ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 83
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |ಒಬ್ಬ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ದೇವರು. ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ:
ਸਿਰੀਰਾਗ ਕੀ ਵਾਰ ਮਹਲਾ ੪ ਸਲੋਕਾ ਨਾਲਿ ॥
sireeraag kee vaar mahalaa 4 salokaa naal |ವಾರ್ ಆಫ್ ಸಿರೀ ರಾಗ್, ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹ್ಲ್, ಸಲೋಕ್ಸ್ನೊಂದಿಗೆ:
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਰਾਗਾ ਵਿਚਿ ਸ੍ਰੀਰਾਗੁ ਹੈ ਜੇ ਸਚਿ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
raagaa vich sreeraag hai je sach dhare piaar |ರಾಗಗಳಲ್ಲಿ, ಸೀರಿ ರಾಗವು ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾದುದು, ಅದು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಲು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತದೆ.
ਸਦਾ ਹਰਿ ਸਚੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਨਿਹਚਲ ਮਤਿ ਅਪਾਰੁ ॥
sadaa har sach man vasai nihachal mat apaar |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ತಿಳುವಳಿಕೆಯು ಸ್ಥಿರ ಮತ್ತು ಅಸಮಾನವಾಗುತ್ತದೆ.
ਰਤਨੁ ਅਮੋਲਕੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
ratan amolak paaeaa gur kaa sabad beechaar |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುವ ಮೂಲಕ ಅಮೂಲ್ಯವಾದ ಆಭರಣವನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਜਿਹਵਾ ਸਚੀ ਮਨੁ ਸਚਾ ਸਚਾ ਸਰੀਰ ਅਕਾਰੁ ॥
jihavaa sachee man sachaa sachaa sareer akaar |ನಾಲಿಗೆ ಸತ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ, ಮನಸ್ಸು ಸತ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ, ದೇಹವೂ ಸತ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਸਚੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਸਦਾ ਸਚੁ ਵਾਪਾਰੁ ॥੧॥
naanak sachai satigur seviaai sadaa sach vaapaar |1|ಓ ನಾನಕ್, ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವವರ ವ್ಯವಹಾರಗಳು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಸತ್ಯ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਹੋਰੁ ਬਿਰਹਾ ਸਭ ਧਾਤੁ ਹੈ ਜਬ ਲਗੁ ਸਾਹਿਬ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
hor birahaa sabh dhaat hai jab lag saahib preet na hoe |ಜನರು ತಮ್ಮ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಯಜಮಾನನನ್ನು ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಪ್ರೀತಿಸುವುದಿಲ್ಲವೋ ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಇತರ ಪ್ರೀತಿಗಳು ತಾತ್ಕಾಲಿಕವಾಗಿರುತ್ತವೆ.
ਇਹੁ ਮਨੁ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿਆ ਵੇਖਣੁ ਸੁਨਣੁ ਨ ਹੋਇ ॥
eihu man maaeaa mohiaa vekhan sunan na hoe |ಈ ಮನಸ್ಸು ಮಾಯೆಯಿಂದ ಆಕರ್ಷಿತವಾಗಿದೆ - ಅದು ನೋಡುವುದಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಕೇಳುವುದಿಲ್ಲ.
ਸਹ ਦੇਖੇ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਊਪਜੈ ਅੰਧਾ ਕਿਆ ਕਰੇਇ ॥
sah dekhe bin preet na aoopajai andhaa kiaa karee |ತನ್ನ ಪತಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ನೋಡದೆ, ಪ್ರೀತಿ ಉಕ್ಕುವುದಿಲ್ಲ; ಕುರುಡನು ಏನು ಮಾಡಬಹುದು?
