ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 582

ਬਾਬਾ ਆਵਹੁ ਭਾਈਹੋ ਗਲਿ ਮਿਲਹ ਮਿਲਿ ਮਿਲਿ ਦੇਹ ਆਸੀਸਾ ਹੇ ॥

baabaa aavahu bhaaeeho gal milah mil mil deh aaseesaa he |

ಬನ್ನಿ, ಓ ಬಾಬಾ ಮತ್ತು ಡೆಸ್ಟಿನಿ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೇ - ನಾವು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಸೇರೋಣ; ನಿಮ್ಮ ತೋಳುಗಳಲ್ಲಿ ನನ್ನನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಿ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿ.

ਬਾਬਾ ਸਚੜਾ ਮੇਲੁ ਨ ਚੁਕਈ ਪ੍ਰੀਤਮ ਕੀਆ ਦੇਹ ਅਸੀਸਾ ਹੇ ॥

baabaa sacharraa mel na chukee preetam keea deh aseesaa he |

ಓ ಬಾಬಾ, ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನೊಂದಿಗಿನ ಒಕ್ಕೂಟವನ್ನು ಮುರಿಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರೊಂದಿಗಿನ ಒಕ್ಕೂಟಕ್ಕಾಗಿ ನಿಮ್ಮ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಗಳೊಂದಿಗೆ ನನ್ನನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿ.

ਆਸੀਸਾ ਦੇਵਹੋ ਭਗਤਿ ਕਰੇਵਹੋ ਮਿਲਿਆ ਕਾ ਕਿਆ ਮੇਲੋ ॥

aaseesaa devaho bhagat karevaho miliaa kaa kiaa melo |

ನಿಮ್ಮ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಗಳೊಂದಿಗೆ ನನ್ನನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿ, ನಾನು ನನ್ನ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಭಕ್ತಿಯ ಆರಾಧನೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತೇನೆ; ಈಗಾಗಲೇ ಆತನೊಂದಿಗೆ ಐಕ್ಯವಾಗಿರುವವರಿಗೆ, ಒಂದಾಗಲು ಏನಿದೆ?

ਇਕਿ ਭੂਲੇ ਨਾਵਹੁ ਥੇਹਹੁ ਥਾਵਹੁ ਗੁਰਸਬਦੀ ਸਚੁ ਖੇਲੋ ॥

eik bhoole naavahu thehahu thaavahu gurasabadee sach khelo |

ಕೆಲವರು ಭಗವಂತನ ನಾಮದಿಂದ ದೂರ ಸರಿದಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವೇ ನಿಜವಾದ ಆಟ.

ਜਮ ਮਾਰਗਿ ਨਹੀ ਜਾਣਾ ਸਬਦਿ ਸਮਾਣਾ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਸਾਚੈ ਵੇਸੇ ॥

jam maarag nahee jaanaa sabad samaanaa jug jug saachai vese |

ಸಾವಿನ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಹೋಗಬೇಡ; ಶಾಬಾದ್ ಪದದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನವಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ, ಯುಗಗಳಾದ್ಯಂತ ನಿಜವಾದ ರೂಪ.

ਸਾਜਨ ਸੈਣ ਮਿਲਹੁ ਸੰਜੋਗੀ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਖੋਲੇ ਫਾਸੇ ॥੨॥

saajan sain milahu sanjogee gur mil khole faase |2|

ಅದೃಷ್ಟದ ಮೂಲಕ, ನಾವು ಅಂತಹ ಸ್ನೇಹಿತರನ್ನು ಮತ್ತು ಸಂಬಂಧಿಕರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತೇವೆ, ಅವರು ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಸಾವಿನ ಕುಣಿಕೆಯಿಂದ ಪಾರಾಗುತ್ತೇವೆ. ||2||

ਬਾਬਾ ਨਾਂਗੜਾ ਆਇਆ ਜਗ ਮਹਿ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਲੇਖੁ ਲਿਖਾਇਆ ॥

baabaa naangarraa aaeaa jag meh dukh sukh lekh likhaaeaa |

ಓ ಬಾಬಾ, ನಮ್ಮ ಖಾತೆಯ ದಾಖಲೆಯ ಪ್ರಕಾರ ನಾವು ಜಗತ್ತಿಗೆ ಬೆತ್ತಲೆಯಾಗಿ, ನೋವು ಮತ್ತು ಸಂತೋಷಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತೇವೆ.

ਲਿਖਿਅੜਾ ਸਾਹਾ ਨਾ ਟਲੈ ਜੇਹੜਾ ਪੁਰਬਿ ਕਮਾਇਆ ॥

likhiarraa saahaa naa ttalai jeharraa purab kamaaeaa |

ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವನಿರ್ಧರಿತ ವಿಧಿಯ ಕರೆಯನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ಇದು ನಮ್ಮ ಹಿಂದಿನ ಕ್ರಿಯೆಗಳಿಂದ ಅನುಸರಿಸುತ್ತದೆ.

