ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1423
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਹੈ ਦੁਖਦਾਈ ਮੋਹ ਮਾਇ ॥
bin naavai sabh dukh hai dukhadaaee moh maae |ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ, ಎಲ್ಲವೂ ನೋವು. ಮಾಯೆಯೊಂದಿಗಿನ ಬಾಂಧವ್ಯವು ನೋವಿನಿಂದ ಕೂಡಿದೆ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਦਰੀ ਆਇਆ ਮੋਹ ਮਾਇਆ ਵਿਛੁੜਿ ਸਭ ਜਾਇ ॥੧੭॥
naanak guramukh nadaree aaeaa moh maaeaa vichhurr sabh jaae |17|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುಮುಖನು ನೋಡಲು ಬರುತ್ತಾನೆ, ಮಾಯೆಯೊಂದಿಗಿನ ಬಾಂಧವ್ಯವು ಭಗವಂತನಿಂದ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸುತ್ತದೆ. ||17||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੁਕਮੁ ਮੰਨੇ ਸਹ ਕੇਰਾ ਹੁਕਮੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
guramukh hukam mane sah keraa hukame hee sukh paae |ಗುರುಮುಖ್ ತನ್ನ ಪತಿ ದೇವರ ಆದೇಶವನ್ನು ಪಾಲಿಸುತ್ತಾಳೆ; ಅವನ ಆಜ್ಞೆಯ ಹುಕಮ್ ಮೂಲಕ, ಅವಳು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ.
ਹੁਕਮੋ ਸੇਵੇ ਹੁਕਮੁ ਅਰਾਧੇ ਹੁਕਮੇ ਸਮੈ ਸਮਾਏ ॥
hukamo seve hukam araadhe hukame samai samaae |ಅವನ ಇಚ್ಛೆಯಲ್ಲಿ, ಅವಳು ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾಳೆ; ಅವನ ಇಚ್ಛೆಯಲ್ಲಿ, ಅವಳು ಅವನನ್ನು ಆರಾಧಿಸುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಆರಾಧಿಸುತ್ತಾಳೆ.
ਹੁਕਮੁ ਵਰਤੁ ਨੇਮੁ ਸੁਚ ਸੰਜਮੁ ਮਨ ਚਿੰਦਿਆ ਫਲੁ ਪਾਏ ॥
hukam varat nem such sanjam man chindiaa fal paae |ಅವನ ಇಚ್ಛೆಯಲ್ಲಿ, ಅವಳು ಹೀರಿಕೊಳ್ಳುವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ಅವನ ಇಚ್ಛೆಯು ಅವಳ ವೇಗ, ಪ್ರತಿಜ್ಞೆ, ಶುದ್ಧತೆ ಮತ್ತು ಸ್ವಯಂ-ಶಿಸ್ತು; ಅದರ ಮೂಲಕ, ಅವಳು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನ ಆಸೆಗಳ ಫಲವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾಳೆ.
ਸਦਾ ਸੁਹਾਗਣਿ ਜਿ ਹੁਕਮੈ ਬੁਝੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੈ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
sadaa suhaagan ji hukamai bujhai satigur sevai liv laae |ಅವರು ಯಾವಾಗಲೂ ಮತ್ತು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಸಂತೋಷದ, ಶುದ್ಧ ಆತ್ಮ-ವಧು, ಅವರ ಇಚ್ಛೆಯನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ; ಅವಳು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತಾಳೆ, ಪ್ರೀತಿಯ ಹೀರಿಕೊಳ್ಳುವಿಕೆಯಿಂದ ಸ್ಫೂರ್ತಿ ಪಡೆದಳು.