ਨਾਨਕ ਜਿਨਿ ਅਖੀ ਲੀਤੀਆ ਸੋਈ ਸਚਾ ਦੇਇ ॥੨॥
naanak jin akhee leeteea soee sachaa dee |2|ಓ ನಾನಕ್, ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಕಿತ್ತುಕೊಳ್ಳುವ ನಿಜವಾದ ವ್ಯಕ್ತಿ - ಅವನು ಮಾತ್ರ ಅವುಗಳನ್ನು ಪುನಃಸ್ಥಾಪಿಸಬಹುದು. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਹਰਿ ਇਕੋ ਕਰਤਾ ਇਕੁ ਇਕੋ ਦੀਬਾਣੁ ਹਰਿ ॥
har iko karataa ik iko deebaan har |ಭಗವಂತ ಒಬ್ಬನೇ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ; ಭಗವಂತನ ಒಂದೇ ನ್ಯಾಯಾಲಯವಿದೆ.
ਹਰਿ ਇਕਸੈ ਦਾ ਹੈ ਅਮਰੁ ਇਕੋ ਹਰਿ ਚਿਤਿ ਧਰਿ ॥
har ikasai daa hai amar iko har chit dhar |ಏಕ ಭಗವಂತನ ಆಜ್ಞೆಯು ಏಕ ಮತ್ತು ಏಕೈಕ-ನಿಮ್ಮ ಪ್ರಜ್ಞೆಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿ.
ਹਰਿ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਕੋਈ ਨਾਹਿ ਡਰੁ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਦੂਰਿ ਕਰਿ ॥
har tis bin koee naeh ddar bhram bhau door kar |ಆ ಭಗವಂತನಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಮತ್ತೊಬ್ಬರಿಲ್ಲ. ನಿಮ್ಮ ಭಯ, ಅನುಮಾನ ಮತ್ತು ಭಯವನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕಿ.
ਹਰਿ ਤਿਸੈ ਨੋ ਸਾਲਾਹਿ ਜਿ ਤੁਧੁ ਰਖੈ ਬਾਹਰਿ ਘਰਿ ॥
har tisai no saalaeh ji tudh rakhai baahar ghar |ನಿಮ್ಮನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವ ಭಗವಂತನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಿ, ನಿಮ್ಮ ಮನೆಯ ಒಳಗೆ ಮತ್ತು ಹೊರಗೆ.
ਹਰਿ ਜਿਸ ਨੋ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਸੋ ਹਰਿ ਜਪਿ ਭਉ ਬਿਖਮੁ ਤਰਿ ॥੧॥
har jis no hoe deaal so har jap bhau bikham tar |1|ಆ ಭಗವಂತನು ಕರುಣಾಮಯಿಯಾದಾಗ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸಲು ಬಂದಾಗ, ಒಬ್ಬನು ಭಯದ ಸಾಗರವನ್ನು ದಾಟುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |ಸಲೋಕ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਦਾਤੀ ਸਾਹਿਬ ਸੰਦੀਆ ਕਿਆ ਚਲੈ ਤਿਸੁ ਨਾਲਿ ॥
daatee saahib sandeea kiaa chalai tis naal |ಉಡುಗೊರೆಗಳು ನಮ್ಮ ಲಾರ್ಡ್ ಮತ್ತು ಮಾಸ್ಟರ್ಗೆ ಸೇರಿವೆ; ನಾವು ಅವನೊಂದಿಗೆ ಹೇಗೆ ಸ್ಪರ್ಧಿಸಬಹುದು?
ਇਕ ਜਾਗੰਦੇ ਨਾ ਲਹੰਨਿ ਇਕਨਾ ਸੁਤਿਆ ਦੇਇ ਉਠਾਲਿ ॥੧॥
eik jaagande naa lahan ikanaa sutiaa dee utthaal |1|ಕೆಲವರು ಎಚ್ಚರವಾಗಿರುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಜಾಗೃತರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಈ ಉಡುಗೊರೆಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವುದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಇತರರು ತಮ್ಮ ನಿದ್ರೆಯಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਸਿਦਕੁ ਸਬੂਰੀ ਸਾਦਿਕਾ ਸਬਰੁ ਤੋਸਾ ਮਲਾਇਕਾਂ ॥
sidak sabooree saadikaa sabar tosaa malaaeikaan |ನಂಬಿಕೆ, ತೃಪ್ತಿ ಮತ್ತು ಸಹನೆ ದೇವತೆಗಳ ಆಹಾರ ಮತ್ತು ನಿಬಂಧನೆಗಳು.
