ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 588
ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਸੇਵਾ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥
tis gur kau sad balihaaranai jin har sevaa banat banaaee |ಭಗವಂತನ ಸೇವೆಗೆ ಕಾರಣರಾದ ಆ ಗುರುವಿಗೆ ನಾನು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ತ್ಯಾಗ.
ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਿਆਰਾ ਮੇਰੈ ਨਾਲਿ ਹੈ ਜਿਥੈ ਕਿਥੈ ਮੈਨੋ ਲਏ ਛਡਾਈ ॥
so satigur piaaraa merai naal hai jithai kithai maino le chhaddaaee |ಆ ಪ್ರೀತಿಯ ನಿಜವಾದ ಗುರು ಯಾವಾಗಲೂ ನನ್ನೊಂದಿಗಿದ್ದಾನೆ; ನಾನು ಎಲ್ಲೇ ಇದ್ದರೂ ಆತನು ನನ್ನನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವನು.
ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਸਾਬਾਸਿ ਹੈ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥
tis gur kau saabaas hai jin har sojhee paaee |ಭಗವಂತನ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡುವ ಆ ಗುರು ಅತ್ಯಂತ ಧನ್ಯ.
ਨਾਨਕੁ ਗੁਰ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦੀਆ ਮੇਰੇ ਮਨ ਕੀ ਆਸ ਪੁਰਾਈ ॥੫॥
naanak gur vittahu vaariaa jin har naam deea mere man kee aas puraaee |5|ಓ ನಾನಕ್, ನನಗೆ ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ನೀಡಿದ ಮತ್ತು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನ ಆಸೆಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಿದ ಗುರುವಿಗೆ ನಾನು ಬಲಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ. ||5||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਦਾਧੀ ਜਲਿ ਮੁਈ ਜਲਿ ਜਲਿ ਕਰੇ ਪੁਕਾਰ ॥
trisanaa daadhee jal muee jal jal kare pukaar |ಆಸೆಗಳಿಂದ ಸೇವಿಸಿ, ಜಗತ್ತು ಉರಿಯುತ್ತಿದೆ ಮತ್ತು ಸಾಯುತ್ತಿದೆ; ಉರಿಯುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸುಡುತ್ತದೆ, ಅದು ಕೂಗುತ್ತದೆ.
ਸਤਿਗੁਰ ਸੀਤਲ ਜੇ ਮਿਲੈ ਫਿਰਿ ਜਲੈ ਨ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ॥
satigur seetal je milai fir jalai na doojee vaar |ಆದರೆ ಅದು ತಂಪಾಗಿಸುವ ಮತ್ತು ಹಿತವಾದ ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದರೆ, ಅದು ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಸುಡುವುದಿಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਿਰਭਉ ਕੋ ਨਹੀ ਜਿਚਰੁ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥੧॥
naanak vin naavai nirbhau ko nahee jichar sabad na kare veechaar |1|ಓ ನಾನಕ್, ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ ಮತ್ತು ಶಬ್ದದ ಪದವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸದೆ, ಯಾರೂ ನಿರ್ಭಯರಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਭੇਖੀ ਅਗਨਿ ਨ ਬੁਝਈ ਚਿੰਤਾ ਹੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
bhekhee agan na bujhee chintaa hai man maeh |ಔಪಚಾರಿಕ ವಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಧರಿಸಿ, ಬೆಂಕಿಯನ್ನು ನಂದಿಸುವುದಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಆತಂಕದಿಂದ ತುಂಬಿರುತ್ತದೆ.
ਵਰਮੀ ਮਾਰੀ ਸਾਪੁ ਨ ਮਰੈ ਤਿਉ ਨਿਗੁਰੇ ਕਰਮ ਕਮਾਹਿ ॥
varamee maaree saap na marai tiau nigure karam kamaeh |ಹಾವಿನ ರಂಧ್ರವನ್ನು ಹಾಳುಮಾಡುವುದು, ಹಾವು ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಟ್ಟಿಲ್ಲ; ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ ಕರ್ಮಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದಂತೆಯೇ.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਸੇਵੀਐ ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
satigur daataa seveeai sabad vasai man aae |ಕೊಡುವವರ, ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಶಬ್ದವು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತದೆ.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਸਾਂਤਿ ਹੋਇ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਬੁਝਾਇ ॥
man tan seetal saant hoe trisanaa agan bujhaae |ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹವು ತಂಪಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಶಾಂತವಾಗುತ್ತದೆ; ಶಾಂತಿ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಬಯಕೆಯ ಬೆಂಕಿಯು ತಣಿಸುತ್ತದೆ.
