ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 886
ਬਡੈ ਭਾਗਿ ਸਾਧਸੰਗੁ ਪਾਇਓ ॥੧॥
baddai bhaag saadhasang paaeio |1|ಅತ್ಯುನ್ನತ ವಿಧಿಯ ಮೂಲಕ, ನೀವು ಸಾಧ್ ಸಂಗತ್, ಪವಿತ್ರ ಕಂಪನಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡಿದ್ದೀರಿ. ||1||
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਨਾਹੀ ਉਧਾਰੁ ॥
bin gur poore naahee udhaar |ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ ಯಾರೂ ಉದ್ಧಾರವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਬਾਬਾ ਨਾਨਕੁ ਆਖੈ ਏਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥੨॥੧੧॥
baabaa naanak aakhai ehu beechaar |2|11|ಆಳವಾದ ಚಿಂತನೆಯ ನಂತರ ಬಾಬಾ ನಾನಕ್ ಹೇಳುವುದು ಇದನ್ನೇ. ||2||11||
ਰਾਗੁ ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੨ ॥
raag raamakalee mahalaa 5 ghar 2 |ರಾಗ್ ರಾಮ್ಕಲೀ, ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್, ಎರಡನೇ ಮನೆ:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |ಒಬ್ಬ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ದೇವರು. ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ:
ਚਾਰਿ ਪੁਕਾਰਹਿ ਨਾ ਤੂ ਮਾਨਹਿ ॥
chaar pukaareh naa too maaneh |ನಾಲ್ಕು ವೇದಗಳು ಅದನ್ನು ಸಾರುತ್ತವೆ, ಆದರೆ ನೀವು ಅವುಗಳನ್ನು ನಂಬುವುದಿಲ್ಲ.
ਖਟੁ ਭੀ ਏਕਾ ਬਾਤ ਵਖਾਨਹਿ ॥
khatt bhee ekaa baat vakhaaneh |ಆರು ಶಾಸ್ತ್ರಗಳೂ ಒಂದು ವಿಷಯವನ್ನು ಹೇಳುತ್ತವೆ.
ਦਸ ਅਸਟੀ ਮਿਲਿ ਏਕੋ ਕਹਿਆ ॥
das asattee mil eko kahiaa |ಹದಿನೆಂಟು ಪುರಾಣಗಳು ಒಂದೇ ದೇವರ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುತ್ತವೆ.
ਤਾ ਭੀ ਜੋਗੀ ਭੇਦੁ ਨ ਲਹਿਆ ॥੧॥
taa bhee jogee bhed na lahiaa |1|ಹೀಗಿದ್ದರೂ ಯೋಗಿಯೇ, ನಿನಗೆ ಈ ರಹಸ್ಯ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ||1||
ਕਿੰਕੁਰੀ ਅਨੂਪ ਵਾਜੈ ॥
kinkuree anoop vaajai |ಆಕಾಶದ ವೀಣೆಯು ಹೋಲಿಸಲಾಗದ ಮಧುರವನ್ನು ನುಡಿಸುತ್ತದೆ,
ਜੋਗੀਆ ਮਤਵਾਰੋ ਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jogeea matavaaro re |1| rahaau |ಆದರೆ ನಿಮ್ಮ ಅಮಲಿನಲ್ಲಿ, ಓ ಯೋಗಿ, ನೀವು ಅದನ್ನು ಕೇಳುವುದಿಲ್ಲ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਪ੍ਰਥਮੇ ਵਸਿਆ ਸਤ ਕਾ ਖੇੜਾ ॥
prathame vasiaa sat kaa kherraa |ಮೊದಲ ಯುಗದಲ್ಲಿ, ಸುವರ್ಣಯುಗ, ಸತ್ಯದ ಗ್ರಾಮವು ನೆಲೆಸಿತ್ತು.
ਤ੍ਰਿਤੀਏ ਮਹਿ ਕਿਛੁ ਭਇਆ ਦੁਤੇੜਾ ॥
tritee meh kichh bheaa duterraa |ತ್ರಯತಾ ಯುಗದ ಬೆಳ್ಳಿ ಯುಗದಲ್ಲಿ, ವಿಷಯಗಳು ಕ್ಷೀಣಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದವು.
ਦੁਤੀਆ ਅਰਧੋ ਅਰਧਿ ਸਮਾਇਆ ॥
duteea aradho aradh samaaeaa |ದ್ವಾಪರಯುಗದ ಹಿತ್ತಾಳೆಯ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಅರ್ಧದಷ್ಟು ಹೋಯಿತು.
