ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 949
ਗੁਰਮਤੀ ਘਟਿ ਚਾਨਣਾ ਆਨੇਰੁ ਬਿਨਾਸਣਿ ॥
guramatee ghatt chaananaa aaner binaasan |ಗುರುವಿನ ಉಪದೇಶವನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ, ಒಬ್ಬರ ಹೃದಯವು ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಕತ್ತಲೆಯು ದೂರವಾಗುತ್ತದೆ.
ਹੁਕਮੇ ਹੀ ਸਭ ਸਾਜੀਅਨੁ ਰਵਿਆ ਸਭ ਵਣਿ ਤ੍ਰਿਣਿ ॥
hukame hee sabh saajeean raviaa sabh van trin |ಅವನ ಆಜ್ಞೆಯ ಹುಕಮ್ ಮೂಲಕ, ಅವನು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ಎಲ್ಲಾ ಕಾಡುಗಳು ಮತ್ತು ಹುಲ್ಲುಗಾವಲುಗಳನ್ನು ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਹਰਿ ਭਣਿ ॥
sabh kichh aape aap hai guramukh sadaa har bhan |ಅವನೇ ಸರ್ವಸ್ವ; ಗುರುಮುಖನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸਬਦੇ ਹੀ ਸੋਝੀ ਪਈ ਸਚੈ ਆਪਿ ਬੁਝਾਈ ॥੫॥
sabade hee sojhee pee sachai aap bujhaaee |5|ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಬರುತ್ತದೆ; ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನೇ ನಮ್ಮನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತಾನೆ. ||5||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਅਭਿਆਗਤ ਏਹਿ ਨ ਆਖੀਅਨਿ ਜਿਨ ਕੇ ਚਿਤ ਮਹਿ ਭਰਮੁ ॥
abhiaagat ehi na aakheean jin ke chit meh bharam |ಅವನನ್ನು ತ್ಯಾಗ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ಅವರ ಪ್ರಜ್ಞೆಯು ಅನುಮಾನದಿಂದ ತುಂಬಿದೆ.
ਤਿਸ ਦੈ ਦਿਤੈ ਨਾਨਕਾ ਤੇਹੋ ਜੇਹਾ ਧਰਮੁ ॥
tis dai ditai naanakaa teho jehaa dharam |ಅವನಿಗೆ ದಾನಗಳು ಅನುಪಾತದ ಪ್ರತಿಫಲವನ್ನು ತರುತ್ತವೆ.
ਅਭੈ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪਰਮ ਪਦੁ ਤਾ ਕਾ ਭੂਖਾ ਹੋਇ ॥
abhai niranjan param pad taa kaa bhookhaa hoe |ನಿರ್ಭೀತ, ನಿರ್ಮಲ ಭಗವಂತನ ಸರ್ವೋಚ್ಚ ಸ್ಥಾನಮಾನಕ್ಕಾಗಿ ಅವನು ಹಸಿದಿದ್ದಾನೆ;
ਤਿਸ ਕਾ ਭੋਜਨੁ ਨਾਨਕਾ ਵਿਰਲਾ ਪਾਏ ਕੋਇ ॥੧॥
tis kaa bhojan naanakaa viralaa paae koe |1|ಓ ನಾನಕ್, ಅವನಿಗೆ ಈ ಆಹಾರವನ್ನು ಅರ್ಪಿಸುವವರು ಎಷ್ಟು ಅಪರೂಪ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਅਭਿਆਗਤ ਏਹਿ ਨ ਆਖੀਅਨਿ ਜਿ ਪਰ ਘਰਿ ਭੋਜਨੁ ਕਰੇਨਿ ॥
abhiaagat ehi na aakheean ji par ghar bhojan karen |ಇತರರ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ಆಹಾರವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಅವರನ್ನು ತ್ಯಜಿಸುವವರು ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਉਦਰੈ ਕਾਰਣਿ ਆਪਣੇ ਬਹਲੇ ਭੇਖਿ ਕਰੇਨਿ ॥
audarai kaaran aapane bahale bhekh karen |ತಮ್ಮ ಹೊಟ್ಟೆಯ ಸಲುವಾಗಿ, ಅವರು ವಿವಿಧ ಧಾರ್ಮಿಕ ನಿಲುವಂಗಿಯನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਅਭਿਆਗਤ ਸੇਈ ਨਾਨਕਾ ਜਿ ਆਤਮ ਗਉਣੁ ਕਰੇਨਿ ॥
abhiaagat seee naanakaa ji aatam gaun karen |ಓ ನಾನಕ್, ಅವರು ಮಾತ್ರ ತಮ್ಮ ಆತ್ಮಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರವೇಶಿಸುವ ಪರಿತ್ಯಕ್ತರು.
