ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 940

ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਖਾਈ ॥

kit bidh aasaa manasaa khaaee |

ನಿಮ್ಮ ಭರವಸೆ ಮತ್ತು ಆಸೆಗಳನ್ನು ನೀವು ಹೇಗೆ ನಿಗ್ರಹಿಸಿದ್ದೀರಿ?

ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਜੋਤਿ ਨਿਰੰਤਰਿ ਪਾਈ ॥

kit bidh jot nirantar paaee |

ನಿಮ್ಮ ನ್ಯೂಕ್ಲಿಯಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಆಳವಾದ ಬೆಳಕನ್ನು ನೀವು ಹೇಗೆ ಕಂಡುಕೊಂಡಿದ್ದೀರಿ?

ਬਿਨੁ ਦੰਤਾ ਕਿਉ ਖਾਈਐ ਸਾਰੁ ॥

bin dantaa kiau khaaeeai saar |

ಹಲ್ಲುಗಳಿಲ್ಲದೆ, ನೀವು ಕಬ್ಬಿಣವನ್ನು ಹೇಗೆ ತಿನ್ನಬಹುದು?

ਨਾਨਕ ਸਾਚਾ ਕਰਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥੧੯॥

naanak saachaa karahu beechaar |19|

ನಿಮ್ಮ ನಿಜವಾದ ಅಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ನಮಗೆ ತಿಳಿಸಿ, ನಾನಕ್." ||19||

ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਜਨਮੇ ਗਵਨੁ ਮਿਟਾਇਆ ॥

satigur kai janame gavan mittaaeaa |

ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ ನನ್ನ ಪುನರ್ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ತಿರುಗಾಟ ಕೊನೆಗೊಂಡಿತು.

ਅਨਹਤਿ ਰਾਤੇ ਇਹੁ ਮਨੁ ਲਾਇਆ ॥

anahat raate ihu man laaeaa |

ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಅಂಟಿಕೊಂಡಿದೆ ಮತ್ತು ಹೊಡೆಯಲಾಗದ ಧ್ವನಿ ಪ್ರವಾಹಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.

ਮਨਸਾ ਆਸਾ ਸਬਦਿ ਜਲਾਈ ॥

manasaa aasaa sabad jalaaee |

ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ನನ್ನ ಭರವಸೆಗಳು ಮತ್ತು ಆಸೆಗಳನ್ನು ಸುಟ್ಟುಹಾಕಲಾಗಿದೆ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੋਤਿ ਨਿਰੰਤਰਿ ਪਾਈ ॥

guramukh jot nirantar paaee |

ಗುರುಮುಖನಾಗಿ, ನಾನು ನನ್ನ ಆತ್ಮದ ನ್ಯೂಕ್ಲಿಯಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಆಳವಾದ ಬೆಳಕನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ.

ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮੇਟੇ ਖਾਈਐ ਸਾਰੁ ॥

trai gun mette khaaeeai saar |

ಮೂರು ಗುಣಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡಿ ಕಬ್ಬಿಣವನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತಾನೆ.

ਨਾਨਕ ਤਾਰੇ ਤਾਰਣਹਾਰੁ ॥੨੦॥

naanak taare taaranahaar |20|

ಓ ನಾನಕ್, ವಿಮೋಚಕನು ವಿಮೋಚನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||20||

ਆਦਿ ਕਉ ਕਵਨੁ ਬੀਚਾਰੁ ਕਥੀਅਲੇ ਸੁੰਨ ਕਹਾ ਘਰ ਵਾਸੋ ॥

aad kau kavan beechaar katheeale sun kahaa ghar vaaso |

"ಆರಂಭದ ಬಗ್ಗೆ ನೀವು ನಮಗೆ ಏನು ಹೇಳುತ್ತೀರಿ? ಆಗ ಸಂಪೂರ್ಣವು ಯಾವ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದರು?