ਦੀਦਾਰੁ ਪੂਰੇ ਪਾਇਸਾ ਥਾਉ ਨਾਹੀ ਖਾਇਕਾ ॥੨॥
deedaar poore paaeisaa thaau naahee khaaeikaa |2|ಅವರು ಭಗವಂತನ ಪರಿಪೂರ್ಣ ದರ್ಶನವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಗಾಸಿಪ್ ಮಾಡುವವರಿಗೆ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಸ್ಥಳವಿಲ್ಲ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਸਭ ਆਪੇ ਤੁਧੁ ਉਪਾਇ ਕੈ ਆਪਿ ਕਾਰੈ ਲਾਈ ॥
sabh aape tudh upaae kai aap kaarai laaee |ನೀವೇ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ರಚಿಸಿದ್ದೀರಿ; ನೀವೇ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ನಿಯೋಜಿಸಿ.
ਤੂੰ ਆਪੇ ਵੇਖਿ ਵਿਗਸਦਾ ਆਪਣੀ ਵਡਿਆਈ ॥
toon aape vekh vigasadaa aapanee vaddiaaee |ನಿಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ವೈಭವದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ನೋಡಿ ನೀವೇ ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತೀರಿ.
ਹਰਿ ਤੁਧਹੁ ਬਾਹਰਿ ਕਿਛੁ ਨਾਹੀ ਤੂੰ ਸਚਾ ਸਾਈ ॥
har tudhahu baahar kichh naahee toon sachaa saaee |ಓ ಕರ್ತನೇ, ನಿನ್ನನ್ನು ಮೀರಿ ಏನೂ ಇಲ್ಲ. ನೀನೇ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ.
ਤੂੰ ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਸਭਨੀ ਹੀ ਥਾਈ ॥
toon aape aap varatadaa sabhanee hee thaaee |ನೀನೇ ಎಲ್ಲಾ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಅಡಕವಾಗಿರುವೆ.
ਹਰਿ ਤਿਸੈ ਧਿਆਵਹੁ ਸੰਤ ਜਨਹੁ ਜੋ ਲਏ ਛਡਾਈ ॥੨॥
har tisai dhiaavahu sant janahu jo le chhaddaaee |2|ಸಂತರೇ, ಆ ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿರಿ; ಆತನು ನಿನ್ನನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಿ ರಕ್ಷಿಸುವನು. ||2||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |ಸಲೋಕ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਫਕੜ ਜਾਤੀ ਫਕੜੁ ਨਾਉ ॥
fakarr jaatee fakarr naau |ಸಾಮಾಜಿಕ ಸ್ಥಾನಮಾನದಲ್ಲಿ ಹೆಮ್ಮೆ ಖಾಲಿಯಾಗಿದೆ; ವೈಯಕ್ತಿಕ ವೈಭವದ ಹೆಮ್ಮೆ ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕವಾಗಿದೆ.
ਸਭਨਾ ਜੀਆ ਇਕਾ ਛਾਉ ॥
sabhanaa jeea ikaa chhaau |ಏಕ ಭಗವಂತ ಸಕಲ ಜೀವಿಗಳಿಗೂ ನೆರಳು ನೀಡುತ್ತಾನೆ.
