ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1053
ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਸਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਾਚੈ ਰਾਤਾ ਹੇ ॥੧੧॥
aape bakhase sach drirraae man tan saachai raataa he |11|ಅವನು ಸ್ವತಃ ಕ್ಷಮಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಸತ್ಯವನ್ನು ಅಳವಡಿಸುತ್ತಾನೆ. ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹವು ನಂತರ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ||11||
ਮਨੁ ਤਨੁ ਮੈਲਾ ਵਿਚਿ ਜੋਤਿ ਅਪਾਰਾ ॥
man tan mailaa vich jot apaaraa |ಕಲುಷಿತ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹದೊಳಗೆ ಅನಂತ ಭಗವಂತನ ಬೆಳಕು.
ਗੁਰਮਤਿ ਬੂਝੈ ਕਰਿ ਵੀਚਾਰਾ ॥
guramat boojhai kar veechaaraa |ಗುರುವಿನ ಉಪದೇಶವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡವನು ಇದನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਸਦਾ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਰਸਨਾ ਸੇਵਿ ਸੁਖਦਾਤਾ ਹੇ ॥੧੨॥
haumai maar sadaa man niramal rasanaa sev sukhadaataa he |12|ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಜಯಿಸಿ, ಮನಸ್ಸು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ನಿರ್ಮಲವಾಗುತ್ತದೆ; ತನ್ನ ನಾಲಿಗೆಯಿಂದ, ಅವನು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕೊಡುವ ಭಗವಂತನನ್ನು ಸೇವಿಸುತ್ತಾನೆ. ||12||
ਗੜ ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਬਹੁ ਹਟ ਬਾਜਾਰਾ ॥
garr kaaeaa andar bahu hatt baajaaraa |ದೇಹದ ಕೋಟೆಯಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಅಂಗಡಿಗಳು ಮತ್ತು ಬಜಾರ್ಗಳಿವೆ;
ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਨਾਮੁ ਹੈ ਅਤਿ ਅਪਾਰਾ ॥
tis vich naam hai at apaaraa |ಅವರೊಳಗೆ ನಾಮ್, ಸಂಪೂರ್ಣ ಅನಂತ ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਦਰਿ ਸੋਹੈ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੧੩॥
gur kai sabad sadaa dar sohai haumai maar pachhaataa he |13|ಅವನ ಆಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ, ಒಬ್ಬನು ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದಿಂದ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ; ಅವನು ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಜಯಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||13||
ਰਤਨੁ ਅਮੋਲਕੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥
ratan amolak agam apaaraa |ಆಭರಣವು ಬೆಲೆಯಿಲ್ಲದ, ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಗದ ಮತ್ತು ಅನಂತವಾಗಿದೆ.
ਕੀਮਤਿ ਕਵਣੁ ਕਰੇ ਵੇਚਾਰਾ ॥
keemat kavan kare vechaaraa |ಬಡ ಬಡವರು ಅದರ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಹೇಗೆ ಅಂದಾಜು ಮಾಡಬಹುದು?
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਤੋਲਿ ਤੋਲਾਏ ਅੰਤਰਿ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੧੪॥
gur kai sabade tol tolaae antar sabad pachhaataa he |14|ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಅದನ್ನು ತೂಗಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಆದ್ದರಿಂದ ಶಬ್ದವು ಆಳವಾಗಿ ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ||14||
ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ੍ਰ ਬਹੁਤੁ ਬਿਸਥਾਰਾ ॥
simrit saasatr bahut bisathaaraa |ಸಿಮೃತಿಗಳು ಮತ್ತು ಶಾಸ್ತ್ರಗಳ ಮಹಾ ಸಂಪುಟಗಳು
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਪਸਰਿਆ ਪਾਸਾਰਾ ॥
maaeaa mohu pasariaa paasaaraa |ಮಾಯೆಗೆ ಬಾಂಧವ್ಯದ ವಿಸ್ತರಣೆಯನ್ನು ಮಾತ್ರ ವಿಸ್ತರಿಸಿ.
ਮੂਰਖ ਪੜਹਿ ਸਬਦੁ ਨ ਬੂਝਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲੈ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੧੫॥
moorakh parreh sabad na boojheh guramukh viralai jaataa he |15|ಮೂರ್ಖರು ಅವುಗಳನ್ನು ಓದುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಶಬ್ದದ ಪದವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ಗುರುಮುಖರಾಗಿ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವವರು ಎಷ್ಟು ಅಪರೂಪ. ||15||
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ॥
aape karataa kare karaae |ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನು ತಾನೇ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲರೂ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥
sachee baanee sach drirraae |ಅವರ ಬಾನಿಯ ನಿಜವಾದ ಪದದ ಮೂಲಕ, ಸತ್ಯವನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ಅಳವಡಿಸಲಾಗಿದೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੧੬॥੯॥
naanak naam milai vaddiaaee jug jug eko jaataa he |16|9|ಓ ನಾನಕ್, ನಾಮ್ ಮೂಲಕ, ಒಬ್ಬನು ಅದ್ಭುತವಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಯುಗಗಳಾದ್ಯಂತ, ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತನನ್ನು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ||16||9||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mahalaa 3 |ಮಾರೂ, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸੋ ਸਚੁ ਸੇਵਿਹੁ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾ ॥
so sach sevihu sirajanahaaraa |ನಿಜವಾದ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಭಗವಂತನ ಸೇವೆ ಮಾಡಿ.