ਗਿਆਨ ਕੀ ਮੁਦ੍ਰਾ ਕਵਨ ਕਥੀਅਲੇ ਘਟਿ ਘਟਿ ਕਵਨ ਨਿਵਾਸੋ ॥

giaan kee mudraa kavan katheeale ghatt ghatt kavan nivaaso |

ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜ್ಞಾನದ ಕಿವಿಯೋಲೆಗಳು ಯಾವುವು? ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಯಾರು ನೆಲೆಸಿದ್ದಾರೆ?

ਕਾਲ ਕਾ ਠੀਗਾ ਕਿਉ ਜਲਾਈਅਲੇ ਕਿਉ ਨਿਰਭਉ ਘਰਿ ਜਾਈਐ ॥

kaal kaa ttheegaa kiau jalaaeeale kiau nirbhau ghar jaaeeai |

ಸಾವಿನ ಆಕ್ರಮಣವನ್ನು ಹೇಗೆ ತಪ್ಪಿಸಬಹುದು? ನಿರ್ಭಯತೆಯ ಮನೆಗೆ ಹೇಗೆ ಪ್ರವೇಶಿಸಬಹುದು?

ਸਹਜ ਸੰਤੋਖ ਕਾ ਆਸਣੁ ਜਾਣੈ ਕਿਉ ਛੇਦੇ ਬੈਰਾਈਐ ॥

sahaj santokh kaa aasan jaanai kiau chhede bairaaeeai |

ಒಬ್ಬನು ಅಂತಃಪ್ರಜ್ಞೆ ಮತ್ತು ತೃಪ್ತಿಯ ಭಂಗಿಯನ್ನು ಹೇಗೆ ತಿಳಿಯಬಹುದು ಮತ್ತು ಒಬ್ಬರ ಎದುರಾಳಿಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ಜಯಿಸಬಹುದು?"

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਮਾਰੈ ਤਾ ਨਿਜ ਘਰਿ ਹੋਵੈ ਵਾਸੋ ॥

gur kai sabad haumai bikh maarai taa nij ghar hovai vaaso |

ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಅಹಂಕಾರ ಮತ್ತು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವನ್ನು ಜಯಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಂತರ ಒಬ್ಬನು ತನ್ನೊಳಗಿನ ಆತ್ಮದ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਜਿਨਿ ਰਚਿ ਰਚਿਆ ਤਿਸੁ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੈ ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸੋ ॥੨੧॥

jin rach rachiaa tis sabad pachhaanai naanak taa kaa daaso |21|

ಸೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದವನ ಶಬ್ದವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುವವನು - ನಾನಕ್ ಅವನ ಗುಲಾಮ. ||21||

ਕਹਾ ਤੇ ਆਵੈ ਕਹਾ ਇਹੁ ਜਾਵੈ ਕਹਾ ਇਹੁ ਰਹੈ ਸਮਾਈ ॥

kahaa te aavai kahaa ihu jaavai kahaa ihu rahai samaaee |

"ನಾವು ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂದೆವು? ನಾವು ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೇವೆ? ನಾವು ಎಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತೇವೆ?

ਏਸੁ ਸਬਦ ਕਉ ਜੋ ਅਰਥਾਵੈ ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਈ ॥

es sabad kau jo arathaavai tis gur til na tamaaee |

ಈ ಶಬ್ದದ ಅರ್ಥವನ್ನು ತಿಳಿಸುವವನು ದುರಾಶೆಯಿಲ್ಲದ ಗುರು.

ਕਿਉ ਤਤੈ ਅਵਿਗਤੈ ਪਾਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਗੈ ਪਿਆਰੋ ॥

kiau tatai avigatai paavai guramukh lagai piaaro |

ಅವ್ಯಕ್ತವಾದ ವಾಸ್ತವದ ಸಾರವನ್ನು ಹೇಗೆ ಕಂಡುಹಿಡಿಯಬಹುದು? ಒಬ್ಬನು ಹೇಗೆ ಗುರುಮುಖನಾಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ?

