ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1089
ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਭ ਸਾਜੀਅਨੁ ਆਪੇ ਵਰਤੀਜੈ ॥
aape srisatt sabh saajeean aape varateejai |ಅವನೇ ಇಡೀ ವಿಶ್ವವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಅವನೇ ಅದನ್ನು ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಿರುವನು.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸਲਾਹੀਐ ਸਚੁ ਕੀਮਤਿ ਕੀਜੈ ॥
guramukh sadaa salaaheeai sach keemat keejai |ಗುರುಮುಖರು ಭಗವಂತನನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಸ್ತುತಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಸತ್ಯದ ಮೂಲಕ ಅವರು ಅವನನ್ನು ನಿರ್ಣಯಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਕਮਲੁ ਬਿਗਾਸਿਆ ਇਵ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ॥
gurasabadee kamal bigaasiaa iv har ras peejai |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಹೃದಯ ಕಮಲವು ಅರಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ, ಒಬ್ಬನು ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವನ್ನು ಕುಡಿಯುತ್ತಾನೆ.
ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਠਾਕਿਆ ਸੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸਵੀਜੈ ॥੭॥
aavan jaanaa tthaakiaa sukh sahaj saveejai |7|ಪುನರ್ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಬರುವುದು ಮತ್ತು ಹೋಗುವುದು ನಿಲ್ಲುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಒಬ್ಬರು ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸಮತೋಲನದಲ್ಲಿ ನಿದ್ರಿಸುತ್ತಾರೆ. ||7||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |ಸಲೋಕ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਨਾ ਮੈਲਾ ਨਾ ਧੁੰਧਲਾ ਨਾ ਭਗਵਾ ਨਾ ਕਚੁ ॥
naa mailaa naa dhundhalaa naa bhagavaa naa kach |ಕೊಳಕಾಗಲಿ, ಮಂದವಾಗಲಿ, ಕೇಸರಿಯಾಗಲಿ, ಮಸುಕಾಗುವ ಯಾವುದೇ ಬಣ್ಣವಾಗಲಿ.
ਨਾਨਕ ਲਾਲੋ ਲਾਲੁ ਹੈ ਸਚੈ ਰਤਾ ਸਚੁ ॥੧॥
naanak laalo laal hai sachai rataa sach |1|ಓ ನಾನಕ್, ಕಡುಗೆಂಪು - ಆಳವಾದ ಕಡುಗೆಂಪು ಬಣ್ಣವು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಿಂದ ತುಂಬಿದವನ ಬಣ್ಣವಾಗಿದೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸਹਜਿ ਵਣਸਪਤਿ ਫੁਲੁ ਫਲੁ ਭਵਰੁ ਵਸੈ ਭੈ ਖੰਡਿ ॥
sahaj vanasapat ful fal bhavar vasai bhai khandd |ಬಂಬಲ್ ಬೀ ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ಮತ್ತು ನಿರ್ಭಯವಾಗಿ ಸಸ್ಯವರ್ಗ, ಹೂವುಗಳು ಮತ್ತು ಹಣ್ಣುಗಳ ನಡುವೆ ವಾಸಿಸುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਤਰਵਰੁ ਏਕੁ ਹੈ ਏਕੋ ਫੁਲੁ ਭਿਰੰਗੁ ॥੨॥
naanak taravar ek hai eko ful bhirang |2|ಓ ನಾನಕ್, ಅಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಮರ, ಒಂದು ಹೂವು ಮತ್ತು ಒಂದು ಬಂಬಲ್ ಬೀ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਜੋ ਜਨ ਲੂਝਹਿ ਮਨੈ ਸਿਉ ਸੇ ਸੂਰੇ ਪਰਧਾਨਾ ॥
jo jan loojheh manai siau se soore paradhaanaa |ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನೊಂದಿಗೆ ಹೋರಾಡುವ ಆ ವಿನಮ್ರ ಜೀವಿಗಳು ಧೈರ್ಯಶಾಲಿ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತ ವೀರರು.
ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਸਦਾ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਜਿਨੀ ਆਪੁ ਪਛਾਨਾ ॥
har setee sadaa mil rahe jinee aap pachhaanaa |ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುವವರು, ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಐಕ್ಯವಾಗಿರುತ್ತಾರೆ.
