ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 1315

ਸਭ ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਵਿਸਰੀ ਮਨਿ ਚੂਕਾ ਆਲ ਜੰਜਾਲੁ ॥

sabh aasaa manasaa visaree man chookaa aal janjaal |

ನನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಭರವಸೆಗಳು ಮತ್ತು ಆಸೆಗಳು ಮರೆತುಹೋಗಿವೆ; ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ತನ್ನ ಲೌಕಿಕ ತೊಡಕುಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತವಾಗಿದೆ.

ਗੁਰਿ ਤੁਠੈ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ਹਮ ਕੀਏ ਸਬਦਿ ਨਿਹਾਲੁ ॥

gur tutthai naam drirraaeaa ham kee sabad nihaal |

ಗುರುಗಳು, ಅವರ ಕರುಣೆಯಿಂದ, ನಾಮವನ್ನು ನನ್ನೊಳಗೆ ಅಳವಡಿಸಿದರು; ನಾನು ಶಾಬಾದ್‌ನ ಪದದಿಂದ ಪುಳಕಿತನಾಗಿದ್ದೇನೆ.

ਜਨ ਨਾਨਕਿ ਅਤੁਟੁ ਧਨੁ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਹਰਿ ਧਨੁ ਮਾਲੁ ॥੨॥

jan naanak atutt dhan paaeaa har naamaa har dhan maal |2|

ಸೇವಕ ನಾನಕ್ ಅಕ್ಷಯ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಪಡೆದಿದ್ದಾನೆ; ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು ಅವನ ಸಂಪತ್ತು ಮತ್ತು ಆಸ್ತಿ. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

ಪೂರಿ:

ਹਰਿ ਤੁਮੑ ਵਡ ਵਡੇ ਵਡੇ ਵਡ ਊਚੇ ਸਭ ਊਪਰਿ ਵਡੇ ਵਡੌਨਾ ॥

har tuma vadd vadde vadde vadd aooche sabh aoopar vadde vaddauanaa |

ಓ ಕರ್ತನೇ, ನೀನು ಶ್ರೇಷ್ಠರಲ್ಲಿ ಶ್ರೇಷ್ಠ, ಶ್ರೇಷ್ಠರಲ್ಲಿ ಶ್ರೇಷ್ಠ, ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಉನ್ನತ ಮತ್ತು ಶ್ರೇಷ್ಠ, ಶ್ರೇಷ್ಠರಲ್ಲಿ ಶ್ರೇಷ್ಠ.

ਜੋ ਧਿਆਵਹਿ ਹਰਿ ਅਪਰੰਪਰੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਧਿਆਇ ਹਰੇ ਤੇ ਹੋਨਾ ॥

jo dhiaaveh har aparanpar har har har dhiaae hare te honaa |

ಅನಂತ ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವವರು, ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವವರು ಹರ್, ಹರ್, ಹರ್, ಪುನರ್ಯೌವನ ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.

ਜੋ ਗਾਵਹਿ ਸੁਣਹਿ ਤੇਰਾ ਜਸੁ ਸੁਆਮੀ ਤਿਨ ਕਾਟੇ ਪਾਪ ਕਟੋਨਾ ॥

jo gaaveh suneh teraa jas suaamee tin kaatte paap kattonaa |

ಓ ನನ್ನ ಕರ್ತನೇ ಮತ್ತು ಗುರುವೇ, ನಿನ್ನ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುವ ಮತ್ತು ಕೇಳುವವರಿಗೆ ಲಕ್ಷಾಂತರ ಪಾಪಗಳು ನಾಶವಾಗುತ್ತವೆ.

ਤੁਮ ਜੈਸੇ ਹਰਿ ਪੁਰਖ ਜਾਨੇ ਮਤਿ ਗੁਰਮਤਿ ਮੁਖਿ ਵਡ ਵਡ ਭਾਗ ਵਡੋਨਾ ॥

tum jaise har purakh jaane mat guramat mukh vadd vadd bhaag vaddonaa |

ಗುರುವಿನ ಉಪದೇಶವನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವ ಆ ದೈವಿಕ ಜೀವಿಗಳು ನಿನ್ನಂತೆಯೇ ಎಂದು ನನಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ, ಭಗವಂತ. ಅವರು ಶ್ರೇಷ್ಠರಲ್ಲಿ ಶ್ರೇಷ್ಠರು, ಆದ್ದರಿಂದ ಬಹಳ ಅದೃಷ್ಟವಂತರು.