ਆਪੇ ਸੁਰਤਾ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਬੀਚਾਰੋ ॥

aape surataa aape karataa kahu naanak beechaaro |

ಅವನೇ ಪ್ರಜ್ಞೆ, ಅವನೇ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ; ನಾನಕ್, ನಿಮ್ಮ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ನಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಿ."

ਹੁਕਮੇ ਆਵੈ ਹੁਕਮੇ ਜਾਵੈ ਹੁਕਮੇ ਰਹੈ ਸਮਾਈ ॥

hukame aavai hukame jaavai hukame rahai samaaee |

ಆತನ ಆಜ್ಞೆಯಿಂದ ನಾವು ಬರುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಆಜ್ಞೆಯಿಂದ ನಾವು ಹೋಗುತ್ತೇವೆ; ಅವರ ಆಜ್ಞೆಯಿಂದ, ನಾವು ಹೀರಿಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ.

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਸਾਚੁ ਕਮਾਵੈ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਸਬਦੇ ਪਾਈ ॥੨੨॥

poore gur te saach kamaavai gat mit sabade paaee |22|

ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕ, ಸತ್ಯವನ್ನು ಜೀವಿಸಿ; ಶಬ್ದದ ಪದದ ಮೂಲಕ, ಘನತೆಯ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಸಾಧಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ||22||

ਆਦਿ ਕਉ ਬਿਸਮਾਦੁ ਬੀਚਾਰੁ ਕਥੀਅਲੇ ਸੁੰਨ ਨਿਰੰਤਰਿ ਵਾਸੁ ਲੀਆ ॥

aad kau bisamaad beechaar katheeale sun nirantar vaas leea |

ನಾವು ಆರಂಭದ ಬಗ್ಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯದ ಭಾವನೆಯನ್ನು ಮಾತ್ರ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಬಹುದು. ಆಗ ಸಂಪೂರ್ಣವು ಅನಂತವಾಗಿ ತನ್ನೊಳಗೆ ಆಳವಾಗಿ ನೆಲೆಸಿತ್ತು.

ਅਕਲਪਤ ਮੁਦ੍ਰਾ ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਬੀਚਾਰੀਅਲੇ ਘਟਿ ਘਟਿ ਸਾਚਾ ਸਰਬ ਜੀਆ ॥

akalapat mudraa gur giaan beechaareeale ghatt ghatt saachaa sarab jeea |

ಗುರುವಿನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜ್ಞಾನದ ಕಿವಿಯೋಲೆಗಳಾಗುವ ಬಯಕೆಯಿಂದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಿ. ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ, ಎಲ್ಲರ ಆತ್ಮ, ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಹೃದಯದಲ್ಲಿಯೂ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ.

ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਅਵਿਗਤਿ ਸਮਾਈਐ ਤਤੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਸਹਜਿ ਲਹੈ ॥

gur bachanee avigat samaaeeai tat niranjan sahaj lahai |

ಗುರುವಿನ ವಾಕ್ಯದ ಮೂಲಕ, ಒಬ್ಬನು ಸಂಪೂರ್ಣದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಿರ್ಮಲವಾದ ಸಾರವನ್ನು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.

ਨਾਨਕ ਦੂਜੀ ਕਾਰ ਨ ਕਰਣੀ ਸੇਵੈ ਸਿਖੁ ਸੁ ਖੋਜਿ ਲਹੈ ॥

naanak doojee kaar na karanee sevai sikh su khoj lahai |

ಓ ನಾನಕ್, ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಹುಡುಕುವ ಮತ್ತು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವ ಸಿಖ್ ಬೇರೆಯವರಿಗೆ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುವುದಿಲ್ಲ.