ਨਾਨਕ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਜਿਨ ਊਪਰਿ ਤਿਨਾ ਹੁਕਮੇ ਲਏ ਮਿਲਾਏ ॥੧੮॥
naanak kripaa kare jin aoopar tinaa hukame le milaae |18|ಓ ನಾನಕ್, ಯಾರ ಮೇಲೆ ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಕರುಣೆಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಾನೋ ಅವರು ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಇಚ್ಛೆಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುತ್ತಾರೆ. ||18||
ਮਨਮੁਖਿ ਹੁਕਮੁ ਨ ਬੁਝੇ ਬਪੁੜੀ ਨਿਤ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
manamukh hukam na bujhe bapurree nit haumai karam kamaae |ದರಿದ್ರ, ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಆತನ ಇಚ್ಛೆಯನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಅಹಂಕಾರದಲ್ಲಿ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਵਰਤ ਨੇਮੁ ਸੁਚ ਸੰਜਮੁ ਪੂਜਾ ਪਾਖੰਡਿ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਇ ॥
varat nem such sanjam poojaa paakhandd bharam na jaae |ವಿಧಿವತ್ತಾದ ಉಪವಾಸಗಳು, ವ್ರತಗಳು, ಶುದ್ಧತೆಗಳು, ಸ್ವಯಂ ಶಿಸ್ತುಗಳು ಮತ್ತು ಪೂಜಾ ವಿಧಿಗಳಿಂದ, ಅವರು ಇನ್ನೂ ತಮ್ಮ ಬೂಟಾಟಿಕೆ ಮತ್ತು ಅನುಮಾನವನ್ನು ಹೋಗಲಾಡಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਅੰਤਰਹੁ ਕੁਸੁਧੁ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਬੇਧੇ ਜਿਉ ਹਸਤੀ ਛਾਰੁ ਉਡਾਏ ॥
antarahu kusudh maaeaa mohi bedhe jiau hasatee chhaar uddaae |ಆಂತರಿಕವಾಗಿ, ಅವರು ಅಶುದ್ಧರಾಗಿದ್ದಾರೆ, ಮಾಯೆಯ ಬಾಂಧವ್ಯದಿಂದ ಚುಚ್ಚಲಾಗುತ್ತದೆ; ಅವರು ಆನೆಗಳಂತಿದ್ದಾರೆ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಸ್ನಾನದ ನಂತರ ತಮ್ಮ ಮೇಲೆ ಕೊಳೆಯನ್ನು ಎಸೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਜਿਨਿ ਉਪਾਏ ਤਿਸੈ ਨ ਚੇਤਹਿ ਬਿਨੁ ਚੇਤੇ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
jin upaae tisai na cheteh bin chete kiau sukh paae |ಅವರು ತಮ್ಮನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದವನ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಅವನ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸದೆ, ಅವರಿಗೆ ಶಾಂತಿ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਪਰਪੰਚੁ ਕੀਆ ਧੁਰਿ ਕਰਤੈ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਏ ॥੧੯॥
naanak parapanch keea dhur karatai poorab likhiaa kamaae |19|ಓ ನಾನಕ್, ಮೂಲ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನು ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ನಾಟಕವನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದಾನೆ; ಎಲ್ಲರೂ ಪೂರ್ವನಿರ್ಧರಿತವಾಗಿ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾರೆ. ||19||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਤੀਤਿ ਭਈ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਅਨਦਿਨੁ ਸੇਵਾ ਕਰਤ ਸਮਾਇ ॥
guramukh parateet bhee man maaniaa anadin sevaa karat samaae |ಗುರುಮುಖನಿಗೆ ನಂಬಿಕೆ ಇದೆ; ಅವನ ಮನಸ್ಸು ತೃಪ್ತ ಮತ್ತು ತೃಪ್ತವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವರು ಭಗವಂತನನ್ನು ಸೇವಿಸುತ್ತಾರೆ, ಅವನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತಾರೆ.
ਅੰਤਰਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਗੁਰੂ ਸਭ ਪੂਜੇ ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਦਰਸੁ ਦੇਖੈ ਸਭ ਆਇ ॥
antar satigur guroo sabh pooje satigur kaa daras dekhai sabh aae |ಗುರು, ನಿಜವಾದ ಗುರು, ಒಳಗಿದ್ದಾನೆ; ಎಲ್ಲರೂ ಅವನನ್ನು ಪೂಜಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಆರಾಧಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅವರ ದರ್ಶನದ ಪೂಜ್ಯ ದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಎಲ್ಲರೂ ಬರುತ್ತಾರೆ.
ਮੰਨੀਐ ਸਤਿਗੁਰ ਪਰਮ ਬੀਚਾਰੀ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿਐ ਤਿਸਨਾ ਭੁਖ ਸਭ ਜਾਇ ॥
maneeai satigur param beechaaree jit miliaai tisanaa bhukh sabh jaae |ಆದ್ದರಿಂದ ನಿಜವಾದ ಗುರು, ಪರಮ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಚಿಂತಕನನ್ನು ನಂಬಿರಿ. ಅವನೊಂದಿಗೆ ಭೇಟಿಯಾಗುವುದು, ಹಸಿವು ಮತ್ತು ಬಾಯಾರಿಕೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿವಾರಣೆಯಾಗುತ್ತದೆ.
