ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 353

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਨਉ ਨਿਧਿ ਪਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

guraparasaadee har ras paaeaa naam padaarath nau nidh paaee |1| rahaau |

ಗುರುಕೃಪೆಯಿಂದ ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವನ್ನು ಪಡೆದಿದ್ದೇನೆ; ನಾನು ನಾಮ ಸಂಪತ್ತು ಮತ್ತು ಒಂಬತ್ತು ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಪಡೆದಿದ್ದೇನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||

ਕਰਮ ਧਰਮ ਸਚੁ ਸਾਚਾ ਨਾਉ ॥

karam dharam sach saachaa naau |

ಯಾರ ಕರ್ಮ ಮತ್ತು ಧರ್ಮ - ಅವರ ಕಾರ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ನಂಬಿಕೆ - ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿದೆ

ਤਾ ਕੈ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥

taa kai sad balihaarai jaau |

ಅವರಿಗೆ ನಾನು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ತ್ಯಾಗ.

ਜੋ ਹਰਿ ਰਾਤੇ ਸੇ ਜਨ ਪਰਵਾਣੁ ॥

jo har raate se jan paravaan |

ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ತುಂಬಿರುವವರನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಗೌರವಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ਤਿਨ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਪਰਮ ਨਿਧਾਨੁ ॥੨॥

tin kee sangat param nidhaan |2|

ಅವರ ಸಹವಾಸದಲ್ಲಿ ಸರ್ವೋಚ್ಚ ಸಂಪತ್ತು ದೊರೆಯುತ್ತದೆ. ||2||

ਹਰਿ ਵਰੁ ਜਿਨਿ ਪਾਇਆ ਧਨ ਨਾਰੀ ॥

har var jin paaeaa dhan naaree |

ಭಗವಂತನನ್ನು ತನ್ನ ಪತಿಯಾಗಿ ಪಡೆದ ಆ ವಧು ಧನ್ಯಳು.

ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਾਤੀ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰੀ ॥

har siau raatee sabad veechaaree |

ಅವಳು ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ತುಂಬಿದ್ದಾಳೆ ಮತ್ತು ಅವಳು ಅವನ ಶಬ್ದದ ವಾಕ್ಯವನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತಾಳೆ.

ਆਪਿ ਤਰੈ ਸੰਗਤਿ ਕੁਲ ਤਾਰੈ ॥

aap tarai sangat kul taarai |

ಅವಳು ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ರಕ್ಷಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಕುಟುಂಬ ಮತ್ತು ಸ್ನೇಹಿತರನ್ನು ಉಳಿಸುತ್ತಾಳೆ.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਤਤੁ ਵੀਚਾਰੈ ॥੩॥

satigur sev tat veechaarai |3|

ಅವಳು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ವಾಸ್ತವದ ಸಾರವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾಳೆ. ||3||

ਹਮਰੀ ਜਾਤਿ ਪਤਿ ਸਚੁ ਨਾਉ ॥

hamaree jaat pat sach naau |

ನಿಜವಾದ ಹೆಸರು ನನ್ನ ಸಾಮಾಜಿಕ ಸ್ಥಾನಮಾನ ಮತ್ತು ಗೌರವ.

ਕਰਮ ਧਰਮ ਸੰਜਮੁ ਸਤ ਭਾਉ ॥

karam dharam sanjam sat bhaau |

ಸತ್ಯದ ಪ್ರೀತಿ ನನ್ನ ಕರ್ಮ ಮತ್ತು ಧರ್ಮ - ನನ್ನ ನಂಬಿಕೆ ಮತ್ತು ನನ್ನ ಕಾರ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ನನ್ನ ಸ್ವಯಂ ನಿಯಂತ್ರಣ.

ਨਾਨਕ ਬਖਸੇ ਪੂਛ ਨ ਹੋਇ ॥

naanak bakhase poochh na hoe |

ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತನಿಂದ ಕ್ಷಮಿಸಲ್ಪಟ್ಟವನನ್ನು ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೆ ಕರೆಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਦੂਜਾ ਮੇਟੇ ਏਕੋ ਸੋਇ ॥੪॥੧੪॥

doojaa mette eko soe |4|14|

ಏಕ ಭಗವಂತ ದ್ವಂದ್ವವನ್ನು ಅಳಿಸುತ್ತಾನೆ. ||4||14||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥

aasaa mahalaa 1 |

ಆಸಾ, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:

ਇਕਿ ਆਵਹਿ ਇਕਿ ਜਾਵਹਿ ਆਈ ॥

eik aaveh ik jaaveh aaee |

ಕೆಲವರು ಬರುತ್ತಾರೆ, ಬಂದ ನಂತರ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ.

