ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 514
ਨਾਨਕ ਮਨ ਹੀ ਤੇ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਨਾ ਕਿਛੁ ਮਰੈ ਨ ਜਾਇ ॥੨॥
naanak man hee te man maaniaa naa kichh marai na jaae |2|ಓ ನಾನಕ್, ಮನಸ್ಸಿನ ಮೂಲಕ, ಮನಸ್ಸು ತೃಪ್ತಿಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ನಂತರ, ಏನೂ ಬರುವುದಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਕਾਇਆ ਕੋਟੁ ਅਪਾਰੁ ਹੈ ਮਿਲਣਾ ਸੰਜੋਗੀ ॥
kaaeaa kott apaar hai milanaa sanjogee |ದೇಹವು ಅನಂತ ಭಗವಂತನ ಕೋಟೆಯಾಗಿದೆ; ಅದನ್ನು ವಿಧಿಯಿಂದ ಮಾತ್ರ ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਆਪਿ ਵਸਿ ਰਹਿਆ ਆਪੇ ਰਸ ਭੋਗੀ ॥
kaaeaa andar aap vas rahiaa aape ras bhogee |ಭಗವಂತನೇ ದೇಹದೊಳಗೆ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ; ಅವನೇ ಸುಖಭೋಗಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವವನು.
ਆਪਿ ਅਤੀਤੁ ਅਲਿਪਤੁ ਹੈ ਨਿਰਜੋਗੁ ਹਰਿ ਜੋਗੀ ॥
aap ateet alipat hai nirajog har jogee |ಅವನೇ ನಿರ್ಲಿಪ್ತ ಮತ್ತು ಬಾಧಿಸದೆ ಉಳಿಯುತ್ತಾನೆ; ಲಗತ್ತಿಸದಿದ್ದರೂ, ಅವನು ಇನ್ನೂ ಲಗತ್ತಿಸಿದ್ದಾನೆ.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰੇ ਹਰਿ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਗੀ ॥
jo tis bhaavai so kare har kare su hogee |ಅವನು ಇಷ್ಟಪಡುವದನ್ನು ಅವನು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನು ಏನು ಮಾಡಿದರೂ ಅದು ಸಂಭವಿಸುತ್ತದೆ.
ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਲਹਿ ਜਾਹਿ ਵਿਜੋਗੀ ॥੧੩॥
har guramukh naam dhiaaeeai leh jaeh vijogee |13|ಗುರುಮುಖನು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನಿಂದ ಬೇರ್ಪಡುವಿಕೆ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ||13||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਆਪਿ ਅਖਾਇਦਾ ਗੁਰਸਬਦੀ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
vaahu vaahu aap akhaaeidaa gurasabadee sach soe |ವಾಹೋ! ವಾಹೋ! ಗುರುವಿನ ಶಬ್ದದ ನಿಜವಾದ ವಾಕ್ಯದ ಮೂಲಕ ಭಗವಂತನು ನಮ್ಮನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਿਫਤਿ ਸਲਾਹ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਇ ॥
vaahu vaahu sifat salaah hai guramukh boojhai koe |ವಾಹೋ! ವಾಹೋ! ಅವರ ಸ್ತೋತ್ರ ಮತ್ತು ಪ್ರಶಂಸೆ; ಇದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಗುರುಮುಖರು ಎಷ್ಟು ಅಪರೂಪ.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥
vaahu vaahu baanee sach hai sach milaavaa hoe |ವಾಹೋ! ವಾಹೋ! ಅವರ ಬಾನಿಯ ನಿಜವಾದ ಮಾತು, ಅದರ ಮೂಲಕ ನಾವು ನಮ್ಮ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತೇವೆ.
ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੧॥
naanak vaahu vaahu karatiaa prabh paaeaa karam paraapat hoe |1|ಓ ನಾನಕ್, ವಹೋ ಎಂದು ಜಪಿಸುತ್ತಾ! ವಾಹೋ! ದೇವರು ಪ್ರಾಪ್ತಿಯಾಗಿದ್ದಾನೆ; ಅವನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ, ಅವನು ಪಡೆಯಲ್ಪಟ್ಟನು. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤੀ ਰਸਨਾ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਈ ॥
vaahu vaahu karatee rasanaa sabad suhaaee |ವಹೋ! ವಾಹೋ! ನಾಲಿಗೆಯು ಶಬ್ದದ ಪದದಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ.
ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲਿਆ ਆਈ ॥
poorai sabad prabh miliaa aaee |ಪರಿಪೂರ್ಣ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಒಬ್ಬನು ದೇವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಬರುತ್ತಾನೆ.
ਵਡਭਾਗੀਆ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਮੁਹਹੁ ਕਢਾਈ ॥
vaddabhaageea vaahu vaahu muhahu kadtaaee |ತಮ್ಮ ಬಾಯಿಯಿಂದ ವಹೋ ಎಂದು ಜಪಿಸುವವರು ಎಷ್ಟು ಅದೃಷ್ಟವಂತರು! ವಾಹೋ!