ਗਿਆਨੀਆ ਕਾ ਇਹੁ ਮਹਤੁ ਹੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨਾ ॥
giaaneea kaa ihu mahat hai man maeh samaanaa |ಇದು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಶಿಕ್ಷಕರ ಮಹಿಮೆ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತಾರೆ.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਕਾ ਮਹਲੁ ਪਾਇਆ ਸਚੁ ਲਾਇ ਧਿਆਨਾ ॥
har jeeo kaa mahal paaeaa sach laae dhiaanaa |ಅವರು ಭಗವಂತನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯ ಮಹಲನ್ನು ಸಾಧಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಮೇಲೆ ತಮ್ಮ ಧ್ಯಾನವನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਜਿਨ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਮਨੁ ਜੀਤਿਆ ਜਗੁ ਤਿਨਹਿ ਜਿਤਾਨਾ ॥੮॥
jin guraparasaadee man jeetiaa jag tineh jitaanaa |8|ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಗೆದ್ದವರು ಜಗತ್ತನ್ನೇ ಗೆಲ್ಲುತ್ತಾರೆ. ||8||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਜੋਗੀ ਹੋਵਾ ਜਗਿ ਭਵਾ ਘਰਿ ਘਰਿ ਭੀਖਿਆ ਲੇਉ ॥
jogee hovaa jag bhavaa ghar ghar bheekhiaa leo |ನಾನು ಯೋಗಿಯಾಗಲು ಮತ್ತು ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಮನೆಯಿಂದ ಮನೆಗೆ ಭಿಕ್ಷೆ ಬೇಡಿದರೆ,
ਦਰਗਹ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਕਿਸੁ ਕਿਸੁ ਉਤਰੁ ਦੇਉ ॥
daragah lekhaa mangeeai kis kis utar deo |ನಂತರ, ನನ್ನನ್ನು ಕರ್ತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯಕ್ಕೆ ಕರೆಸಿದಾಗ, ನಾನು ಏನು ಉತ್ತರವನ್ನು ನೀಡಬಲ್ಲೆ?
ਭਿਖਿਆ ਨਾਮੁ ਸੰਤੋਖੁ ਮੜੀ ਸਦਾ ਸਚੁ ਹੈ ਨਾਲਿ ॥
bhikhiaa naam santokh marree sadaa sach hai naal |ನಾಮ್, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ನಾನು ಬೇಡುವ ದಾನ; ನೆಮ್ಮದಿಯೇ ನನ್ನ ದೇವಾಲಯ. ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಯಾವಾಗಲೂ ನನ್ನೊಂದಿಗಿದ್ದಾನೆ.
ਭੇਖੀ ਹਾਥ ਨ ਲਧੀਆ ਸਭ ਬਧੀ ਜਮਕਾਲਿ ॥
bhekhee haath na ladheea sabh badhee jamakaal |ಧಾರ್ಮಿಕ ನಿಲುವಂಗಿಯನ್ನು ಧರಿಸುವುದರಿಂದ ಏನೂ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ; ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕರಿಂದ ಎಲ್ಲಾ ವಶಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਗਲਾ ਝੂਠੀਆ ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥੧॥
naanak galaa jhoottheea sachaa naam samaal |1|ಓ ನಾನಕ್, ಮಾತು ಸುಳ್ಳು; ನಿಜವಾದ ಹೆಸರನ್ನು ಆಲೋಚಿಸಿ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਜਿਤੁ ਦਰਿ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਸੋ ਦਰੁ ਸੇਵਿਹੁ ਨ ਕੋਇ ॥
jit dar lekhaa mangeeai so dar sevihu na koe |ಆ ಬಾಗಿಲಿನ ಮೂಲಕ, ನಿಮ್ಮನ್ನು ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೆ ಕರೆಯಲಾಗುವುದು; ಆ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಸೇವೆ ಮಾಡಬೇಡಿ.
ਐਸਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਲੋੜਿ ਲਹੁ ਜਿਸੁ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
aaisaa satigur lorr lahu jis jevadd avar na koe |ಅವರ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯಲ್ಲಿ ಸರಿಸಾಟಿಯಿಲ್ಲದ ಅಂತಹ ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಹುಡುಕಿ ಮತ್ತು ಹುಡುಕಿ.