ਸਭਿ ਧਿਆਵਹੁ ਆਦਿ ਸਤੇ ਜੁਗਾਦਿ ਸਤੇ ਪਰਤਖਿ ਸਤੇ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਤੇ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਦਾਸੁ ਦਸੋਨਾ ॥੫॥

sabh dhiaavahu aad sate jugaad sate paratakh sate sadaa sadaa sate jan naanak daas dasonaa |5|

ಆದಿಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಸತ್ಯವಾದ ಮತ್ತು ಯುಗಯುಗಾಂತರಗಳಲ್ಲಿ ಸತ್ಯವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ಧ್ಯಾನಿಸಲಿ; ಅವನು ಇಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಈಗ ನಿಜವೆಂದು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಸತ್ಯವಾಗಿರುತ್ತಾನೆ. ಸೇವಕ ನಾನಕ್ ತನ್ನ ಗುಲಾಮರ ಗುಲಾಮ. ||5||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥

salok mahalaa 4 |

ಸಲೋಕ್, ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹಲ್:

ਹਮਰੇ ਹਰਿ ਜਗਜੀਵਨਾ ਹਰਿ ਜਪਿਓ ਹਰਿ ਗੁਰ ਮੰਤ ॥

hamare har jagajeevanaa har japio har gur mant |

ನಾನು ಗುರುವಿನ ಮಂತ್ರವನ್ನು ಪಠಿಸುತ್ತಾ ನನ್ನ ಭಗವಂತ, ವಿಶ್ವ ಜೀವ, ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತೇನೆ.

ਹਰਿ ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰੁ ਅਗਮੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ਅਚਿੰਤ ॥

har agam agochar agam har har miliaa aae achint |

ಲಾರ್ಡ್ ಸಮೀಪಿಸಲಾಗದ, ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಗದ ಮತ್ತು ಅಗ್ರಾಹ್ಯ; ಭಗವಂತ, ಹರ್, ಹರ್, ಸ್ವಯಂಪ್ರೇರಿತವಾಗಿ ನನ್ನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಬಂದಿದ್ದಾನೆ.

ਹਰਿ ਆਪੇ ਘਟਿ ਘਟਿ ਵਰਤਦਾ ਹਰਿ ਆਪੇ ਆਪਿ ਬਿਅੰਤ ॥

har aape ghatt ghatt varatadaa har aape aap biant |

ಭಗವಂತನು ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಹೃದಯವನ್ನು ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ; ಭಗವಂತನೇ ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲದವನು.

ਹਰਿ ਆਪੇ ਸਭ ਰਸ ਭੋਗਦਾ ਹਰਿ ਆਪੇ ਕਵਲਾ ਕੰਤ ॥

har aape sabh ras bhogadaa har aape kavalaa kant |

ಭಗವಂತನೇ ಎಲ್ಲ ಸುಖಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾನೆ; ಭಗವಂತನೇ ಮಾಯೆಯ ಪತಿ.

ਹਰਿ ਆਪੇ ਭਿਖਿਆ ਪਾਇਦਾ ਸਭ ਸਿਸਟਿ ਉਪਾਈ ਜੀਅ ਜੰਤ ॥

har aape bhikhiaa paaeidaa sabh sisatt upaaee jeea jant |

ಭಗವಂತನು ಇಡೀ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಮತ್ತು ಅವನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳಿಗೆ ಮತ್ತು ಜೀವಿಗಳಿಗೆ ದಾನವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ.

ਹਰਿ ਦੇਵਹੁ ਦਾਨੁ ਦਇਆਲ ਪ੍ਰਭ ਹਰਿ ਮਾਂਗਹਿ ਹਰਿ ਜਨ ਸੰਤ ॥

har devahu daan deaal prabh har maangeh har jan sant |

ಓ ಕರುಣಾಮಯಿ ಕರ್ತನಾದ ದೇವರೇ, ದಯವಿಟ್ಟು ನಿನ್ನ ಉದಾರವಾದ ಉಡುಗೊರೆಗಳಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿ; ಭಗವಂತನ ವಿನಮ್ರ ಸಂತರು ಅವರಿಗಾಗಿ ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਪ੍ਰਭ ਆਇ ਮਿਲੁ ਹਮ ਗਾਵਹ ਹਰਿ ਗੁਣ ਛੰਤ ॥੧॥

jan naanak ke prabh aae mil ham gaavah har gun chhant |1|

ಓ ಸೇವಕ ನಾನಕ್ ದೇವರೇ, ದಯವಿಟ್ಟು ಬಂದು ನನ್ನನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಿ; ನಾನು ಭಗವಂತನ ಗ್ಲೋರಿಯಸ್ ಸ್ತೋತ್ರಗಳ ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತೇನೆ. ||1||

ਮਃ ੪ ॥

mahalaa 4 |

ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹ್ಲ್:

ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਜਣੁ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਮੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਨਾਮੁ ਸਰੀਰਿ ॥

har prabh sajan naam har mai man tan naam sareer |

ಕರ್ತನಾದ ದೇವರ ಹೆಸರು ನನ್ನ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಸ್ನೇಹಿತ. ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹವು ನಾಮದಿಂದ ಮುಳುಗಿದೆ.

