ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 90


ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:

ਸਬਦਿ ਰਤੀ ਸੋਹਾਗਣੀ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰਿ ॥
sabad ratee sohaaganee satigur kai bhaae piaar |

ಸಂತೋಷದ ಆತ್ಮ-ವಧು ಶಾಬಾದ್ ಪದಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡಿದೆ; ಅವಳು ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ.

ਸਦਾ ਰਾਵੇ ਪਿਰੁ ਆਪਣਾ ਸਚੈ ਪ੍ਰੇਮਿ ਪਿਆਰਿ ॥
sadaa raave pir aapanaa sachai prem piaar |

ಅವಳು ತನ್ನ ಪ್ರಿಯತಮೆಯನ್ನು ನಿಜವಾದ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ವಾತ್ಸಲ್ಯದಿಂದ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಆನಂದಿಸುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಆನಂದಿಸುತ್ತಾಳೆ.

ਅਤਿ ਸੁਆਲਿਉ ਸੁੰਦਰੀ ਸੋਭਾਵੰਤੀ ਨਾਰਿ ॥
at suaaliau sundaree sobhaavantee naar |

ಅವಳು ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿಯ, ಸುಂದರ ಮತ್ತು ಉದಾತ್ತ ಮಹಿಳೆ.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸੋਹਾਗਣੀ ਮੇਲੀ ਮੇਲਣਹਾਰਿ ॥੨॥
naanak naam sohaaganee melee melanahaar |2|

ಓ ನಾನಕ್, ನಾಮ್ ಮೂಲಕ, ಸಂತೋಷದ ಆತ್ಮ-ವಧು ಒಕ್ಕೂಟದ ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗುತ್ತಾರೆ. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

ಪೂರಿ:

ਹਰਿ ਤੇਰੀ ਸਭ ਕਰਹਿ ਉਸਤਤਿ ਜਿਨਿ ਫਾਥੇ ਕਾਢਿਆ ॥
har teree sabh kareh usatat jin faathe kaadtiaa |

ಕರ್ತನೇ, ಎಲ್ಲರೂ ನಿನ್ನ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾರೆ. ನೀವು ನಮ್ಮನ್ನು ಬಂಧನದಿಂದ ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಿದ್ದೀರಿ.

ਹਰਿ ਤੁਧਨੋ ਕਰਹਿ ਸਭ ਨਮਸਕਾਰੁ ਜਿਨਿ ਪਾਪੈ ਤੇ ਰਾਖਿਆ ॥
har tudhano kareh sabh namasakaar jin paapai te raakhiaa |

ಭಗವಂತ, ಎಲ್ಲರೂ ನಿನಗೆ ಗೌರವಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ನಮಸ್ಕರಿಸುತ್ತಾರೆ. ನೀವು ನಮ್ಮ ಪಾಪದ ಮಾರ್ಗಗಳಿಂದ ನಮ್ಮನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಿದ್ದೀರಿ.

ਹਰਿ ਨਿਮਾਣਿਆ ਤੂੰ ਮਾਣੁ ਹਰਿ ਡਾਢੀ ਹੂੰ ਤੂੰ ਡਾਢਿਆ ॥
har nimaaniaa toon maan har ddaadtee hoon toon ddaadtiaa |

ಕರ್ತನೇ, ನೀನು ಅವಮಾನಕರ ಗೌರವ. ಕರ್ತನೇ, ನೀನು ಬಲಶಾಲಿಗಳಲ್ಲಿ ಬಲಶಾಲಿ.