ਤਿਸੁ ਸਰਣਾਈ ਛੂਟੀਐ ਲੇਖਾ ਮੰਗੈ ਨ ਕੋਇ ॥
tis saranaaee chhootteeai lekhaa mangai na koe |ಅವನ ಅಭಯಾರಣ್ಯದಲ್ಲಿ, ಒಬ್ಬನನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಯಾರೂ ಅವನನ್ನು ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೆ ಕರೆಯುವುದಿಲ್ಲ.
ਸਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ਸਚੁ ਦ੍ਰਿੜੁ ਸਚਾ ਓਹੁ ਸਬਦੁ ਦੇਇ ॥
sach drirraae sach drirr sachaa ohu sabad dee |ಸತ್ಯವನ್ನು ಅವನೊಳಗೆ ಅಳವಡಿಸಲಾಗಿದೆ, ಮತ್ತು ಅವನು ಇತರರೊಳಗೆ ಸತ್ಯವನ್ನು ಅಳವಡಿಸುತ್ತಾನೆ. ಅವರು ನಿಜವಾದ ಶಬ್ದದ ಆಶೀರ್ವಾದವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾರೆ.
ਹਿਰਦੈ ਜਿਸ ਦੈ ਸਚੁ ਹੈ ਤਨੁ ਮਨੁ ਭੀ ਸਚਾ ਹੋਇ ॥
hiradai jis dai sach hai tan man bhee sachaa hoe |ತನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಸತ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವನು - ಅವನ ದೇಹ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸು ಕೂಡ ಸತ್ಯ.
ਨਾਨਕ ਸਚੈ ਹੁਕਮਿ ਮੰਨਿਐ ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ਦੇਇ ॥
naanak sachai hukam maniaai sachee vaddiaaee dee |ಓ ನಾನಕ್, ಒಬ್ಬನು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಆಜ್ಞೆಯಾದ ಹುಕಮ್ಗೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರೆ, ಅವನು ನಿಜವಾದ ಮಹಿಮೆ ಮತ್ತು ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ.
ਸਚੇ ਮਾਹਿ ਸਮਾਵਸੀ ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥੨॥
sache maeh samaavasee jis no nadar karee |2|ಅವನು ತನ್ನ ಕೃಪೆಯ ನೋಟದಿಂದ ಅವನನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸುವ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ವಿಲೀನಗೊಂಡಿದ್ದಾನೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਸੂਰੇ ਏਹਿ ਨ ਆਖੀਅਹਿ ਅਹੰਕਾਰਿ ਮਰਹਿ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ॥
soore ehi na aakheeeh ahankaar mareh dukh paaveh |ಅಹಂಕಾರದಿಂದ ಸಾಯುವ, ನೋವಿನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿರುವ ಅವರನ್ನು ವೀರರೆಂದು ಕರೆಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਅੰਧੇ ਆਪੁ ਨ ਪਛਾਣਨੀ ਦੂਜੈ ਪਚਿ ਜਾਵਹਿ ॥
andhe aap na pachhaananee doojai pach jaaveh |ಕುರುಡರು ತಮ್ಮ ತಮ್ಮತನವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ; ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ಅವರು ಕೊಳೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਅਤਿ ਕਰੋਧ ਸਿਉ ਲੂਝਦੇ ਅਗੈ ਪਿਛੈ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ॥
at karodh siau loojhade agai pichhai dukh paaveh |ಅವರು ಬಹಳ ಕೋಪದಿಂದ ಹೋರಾಡುತ್ತಾರೆ; ಇಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಮುಂದೆ, ಅವರು ನೋವಿನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਅਹੰਕਾਰੁ ਨ ਭਾਵਈ ਵੇਦ ਕੂਕਿ ਸੁਣਾਵਹਿ ॥
har jeeo ahankaar na bhaavee ved kook sunaaveh |ಆತ್ಮೀಯ ಭಗವಂತನು ಅಹಂಕಾರದಿಂದ ಸಂತೋಷಪಡುವುದಿಲ್ಲ; ವೇದಗಳು ಇದನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಸಾರುತ್ತವೆ.