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਹਿ ਸੇਈ ਜਨ ਸੋਹਣੇ ਤਿਨੑ ਕਉ ਪਰਜਾ ਪੂਜਣ ਆਈ ॥
vaahu vaahu kareh seee jan sohane tina kau parajaa poojan aaee |ವಾಹೋ ಎಂದು ಜಪಿಸುವವರು ಎಷ್ಟು ಸುಂದರವಾಗಿದ್ದಾರೆ! ವಾಹೋ! ; ಜನರು ಅವರನ್ನು ಪೂಜಿಸಲು ಬರುತ್ತಾರೆ.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਵੈ ਨਾਨਕ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਈ ॥੨॥
vaahu vaahu karam paraapat hovai naanak dar sachai sobhaa paaee |2|ವಾಹೋ! ವಾಹೋ! ಆತನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ; ಓ ನಾನಕ್, ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ದ್ವಾರದಲ್ಲಿ ಗೌರವವನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਬਜਰ ਕਪਾਟ ਕਾਇਆ ਗੜੑ ਭੀਤਰਿ ਕੂੜੁ ਕੁਸਤੁ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥
bajar kapaatt kaaeaa garra bheetar koorr kusat abhimaanee |ದೇಹದ ಕೋಟೆಯೊಳಗೆ ಸುಳ್ಳು, ವಂಚನೆ ಮತ್ತು ಹೆಮ್ಮೆಯ ಗಟ್ಟಿಯಾದ ಮತ್ತು ಗಟ್ಟಿಯಾದ ಬಾಗಿಲುಗಳಿವೆ.
ਭਰਮਿ ਭੂਲੇ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਨੀ ਮਨਮੁਖ ਅੰਧ ਅਗਿਆਨੀ ॥
bharam bhoole nadar na aavanee manamukh andh agiaanee |ಸಂದೇಹದಿಂದ ಭ್ರಮೆಗೊಂಡ, ಕುರುಡು ಮತ್ತು ಅಜ್ಞಾನಿ ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಅವರನ್ನು ನೋಡಲಾರರು.
ਉਪਾਇ ਕਿਤੈ ਨ ਲਭਨੀ ਕਰਿ ਭੇਖ ਥਕੇ ਭੇਖਵਾਨੀ ॥
aupaae kitai na labhanee kar bhekh thake bhekhavaanee |ಯಾವುದೇ ಪ್ರಯತ್ನದಿಂದ ಅವುಗಳನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ತಮ್ಮ ಧಾರ್ಮಿಕ ನಿಲುವಂಗಿಯನ್ನು ಧರಿಸಿ, ಧರಿಸಿದವರು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ದಣಿದಿದ್ದಾರೆ.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਖੋਲਾਈਅਨਿੑ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਾਨੀ ॥
gurasabadee kholaaeeani har naam japaanee |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದಿಂದ ಮಾತ್ರ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆಯುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಂತರ ಒಬ್ಬರು ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਿਰਖੁ ਹੈ ਜਿਨ ਪੀਆ ਤੇ ਤ੍ਰਿਪਤਾਨੀ ॥੧੪॥
har jeeo amrit birakh hai jin peea te tripataanee |14|ಆತ್ಮೀಯ ಭಗವಂತ ಅಮೃತ ಮಕರಂದದ ಮರ; ಈ ಅಮೃತವನ್ನು ಕುಡಿದವರು ತೃಪ್ತರಾಗುತ್ತಾರೆ. ||14||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਰੈਣਿ ਸੁਖਿ ਵਿਹਾਇ ॥
vaahu vaahu karatiaa rain sukh vihaae |ವಹೋ! ವಾಹೋ! ಒಬ್ಬರ ಜೀವನದ ರಾತ್ರಿ ಶಾಂತಿಯಿಂದ ಹಾದುಹೋಗುತ್ತದೆ.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਹੋਵੈ ਮੇਰੀ ਮਾਇ ॥
vaahu vaahu karatiaa sadaa anand hovai meree maae |ವಹೋ! ವಾಹೋ! ನಾನು ಶಾಶ್ವತ ಆನಂದದಲ್ಲಿದ್ದೇನೆ, ಓ ನನ್ನ ತಾಯಿ!