ਹਰਿ ਅਹੰਕਾਰੀਆ ਮਾਰਿ ਨਿਵਾਏ ਮਨਮੁਖ ਮੂੜ ਸਾਧਿਆ ॥
har ahankaareea maar nivaae manamukh moorr saadhiaa |

ಭಗವಂತನು ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಹೊಡೆದೋಡಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಮೂರ್ಖ, ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਹਰਿ ਭਗਤਾ ਦੇਇ ਵਡਿਆਈ ਗਰੀਬ ਅਨਾਥਿਆ ॥੧੭॥
har bhagataa dee vaddiaaee gareeb anaathiaa |17|

ಭಗವಂತ ತನ್ನ ಭಕ್ತರಿಗೆ, ಬಡವರಿಗೆ ಮತ್ತು ಕಳೆದುಹೋದ ಆತ್ಮಗಳಿಗೆ ಅದ್ಭುತವಾದ ಹಿರಿಮೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ. ||17||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:

ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਜੋ ਚਲੈ ਤਿਸੁ ਵਡਿਆਈ ਵਡੀ ਹੋਇ ॥
satigur kai bhaanai jo chalai tis vaddiaaee vaddee hoe |

ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸಂಕಲ್ಪದಂತೆ ನಡೆಯುವವನು ಶ್ರೇಷ್ಠ ಕೀರ್ತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.

ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਉਤਮੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਇ ॥
har kaa naam utam man vasai mett na sakai koe |

ಭಗವಂತನ ಉದಾತ್ತ ನಾಮವು ಅವನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದೆ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಯಾರೂ ಕಸಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.

ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਆਪਣੀ ਤਿਸੁ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
kirapaa kare jis aapanee tis karam paraapat hoe |

ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಕೃಪೆಯನ್ನು ಯಾರಿಗೆ ನೀಡುತ್ತಾನೋ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ಆತನ ಕರುಣೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.

ਨਾਨਕ ਕਾਰਣੁ ਕਰਤੇ ਵਸਿ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਇ ॥੧॥
naanak kaaran karate vas hai guramukh boojhai koe |1|

ಓ ನಾನಕ್, ಸೃಜನಶೀಲತೆ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನ ನಿಯಂತ್ರಣದಲ್ಲಿದೆ; ಗುರುಮುಖರಾಗಿ ಇದನ್ನು ಅರಿತವರು ಎಷ್ಟು ವಿರಳ! ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:

ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਿਨੀ ਆਰਾਧਿਆ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਲਿਵ ਤਾਰ ॥
naanak har naam jinee aaraadhiaa anadin har liv taar |

ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು ಪೂಜಿಸುವವರು, ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯ ತಂತಿಯನ್ನು ಕಂಪಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਮਾਇਆ ਬੰਦੀ ਖਸਮ ਕੀ ਤਿਨ ਅਗੈ ਕਮਾਵੈ ਕਾਰ ॥
maaeaa bandee khasam kee tin agai kamaavai kaar |

ನಮ್ಮ ಭಗವಂತನ ಸೇವಕಿ ಮತ್ತು ಯಜಮಾನ ಮಾಯಾ ಅವರಿಗೆ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾಳೆ.

ਪੂਰੈ ਪੂਰਾ ਕਰਿ ਛੋਡਿਆ ਹੁਕਮਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰ ॥
poorai pooraa kar chhoddiaa hukam savaaranahaar |

ಪರ್ಫೆಕ್ಟ್ ಒಬ್ಬನು ಅವರನ್ನು ಪರಿಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಿದ್ದಾನೆ; ಅವರ ಆಜ್ಞೆಯ ಹುಕಮ್‌ನಿಂದ, ಅವುಗಳನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸಲಾಗಿದೆ.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਜਿਨਿ ਬੁਝਿਆ ਤਿਨਿ ਪਾਇਆ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
guraparasaadee jin bujhiaa tin paaeaa mokh duaar |

ಗುರುವಿನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ, ಅವರು ಅವನನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಮೋಕ್ಷದ ದ್ವಾರವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.

ਮਨਮੁਖ ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਤਿਨ ਮਾਰੇ ਜਮ ਜੰਦਾਰੁ ॥
manamukh hukam na jaananee tin maare jam jandaar |

ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಭಗವಂತನ ಆಜ್ಞೆಯನ್ನು ತಿಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕರಿಂದ ಸೋಲಿಸಲ್ಪಟ್ಟರು.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਨੀ ਅਰਾਧਿਆ ਤਿਨੀ ਤਰਿਆ ਭਉਜਲੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥
guramukh jinee araadhiaa tinee tariaa bhaujal sansaar |

ಆದರೆ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪೂಜಿಸುವ ಮತ್ತು ಆರಾಧಿಸುವ ಗುರುಮುಖರು ಭಯಂಕರವಾದ ವಿಶ್ವ ಸಾಗರವನ್ನು ದಾಟುತ್ತಾರೆ.