ਹਉ ਸਦਾ ਸਦਾ ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਅਪੁਨੇ ਜੋ ਪ੍ਰਭੁ ਸਚਾ ਦੇਇ ਮਿਲਾਇ ॥
hau sadaa sadaa balihaaree gur apune jo prabh sachaa dee milaae |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ದೇವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ನನ್ನನ್ನು ಕರೆದೊಯ್ಯುವ ನನ್ನ ಗುರುವಿಗೆ ನಾನು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ತ್ಯಾಗ.
ਨਾਨਕ ਕਰਮੁ ਪਾਇਆ ਤਿਨ ਸਚਾ ਜੋ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਲਗੇ ਆਇ ॥੨੦॥
naanak karam paaeaa tin sachaa jo gur charanee lage aae |20|ಓ ನಾನಕ್, ಯಾರು ಬಂದು ಗುರುಗಳ ಪಾದಕ್ಕೆ ಬೀಳುತ್ತಾರೋ ಅವರು ಸತ್ಯದ ಕರ್ಮದಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸುತ್ತಾರೆ. ||20||
ਜਿਨ ਪਿਰੀਆ ਸਉ ਨੇਹੁ ਸੇ ਸਜਣ ਮੈ ਨਾਲਿ ॥
jin pireea sau nehu se sajan mai naal |ಆ ಪ್ರಿಯತಮೆ, ನಾನು ಯಾರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ, ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತ ನನ್ನೊಂದಿಗಿದ್ದಾನೆ.
ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਹਉ ਫਿਰਾਂ ਭੀ ਹਿਰਦੈ ਰਖਾ ਸਮਾਲਿ ॥੨੧॥
antar baahar hau firaan bhee hiradai rakhaa samaal |21|ನಾನು ಒಳಗೆ ಮತ್ತು ಹೊರಗೆ ಸುತ್ತಾಡುತ್ತೇನೆ, ಆದರೆ ನಾನು ಅವನನ್ನು ಯಾವಾಗಲೂ ನನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿರುತ್ತೇನೆ. ||21||
ਜਿਨਾ ਇਕ ਮਨਿ ਇਕ ਚਿਤਿ ਧਿਆਇਆ ਸਤਿਗੁਰ ਸਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
jinaa ik man ik chit dhiaaeaa satigur sau chit laae |ಏಕಾಗ್ರತೆಯಿಂದ ಏಕಾಗ್ರತೆಯಿಂದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವವರು ತಮ್ಮ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಗೆ ಜೋಡಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਤਿਨ ਕੀ ਦੁਖ ਭੁਖ ਹਉਮੈ ਵਡਾ ਰੋਗੁ ਗਇਆ ਨਿਰਦੋਖ ਭਏ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
tin kee dukh bhukh haumai vaddaa rog geaa niradokh bhe liv laae |ಅವರು ನೋವು, ಹಸಿವು ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರದ ದೊಡ್ಡ ಅನಾರೋಗ್ಯವನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕುತ್ತಾರೆ; ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡರೆ, ಅವರು ನೋವಿನಿಂದ ಮುಕ್ತರಾಗುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਗੁਣ ਉਚਰਹਿ ਗੁਣ ਮਹਿ ਸਵੈ ਸਮਾਇ ॥
gun gaaveh gun uchareh gun meh savai samaae |ಅವರು ಅವನ ಸ್ತೋತ್ರಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾರೆ; ಅವರ ಗ್ಲೋರಿಯಸ್ ಸ್ತೋತ್ರಗಳಲ್ಲಿ, ಅವರು ಹೀರಿಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ನಿದ್ರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਪਾਇਆ ਸਹਜਿ ਮਿਲਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਆਇ ॥੨੨॥
naanak gur poore te paaeaa sahaj miliaa prabh aae |22|ಓ ನಾನಕ್, ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸಮಚಿತ್ತದಿಂದ ದೇವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಬರುತ್ತಾರೆ. ||22||
ਮਨਮੁਖਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਹੈ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
manamukh maaeaa mohu hai naam na lagai piaar |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಮಾಯೆಗೆ ಭಾವನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ನಾಮ್ ಅನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ.
