ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 27
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੧ ॥
sireeraag mahalaa 3 ghar 1 |ಸಿರೀ ರಾಗ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್, ಮೊದಲ ಮನೆ:
ਜਿਸ ਹੀ ਕੀ ਸਿਰਕਾਰ ਹੈ ਤਿਸ ਹੀ ਕਾ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
jis hee kee sirakaar hai tis hee kaa sabh koe |ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ವಿಶ್ವವನ್ನು ಆಳುವವನಿಗೆ ಸೇರಿದವರು.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਸਚੁ ਘਟਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥
guramukh kaar kamaavanee sach ghatt paragatt hoe |ಗುರುಮುಖನು ಒಳ್ಳೆಯ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಸತ್ಯವು ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಬಹಿರಂಗಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ਅੰਤਰਿ ਜਿਸ ਕੈ ਸਚੁ ਵਸੈ ਸਚੇ ਸਚੀ ਸੋਇ ॥
antar jis kai sach vasai sache sachee soe |ಸತ್ಯವು ಸತ್ಯದ ಖ್ಯಾತಿ, ಅವರೊಳಗೆ ಸತ್ಯ ನೆಲೆಸಿದೆ.
ਸਚਿ ਮਿਲੇ ਸੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਤਿਨ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਹੋਇ ॥੧॥
sach mile se na vichhurreh tin nij ghar vaasaa hoe |1|ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದವರು ಮತ್ತೆ ಬೇರ್ಪಟ್ಟಿಲ್ಲ; ಅವರು ಆಳವಾದ ಆತ್ಮದ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸಲು ಬರುತ್ತಾರೆ. ||1||
ਮੇਰੇ ਰਾਮ ਮੈ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
mere raam mai har bin avar na koe |ಓ ನನ್ನ ಪ್ರಭು! ಭಗವಂತನಿಲ್ಲದೆ ನನಗೆ ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ.
ਸਤਗੁਰੁ ਸਚੁ ਪ੍ਰਭੁ ਨਿਰਮਲਾ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
satagur sach prabh niramalaa sabad milaavaa hoe |1| rahaau |ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ತನ್ನ ಶಬ್ದದ ವಾಕ್ಯದ ಮೂಲಕ ನಿರ್ಮಲವಾದ ನಿಜವಾದ ದೇವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ನಮ್ಮನ್ನು ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತಾನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਸਬਦਿ ਮਿਲੈ ਸੋ ਮਿਲਿ ਰਹੈ ਜਿਸ ਨਉ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥
sabad milai so mil rahai jis nau aape le milaae |ಭಗವಂತನು ತನ್ನೊಳಗೆ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುವವನು ಶಬ್ದದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ವಿಲೀನವಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತಾನೆ.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਕੋ ਨਾ ਮਿਲੈ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
doojai bhaae ko naa milai fir fir aavai jaae |ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯ ಮೂಲಕ ಯಾರೂ ಅವನೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ; ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ, ಅವರು ಪುನರ್ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಬಂದು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ.
ਸਭ ਮਹਿ ਇਕੁ ਵਰਤਦਾ ਏਕੋ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
sabh meh ik varatadaa eko rahiaa samaae |ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ. ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತ ಎಲ್ಲೆಡೆ ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ.
ਜਿਸ ਨਉ ਆਪਿ ਦਇਆਲੁ ਹੋਇ ਸੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੨॥
jis nau aap deaal hoe so guramukh naam samaae |2|ಆ ಗುರುಮುಖ, ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ದಯೆಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಾನೆ, ಭಗವಂತನ ನಾಮದಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਜੋਤਕੀ ਵਾਦ ਕਰਹਿ ਬੀਚਾਰੁ ॥
parr parr panddit jotakee vaad kareh beechaar |ಅವರ ಎಲ್ಲಾ ಓದಿನ ನಂತರ, ಪಂಡಿತರು, ಧಾರ್ಮಿಕ ವಿದ್ವಾಂಸರು ಮತ್ತು ಜ್ಯೋತಿಷಿಗಳು ವಾದಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ವಾದಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਮਤਿ ਬੁਧਿ ਭਵੀ ਨ ਬੁਝਈ ਅੰਤਰਿ ਲੋਭ ਵਿਕਾਰੁ ॥
mat budh bhavee na bujhee antar lobh vikaar |ಅವರ ಬುದ್ಧಿ ಮತ್ತು ತಿಳುವಳಿಕೆ ವಿಕೃತ; ಅವರಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಅವರು ದುರಾಶೆ ಮತ್ತು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದಿಂದ ತುಂಬಿದ್ದಾರೆ.
ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਭਰਮਦੇ ਭ੍ਰਮਿ ਭ੍ਰਮਿ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
lakh chauraaseeh bharamade bhram bhram hoe khuaar |8.4 ಮಿಲಿಯನ್ ಅವತಾರಗಳ ಮೂಲಕ ಅವರು ಕಳೆದುಹೋಗಿ ಗೊಂದಲಕ್ಕೊಳಗಾಗುತ್ತಾರೆ; ಅವರ ಎಲ್ಲಾ ಅಲೆದಾಟ ಮತ್ತು ತಿರುಗಾಟದ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಹಾಳಾಗುತ್ತಾರೆ.
ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਵਣਾ ਕੋਇ ਨ ਮੇਟਣਹਾਰੁ ॥੩॥
poorab likhiaa kamaavanaa koe na mettanahaar |3|ಅವರು ತಮ್ಮ ಪೂರ್ವನಿರ್ಧರಿತ ವಿಧಿಯ ಪ್ರಕಾರ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾರೆ, ಅದನ್ನು ಯಾರೂ ಅಳಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ||3||
ਸਤਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਗਾਖੜੀ ਸਿਰੁ ਦੀਜੈ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
satagur kee sevaa gaakharree sir deejai aap gavaae |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವುದು ತುಂಬಾ ಕಷ್ಟ. ನಿಮ್ಮ ತಲೆಯನ್ನು ಒಪ್ಪಿಸಿ; ನಿಮ್ಮ ಸ್ವಾರ್ಥವನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಬಿಡಿ.
ਸਬਦਿ ਮਿਲਹਿ ਤਾ ਹਰਿ ਮਿਲੈ ਸੇਵਾ ਪਵੈ ਸਭ ਥਾਇ ॥
sabad mileh taa har milai sevaa pavai sabh thaae |ಶಬ್ದವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಂಡು, ಒಬ್ಬನು ಭಗವಂತನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಒಬ್ಬರ ಎಲ್ಲಾ ಸೇವೆಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਪਾਰਸਿ ਪਰਸਿਐ ਪਾਰਸੁ ਹੋਇ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਇ ॥
paaras parasiaai paaras hoe jotee jot samaae |ಗುರುವಿನ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವನ್ನು ವೈಯಕ್ತಿಕವಾಗಿ ಅನುಭವಿಸುವ ಮೂಲಕ, ಒಬ್ಬರ ಸ್ವಂತ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಉನ್ನತೀಕರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಒಬ್ಬರ ಬೆಳಕು ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨ ਸਤਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ॥੪॥
jin kau poorab likhiaa tin satagur miliaa aae |4|ಅಂತಹ ಪೂರ್ವ ನಿಯೋಜಿತ ಅದೃಷ್ಟವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವರು ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಬರುತ್ತಾರೆ. ||4||
ਮਨ ਭੁਖਾ ਭੁਖਾ ਮਤ ਕਰਹਿ ਮਤ ਤੂ ਕਰਹਿ ਪੂਕਾਰ ॥
man bhukhaa bhukhaa mat kareh mat too kareh pookaar |ಓ ಮನಸೇ, ನೀನು ಹಸಿದಿರುವೆ, ಸದಾ ಹಸಿದಿರುವೆ ಎಂದು ಅಳಬೇಡ; ದೂರು ನೀಡುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ.
ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਜਿਨਿ ਸਿਰੀ ਸਭਸੈ ਦੇਇ ਅਧਾਰੁ ॥
lakh chauraaseeh jin siree sabhasai dee adhaar |8.4 ಮಿಲಿಯನ್ ಜಾತಿಯ ಜೀವಿಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದವನು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಪೋಷಣೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ.
ਨਿਰਭਉ ਸਦਾ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਸਭਨਾ ਕਰਦਾ ਸਾਰ ॥
nirbhau sadaa deaal hai sabhanaa karadaa saar |ನಿರ್ಭೀತನಾದ ಭಗವಂತ ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಕರುಣಾಮಯಿ; ಅವನು ಎಲ್ಲವನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੁਝੀਐ ਪਾਈਐ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥੫॥੩॥੩੬॥
naanak guramukh bujheeai paaeeai mokh duaar |5|3|36|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುಮುಖ್ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ವಿಮೋಚನೆಯ ಬಾಗಿಲನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||5||3||36||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |ಸಿರೀ ರಾಗ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਜਿਨੀ ਸੁਣਿ ਕੈ ਮੰਨਿਆ ਤਿਨਾ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ॥
jinee sun kai maniaa tinaa nij ghar vaas |ಯಾರು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನಂಬುತ್ತಾರೆ, ಅವರು ಆತ್ಮದ ಆಳವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਰਮਤੀ ਸਾਲਾਹਿ ਸਚੁ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
guramatee saalaeh sach har paaeaa gunataas |ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳ ಮೂಲಕ, ಅವರು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಭಗವಂತನನ್ನು ಕಾಣುತ್ತಾರೆ, ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯ ನಿಧಿ.
ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਸੇ ਨਿਰਮਲੇ ਹਉ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਸੁ ॥
sabad rate se niramale hau sad balihaarai jaas |ಶಾಬಾದ್ನ ಪದಗಳಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡಂತೆ, ಅವರು ನಿರ್ಮಲ ಮತ್ತು ಶುದ್ಧರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಅವರಿಗೆ ನಾನು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ತ್ಯಾಗ.
ਹਿਰਦੈ ਜਿਨ ਕੈ ਹਰਿ ਵਸੈ ਤਿਤੁ ਘਟਿ ਹੈ ਪਰਗਾਸੁ ॥੧॥
hiradai jin kai har vasai tith ghatt hai paragaas |1|ಯಾರ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತ ನೆಲೆಸಿರುವನೋ ಆ ಜನರು ಪ್ರಕಾಶಮಾನ ಮತ್ತು ಪ್ರಬುದ್ಧರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ||1||
ਮਨ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਿਰਮਲੁ ਧਿਆਇ ॥
man mere har har niramal dhiaae |ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ನಿರ್ಮಲ ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿ, ಹರ್, ಹರ್.
ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਜਿਨ ਕਉ ਲਿਖਿਆ ਸੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
dhur masatak jin kau likhiaa se guramukh rahe liv laae |1| rahaau |ಯಾರ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಅಂತಹ ಪೂರ್ವನಿಯೋಜಿತ ಹಣೆಬರಹವನ್ನು ಬರೆಯಲಾಗಿದೆಯೋ ಅಂತಹ ಗುರುಮುಖರು ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿರುತ್ತಾರೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਹਰਿ ਸੰਤਹੁ ਦੇਖਹੁ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਨਿਕਟਿ ਵਸੈ ਭਰਪੂਰਿ ॥
har santahu dekhahu nadar kar nikatt vasai bharapoor |ಓ ಸಂತರೇ, ಭಗವಂತನು ಸಮೀಪದಲ್ಲಿರುವುದನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ನೋಡಿ; ಅವನು ಎಲ್ಲೆಡೆ ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ.
ਗੁਰਮਤਿ ਜਿਨੀ ਪਛਾਣਿਆ ਸੇ ਦੇਖਹਿ ਸਦਾ ਹਦੂਰਿ ॥
guramat jinee pachhaaniaa se dekheh sadaa hadoor |ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವವರು ಆತನನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಆತನನ್ನು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ.
ਜਿਨ ਗੁਣ ਤਿਨ ਸਦ ਮਨਿ ਵਸੈ ਅਉਗੁਣਵੰਤਿਆ ਦੂਰਿ ॥
jin gun tin sad man vasai aaugunavantiaa door |ಸದ್ಗುಣಿಗಳ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ. ಸದ್ಗುಣದ ಕೊರತೆಯಿರುವ ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕ ಜನರಿಂದ ಅವನು ದೂರವಿದ್ದಾನೆ.
ਮਨਮੁਖ ਗੁਣ ਤੈ ਬਾਹਰੇ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਮਰਦੇ ਝੂਰਿ ॥੨॥
manamukh gun tai baahare bin naavai marade jhoor |2|ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಸದ್ಗುಣವಿಲ್ಲದವರು. ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಅವರು ಹತಾಶೆಯಿಂದ ಸಾಯುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਜਿਨ ਸਬਦਿ ਗੁਰੂ ਸੁਣਿ ਮੰਨਿਆ ਤਿਨ ਮਨਿ ਧਿਆਇਆ ਹਰਿ ਸੋਇ ॥
jin sabad guroo sun maniaa tin man dhiaaeaa har soe |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಕೇಳಿ ನಂಬಿದವರು ಮನದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤੀ ਰਤਿਆ ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
anadin bhagatee ratiaa man tan niramal hoe |ಹಗಲಿರುಳು ಭಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿರುತ್ತಾರೆ; ಅವರ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹಗಳು ಶುದ್ಧವಾಗುತ್ತವೆ.
ਕੂੜਾ ਰੰਗੁ ਕਸੁੰਭ ਕਾ ਬਿਨਸਿ ਜਾਇ ਦੁਖੁ ਰੋਇ ॥
koorraa rang kasunbh kaa binas jaae dukh roe |ಪ್ರಪಂಚದ ಬಣ್ಣವು ಸುಳ್ಳು ಮತ್ತು ದುರ್ಬಲವಾಗಿದೆ; ಅದು ತೊಳೆದಾಗ ಜನರು ನೋವಿನಿಂದ ಅಳುತ್ತಾರೆ.
ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਨਾਮ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ਹੈ ਓਹੁ ਸਦਾ ਸਦਾ ਥਿਰੁ ਹੋਇ ॥੩॥
jis andar naam pragaas hai ohu sadaa sadaa thir hoe |3|ಒಳಗೆ ನಾಮದ ಪ್ರಕಾಶವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವರು, ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಮತ್ತು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಸ್ಥಿರ ಮತ್ತು ಸ್ಥಿರರಾಗುತ್ತಾರೆ. ||3||