ਹੁਕਮੁ ਬਿਸਮਾਦੁ ਹੁਕਮਿ ਪਛਾਣੈ ਜੀਅ ਜੁਗਤਿ ਸਚੁ ਜਾਣੈ ਸੋਈ ॥

hukam bisamaad hukam pachhaanai jeea jugat sach jaanai soee |

ಅವನ ಆಜ್ಞೆಯು ಅದ್ಭುತ ಮತ್ತು ಅದ್ಭುತವಾಗಿದೆ; ಅವನು ಮಾತ್ರ ತನ್ನ ಆಜ್ಞೆಯನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಜೀವಿಗಳ ನಿಜವಾದ ಜೀವನ ವಿಧಾನವನ್ನು ತಿಳಿದಿರುತ್ತಾನೆ.

ਆਪੁ ਮੇਟਿ ਨਿਰਾਲਮੁ ਹੋਵੈ ਅੰਤਰਿ ਸਾਚੁ ਜੋਗੀ ਕਹੀਐ ਸੋਈ ॥੨੩॥

aap mett niraalam hovai antar saach jogee kaheeai soee |23|

ತನ್ನ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡುವವನು ಆಸೆಯಿಂದ ಮುಕ್ತನಾಗುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ಮಾತ್ರ ಯೋಗಿ, ಯಾರು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾರೆ. ||23||

ਅਵਿਗਤੋ ਨਿਰਮਾਇਲੁ ਉਪਜੇ ਨਿਰਗੁਣ ਤੇ ਸਰਗੁਣੁ ਥੀਆ ॥

avigato niramaaeil upaje niragun te saragun theea |

ಅವರ ಸಂಪೂರ್ಣ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಸ್ಥಿತಿಯಿಂದ, ಅವರು ನಿರ್ಮಲ ರೂಪವನ್ನು ಪಡೆದರು; ನಿರಾಕಾರದಿಂದ, ಅವರು ಸರ್ವೋಚ್ಚ ರೂಪವನ್ನು ಪಡೆದರು.

ਸਤਿਗੁਰ ਪਰਚੈ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਈਐ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ਲੀਆ ॥

satigur parachai param pad paaeeai saachai sabad samaae leea |

ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸುವ ಮೂಲಕ, ಸರ್ವೋಚ್ಚ ಸ್ಥಾನಮಾನವನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಶಬ್ದದ ನಿಜವಾದ ಪದದಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತದೆ.

ਏਕੇ ਕਉ ਸਚੁ ਏਕਾ ਜਾਣੈ ਹਉਮੈ ਦੂਜਾ ਦੂਰਿ ਕੀਆ ॥

eke kau sach ekaa jaanai haumai doojaa door keea |

ಅವನು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಒಬ್ಬನೇ ಎಂದು ತಿಳಿದಿದ್ದಾನೆ; ಅವನು ತನ್ನ ಅಹಂಕಾರ ಮತ್ತು ದ್ವಂದ್ವವನ್ನು ದೂರಕ್ಕೆ ಕಳುಹಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਸੋ ਜੋਗੀ ਗੁਰਸਬਦੁ ਪਛਾਣੈ ਅੰਤਰਿ ਕਮਲੁ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ਥੀਆ ॥

so jogee gurasabad pachhaanai antar kamal pragaas theea |

ಅವನೊಬ್ಬನೇ ಯೋಗಿ, ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುವವನು; ಹೃದಯ ಕಮಲವು ಒಳಗೆ ಅರಳುತ್ತದೆ.

ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਅੰਤਰਿ ਜਾਣੈ ਸਰਬ ਦਇਆ ॥

jeevat marai taa sabh kichh soojhai antar jaanai sarab deaa |

ಒಬ್ಬನು ಇನ್ನೂ ಜೀವಂತವಾಗಿರುವಾಗ ಸತ್ತರೆ, ಅವನು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ತನ್ನೊಳಗೆ ಆಳವಾಗಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ತಿಳಿದಿದ್ದಾನೆ, ಅವನು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ದಯೆ ಮತ್ತು ಸಹಾನುಭೂತಿ ಹೊಂದಿದ್ದಾನೆ.