ਭਾਲਿ ਲਹਨਿ ਸਹੁ ਆਪਣਾ ਨਿਜ ਘਰਿ ਰਹਣੁ ਕਰੇਨਿ ॥੨॥
bhaal lahan sahu aapanaa nij ghar rahan karen |2|ಅವರು ತಮ್ಮ ಪತಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ತಮ್ಮ ಆಂತರಿಕ ಆತ್ಮದ ಮನೆಯೊಳಗೆ ವಾಸಿಸುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਅੰਬਰੁ ਧਰਤਿ ਵਿਛੋੜਿਅਨੁ ਵਿਚਿ ਸਚਾ ਅਸਰਾਉ ॥
anbar dharat vichhorrian vich sachaa asaraau |ಅವು ಆಕಾಶ ಮತ್ತು ಭೂಮಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿರುತ್ತವೆ, ಆದರೆ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಅವುಗಳನ್ನು ಒಳಗಿನಿಂದ ಬೆಂಬಲಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਘਰੁ ਦਰੁ ਸਭੋ ਸਚੁ ਹੈ ਜਿਸੁ ਵਿਚਿ ਸਚਾ ਨਾਉ ॥
ghar dar sabho sach hai jis vich sachaa naau |ನಿಜವಾದ ಹೆಸರು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರುವ ಎಲ್ಲಾ ಮನೆಗಳು ಮತ್ತು ದ್ವಾರಗಳು ನಿಜ.
ਸਭੁ ਸਚਾ ਹੁਕਮੁ ਵਰਤਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਿ ਸਮਾਉ ॥
sabh sachaa hukam varatadaa guramukh sach samaau |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಆಜ್ಞೆಯ ಹುಕಮ್ ಎಲ್ಲೆಡೆ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿದೆ. ಗುರುಮುಖನು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਸਚਾ ਆਪਿ ਤਖਤੁ ਸਚਾ ਬਹਿ ਸਚਾ ਕਰੇ ਨਿਆਉ ॥
sachaa aap takhat sachaa beh sachaa kare niaau |ಅವನೇ ಸತ್ಯ, ಮತ್ತು ನಿಜ ಅವನ ಸಿಂಹಾಸನ. ಅದರ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು, ಅವನು ನಿಜವಾದ ನ್ಯಾಯವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸਭੁ ਸਚੋ ਸਚੁ ਵਰਤਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਈ ॥੬॥
sabh sacho sach varatadaa guramukh alakh lakhaaee |6|ಸತ್ಯದ ಸತ್ಯವು ಎಲ್ಲೆಡೆಯೂ ವ್ಯಾಪಿಸಿದೆ; ಗುರುಮುಖನು ಕಾಣದದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ. ||6||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਰੈਣਾਇਰ ਮਾਹਿ ਅਨੰਤੁ ਹੈ ਕੂੜੀ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
rainaaeir maeh anant hai koorree aavai jaae |ವಿಶ್ವ-ಸಾಗರದಲ್ಲಿ, ಅನಂತ ಭಗವಂತ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ. ಸುಳ್ಳು ಪುನರ್ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಬಂದು ಹೋಗುತ್ತದೆ.