ਸਬਦੇ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥
sabade dookh nivaaranahaaraa |ಶಬ್ದದ ಪದವು ನೋವಿನ ವಿನಾಶಕಾರಿಯಾಗಿದೆ.
ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰੁ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ਆਪੇ ਅਗਮ ਅਥਾਹਾ ਹੇ ॥੧॥
agam agochar keemat nahee paaee aape agam athaahaa he |1|ಅವನು ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಗದ ಮತ್ತು ಅಗ್ರಾಹ್ಯ; ಅವನನ್ನು ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ ಮಾಡಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಅವನೇ ದುರ್ಗಮ ಮತ್ತು ಅಳೆಯಲಾಗದವನು. ||1||
ਆਪੇ ਸਚਾ ਸਚੁ ਵਰਤਾਏ ॥
aape sachaa sach varataae |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನೇ ಸತ್ಯವನ್ನು ವ್ಯಾಪಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ਇਕਿ ਜਨ ਸਾਚੈ ਆਪੇ ਲਾਏ ॥
eik jan saachai aape laae |ಅವನು ಕೆಲವು ವಿನಮ್ರ ಜೀವಿಗಳನ್ನು ಸತ್ಯಕ್ಕೆ ಜೋಡಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸਾਚੋ ਸੇਵਹਿ ਸਾਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਨਾਮੇ ਸਚਿ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੨॥
saacho seveh saach kamaaveh naame sach samaahaa he |2|ಅವರು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಸತ್ಯವನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ; ಹೆಸರಿನ ಮೂಲಕ, ಅವರು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਧੁਰਿ ਭਗਤਾ ਮੇਲੇ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ॥
dhur bhagataa mele aap milaae |ಮೂಲ ಭಗವಂತ ತನ್ನ ಭಕ್ತರನ್ನು ತನ್ನ ಒಕ್ಕೂಟದಲ್ಲಿ ಒಂದುಗೂಡಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸਚੀ ਭਗਤੀ ਆਪੇ ਲਾਏ ॥
sachee bhagatee aape laae |ಅವನು ಅವರನ್ನು ನಿಜವಾದ ಭಕ್ತಿ ಆರಾಧನೆಗೆ ಜೋಡಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸਦਾ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਇਸੁ ਜਨਮੈ ਕਾ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੩॥
saachee baanee sadaa gun gaavai is janamai kaa laahaa he |3|ಭಗವಂತನ ಅದ್ಭುತವಾದ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಹಾಡುವವನು, ಅವನ ಬಾನಿಯ ನಿಜವಾದ ಪದದ ಮೂಲಕ, ಈ ಜೀವನದ ಲಾಭವನ್ನು ಗಳಿಸುತ್ತಾನೆ. ||3||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਣਜੁ ਕਰਹਿ ਪਰੁ ਆਪੁ ਪਛਾਣਹਿ ॥
guramukh vanaj kareh par aap pachhaaneh |ಗುರುಮುಖ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਏਕਸ ਬਿਨੁ ਕੋ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣਹਿ ॥
ekas bin ko avar na jaaneh |ಆತನು ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತನ ಹೊರತು ಮತ್ತೊಬ್ಬರನ್ನು ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.
ਸਚਾ ਸਾਹੁ ਸਚੇ ਵਣਜਾਰੇ ਪੂੰਜੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਹਾ ਹੇ ॥੪॥
sachaa saahu sache vanajaare poonjee naam visaahaa he |4|ಬ್ಯಾಂಕರ್ ನಿಜ, ಮತ್ತು ನಾಮ್ನ ಸರಕುಗಳನ್ನು ಖರೀದಿಸುವ ಅವನ ವ್ಯಾಪಾರಿಗಳು ನಿಜ. ||4||
ਆਪੇ ਸਾਜੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਏ ॥
aape saaje srisatt upaae |ಅವನೇ ಯೂನಿವರ್ಸ್ ಅನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਵਿਰਲੇ ਕਉ ਗੁਰਸਬਦੁ ਬੁਝਾਏ ॥
virale kau gurasabad bujhaae |ಅವರು ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳಲು ಕೆಲವರನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਜਨ ਸਾਚੇ ਕਾਟੇ ਜਮ ਕਾ ਫਾਹਾ ਹੇ ॥੫॥
satigur seveh se jan saache kaatte jam kaa faahaa he |5|ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವ ವಿನಯವಂತರು ಸತ್ಯ. ಅವರ ಕುತ್ತಿಗೆಯಿಂದ ಸಾವಿನ ಕುಣಿಕೆಯನ್ನು ಕಿತ್ತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||5||
ਭੰਨੈ ਘੜੇ ਸਵਾਰੇ ਸਾਜੇ ॥
bhanai gharre savaare saaje |ಅವನು ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳನ್ನು ನಾಶಮಾಡುತ್ತಾನೆ, ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಾನೆ, ಅಲಂಕರಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ,
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਦੂਜੈ ਜੰਤ ਪਾਜੇ ॥
maaeaa mohi doojai jant paaje |ಮತ್ತು ಅವುಗಳನ್ನು ದ್ವಂದ್ವತೆ, ಬಾಂಧವ್ಯ ಮತ್ತು ಮಾಯೆಗೆ ಜೋಡಿಸುತ್ತದೆ.