ਕੂੜੁ ਕਮਾਵੈ ਕੂੜੁ ਸੰਘਰੈ ਕੂੜਿ ਕਰੈ ਆਹਾਰੁ ॥
koorr kamaavai koorr sangharai koorr karai aahaar |ಅವರು ಸುಳ್ಳನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ಸುಳ್ಳನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಸುಳ್ಳಿನ ಆಹಾರವನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತಾರೆ.
ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ਧਨੁ ਸੰਚਿ ਮਰਹਿ ਅੰਤਿ ਹੋਇ ਸਭੁ ਛਾਰੁ ॥
bikh maaeaa dhan sanch mareh ant hoe sabh chhaar |ಮಾಯೆಯ ವಿಷಪೂರಿತ ಸಂಪತ್ತು ಮತ್ತು ಆಸ್ತಿಯನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಿ, ಅವರು ಸಾಯುತ್ತಾರೆ; ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ಅವೆಲ್ಲವೂ ಬೂದಿಯಾಗುತ್ತವೆ.
ਕਰਮ ਧਰਮ ਸੁਚਿ ਸੰਜਮੁ ਕਰਹਿ ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਵਿਕਾਰ ॥
karam dharam such sanjam kareh antar lobh vikaar |ಅವರು ಶುದ್ಧತೆ ಮತ್ತು ಸ್ವಯಂ-ಶಿಸ್ತಿನ ಧಾರ್ಮಿಕ ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಅವರು ದುರಾಶೆ, ದುಷ್ಟ ಮತ್ತು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದಿಂದ ತುಂಬಿದ್ದಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਮਨਮੁਖਿ ਜਿ ਕਮਾਵੈ ਸੁ ਥਾਇ ਨ ਪਵੈ ਦਰਗਹ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥੨੩॥
naanak manamukh ji kamaavai su thaae na pavai daragah hoe khuaar |23|ಓ ನಾನಕ್, ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ, ಅವರು ಶೋಚನೀಯರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ||23||
ਸਭਨਾ ਰਾਗਾਂ ਵਿਚਿ ਸੋ ਭਲਾ ਭਾਈ ਜਿਤੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
sabhanaa raagaan vich so bhalaa bhaaee jit vasiaa man aae |ಎಲ್ಲಾ ರಾಗಗಳ ನಡುವೆ, ಅದು ಭವ್ಯವಾಗಿದೆ, ಓ ವಿಧಿಯ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೇ, ಅದರ ಮೂಲಕ ಭಗವಂತ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ.
ਰਾਗੁ ਨਾਦੁ ਸਭੁ ਸਚੁ ਹੈ ਕੀਮਤਿ ਕਹੀ ਨ ਜਾਇ ॥
raag naad sabh sach hai keemat kahee na jaae |ನಾಡಿನ ಧ್ವನಿ-ಪ್ರವಾಹದಲ್ಲಿರುವ ಆ ರಾಗಗಳು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿಜ; ಅವುಗಳ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਰਾਗੈ ਨਾਦੈ ਬਾਹਰਾ ਇਨੀ ਹੁਕਮੁ ਨ ਬੂਝਿਆ ਜਾਇ ॥
raagai naadai baaharaa inee hukam na boojhiaa jaae |ನಾಡಿನ ಧ್ವನಿ-ಪ್ರವಾಹದಲ್ಲಿಲ್ಲದ ರಾಗಗಳು - ಇವುಗಳಿಂದ ಭಗವಂತನ ಚಿತ್ತವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੈ ਬੂਝੈ ਤਿਨਾ ਰਾਸਿ ਹੋਇ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥
naanak hukamai boojhai tinaa raas hoe satigur te sojhee paae |ಓ ನಾನಕ್, ಅವರು ಮಾತ್ರ ಸರಿ, ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಇಚ್ಛೆಯನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤਿਸ ਤੇ ਹੋਇਆ ਜਿਉ ਤਿਸੈ ਦੀ ਰਜਾਇ ॥੨੪॥
sabh kichh tis te hoeaa jiau tisai dee rajaae |24|ಎಲ್ಲವೂ ಅವನ ಇಚ್ಛೆಯಂತೆ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ||24||