ਸਭਿ ਆਸਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੂਰੀਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸੁਣਿ ਹਰਿ ਧੀਰ ॥੨॥

sabh aasaa guramukh pooreea jan naanak sun har dheer |2|

ಗುರುಮುಖನ ಎಲ್ಲಾ ಭರವಸೆಗಳು ಈಡೇರುತ್ತವೆ; ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಕೇಳಿ ಸೇವಕ ನಾನಕ್ ಸಮಾಧಾನಗೊಂಡನು. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

ಪೂರಿ:

ਹਰਿ ਊਤਮੁ ਹਰਿਆ ਨਾਮੁ ਹੈ ਹਰਿ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਮਉਲਾ ॥

har aootam hariaa naam hai har purakh niranjan maulaa |

ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ನಾಮವು ಚೈತನ್ಯದಾಯಕ ಮತ್ತು ಪುನರ್ಯೌವನಗೊಳಿಸುವಿಕೆಯಾಗಿದೆ. ನಿರ್ಮಲ ಭಗವಂತ, ಮೂಲ ಜೀವಿ, ಅರಳುತ್ತಾನೆ.

ਜੋ ਜਪਦੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਦਿਨਸੁ ਰਾਤਿ ਤਿਨ ਸੇਵੇ ਚਰਨ ਨਿਤ ਕਉਲਾ ॥

jo japade har har dinas raat tin seve charan nit kaulaa |

ಹಗಲಿರುಳು ಹರ, ಹರ, ಭಗವಂತನನ್ನು ಜಪಿಸುವ ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಿಸುವವರ ಪಾದಗಳಲ್ಲಿ ಮಾಯೆ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತದೆ.

ਨਿਤ ਸਾਰਿ ਸਮੑਾਲੇ ਸਭ ਜੀਅ ਜੰਤ ਹਰਿ ਵਸੈ ਨਿਕਟਿ ਸਭ ਜਉਲਾ ॥

nit saar samaale sabh jeea jant har vasai nikatt sabh jaulaa |

ಭಗವಂತ ಯಾವಾಗಲೂ ತನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳು ಮತ್ತು ಜೀವಿಗಳನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ಎಲ್ಲರೊಂದಿಗೆ, ಹತ್ತಿರ ಮತ್ತು ದೂರದಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ.

ਸੋ ਬੂਝੈ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਬੁਝਾਇਸੀ ਜਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਪ੍ਰਭੁ ਸਉਲਾ ॥

so boojhai jis aap bujhaaeisee jis satigur purakh prabh saulaa |

ಯಾರನ್ನು ಭಗವಂತನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತಾನೆ, ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಿ; ನಿಜವಾದ ಗುರು, ದೇವರು, ಮೂಲ ಜೀವಿ, ಅವರೊಂದಿಗೆ ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾನೆ.

ਸਭਿ ਗਾਵਹੁ ਗੁਣ ਗੋਵਿੰਦ ਹਰੇ ਗੋਵਿੰਦ ਹਰੇ ਗੋਵਿੰਦ ਹਰੇ ਗੁਣ ਗਾਵਤ ਗੁਣੀ ਸਮਉਲਾ ॥੬॥

sabh gaavahu gun govind hare govind hare govind hare gun gaavat gunee smaulaa |6|

ಎಲ್ಲರೂ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಭಗವಂತ, ಭಗವಂತ, ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಪ್ರಭು, ಭಗವಂತ, ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಪ್ರಭುವಿನ ಸ್ತುತಿಯನ್ನು ಹಾಡಲಿ; ಭಗವಂತನ ಸ್ತುತಿಯನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾ, ಒಬ್ಬನು ಅವನ ಅದ್ಭುತವಾದ ಸದ್ಗುಣಗಳಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುತ್ತಾನೆ. ||6||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥

salok mahalaa 4 |

ಸಲೋಕ್, ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹಲ್:

ਸੁਤਿਆ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਚੇਤਿ ਮਨਿ ਹਰਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਧਿ ਸਮਾਇ ॥

sutiaa har prabh chet man har sahaj samaadh samaae |

ಓ ಮನಸ್ಸೇ, ನಿದ್ರೆಯಲ್ಲಿಯೂ, ಭಗವಂತ ದೇವರನ್ನು ಸ್ಮರಿಸಿ; ನೀವು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ಸಮಾಧಿಯ ಆಕಾಶ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಸೇರಿಕೊಳ್ಳಲಿ.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਹਰਿ ਚਾਉ ਮਨਿ ਗੁਰੁ ਤੁਠਾ ਮੇਲੇ ਮਾਇ ॥੧॥

jan naanak har har chaau man gur tutthaa mele maae |1|

ಸೇವಕ ನಾನಕರ ಮನಸ್ಸು ಭಗವಂತನಿಗೆ ಹರ, ಹರ ಎಂದು ಹಂಬಲಿಸುತ್ತದೆ. ಗುರುವು ಇಷ್ಟಪಟ್ಟಂತೆ, ಅವನು ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತಾನೆ, ಓ ತಾಯಿ. ||1||

ਮਃ ੪ ॥

mahalaa 4 |

ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹ್ಲ್:

ਹਰਿ ਇਕਸੁ ਸੇਤੀ ਪਿਰਹੜੀ ਹਰਿ ਇਕੋ ਮੇਰੈ ਚਿਤਿ ॥

har ikas setee piraharree har iko merai chit |

ನಾನು ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ; ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತ ನನ್ನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ತುಂಬುತ್ತಾನೆ.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਇਕੁ ਅਧਾਰੁ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਇਕਸ ਤੇ ਗਤਿ ਪਤਿ ॥੨॥

jan naanak ik adhaar har prabh ikas te gat pat |2|

ಸೇವಕ ನಾನಕ್ ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತ ದೇವರ ಬೆಂಬಲವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ; ಒಬ್ಬನ ಮೂಲಕ ಅವನು ಗೌರವ ಮತ್ತು ಮೋಕ್ಷವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

ಪೂರಿ:

ਪੰਚੇ ਸਬਦ ਵਜੇ ਮਤਿ ਗੁਰਮਤਿ ਵਡਭਾਗੀ ਅਨਹਦੁ ਵਜਿਆ ॥

panche sabad vaje mat guramat vaddabhaagee anahad vajiaa |

ಪಂಚ ಶಬ್ದಗಳು, ಐದು ಮೂಲ ಶಬ್ದಗಳು, ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯೊಂದಿಗೆ ಕಂಪಿಸುತ್ತವೆ; ಉತ್ತಮ ಅದೃಷ್ಟದಿಂದ, ಅನ್‌ಸ್ಟ್ರಕ್ ಮೆಲೊಡಿ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸುತ್ತದೆ.

ਆਨਦ ਮੂਲੁ ਰਾਮੁ ਸਭੁ ਦੇਖਿਆ ਗੁਰਸਬਦੀ ਗੋਵਿਦੁ ਗਜਿਆ ॥

aanad mool raam sabh dekhiaa gurasabadee govid gajiaa |

ನಾನು ಭಗವಂತನನ್ನು ನೋಡುತ್ತೇನೆ, ಆನಂದದ ಮೂಲ, ಎಲ್ಲೆಡೆ; ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಭಗವಂತನು ಬಹಿರಂಗಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਵੇਸੁ ਹਰਿ ਏਕੋ ਮਤਿ ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਭਜਿਆ ॥

aad jugaad ves har eko mat guramat har prabh bhajiaa |

ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ಮತ್ತು ಯುಗಗಳಿಂದಲೂ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಒಂದು ರೂಪವಿದೆ. ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯ ಮೂಲಕ, ನಾನು ಭಗವಂತ ದೇವರನ್ನು ಕಂಪಿಸುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತೇನೆ.

ਹਰਿ ਦੇਵਹੁ ਦਾਨੁ ਦਇਆਲ ਪ੍ਰਭ ਜਨ ਰਾਖਹੁ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਲਜਿਆ ॥

har devahu daan deaal prabh jan raakhahu har prabh lajiaa |

ಓ ಕರುಣಾಮಯಿ ಕರ್ತನಾದ ದೇವರೇ, ದಯವಿಟ್ಟು ನಿನ್ನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿ; ಓ ಕರ್ತನಾದ ದೇವರೇ, ದಯವಿಟ್ಟು ನಿನ್ನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕನ ಗೌರವವನ್ನು ಕಾಪಾಡಿ ಮತ್ತು ರಕ್ಷಿಸಿ.