ਭਾਣੈ ਚਲੈ ਆਪਣੈ ਬਹੁਤੀ ਲਹੈ ਸਜਾਇ ॥
bhaanai chalai aapanai bahutee lahai sajaae |ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಇಚ್ಛೆಯಂತೆ ನಡೆಯುವವನು ಭಯಾನಕ ಶಿಕ್ಷೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਰੈਣਾਇਰ ਮਹਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੈ ਕਰਮੀ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
rainaaeir meh sabh kichh hai karamee palai paae |ಎಲ್ಲಾ ವಸ್ತುಗಳು ವಿಶ್ವ-ಸಾಗರದಲ್ಲಿವೆ, ಆದರೆ ಅವು ಒಳ್ಳೆಯ ಕ್ರಿಯೆಗಳ ಕರ್ಮದಿಂದ ಮಾತ್ರ ಸಿಗುತ್ತವೆ.
ਨਾਨਕ ਨਉ ਨਿਧਿ ਪਾਈਐ ਜੇ ਚਲੈ ਤਿਸੈ ਰਜਾਇ ॥੧॥
naanak nau nidh paaeeai je chalai tisai rajaae |1|ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತನ ಚಿತ್ತದಂತೆ ನಡೆಯುವ ಒಂಬತ್ತು ಸಂಪತ್ತುಗಳನ್ನು ಅವನು ಮಾತ್ರ ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸਹਜੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਨ ਸੇਵਿਓ ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਜਨਮਿ ਬਿਨਾਸੁ ॥
sahaje satigur na sevio vich haumai janam binaas |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆಯನ್ನು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ಮಾಡದವನು ಅಹಂಕಾರದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಜೀವನವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਨ ਚਖਿਓ ਕਮਲੁ ਨ ਹੋਇਓ ਪਰਗਾਸੁ ॥
rasanaa har ras na chakhio kamal na hoeio paragaas |ಅವನ ನಾಲಿಗೆಯು ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವನ್ನು ರುಚಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅವನ ಹೃದಯ ಕಮಲವು ಅರಳುವುದಿಲ್ಲ.
ਬਿਖੁ ਖਾਧੀ ਮਨਮੁਖੁ ਮੁਆ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਵਿਣਾਸੁ ॥
bikh khaadhee manamukh muaa maaeaa mohi vinaas |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ವಿಷವನ್ನು ತಿಂದು ಸಾಯುತ್ತಾನೆ; ಮಾಯೆಯ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಬಾಂಧವ್ಯದಿಂದ ಅವನು ಹಾಳಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਇਕਸੁ ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਵਿਣੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਵਾਸੁ ॥
eikas har ke naam vin dhrig jeevan dhrig vaas |ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಅವನ ಜೀವನವು ಶಾಪಗ್ರಸ್ತವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಮನೆಯೂ ಶಾಪಗ್ರಸ್ತವಾಗಿದೆ.
ਜਾ ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਸਚਾ ਤਾ ਹੋਵੈ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸੁ ॥
jaa aape nadar kare prabh sachaa taa hovai daasan daas |ದೇವರು ತಾನೇ ತನ್ನ ಕೃಪೆಯ ನೋಟವನ್ನು ನೀಡಿದಾಗ, ಒಬ್ಬನು ಅವನ ಗುಲಾಮರ ಗುಲಾಮನಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਤਾ ਅਨਦਿਨੁ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੀ ਕਬਹਿ ਨ ਛੋਡੈ ਪਾਸੁ ॥
taa anadin sevaa kare satiguroo kee kabeh na chhoddai paas |ತದನಂತರ, ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವರು ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಸೇವಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಕಡೆಯಿಂದ ಎಂದಿಗೂ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਜਿਉ ਜਲ ਮਹਿ ਕਮਲੁ ਅਲਿਪਤੋ ਵਰਤੈ ਤਿਉ ਵਿਚੇ ਗਿਰਹ ਉਦਾਸੁ ॥
jiau jal meh kamal alipato varatai tiau viche girah udaas |ಕಮಲದ ಹೂವು ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಬಾಧಿಸದೆ ತೇಲುವಂತೆ, ಅವನು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಿರ್ಲಿಪ್ತನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਰੇ ਕਰਾਇਆ ਸਭੁ ਕੋ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਵ ਹਰਿ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥੨॥
jan naanak kare karaaeaa sabh ko jiau bhaavai tiv har gunataas |2|ಓ ಸೇವಕ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತ ತನ್ನ ಇಚ್ಛೆಯ ಸಂತೋಷಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರನ್ನು ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಲು ಮತ್ತು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ಪುಣ್ಯದ ನಿಧಿ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਛਤੀਹ ਜੁਗ ਗੁਬਾਰੁ ਸਾ ਆਪੇ ਗਣਤ ਕੀਨੀ ॥
chhateeh jug gubaar saa aape ganat keenee |ಮೂವತ್ತಾರು ಯುಗಗಳವರೆಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಕತ್ತಲೆ ಇತ್ತು. ನಂತರ, ಭಗವಂತ ತನ್ನನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿದನು.
ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਭ ਸਾਜੀਅਨੁ ਆਪਿ ਮਤਿ ਦੀਨੀ ॥
aape srisatt sabh saajeean aap mat deenee |ಅವನೇ ಇಡೀ ವಿಶ್ವವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು. ಅವನೇ ಅದನ್ನು ತಿಳುವಳಿಕೆಯಿಂದ ಅನುಗ್ರಹಿಸಿದನು.
ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ ਸਾਜਿਅਨੁ ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਗਣਤ ਗਣੀਨੀ ॥
simrit saasat saajian paap pun ganat ganeenee |ಅವರು ಸಿಮೃತಿಗಳು ಮತ್ತು ಶಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ರಚಿಸಿದರು; ಅವನು ಸದ್ಗುಣ ಮತ್ತು ದುರ್ಗುಣಗಳ ಲೆಕ್ಕವನ್ನು ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕುತ್ತಾನೆ.
ਜਿਸੁ ਬੁਝਾਏ ਸੋ ਬੁਝਸੀ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਪਤੀਨੀ ॥
jis bujhaae so bujhasee sachai sabad pateenee |ಶಾಬಾದ್ನ ನಿಜವಾದ ಪದವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಮತ್ತು ಸಂತೋಷಪಡಲು ಭಗವಂತ ಯಾರನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಅವನು ಮಾತ್ರ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਸਭੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਈ ॥੭॥
sabh aape aap varatadaa aape bakhas milaaee |7|ಅವನೇ ಸರ್ವವ್ಯಾಪಿ; ಅವನೇ ಕ್ಷಮಿಸುತ್ತಾನೆ, ಮತ್ತು ಅವನೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗುತ್ತಾನೆ. ||7||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਇਹੁ ਤਨੁ ਸਭੋ ਰਤੁ ਹੈ ਰਤੁ ਬਿਨੁ ਤੰਨੁ ਨ ਹੋਇ ॥
eihu tan sabho rat hai rat bin tan na hoe |ಈ ದೇಹವೆಲ್ಲ ರಕ್ತ; ರಕ್ತವಿಲ್ಲದೆ, ದೇಹವು ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿರಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਜੋ ਸਹਿ ਰਤੇ ਆਪਣੈ ਤਿਨ ਤਨਿ ਲੋਭ ਰਤੁ ਨ ਹੋਇ ॥
jo seh rate aapanai tin tan lobh rat na hoe |ಯಾರು ತಮ್ಮ ಭಗವಂತನನ್ನು ಹೊಂದುತ್ತಾರೆ - ಅವರ ದೇಹವು ದುರಾಶೆಯ ರಕ್ತದಿಂದ ತುಂಬಿಲ್ಲ.
ਭੈ ਪਇਐ ਤਨੁ ਖੀਣੁ ਹੋਇ ਲੋਭ ਰਤੁ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
bhai peaai tan kheen hoe lobh rat vichahu jaae |ದೇವರ ಭಯದಲ್ಲಿ, ದೇಹವು ತೆಳ್ಳಗಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ದುರಾಶೆಯ ರಕ್ತವು ದೇಹದಿಂದ ಹಾದುಹೋಗುತ್ತದೆ.