ਆਪਹੁ ਜੇ ਕੋ ਭਲਾ ਕਹਾਏ ॥
aapahu je ko bhalaa kahaae |ನೀವು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಒಳ್ಳೆಯವರು ಎಂದು ಕರೆಯಬಹುದು;
ਨਾਨਕ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਪੈ ਜਾ ਪਤਿ ਲੇਖੈ ਪਾਏ ॥੧॥
naanak taa par jaapai jaa pat lekhai paae |1|ಓ ನಾನಕ್, ನಿಮ್ಮ ಗೌರವವನ್ನು ದೇವರ ಖಾತೆಯಲ್ಲಿ ಅನುಮೋದಿಸಿದಾಗ ಮಾತ್ರ ಇದು ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ. ||1||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |ಎರಡನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਜਿਸੁ ਪਿਆਰੇ ਸਿਉ ਨੇਹੁ ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਮਰਿ ਚਲੀਐ ॥
jis piaare siau nehu tis aagai mar chaleeai |ನೀವು ಪ್ರೀತಿಸುವವರ ಮುಂದೆ ಸಾಯಿರಿ;
ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਸੰਸਾਰਿ ਤਾ ਕੈ ਪਾਛੈ ਜੀਵਣਾ ॥੨॥
dhrig jeevan sansaar taa kai paachhai jeevanaa |2|ಅವನು ಸತ್ತ ನಂತರ ಬದುಕುವುದು ಎಂದರೆ ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕ ಜೀವನವನ್ನು ನಡೆಸುವುದು. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਧਰਤੀ ਸਾਜੀਐ ਚੰਦੁ ਸੂਰਜੁ ਦੁਇ ਦੀਵੇ ॥
tudh aape dharatee saajeeai chand sooraj due deeve |ನೀವೇ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಮತ್ತು ಸೂರ್ಯ ಮತ್ತು ಚಂದ್ರನ ಎರಡು ದೀಪಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ್ದೀರಿ.
ਦਸ ਚਾਰਿ ਹਟ ਤੁਧੁ ਸਾਜਿਆ ਵਾਪਾਰੁ ਕਰੀਵੇ ॥
das chaar hatt tudh saajiaa vaapaar kareeve |ನೀವು ಹದಿನಾಲ್ಕು ವಿಶ್ವ-ಅಂಗಡಿಗಳನ್ನು ರಚಿಸಿದ್ದೀರಿ, ಅದರಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ವ್ಯಾಪಾರ ವಹಿವಾಟು ನಡೆಸಲಾಗಿದೆ.
ਇਕਨਾ ਨੋ ਹਰਿ ਲਾਭੁ ਦੇਇ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਥੀਵੇ ॥
eikanaa no har laabh dee jo guramukh theeve |ಗುರುಮುಖಿಯಾಗುವವರಿಗೆ ಭಗವಂತ ತನ್ನ ಲಾಭವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ.
ਤਿਨ ਜਮਕਾਲੁ ਨ ਵਿਆਪਈ ਜਿਨ ਸਚੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੇ ॥
tin jamakaal na viaapee jin sach amrit peeve |ನಿಜವಾದ ಅಮೃತ ಮಕರಂದವನ್ನು ಕುಡಿಯುವವರನ್ನು ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕ ಮುಟ್ಟುವುದಿಲ್ಲ.
ਓਇ ਆਪਿ ਛੁਟੇ ਪਰਵਾਰ ਸਿਉ ਤਿਨ ਪਿਛੈ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਛੁਟੀਵੇ ॥੩॥
oe aap chhutte paravaar siau tin pichhai sabh jagat chhutteeve |3|ಅವರೇ ತಮ್ಮ ಕುಟುಂಬ ಸಮೇತ ರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವವರೆಲ್ಲರೂ ಸಹ ರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ. ||3||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |ಸಲೋಕ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਕੁਦਰਤਿ ਕਰਿ ਕੈ ਵਸਿਆ ਸੋਇ ॥
kudarat kar kai vasiaa soe |ಅವನು ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಸೃಜನಾತ್ಮಕ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು, ಅದರಲ್ಲಿ ಅವನು ವಾಸಿಸುತ್ತಾನೆ.