ਅਹੰਕਾਰਿ ਮੁਏ ਸੇ ਵਿਗਤੀ ਗਏ ਮਰਿ ਜਨਮਹਿ ਫਿਰਿ ਆਵਹਿ ॥੯॥
ahankaar mue se vigatee ge mar janameh fir aaveh |9|ಅಹಂಕಾರದಿಂದ ಸಾಯುವವರು ಮೋಕ್ಷವನ್ನು ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ. ಅವರು ಸಾಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಪುನರ್ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಮರುಜನ್ಮ ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ||9||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਕਾਗਉ ਹੋਇ ਨ ਊਜਲਾ ਲੋਹੇ ਨਾਵ ਨ ਪਾਰੁ ॥
kaagau hoe na aoojalaa lohe naav na paar |ಕಾಗೆ ಬಿಳಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಕಬ್ಬಿಣದ ದೋಣಿ ಅಡ್ಡಲಾಗಿ ತೇಲುವುದಿಲ್ಲ.
ਪਿਰਮ ਪਦਾਰਥੁ ਮੰਨਿ ਲੈ ਧੰਨੁ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥
piram padaarath man lai dhan savaaranahaar |ತನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಭಗವಂತನ ನಿಧಿಯಲ್ಲಿ ನಂಬಿಕೆ ಇಡುವವನು ಧನ್ಯನು; ಅವನು ಇತರರನ್ನು ಉನ್ನತೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅಲಂಕರಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ਊਜਲਾ ਸਿਰਿ ਕਾਸਟ ਲੋਹਾ ਪਾਰਿ ॥
hukam pachhaanai aoojalaa sir kaasatt lohaa paar |ದೇವರ ಆಜ್ಞೆಯ ಹುಕಮ್ ಅನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುವವನು - ಅವನ ಮುಖವು ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾಗಿರುತ್ತದೆ; ಅವನು ಮರದ ಮೇಲೆ ಕಬ್ಬಿಣದಂತೆ ಅಡ್ಡಲಾಗಿ ತೇಲುತ್ತಾನೆ.
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਛੋਡੈ ਭੈ ਵਸੈ ਨਾਨਕ ਕਰਣੀ ਸਾਰੁ ॥੧॥
trisanaa chhoddai bhai vasai naanak karanee saar |1|ಬಾಯಾರಿಕೆ ಮತ್ತು ಬಯಕೆಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಬಿಡಿ ಮತ್ತು ದೇವರ ಭಯದಲ್ಲಿ ಉಳಿಯಿರಿ; ಓ ನಾನಕ್, ಇವು ಅತ್ಯಂತ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾದ ಕ್ರಿಯೆಗಳಾಗಿವೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਮਾਰੂ ਮਾਰਣ ਜੋ ਗਏ ਮਾਰਿ ਨ ਸਕਹਿ ਗਵਾਰ ॥
maaroo maaran jo ge maar na sakeh gavaar |ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಗೆಲ್ಲಲು ಮರುಭೂಮಿಗೆ ಹೋಗುವ ಅಜ್ಞಾನಿಗಳು ಅವರನ್ನು ಗೆಲ್ಲಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਜੇ ਇਹੁ ਮਾਰੀਐ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥
naanak je ihu maareeai gurasabadee veechaar |ಓ ನಾನಕ್, ಈ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಗೆಲ್ಲಬೇಕಾದರೆ, ಒಬ್ಬರು ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸಬೇಕು.
ਏਹੁ ਮਨੁ ਮਾਰਿਆ ਨਾ ਮਰੈ ਜੇ ਲੋਚੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
ehu man maariaa naa marai je lochai sabh koe |ಎಲ್ಲರೂ ಹಂಬಲಿಸಿದರೂ ಈ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಗೆದ್ದು ಗೆಲ್ಲುವುದಿಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਮਨ ਹੀ ਕਉ ਮਨੁ ਮਾਰਸੀ ਜੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਸੋਇ ॥੨॥
naanak man hee kau man maarasee je satigur bhettai soe |2|ಓ ನಾನಕ್, ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದರೆ ಮನಸ್ಸೇ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಗೆಲ್ಲುತ್ತದೆ. ||2||