ਬਹਿ ਸਾਚੈ ਲਿਖਿਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਬਿਖਿਆ ਜਿਤੁ ਲਾਇਆ ਤਿਤੁ ਲਾਗਾ ॥

beh saachai likhiaa amrit bikhiaa jit laaeaa tith laagaa |

ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಕುಳಿತು ಅಮೃತದ ಅಮೃತ ಮತ್ತು ಕಹಿ ವಿಷದ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆಯುತ್ತಾನೆ; ಭಗವಂತ ನಮ್ಮನ್ನು ಹೇಗೆ ಜೋಡಿಸುತ್ತಾನೋ ಹಾಗೆಯೇ ನಾವೂ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ.

ਕਾਮਣਿਆਰੀ ਕਾਮਣ ਪਾਏ ਬਹੁ ਰੰਗੀ ਗਲਿ ਤਾਗਾ ॥

kaamaniaaree kaaman paae bahu rangee gal taagaa |

ಚಾರ್ಮರ್, ಮಾಯಾ, ತನ್ನ ಮೋಡಿಗಳನ್ನು ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದ್ದಾಳೆ ಮತ್ತು ಬಹು-ಬಣ್ಣದ ದಾರವು ಎಲ್ಲರ ಕುತ್ತಿಗೆಗೆ ಸುತ್ತುತ್ತದೆ.

ਹੋਛੀ ਮਤਿ ਭਇਆ ਮਨੁ ਹੋਛਾ ਗੁੜੁ ਸਾ ਮਖੀ ਖਾਇਆ ॥

hochhee mat bheaa man hochhaa gurr saa makhee khaaeaa |

ಆಳವಿಲ್ಲದ ಬುದ್ಧಿಶಕ್ತಿಯ ಮೂಲಕ, ಮನಸ್ಸು ಆಳವಿಲ್ಲದಂತಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸಿಹಿತಿಂಡಿಗಳೊಂದಿಗೆ ನೊಣವನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತದೆ.

ਨਾ ਮਰਜਾਦੁ ਆਇਆ ਕਲਿ ਭੀਤਰਿ ਨਾਂਗੋ ਬੰਧਿ ਚਲਾਇਆ ॥੩॥

naa marajaad aaeaa kal bheetar naango bandh chalaaeaa |3|

ಪದ್ಧತಿಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ, ಅವರು ಬೆತ್ತಲೆಯಾಗಿ ಕಲಿಯುಗದ ಕತ್ತಲೆಯ ಯುಗಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಬೆತ್ತಲೆಯಾಗಿ ಅವನನ್ನು ಬಂಧಿಸಿ ಮತ್ತೆ ಕಳುಹಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ||3||

ਬਾਬਾ ਰੋਵਹੁ ਜੇ ਕਿਸੈ ਰੋਵਣਾ ਜਾਨੀਅੜਾ ਬੰਧਿ ਪਠਾਇਆ ਹੈ ॥

baabaa rovahu je kisai rovanaa jaaneearraa bandh patthaaeaa hai |

ಓ ಬಾಬಾ, ನಿಮಗೆ ಬೇಕಾದರೆ ಅಳು ಮತ್ತು ದುಃಖಿಸಿ; ಪ್ರೀತಿಯ ಆತ್ಮವನ್ನು ಬಂಧಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಓಡಿಸಲಾಗಿದೆ.

ਲਿਖਿਅੜਾ ਲੇਖੁ ਨ ਮੇਟੀਐ ਦਰਿ ਹਾਕਾਰੜਾ ਆਇਆ ਹੈ ॥

likhiarraa lekh na metteeai dar haakaararraa aaeaa hai |

ವಿಧಿಯ ಪೂರ್ವ ನಿಯೋಜಿತ ದಾಖಲೆಯನ್ನು ಅಳಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ಲಾರ್ಡ್ಸ್ ಕೋರ್ಟ್‌ನಿಂದ ಸಮನ್ಸ್ ಬಂದಿದೆ.

ਹਾਕਾਰਾ ਆਇਆ ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਇਆ ਰੁੰਨੇ ਰੋਵਣਹਾਰੇ ॥

haakaaraa aaeaa jaa tis bhaaeaa rune rovanahaare |

ದೂತನು ಬರುತ್ತಾನೆ, ಅದು ಭಗವಂತನನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿದಾಗ, ಮತ್ತು ದುಃಖಿಸುವವರು ದುಃಖಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਪੁਤ ਭਾਈ ਭਾਤੀਜੇ ਰੋਵਹਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਅਤਿ ਪਿਆਰੇ ॥

put bhaaee bhaateeje roveh preetam at piaare |

ಪುತ್ರರು, ಸಹೋದರರು, ಸೋದರಳಿಯರು ಮತ್ತು ಆತ್ಮೀಯ ಸ್ನೇಹಿತರು ಅಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅಳುತ್ತಾರೆ.