ਇਕਿ ਹਰਿ ਰਾਤੇ ਰਹਹਿ ਸਮਾਈ ॥

eik har raate raheh samaaee |

ಕೆಲವರು ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ತುಂಬಿದ್ದಾರೆ; ಅವರು ಅವನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತಾರೆ.

ਇਕਿ ਧਰਨਿ ਗਗਨ ਮਹਿ ਠਉਰ ਨ ਪਾਵਹਿ ॥

eik dharan gagan meh tthaur na paaveh |

ಕೆಲವರಿಗೆ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಅಥವಾ ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ವಿಶ್ರಾಂತಿಯ ಸ್ಥಳವೇ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਸੇ ਕਰਮਹੀਣ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਧਿਆਵਹਿ ॥੧॥

se karamaheen har naam na dhiaaveh |1|

ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸದವರು ಅತ್ಯಂತ ದುರ್ದೈವಿಗಳು. ||1||

ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਪਾਈ ॥

gur poore te gat mit paaee |

ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವಿನಿಂದ ಮೋಕ್ಷದ ದಾರಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ.

ਇਹੁ ਸੰਸਾਰੁ ਬਿਖੁ ਵਤ ਅਤਿ ਭਉਜਲੁ ਗੁਰਸਬਦੀ ਹਰਿ ਪਾਰਿ ਲੰਘਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

eihu sansaar bikh vat at bhaujal gurasabadee har paar langhaaee |1| rahaau |

ಈ ಪ್ರಪಂಚವು ವಿಷದ ಭಯಾನಕ ಸಾಗರವಾಗಿದೆ; ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಭಗವಂತ ನಮಗೆ ದಾಟಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||

ਜਿਨੑ ਕਉ ਆਪਿ ਲਏ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਲਿ ॥

jina kau aap le prabh mel |

ದೇವರು ಯಾರನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಐಕ್ಯಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ,

ਤਿਨ ਕਉ ਕਾਲੁ ਨ ਸਾਕੈ ਪੇਲਿ ॥

tin kau kaal na saakai pel |

ಸಾವಿನಿಂದ ತುಳಿಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਰਮਲ ਰਹਹਿ ਪਿਆਰੇ ॥

guramukh niramal raheh piaare |

ಪ್ರೀತಿಯ ಗುರುಮುಖರು ನಿರ್ಮಲವಾಗಿ ಪರಿಶುದ್ಧರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ,

ਜਿਉ ਜਲ ਅੰਭ ਊਪਰਿ ਕਮਲ ਨਿਰਾਰੇ ॥੨॥

jiau jal anbh aoopar kamal niraare |2|

ನೀರಿನಲ್ಲಿರುವ ಕಮಲದಂತೆ, ಅದು ಅಸ್ಪೃಶ್ಯವಾಗಿ ಉಳಿದಿದೆ. ||2||

ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਕਹੁ ਕਿਸ ਨੋ ਕਹੀਐ ॥

buraa bhalaa kahu kis no kaheeai |

ಹೇಳಿ: ನಾವು ಯಾರನ್ನು ಒಳ್ಳೆಯವರು ಅಥವಾ ಕೆಟ್ಟವರು ಎಂದು ಕರೆಯಬೇಕು?

ਦੀਸੈ ਬ੍ਰਹਮੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਲਹੀਐ ॥

deesai braham guramukh sach laheeai |

ಕರ್ತನಾದ ದೇವರನ್ನು ಇಗೋ; ಗುರುಮುಖನಿಗೆ ಸತ್ಯ ಬಹಿರಂಗವಾಯಿತು.

ਅਕਥੁ ਕਥਉ ਗੁਰਮਤਿ ਵੀਚਾਰੁ ॥

akath kthau guramat veechaar |

ನಾನು ಭಗವಂತನ ಅಘೋಷಿತ ಭಾಷಣವನ್ನು ಹೇಳುತ್ತೇನೆ, ಗುರುಗಳ ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತೇನೆ.