ਏਕੁ ਰਹਿਆ ਤਾ ਏਕੁ ਦਿਖਾਇਆ ॥੨॥
ek rahiaa taa ek dikhaaeaa |2|ಈಗ, ಸತ್ಯದ ಒಂದು ಕಾಲು ಮಾತ್ರ ಉಳಿದಿದೆ ಮತ್ತು ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತ ಬಹಿರಂಗಗೊಂಡಿದ್ದಾನೆ. ||2||
ਏਕੈ ਸੂਤਿ ਪਰੋਏ ਮਣੀਏ ॥
ekai soot paroe manee |ಮಣಿಗಳನ್ನು ಒಂದು ದಾರದ ಮೇಲೆ ಕಟ್ಟಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਗਾਠੀ ਭਿਨਿ ਭਿਨਿ ਭਿਨਿ ਭਿਨਿ ਤਣੀਏ ॥
gaatthee bhin bhin bhin bhin tanee |ಅನೇಕ, ವಿವಿಧ, ವೈವಿಧ್ಯಮಯ ಗಂಟುಗಳ ಮೂಲಕ, ಅವುಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸ್ಟ್ರಿಂಗ್ನಲ್ಲಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ಇರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਫਿਰਤੀ ਮਾਲਾ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਭਾਇ ॥
firatee maalaa bahu bidh bhaae |ಮಾಲೆಯ ಮಣಿಗಳನ್ನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಅನೇಕ ವಿಧಗಳಲ್ಲಿ ಪಠಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਖਿੰਚਿਆ ਸੂਤੁ ਤ ਆਈ ਥਾਇ ॥੩॥
khinchiaa soot ta aaee thaae |3|ಎಳೆ ಎಳೆದಾಗ ಮಣಿಗಳು ಒಂದೆಡೆ ಸೇರುತ್ತವೆ. ||3||
ਚਹੁ ਮਹਿ ਏਕੈ ਮਟੁ ਹੈ ਕੀਆ ॥
chahu meh ekai matt hai keea |ನಾಲ್ಕು ಯುಗಗಳಲ್ಲಿ, ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತ ದೇಹವನ್ನು ತನ್ನ ದೇವಾಲಯವನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡನು.
ਤਹ ਬਿਖੜੇ ਥਾਨ ਅਨਿਕ ਖਿੜਕੀਆ ॥
tah bikharre thaan anik khirrakeea |ಇದು ಹಲವಾರು ಕಿಟಕಿಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ವಿಶ್ವಾಸಘಾತುಕ ಸ್ಥಳವಾಗಿದೆ.
ਖੋਜਤ ਖੋਜਤ ਦੁਆਰੇ ਆਇਆ ॥
khojat khojat duaare aaeaa |ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಭಗವಂತನ ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಬರುತ್ತಾನೆ.
ਤਾ ਨਾਨਕ ਜੋਗੀ ਮਹਲੁ ਘਰੁ ਪਾਇਆ ॥੪॥
taa naanak jogee mahal ghar paaeaa |4|ನಂತರ, ಓ ನಾನಕ್, ಯೋಗಿಯು ಭಗವಂತನ ಸನ್ನಿಧಿಯಲ್ಲಿ ಮನೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ||4||
ਇਉ ਕਿੰਕੁਰੀ ਆਨੂਪ ਵਾਜੈ ॥
eiau kinkuree aanoop vaajai |ಹೀಗಾಗಿ, ಆಕಾಶದ ವೀಣೆಯು ಹೋಲಿಸಲಾಗದ ಮಧುರವನ್ನು ನುಡಿಸುತ್ತದೆ;
ਸੁਣਿ ਜੋਗੀ ਕੈ ਮਨਿ ਮੀਠੀ ਲਾਗੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ਦੂਜਾ ॥੧॥੧੨॥
sun jogee kai man meetthee laagai |1| rahaau doojaa |1|12|ಅದನ್ನು ಕೇಳಿದ ಯೋಗಿಯ ಮನಸ್ಸು ಮಧುರವಾಗಿದೆ. ||1||ಎರಡನೇ ವಿರಾಮ||1||12||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
raamakalee mahalaa 5 |ರಾಮ್ಕಲೀ, ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਤਾਗਾ ਕਰਿ ਕੈ ਲਾਈ ਥਿਗਲੀ ॥
taagaa kar kai laaee thigalee |ದೇಹವು ಎಳೆಗಳ ಪ್ಯಾಚ್-ವರ್ಕ್ ಆಗಿದೆ.