ਭੈ ਰੋਵੈ ਗੁਣ ਸਾਰਿ ਸਮਾਲੇ ਕੋ ਮਰੈ ਨ ਮੁਇਆ ਨਾਲੇ ॥

bhai rovai gun saar samaale ko marai na mueaa naale |

ದೇವರ ಸದ್ಗುಣಗಳನ್ನು ಪಾಲಿಸುತ್ತಾ ದೇವರ ಭಯದಲ್ಲಿ ಅಳುವವನು ಅಳಲಿ. ಸತ್ತವರೊಂದಿಗೆ ಯಾರೂ ಸಾಯುವುದಿಲ್ಲ.

ਨਾਨਕ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਜਾਣ ਸਿਜਾਣਾ ਰੋਵਹਿ ਸਚੁ ਸਮਾਲੇ ॥੪॥੫॥

naanak jug jug jaan sijaanaa roveh sach samaale |4|5|

ಓ ನಾನಕ್, ಯುಗಾಂತರಗಳಲ್ಲಿ, ಅವರು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಸ್ಮರಿಸುತ್ತಾ ಅಳುವ ಬುದ್ಧಿವಂತರು ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ||4||5||

ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੩ ਮਹਲਾ ਤੀਜਾ ॥

vaddahans mahalaa 3 mahalaa teejaa |

ವಡಾಹನ್ಸ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oankaar satigur prasaad |

ಒಬ್ಬ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ದೇವರು. ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ:

ਪ੍ਰਭੁ ਸਚੜਾ ਹਰਿ ਸਾਲਾਹੀਐ ਕਾਰਜੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਕਰਣੈ ਜੋਗੁ ॥

prabh sacharraa har saalaaheeai kaaraj sabh kichh karanai jog |

ನಿಜವಾದ ಕರ್ತನಾದ ದೇವರನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಿ; ಅವನು ಎಲ್ಲವನ್ನು ಮಾಡಲು ಸರ್ವಶಕ್ತನು.

ਸਾ ਧਨ ਰੰਡ ਨ ਕਬਹੂ ਬੈਸਈ ਨਾ ਕਦੇ ਹੋਵੈ ਸੋਗੁ ॥

saa dhan randd na kabahoo baisee naa kade hovai sog |

ಆತ್ಮ-ವಧು ಎಂದಿಗೂ ವಿಧವೆಯಾಗಬಾರದು ಮತ್ತು ಅವಳು ಎಂದಿಗೂ ದುಃಖವನ್ನು ಸಹಿಸಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ.

ਨਾ ਕਦੇ ਹੋਵੈ ਸੋਗੁ ਅਨਦਿਨੁ ਰਸ ਭੋਗ ਸਾ ਧਨ ਮਹਲਿ ਸਮਾਣੀ ॥

naa kade hovai sog anadin ras bhog saa dhan mahal samaanee |

ಅವಳು ಎಂದಿಗೂ ಬಳಲುವುದಿಲ್ಲ - ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವಳು ಸಂತೋಷವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾಳೆ; ಆತ್ಮ-ವಧು ತನ್ನ ಭಗವಂತನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯ ಭವನದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ.

ਜਿਨਿ ਪ੍ਰਿਉ ਜਾਤਾ ਕਰਮ ਬਿਧਾਤਾ ਬੋਲੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ॥

jin priau jaataa karam bidhaataa bole amrit baanee |

ಅವಳು ತನ್ನ ಪ್ರಿಯತಮೆಯನ್ನು ತಿಳಿದಿದ್ದಾಳೆ, ಕರ್ಮದ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪಿ, ಮತ್ತು ಅವಳು ಅಮೃತ ಮಾಧುರ್ಯದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾಳೆ.

ਗੁਣਵੰਤੀਆ ਗੁਣ ਸਾਰਹਿ ਅਪਣੇ ਕੰਤ ਸਮਾਲਹਿ ਨਾ ਕਦੇ ਲਗੈ ਵਿਜੋਗੋ ॥

gunavanteea gun saareh apane kant samaaleh naa kade lagai vijogo |

ಸದ್ಗುಣಶೀಲ ಆತ್ಮ-ವಧುಗಳು ಭಗವಂತನ ಸದ್ಗುಣಗಳಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ತಮ್ಮ ಪತಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ತಮ್ಮ ಸ್ಮರಣೆಯಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಆದ್ದರಿಂದ ಅವರು ಎಂದಿಗೂ ಅವನಿಂದ ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವುದಿಲ್ಲ.