ਮਿਲਿ ਗੁਰ ਸੰਗਤਿ ਪਾਵਉ ਪਾਰੁ ॥੩॥

mil gur sangat paavau paar |3|

ನಾನು ಸಂಗತ್, ಗುರುಗಳ ಸಭೆಯನ್ನು ಸೇರುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ನಾನು ದೇವರ ಮಿತಿಗಳನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ. ||3||

ਸਾਸਤ ਬੇਦ ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਬਹੁ ਭੇਦ ॥

saasat bed sinmrit bahu bhed |

ಶಾಸ್ತ್ರಗಳು, ವೇದಗಳು, ಸಿಮೃತಿಗಳು ಮತ್ತು ಅವರ ಎಲ್ಲಾ ಅನೇಕ ರಹಸ್ಯಗಳು;

ਅਠਸਠਿ ਮਜਨੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਰੇਦ ॥

atthasatth majan har ras red |

ಅರವತ್ತೆಂಟು ಪವಿತ್ರ ತೀರ್ಥಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡುವುದು - ಇದೆಲ್ಲವೂ ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವನ್ನು ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುವ ಮೂಲಕ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਰਮਲੁ ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਗੈ ॥

guramukh niramal mail na laagai |

ಗುರುಮುಖರು ನಿರ್ಮಲವಾಗಿ ಪರಿಶುದ್ಧರು; ಯಾವುದೇ ಕೊಳಕು ಅವರಿಗೆ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ.

ਨਾਨਕ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਵਡੇ ਧੁਰਿ ਭਾਗੈ ॥੪॥੧੫॥

naanak hiradai naam vadde dhur bhaagai |4|15|

ಓ ನಾನಕ್, ನಾಮ್, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದೆ, ಮಹಾನ್ ಪೂರ್ವನಿರ್ಧರಿತ ವಿಧಿಯ ಮೂಲಕ. ||4||15||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥

aasaa mahalaa 1 |

ಆಸಾ, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:

ਨਿਵਿ ਨਿਵਿ ਪਾਇ ਲਗਉ ਗੁਰ ਅਪੁਨੇ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਨਿਹਾਰਿਆ ॥

niv niv paae lgau gur apune aatam raam nihaariaa |

ನಮಸ್ಕರಿಸಿ, ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ, ನಾನು ನನ್ನ ಗುರುಗಳ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಬೀಳುತ್ತೇನೆ; ಅವನ ಮೂಲಕ, ನಾನು ಭಗವಂತನನ್ನು ನೋಡಿದ್ದೇನೆ, ದೈವಿಕ ಆತ್ಮ, ಒಳಗೆ.

ਕਰਤ ਬੀਚਾਰੁ ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਰਵਿਆ ਹਿਰਦੈ ਦੇਖਿ ਬੀਚਾਰਿਆ ॥੧॥

karat beechaar hiradai har raviaa hiradai dekh beechaariaa |1|

ಧ್ಯಾನ ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನದ ಮೂಲಕ, ಭಗವಂತನು ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ; ಇದನ್ನು ನೋಡಿ ಮತ್ತು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಿ. ||1||

ਬੋਲਹੁ ਰਾਮੁ ਕਰੇ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥

bolahu raam kare nisataaraa |

ಆದ್ದರಿಂದ ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಹೇಳಿ, ಅದು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ.

ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਰਤਨੁ ਹਰਿ ਲਾਭੈ ਮਿਟੈ ਅਗਿਆਨੁ ਹੋਇ ਉਜੀਆਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

guraparasaad ratan har laabhai mittai agiaan hoe ujeeaaraa |1| rahaau |

ಗುರುಕೃಪೆಯಿಂದ ಭಗವಂತನ ರತ್ನ ದೊರಕಿತು; ಅಜ್ಞಾನವು ದೂರವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ದೈವಿಕ ಬೆಳಕು ಹೊಳೆಯುತ್ತದೆ. ||1||ವಿರಾಮ||