ਸਭਿ ਅਉਗਣ ਗੁਣੀ ਮਿਟਾਇਆ ਗੁਰੁ ਆਪੇ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥੨॥
sabh aaugan gunee mittaaeaa gur aape bakhasanahaar |2|

ಅವರ ಎಲ್ಲಾ ನ್ಯೂನತೆಗಳನ್ನು ಅಳಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅರ್ಹತೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಬದಲಾಯಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಗುರುಗಳೇ ಅವರ ಕ್ಷಮಾಶೀಲರು. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

ಪೂರಿ:

ਹਰਿ ਕੀ ਭਗਤਾ ਪਰਤੀਤਿ ਹਰਿ ਸਭ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ॥
har kee bhagataa parateet har sabh kichh jaanadaa |

ಭಗವಂತನ ಭಕ್ತರಿಗೆ ಆತನ ಮೇಲೆ ನಂಬಿಕೆಯಿದೆ. ಭಗವಂತನು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ತಿಳಿದಿದ್ದಾನೆ.

ਹਰਿ ਜੇਵਡੁ ਨਾਹੀ ਕੋਈ ਜਾਣੁ ਹਰਿ ਧਰਮੁ ਬੀਚਾਰਦਾ ॥
har jevadd naahee koee jaan har dharam beechaaradaa |

ಭಗವಂತನಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಜ್ಞಾನಿ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ; ಕರ್ತನು ನ್ಯಾಯದ ನ್ಯಾಯವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਕਾੜਾ ਅੰਦੇਸਾ ਕਿਉ ਕੀਜੈ ਜਾ ਨਾਹੀ ਅਧਰਮਿ ਮਾਰਦਾ ॥
kaarraa andesaa kiau keejai jaa naahee adharam maaradaa |

ಭಗವಂತ ಯಾವುದೇ ಕಾರಣವಿಲ್ಲದೆ ಶಿಕ್ಷಿಸುವುದಿಲ್ಲವಾದ್ದರಿಂದ ನಾವು ಉರಿಯುವ ಆತಂಕವನ್ನು ಏಕೆ ಅನುಭವಿಸಬೇಕು?

ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਨਿਆਉ ਪਾਪੀ ਨਰੁ ਹਾਰਦਾ ॥
sachaa saahib sach niaau paapee nar haaradaa |

ನಿಜವಾದ ಯಜಮಾನ, ಮತ್ತು ನಿಜ ಅವನ ನ್ಯಾಯ; ಪಾಪಿಗಳು ಮಾತ್ರ ಸೋಲಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ.

ਸਾਲਾਹਿਹੁ ਭਗਤਹੁ ਕਰ ਜੋੜਿ ਹਰਿ ਭਗਤ ਜਨ ਤਾਰਦਾ ॥੧੮॥
saalaahihu bhagatahu kar jorr har bhagat jan taaradaa |18|

ಓ ಭಕ್ತರೇ, ನಿಮ್ಮ ಅಂಗೈಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಒತ್ತಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಿ; ಭಗವಂತ ತನ್ನ ವಿನಮ್ರ ಭಕ್ತರನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುತ್ತಾನೆ. ||18||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:

ਆਪਣੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਮਿਲਿ ਰਹਾ ਅੰਤਰਿ ਰਖਾ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥
aapane preetam mil rahaa antar rakhaa ur dhaar |

ಓಹ್, ನಾನು ನನ್ನ ಪ್ರಿಯನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಸಾಧ್ಯವಾದರೆ ಮತ್ತು ಅವನನ್ನು ನನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿ ಇರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಾದರೆ!

