਭਗਤ ਜਨ ਤਾਰਦਾ ॥੧੮॥
सालाहिहु भगतहु कर जोड़ि हरि भगत जन तारदा ॥१८॥हे भक्ताः स्तुवन्तु भगवन्तं निपीडिताञ्जलिम्; भगवान् स्वस्य विनयशीलभक्तानाम् उद्धारं करोति। ||१८||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥सलोक, तृतीय मेहल : १.
ਆਪਣੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਮਿਲਿ ਰਹਾ ਅੰਤਰਿ ਰਖਾ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥
आपणे प्रीतम मिलि रहा अंतरि रखा उरि धारि ॥अहो, यदि अहं मम प्रियं मिलित्वा, हृदयस्य अन्तः गभीरं निहितं स्थापयितुं शक्नोमि!
ਸਾਲਾਹੀ ਸੋ ਪ੍ਰਭ ਸਦਾ ਸਦਾ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰਿ ॥
सालाही सो प्रभ सदा सदा गुर कै हेति पिआरि ॥अहं तस्य ईश्वरस्य स्तुतिं करोमि सदा नित्यं, गुरुप्रेम-स्नेह-द्वारा।
ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਮੇਲਿ ਲਏ ਸਾਈ ਸੁਹਾਗਣਿ ਨਾਰਿ ॥੧॥
नानक जिसु नदरि करे तिसु मेलि लए साई सुहागणि नारि ॥१॥यस्मै प्रसादकटाक्षं प्रयच्छति, स तेन सह युज्यते नानक; तादृशः पुरुषः सत्या आत्मा वधूः भगवतः। ||१||
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥तृतीय मेहलः १.
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਜਾ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥
गुर सेवा ते हरि पाईऐ जा कउ नदरि करेइ ॥गुरूं सेवन् भगवान् लभ्यते, यदा सः स्वस्य प्रसादकटाक्षं ददाति।
ਮਾਣਸ ਤੇ ਦੇਵਤੇ ਭਏ ਧਿਆਇਆ ਨਾਮੁ ਹਰੇ ॥
माणस ते देवते भए धिआइआ नामु हरे ॥ते मनुष्याद् दूतरूपेण परिणमन्ति, नाम भगवतः नाम ध्यायन्ते।
ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਤਰੇ ॥
हउमै मारि मिलाइअनु गुर कै सबदि तरे ॥अहङ्कारं जित्वा भगवता सह विलीयते; गुरुशब्दस्य वचनस्य माध्यमेन तेषां उद्धारः भवति।
ਨਾਨਕ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇਅਨੁ ਹਰਿ ਆਪਣੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ॥੨॥
नानक सहजि समाइअनु हरि आपणी क्रिपा करे ॥२॥नानक अप्रत्यक्षतया लयन्ते भगवति यः तेभ्यः अनुग्रहं दत्तवान्। ||२||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥पौरी : १.
ਹਰਿ ਆਪਣੀ ਭਗਤਿ ਕਰਾਇ ਵਡਿਆਈ ਵੇਖਾਲੀਅਨੁ ॥
हरि आपणी भगति कराइ वडिआई वेखालीअनु ॥भगवान् एव अस्मान् स्वस्य पूजां कर्तुं प्रेरयति; सः स्वस्य गौरवपूर्णं महत्त्वं प्रकाशयति।
ਆਪਣੀ ਆਪਿ ਕਰੇ ਪਰਤੀਤਿ ਆਪੇ ਸੇਵ ਘਾਲੀਅਨੁ ॥
आपणी आपि करे परतीति आपे सेव घालीअनु ॥सः एव अस्मान् तस्मिन् विश्वासं स्थापयितुं प्रेरयति। एवं स्वसेवां करोति।