ਰਵਨੀ ਰਵੈ ਬੰਧਨ ਨਹੀ ਤੂਟਹਿ ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਈ ॥

ravanee ravai bandhan nahee tootteh vich haumai bharam na jaaee |

ಕೇವಲ ನಾಲಿಗೆಯಿಂದ ಹೇಳುವುದರಿಂದ ಒಬ್ಬರ ಬಂಧಗಳು ಮುರಿಯುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರ ಮತ್ತು ಅನುಮಾನವು ಒಳಗಿನಿಂದ ದೂರವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਹਉਮੈ ਤੂਟੈ ਤਾ ਕੋ ਲੇਖੈ ਪਾਈ ॥੨॥

satigur milai ta haumai toottai taa ko lekhai paaee |2|

ಆದರೆ ಒಬ್ಬನು ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದಾಗ, ಅಹಂಕಾರವು ನಿರ್ಗಮಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಂತರ, ಒಬ್ಬನು ತನ್ನ ಭವಿಷ್ಯವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||2||

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਭਗਤਿ ਪ੍ਰਿਅ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਸੁਖ ਸਾਗਰੁ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥

har har naam bhagat pria preetam sukh saagar ur dhaare |

ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ಹರ್, ಹರ್, ಅವನ ಭಕ್ತರಿಗೆ ಸಿಹಿ ಮತ್ತು ಪ್ರಿಯವಾಗಿದೆ; ಇದು ಶಾಂತಿಯ ಸಾಗರ - ಅದನ್ನು ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿ.

ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ਮਤਿ ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਨਿਸਤਾਰੇ ॥੩॥

bhagat vachhal jagajeevan daataa mat guramat har nisataare |3|

ತನ್ನ ಭಕ್ತರ ಪ್ರೇಮಿ, ವಿಶ್ವ ಜೀವನ, ಭಗವಂತನು ಗುರುವಿನ ಉಪದೇಶವನ್ನು ಬುದ್ಧಿಗೆ ದಯಪಾಲಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಒಬ್ಬನು ಮುಕ್ತಿ ಹೊಂದುತ್ತಾನೆ. ||3||

ਮਨ ਸਿਉ ਜੂਝਿ ਮਰੈ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਏ ਮਨਸਾ ਮਨਹਿ ਸਮਾਏ ॥

man siau joojh marai prabh paae manasaa maneh samaae |

ತನ್ನ ಹಠಮಾರಿ ಮನಸ್ಸಿನ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಡಿ ಸಾಯುವವನು ದೇವರನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸಿನ ಆಸೆಗಳು ಶಾಂತವಾಗುತ್ತವೆ.

ਨਾਨਕ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਜਗਜੀਵਨੁ ਸਹਜ ਭਾਇ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥੪॥੧੬॥

naanak kripaa kare jagajeevan sahaj bhaae liv laae |4|16|

ಓ ನಾನಕ್, ಪ್ರಪಂಚದ ಜೀವನವು ಅವನ ಕರುಣೆಯನ್ನು ನೀಡಿದರೆ, ಒಬ್ಬನು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||4||16||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥

aasaa mahalaa 1 |

ಆಸಾ, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:

ਕਿਸ ਕਉ ਕਹਹਿ ਸੁਣਾਵਹਿ ਕਿਸ ਕਉ ਕਿਸੁ ਸਮਝਾਵਹਿ ਸਮਝਿ ਰਹੇ ॥

kis kau kaheh sunaaveh kis kau kis samajhaaveh samajh rahe |

ಅವರು ಯಾರೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ? ಅವರು ಯಾರಿಗೆ ಉಪದೇಶಿಸುತ್ತಾರೆ? ಯಾರಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತದೆ? ಅವರು ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಿ.

ਕਿਸੈ ਪੜਾਵਹਿ ਪੜਿ ਗੁਣਿ ਬੂਝੇ ਸਤਿਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸੰਤੋਖਿ ਰਹੇ ॥੧॥

kisai parraaveh parr gun boojhe satigur sabad santokh rahe |1|

ಅವರು ಯಾರಿಗೆ ಕಲಿಸುತ್ತಾರೆ? ಅಧ್ಯಯನದ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಭಗವಂತನ ಅದ್ಭುತವಾದ ಗುಣಗಳನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ವಾಕ್ಯವಾದ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ ಅವರು ನೆಮ್ಮದಿಯಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾರೆ. ||1||