ਮਨਮੁਖ ਫਿਰਹਿ ਸਦਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਵਹਿ ਜਮ ਕਾ ਜੇਵੜਾ ਗਲਿ ਫਾਹਾ ਹੇ ॥੬॥
manamukh fireh sadaa andh kamaaveh jam kaa jevarraa gal faahaa he |6|ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಕುರುಡಾಗಿ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾ ಸದಾ ಕಾಲ ಸುತ್ತಾಡುತ್ತಾರೆ. ಸಾವು ಅವರ ಕುತ್ತಿಗೆಗೆ ಕುಣಿಕೆ ಹಾಕಿದೆ. ||6||
ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਲਾਏ ॥
aape bakhase gur sevaa laae |ಅವನೇ ಕ್ಷಮಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವಂತೆ ನಮ್ಮನ್ನು ಒತ್ತಾಯಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
guramatee naam man vasaae |ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳ ಮೂಲಕ, ನಾಮವು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತದೆ.
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ਸਾਚਾ ਇਸੁ ਜਗ ਮਹਿ ਨਾਮੋ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੭॥
anadin naam dhiaae saachaa is jag meh naamo laahaa he |7|ಹಗಲಿರುಳು, ಸತ್ಯ ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿ ಮತ್ತು ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ನಾಮದ ಲಾಭವನ್ನು ಗಳಿಸಿ. ||7||
ਆਪੇ ਸਚਾ ਸਚੀ ਨਾਈ ॥
aape sachaa sachee naaee |ಅವನೇ ಸತ್ಯ, ಮತ್ತು ಅವನ ಹೆಸರು ನಿಜ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਵੈ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥
guramukh devai man vasaaee |ಗುರುಮುಖನು ಅದನ್ನು ದಯಪಾಲಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਜਿਨ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸੇ ਜਨ ਸੋਹਹਿ ਤਿਨ ਸਿਰਿ ਚੂਕਾ ਕਾਹਾ ਹੇ ॥੮॥
jin man vasiaa se jan soheh tin sir chookaa kaahaa he |8|ಯಾರ ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗೆ ಭಗವಂತ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆಯೋ ಅವರು ಉದಾತ್ತರು ಮತ್ತು ಶ್ರೇಷ್ಠರು. ಅವರ ತಲೆಗಳು ಕಲಹದಿಂದ ಮುಕ್ತವಾಗಿವೆ. ||8||
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥
agam agochar keemat nahee paaee |ಅವನು ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಗದ ಮತ್ತು ಅಗ್ರಾಹ್ಯ; ಅವನ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಅಂದಾಜು ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥
guraparasaadee man vasaaee |ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗೆ ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ.
ਸਦਾ ਸਬਦਿ ਸਾਲਾਹੀ ਗੁਣਦਾਤਾ ਲੇਖਾ ਕੋਇ ਨ ਮੰਗੈ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੯॥
sadaa sabad saalaahee gunadaataa lekhaa koe na mangai taahaa he |9|ಯಾರೂ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೆ ಕರೆಯುವುದಿಲ್ಲ, ಯಾರು ಶಬ್ದದ ಪದವನ್ನು ಹೊಗಳುತ್ತಾರೆ, ಸದ್ಗುಣವನ್ನು ಕೊಡುತ್ತಾರೆ. ||9||
ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਰੁਦ੍ਰੁ ਤਿਸ ਕੀ ਸੇਵਾ ॥
brahamaa bisan rudru tis kee sevaa |ಬ್ರಹ್ಮ, ವಿಷ್ಣು ಮತ್ತು ಶಿವ ಆತನ ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਵਹਿ ਅਲਖ ਅਭੇਵਾ ॥
ant na paaveh alakh abhevaa |ಅವರು ಸಹ ಕಾಣದ, ಅಜ್ಞಾತ ಭಗವಂತನ ಮಿತಿಗಳನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਜਿਨ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰਹਿ ਤੂ ਅਪਣੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਹਾ ਹੇ ॥੧੦॥
jin kau nadar kareh too apanee guramukh alakh lakhaahaa he |10|ನಿಮ್ಮ ಕೃಪೆಯ ನೋಟದಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟವರು ಗುರುಮುಖರಾಗುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅಗ್ರಾಹ್ಯವನ್ನು ಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾರೆ. ||10||