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਹਰਿ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
vaahu vaahu karatiaa har siau liv laae |ವಹೋ! ವಾಹೋ!, ನಾನು ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಿದ್ದೇನೆ.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਮੀ ਬੋਲੈ ਬੋਲਾਇ ॥
vaahu vaahu karamee bolai bolaae |ವಾಹೋ! ವಾಹೋ! ಸತ್ಕರ್ಮಗಳ ಕರ್ಮದ ಮೂಲಕ, ನಾನು ಅದನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ಇತರರನ್ನು ಸಹ ಜಪಿಸಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತೇನೆ.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥
vaahu vaahu karatiaa sobhaa paae |ವಹೋ! ವಾಹೋ!, ಒಬ್ಬರು ಗೌರವವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਤਿ ਰਜਾਇ ॥੧॥
naanak vaahu vaahu sat rajaae |1|ಓ ನಾನಕ್, ವಾಹೋ! ವಾಹೋ! ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಇಚ್ಛೆಯಾಗಿದೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਧੀ ਭਾਲਿ ॥
vaahu vaahu baanee sach hai guramukh ladhee bhaal |ವಾಹೋ! ವಾಹೋ! ನಿಜವಾದ ಪದದ ಬಾನಿ ಆಗಿದೆ. ಹುಡುಕಿದಾಗ ಗುರುಮುಖರು ಸಿಕ್ಕಿದ್ದಾರೆ.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਬਦੇ ਉਚਰੈ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਹਿਰਦੈ ਨਾਲਿ ॥
vaahu vaahu sabade ucharai vaahu vaahu hiradai naal |ವಾಹೋ! ವಾಹೋ! ಅವರು ಶಬ್ದದ ಪದವನ್ನು ಪಠಿಸುತ್ತಾರೆ. ವಾಹೋ! ವಾಹೋ! ಅವರು ಅದನ್ನು ತಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਸਹਜੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਾਲਿ ॥
vaahu vaahu karatiaa har paaeaa sahaje guramukh bhaal |ವಹೋ! ವಾಹೋ! ಗುರುಮುಖರು ಶೋಧಿಸಿದ ನಂತರ ಸುಲಭವಾಗಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਨਾਨਕਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਿਦੈ ਸਮਾਲਿ ॥੨॥
se vaddabhaagee naanakaa har har ridai samaal |2|ಓ ನಾನಕ್, ತಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಹರ್, ಹರ್, ಭಗವಂತನನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುವವರು ಬಹಳ ಅದೃಷ್ಟವಂತರು. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਏ ਮਨਾ ਅਤਿ ਲੋਭੀਆ ਨਿਤ ਲੋਭੇ ਰਾਤਾ ॥
e manaa at lobheea nit lobhe raataa |ಓ ನನ್ನ ಸಂಪೂರ್ಣ ದುರಾಸೆಯ ಮನಸ್ಸೇ, ನೀನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ದುರಾಶೆಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿರುವೆ.
ਮਾਇਆ ਮਨਸਾ ਮੋਹਣੀ ਦਹ ਦਿਸ ਫਿਰਾਤਾ ॥
maaeaa manasaa mohanee dah dis firaataa |ಮೋಹಿಸುವ ಮಾಯೆಯ ಬಯಕೆಯಲ್ಲಿ, ನೀವು ಹತ್ತು ದಿಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಅಲೆದಾಡುತ್ತೀರಿ.
ਅਗੈ ਨਾਉ ਜਾਤਿ ਨ ਜਾਇਸੀ ਮਨਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਖਾਤਾ ॥
agai naau jaat na jaaeisee manamukh dukh khaataa |ನಿಮ್ಮ ಹೆಸರು ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಸ್ಥಾನಮಾನವು ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ; ಸ್ವಯಂ-ಇಚ್ಛೆಯ ಮನ್ಮುಖನು ನೋವಿನಿಂದ ಸೇವಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ.
ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਨ ਚਖਿਓ ਫੀਕਾ ਬੋਲਾਤਾ ॥
rasanaa har ras na chakhio feekaa bolaataa |ನಿಮ್ಮ ನಾಲಿಗೆಯು ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವನ್ನು ರುಚಿಸುವುದಿಲ್ಲ; ಅದು ಅಸ್ಪಷ್ಟ ಪದಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ಹೇಳುತ್ತದೆ.
ਜਿਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਚਾਖਿਆ ਸੇ ਜਨ ਤ੍ਰਿਪਤਾਤਾ ॥੧੫॥
jinaa guramukh amrit chaakhiaa se jan tripataataa |15|ಅಮೃತದ ಅಮೃತವನ್ನು ಕುಡಿದ ಆ ಗುರುಮುಖರು ತೃಪ್ತರಾಗುತ್ತಾರೆ. ||15||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਸਚਾ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ॥
vaahu vaahu tis no aakheeai ji sachaa gahir ganbheer |ವಾಹೋ ಪಠಣ! ವಾಹೋ! ಭಗವಂತನಿಗೆ, ಯಾರು ಸತ್ಯ, ಆಳವಾದ ಮತ್ತು ಅಗ್ರಾಹ್ಯ.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਗੁਣਦਾਤਾ ਮਤਿ ਧੀਰੁ ॥
vaahu vaahu tis no aakheeai ji gunadaataa mat dheer |ವಾಹೋ ಪಠಣ! ವಾಹೋ! ಸದ್ಗುಣ, ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆ ಮತ್ತು ತಾಳ್ಮೆಯನ್ನು ನೀಡುವ ಭಗವಂತನಿಗೆ.