ਸਾਲਾਹੀ ਸੋ ਪ੍ਰਭ ਸਦਾ ਸਦਾ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰਿ ॥
saalaahee so prabh sadaa sadaa gur kai het piaar |

ಗುರುವಿನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ವಾತ್ಸಲ್ಯದ ಮೂಲಕ ನಾನು ಆ ದೇವರನ್ನು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಸ್ತುತಿಸುತ್ತೇನೆ.

ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਮੇਲਿ ਲਏ ਸਾਈ ਸੁਹਾਗਣਿ ਨਾਰਿ ॥੧॥
naanak jis nadar kare tis mel le saaee suhaagan naar |1|

ಓ ನಾನಕ್, ಅವನು ಯಾರ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಕೃಪೆಯ ನೋಟವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೋ ಅವನು ಅವನೊಂದಿಗೆ ಐಕ್ಯನಾಗುತ್ತಾನೆ; ಅಂತಹ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಭಗವಂತನ ನಿಜವಾದ ಆತ್ಮ-ವಧು. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:

ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਜਾ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥
gur sevaa te har paaeeai jaa kau nadar karee |

ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಕೃಪೆಯನ್ನು ತೋರಿದಾಗ ದೊರೆಯುತ್ತಾನೆ.

ਮਾਣਸ ਤੇ ਦੇਵਤੇ ਭਏ ਧਿਆਇਆ ਨਾਮੁ ਹਰੇ ॥
maanas te devate bhe dhiaaeaa naam hare |

ಅವರು ಮಾನವರಿಂದ ದೇವತೆಗಳಾಗಿ ರೂಪಾಂತರಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਤਰੇ ॥
haumai maar milaaeian gur kai sabad tare |

ಅವರು ತಮ್ಮ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಜಯಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ; ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ ಅವರನ್ನು ಉಳಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ਨਾਨਕ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇਅਨੁ ਹਰਿ ਆਪਣੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ॥੨॥
naanak sahaj samaaeian har aapanee kripaa kare |2|

ಓ ನಾನಕ್, ಅವರು ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಅಗ್ರಾಹ್ಯವಾಗಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ಅವರ ಮೇಲೆ ಅವರ ಅನುಗ್ರಹವನ್ನು ದಯಪಾಲಿಸಿದ್ದಾರೆ. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

ಪೂರಿ:

ਹਰਿ ਆਪਣੀ ਭਗਤਿ ਕਰਾਇ ਵਡਿਆਈ ਵੇਖਾਲੀਅਨੁ ॥
har aapanee bhagat karaae vaddiaaee vekhaaleean |

ಭಗವಂತನೇ ನಮ್ಮನ್ನು ಆರಾಧಿಸಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ತನ್ನ ಅದ್ಭುತವಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਆਪਣੀ ਆਪਿ ਕਰੇ ਪਰਤੀਤਿ ਆਪੇ ਸੇਵ ਘਾਲੀਅਨੁ ॥
aapanee aap kare parateet aape sev ghaaleean |

ಆತನಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನು ಇರಿಸಲು ಆತನೇ ನಮ್ಮನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತಾನೆ. ಹೀಗೆ ಅವನು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಸೇವೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.