ਲਉ ਨਾੜੀ ਸੂਆ ਹੈ ਅਸਤੀ ॥
lau naarree sooaa hai asatee |ಮೂಳೆಗಳ ಸೂಜಿಯೊಂದಿಗೆ ಸ್ನಾಯುಗಳನ್ನು ಹೊಲಿಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਅੰਭੈ ਕਾ ਕਰਿ ਡੰਡਾ ਧਰਿਆ ॥
anbhai kaa kar ddanddaa dhariaa |ಭಗವಂತ ನೀರಿನ ಸ್ತಂಭವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ.
ਕਿਆ ਤੂ ਜੋਗੀ ਗਰਬਹਿ ਪਰਿਆ ॥੧॥
kiaa too jogee garabeh pariaa |1|ಓ ಯೋಗಿ, ನಿನಗೇಕೆ ಗರ್ವ? ||1||
ਜਪਿ ਨਾਥੁ ਦਿਨੁ ਰੈਨਾਈ ॥
jap naath din rainaaee |ಹಗಲಿರುಳು ನಿಮ್ಮ ಭಗವಂತ ಗುರುವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿರಿ.
ਤੇਰੀ ਖਿੰਥਾ ਦੋ ਦਿਹਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
teree khinthaa do dihaaee |1| rahaau |ದೇಹದ ತೇಪೆಯ ಕೋಟ್ ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳವರೆಗೆ ಇರುತ್ತದೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਗਹਰੀ ਬਿਭੂਤ ਲਾਇ ਬੈਠਾ ਤਾੜੀ ॥
gaharee bibhoot laae baitthaa taarree |ನಿಮ್ಮ ದೇಹದ ಮೇಲೆ ಬೂದಿಯನ್ನು ಹೊದಿಸಿ, ನೀವು ಆಳವಾದ ಧ್ಯಾನದ ಟ್ರಾನ್ಸ್ನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತೀರಿ.
ਮੇਰੀ ਤੇਰੀ ਮੁੰਦ੍ਰਾ ਧਾਰੀ ॥
meree teree mundraa dhaaree |ನೀವು 'ನನ್ನ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮದು' ಎಂಬ ಕಿವಿಯೋಲೆಗಳನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತೀರಿ.
ਮਾਗਹਿ ਟੂਕਾ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਨ ਪਾਵੈ ॥
maageh ttookaa tripat na paavai |ನೀವು ರೊಟ್ಟಿಗಾಗಿ ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೀರಿ, ಆದರೆ ನಿಮಗೆ ತೃಪ್ತಿ ಇಲ್ಲ.
ਨਾਥੁ ਛੋਡਿ ਜਾਚਹਿ ਲਾਜ ਨ ਆਵੈ ॥੨॥
naath chhodd jaacheh laaj na aavai |2|ನಿಮ್ಮ ಲಾರ್ಡ್ ಮಾಸ್ಟರ್ ಅನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ, ನೀವು ಇತರರಿಂದ ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೀರಿ; ನೀವು ನಾಚಿಕೆಪಡಬೇಕು. ||2||
ਚਲ ਚਿਤ ਜੋਗੀ ਆਸਣੁ ਤੇਰਾ ॥
chal chit jogee aasan teraa |ಯೋಗಿಯರೇ, ನಿಮ್ಮ ಯೋಗಾಸನಗಳಲ್ಲಿ ನೀವು ಕುಳಿತಿರುವಾಗ ನಿಮ್ಮ ಪ್ರಜ್ಞೆಯು ಚಂಚಲವಾಗಿದೆ.
ਸਿੰਙੀ ਵਾਜੈ ਨਿਤ ਉਦਾਸੇਰਾ ॥
singee vaajai nit udaaseraa |ನೀವು ನಿಮ್ಮ ಕೊಂಬು ಊದುತ್ತೀರಿ, ಆದರೆ ಇನ್ನೂ ದುಃಖವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತೀರಿ.
ਗੁਰ ਗੋਰਖ ਕੀ ਤੈ ਬੂਝ ਨ ਪਾਈ ॥
gur gorakh kee tai boojh na paaee |ನಿಮ್ಮ ಗುರುವಾದ ಗೋರಖ್ ನಿಮಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ.
ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੋਗੀ ਆਵੈ ਜਾਈ ॥੩॥
fir fir jogee aavai jaaee |3|ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಯೋಗಿ ನೀನು ಬಂದು ಹೋಗು. ||3||
ਜਿਸ ਨੋ ਹੋਆ ਨਾਥੁ ਕ੍ਰਿਪਾਲਾ ॥
jis no hoaa naath kripaalaa |ಅವನು, ಯಾರಿಗೆ ಮಾಸ್ಟರ್ ಕರುಣೆ ತೋರಿಸುತ್ತಾನೆ
ਰਹਰਾਸਿ ਹਮਾਰੀ ਗੁਰ ਗੋਪਾਲਾ ॥
raharaas hamaaree gur gopaalaa |ಅವರಿಗೆ, ಗುರು, ಜಗದ ಪ್ರಭು, ನಾನು ನನ್ನ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತೇನೆ.
ਨਾਮੈ ਖਿੰਥਾ ਨਾਮੈ ਬਸਤਰੁ ॥
naamai khinthaa naamai basatar |ಹೆಸರನ್ನು ತನ್ನ ತೇಪೆಯ ಮೇಲಂಗಿಯಾಗಿ ಮತ್ತು ಹೆಸರನ್ನು ತನ್ನ ನಿಲುವಂಗಿಯಾಗಿ ಹೊಂದಿರುವವನು,
ਜਨ ਨਾਨਕ ਜੋਗੀ ਹੋਆ ਅਸਥਿਰੁ ॥੪॥
jan naanak jogee hoaa asathir |4|ಓ ಸೇವಕ ನಾನಕ್, ಅಂತಹ ಯೋಗಿ ಸ್ಥಿರ ಮತ್ತು ಸ್ಥಿರ. ||4||
ਇਉ ਜਪਿਆ ਨਾਥੁ ਦਿਨੁ ਰੈਨਾਈ ॥
eiau japiaa naath din rainaaee |ಹಗಲಿರುಳು ಈ ರೀತಿ ಗುರುವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವವನು.
ਹੁਣਿ ਪਾਇਆ ਗੁਰੁ ਗੋਸਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ਦੂਜਾ ॥੨॥੧੩॥
hun paaeaa gur gosaaee |1| rahaau doojaa |2|13|ಜಗದ ಒಡೆಯನಾದ ಗುರುವನ್ನು ಈ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಕಾಣುತ್ತಾನೆ. ||1||ಎರಡನೇ ವಿರಾಮ||2||13||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
raamakalee mahalaa 5 |ರಾಮ್ಕಲೀ, ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਕਰਨ ਕਰਾਵਨ ਸੋਈ ॥
karan karaavan soee |ಅವನು ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ, ಕಾರಣಗಳ ಕಾರಣ;
ਆਨ ਨ ਦੀਸੈ ਕੋਈ ॥
aan na deesai koee |ನಾನು ಬೇರೆ ಯಾರನ್ನೂ ನೋಡುವುದಿಲ್ಲ.
ਠਾਕੁਰੁ ਮੇਰਾ ਸੁਘੜੁ ਸੁਜਾਨਾ ॥
tthaakur meraa sugharr sujaanaa |ನನ್ನ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಯಜಮಾನನು ಬುದ್ಧಿವಂತ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ತಿಳಿದಿದ್ದಾನೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲਿਆ ਰੰਗੁ ਮਾਨਾ ॥੧॥
guramukh miliaa rang maanaa |1|ಗುರುಮುಖ್ ಅವರೊಂದಿಗಿನ ಭೇಟಿ, ನಾನು ಅವರ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಆನಂದಿಸುತ್ತೇನೆ. ||1||
ਐਸੋ ਰੇ ਹਰਿ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ॥
aaiso re har ras meetthaa |ಭಗವಂತನ ಮಧುರವಾದ, ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾದ ಸಾರವೇ ಅಂಥದ್ದು.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਨੈ ਵਿਰਲੈ ਡੀਠਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh kinai viralai ddeetthaa |1| rahaau |ಗುರುಮುಖರಾಗಿ ಅದನ್ನು ಸವಿಯುವವರು ಎಷ್ಟು ಅಪರೂಪ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਨਿਰਮਲ ਜੋਤਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਨਾਮ ॥
niramal jot amrit har naam |ಭಗವಂತನ ಅಮೃತ ನಾಮದ ಬೆಳಕು ನಿರ್ಮಲ ಮತ್ತು ಶುದ್ಧವಾಗಿದೆ.