ಸೂಚಿ (1 - 1430)
ಜಾಪು ಪುಟ: 1 - 8
ಸು ದರ್ ಪುಟ: 8 - 10
ಸು ಪುರುಷ ಪುಟ: 10 - 12
ಸೋಹಿಲ್ಲಾ ಪುಟ: 12 - 13
ಸಿರಿ ರಾಗ ಪುಟ: 14 - 93
ರಾಗ್ ಮಾಜ್ ಪುಟ: 94 - 150
ರಾಗ್ ಗೌರಿ ಪುಟ: 151 - 346
ರಾಗ್ ಆಸಾ ಪುಟ: 347 - 488
ರಾಗ್ ಗುಜರಿ ಪುಟ: 489 - 526
ರಾಗ್ ದಿವ್ ಗಂಧಾರಿ ಪುಟ: 527 - 536
ರಾಗ್ ಬಿಹಾಗ್ರಾ ಪುಟ: 537 - 556
ರಾಗ್ ವಧನ್ಸ್ ಪುಟ: 557 - 594
ರಾಗ್ ಸೋರಥ್ ಪುಟ: 595 - 659
ರಾಗ್ ಧನಾಸ್ರೀ ಪುಟ: 660 - 695
ರಾಗ್ ಜೈತ್ಸ್‌ರಿ ಪುಟ: 696 - 710
ರಾಗ್ ಟೋಡಿ ಪುಟ: 711 - 718
ರಾಗ್ ಬೈರಾರಿ ಪುಟ: 719 - 720
ರಾಗ್ ತಿಲಂಗ್ ಪುಟ: 721 - 727
ರಾಗ್ ಸೂಹೀ ಪುಟ: 728 - 794
ರಾಗ್ ಬಿಲಾವಲ್ ಪುಟ: 795 - 858
ರಾಗ್ ಗೋಂಡು ಪುಟ: 859 - 875
ರಾಗ್ ರಾಮ್ಕಲಿ ಪುಟ: 876 - 974
ರಾಗ್ ನತ್ ನಾರಾಯಣ ಪುಟ: 975 - 983
ರಾಗ್ ಮಾಲೀ ಗೌರಾ ಪುಟ: 984 - 988
ರಾಗ್ ಮಾರೂ ಪುಟ: 989 - 1106
ರಾಗ್ ಟುಖಾರಿ ಪುಟ: 1107 - 1117
ರಾಗ್ ಕಯ್ದಾರಾ ಪುಟ: 1118 - 1124
ರಾಗ್ ಭೈರಾವೋ ಪುಟ: 1125 - 1167
ರಾಗ್ ಬಸಂತ ಪುಟ: 1168 - 1196
ರಾಗ್ ಸಾರಂಗ್ ಪುಟ: 1197 - 1253
ರಾಗ್ ಮಲಾರ್ ಪುಟ: 1254 - 1293
ರಾಗ್ ಕಾನ್‌ಡ್ರಾ ಪುಟ: 1294 - 1318
ರಾಗ್ ಕಲ್ಯಾಣ ಪುಟ: 1319 - 1326
ರಾಗ್ ಪ್ರಸಭಾತೀ ಪುಟ: 1327 - 1351
ರಾಗ್ ಜೈಜಾವಂತಿ ಪುಟ: 1352 - 1359
ಸಲೋಕ್ ಸೇಹಶ್ಕೃತೀ ಪುಟ: 1353 - 1360
ಗಾಥಾ ಪೆಂಡುಮೆಂಥ್ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1360 - 1361
ಫುನ್‌ಹೇ ಪೆಂಡುಮೆಂಥ್ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1361 - 1363
ಚೌಬೋಲಾಸ್ ಪೆಂಡುಮೆಂಥ್ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1363 - 1364
ಸಲೋಕ್ ಕಬೀರ್ ಜೀ ಪುಟ: 1364 - 1377
ಸಲೋಕ್ ಫರೀದ್ ಜೀ ಪುಟ: 1377 - 1385
ಸ್ವಯ್ಯಾಯ ಶ್ರೀ ಮುಖಬಕ್ ಮಹಲ್ 5 ಪುಟ: 1385 - 1389
ಸ್ವಯ್ಯಾಯ ಮೊದಲ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1389 - 1390
ಸ್ವಯ್ಯಾಯ ದ್ವಿತೀಯ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1391 - 1392
ಸ್ವಯ್ಯಾಯ ತೃತೀಯ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1392 - 1396
ಸ್ವಯ್ಯಾಯ ಚತುರ್ಥ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1396 - 1406
ಸ್ವಯ್ಯಾಯ ಪಂಜಮ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1406 - 1409
ಸಲೋಕ್ ವಾರನ್ ಥಯ್ ವಧೀಕ ಪುಟ: 1410 - 1426
ಸಲೋಕ್ ನವಮ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1426 - 1429
ಮುಂಡಾವಣೀ ಪೆಂಡುಮೆಂಥ್ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1429 - 1429
ರಾಗ್ಮಾಲಾ ಪುಟ: 1430 - 1430