ਸੁਖਾ ਸਿਰਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ਜਾ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
sukhaa sir sadaa sukh hoe jaa vichahu aap gavaae |ಒಬ್ಬನು ಒಳಗಿನಿಂದ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡಿದಾಗ ಪರಮ ಸೌಕರ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಶಾಶ್ವತವಾದ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਦਾਸੀ ਸੋ ਕਰੇ ਜਿ ਸਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
guramukh udaasee so kare ji sach rahai liv laae |ಅವನು ಮಾತ್ರ ನಿರ್ಲಿಪ್ತ ಗುರುಮುಖನಾಗುತ್ತಾನೆ, ಅವನು ತನ್ನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਚਿੰਤਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਰਜਾ ਆਘਾਇ ॥
chintaa mool na hovee har naam rajaa aaghaae |ಆತಂಕವು ಅವನ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವುದಿಲ್ಲ; ಅವನು ಭಗವಂತನ ನಾಮದಿಂದ ತೃಪ್ತನಾಗಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಸಂತೃಪ್ತನಾಗಿದ್ದಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਨਹ ਛੂਟੀਐ ਹਉਮੈ ਪਚਹਿ ਪਚਾਇ ॥੨॥
naanak naam binaa nah chhootteeai haumai pacheh pachaae |2|ಓ ನಾನಕ್, ನಾಮ್ ಇಲ್ಲದೆ ಯಾರೂ ಉದ್ಧಾರವಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ಅಹಂಕಾರದಿಂದ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಾಶವಾಗುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਜਿਨੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਤਿਨੀ ਪਾਇਅੜੇ ਸਰਬ ਸੁਖਾ ॥
jinee har har naam dhiaaeaa tinee paaeiarre sarab sukhaa |ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವವರು ಹರ್, ಹರ್, ಎಲ್ಲಾ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸೌಕರ್ಯಗಳನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਸਭੁ ਜਨਮੁ ਤਿਨਾ ਕਾ ਸਫਲੁ ਹੈ ਜਿਨ ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਕੀ ਮਨਿ ਲਾਗੀ ਭੁਖਾ ॥
sabh janam tinaa kaa safal hai jin har ke naam kee man laagee bhukhaa |ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನ ನಾಮಕ್ಕಾಗಿ ಹಸಿದವರ ಇಡೀ ಜೀವನವು ಫಲಪ್ರದವಾಗಿದೆ.
ਜਿਨੀ ਗੁਰ ਕੈ ਬਚਨਿ ਆਰਾਧਿਆ ਤਿਨ ਵਿਸਰਿ ਗਏ ਸਭਿ ਦੁਖਾ ॥
jinee gur kai bachan aaraadhiaa tin visar ge sabh dukhaa |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ ಭಗವಂತನನ್ನು ಆರಾಧನೆಯಿಂದ ಪೂಜಿಸುವವರು ತಮ್ಮ ನೋವು-ನಲಿವುಗಳನ್ನು ಮರೆತುಬಿಡುತ್ತಾರೆ.
ਤੇ ਸੰਤ ਭਲੇ ਗੁਰਸਿਖ ਹੈ ਜਿਨ ਨਾਹੀ ਚਿੰਤ ਪਰਾਈ ਚੁਖਾ ॥
te sant bhale gurasikh hai jin naahee chint paraaee chukhaa |ಆ ಗುರ್ಸಿಖ್ಗಳು ಉತ್ತಮ ಸಂತರು, ಅವರು ಭಗವಂತನನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಬೇರೆ ಯಾವುದನ್ನೂ ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਤਿਨਾ ਕਾ ਗੁਰੂ ਹੈ ਜਿਸੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਫਲ ਹਰਿ ਲਾਗੇ ਮੁਖਾ ॥੬॥
dhan dhan tinaa kaa guroo hai jis amrit fal har laage mukhaa |6|ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಅಮೃತ ಫಲವನ್ನು ಬಾಯಿಗೆ ಸವಿಯುವ ಅವರ ಗುರುಗಳು ಧನ್ಯರು, ಧನ್ಯರು. ||6||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਕਲਿ ਮਹਿ ਜਮੁ ਜੰਦਾਰੁ ਹੈ ਹੁਕਮੇ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥
kal meh jam jandaar hai hukame kaar kamaae |ಕಲಿಯುಗದ ಕರಾಳ ಯುಗದಲ್ಲಿ, ಮರಣದ ದೂತನು ಜೀವನದ ಶತ್ರು, ಆದರೆ ಅವನು ಭಗವಂತನ ಆಜ್ಞೆಯಂತೆ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਮਨਮੁਖਾ ਦੇਇ ਸਜਾਇ ॥
gur raakhe se ubare manamukhaa dee sajaae |ಗುರುವಿನಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಟ್ಟವರು ಮೋಕ್ಷವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ತಮ್ಮ ಶಿಕ್ಷೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਜਮਕਾਲੈ ਵਸਿ ਜਗੁ ਬਾਂਧਿਆ ਤਿਸ ਦਾ ਫਰੂ ਨ ਕੋਇ ॥
jamakaalai vas jag baandhiaa tis daa faroo na koe |ಪ್ರಪಂಚವು ನಿಯಂತ್ರಣದಲ್ಲಿದೆ ಮತ್ತು ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕನ ಬಂಧನದಲ್ಲಿದೆ; ಯಾರೂ ಅವನನ್ನು ತಡೆಹಿಡಿಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਜਿਨਿ ਜਮੁ ਕੀਤਾ ਸੋ ਸੇਵੀਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਨ ਹੋਇ ॥
jin jam keetaa so seveeai guramukh dukh na hoe |ಆದ್ದರಿಂದ ಮರಣವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದವನ ಸೇವೆ ಮಾಡಿ; ಗುರುಮುಖನಾಗಿ, ಯಾವುದೇ ನೋವು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಮುಟ್ಟುವುದಿಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਮੁ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਜਿਨ ਮਨਿ ਸਚਾ ਹੋਇ ॥੧॥
naanak guramukh jam sevaa kare jin man sachaa hoe |1|ಓ ನಾನಕ್, ಸಾವು ಗುರುಮುಖರಿಗೆ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತದೆ; ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಅವರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਏਹਾ ਕਾਇਆ ਰੋਗਿ ਭਰੀ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਦੁਖੁ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਨ ਜਾਇ ॥
ehaa kaaeaa rog bharee bin sabadai dukh haumai rog na jaae |ಈ ದೇಹವು ರೋಗದಿಂದ ತುಂಬಿದೆ; ಶಬ್ದದ ಪದವಿಲ್ಲದೆ, ಅಹಂಕಾರದ ಕಾಯಿಲೆಯ ನೋವು ದೂರವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤਾ ਨਿਰਮਲ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇ ॥
satigur milai taa niramal hovai har naamo man vasaae |ಒಬ್ಬನು ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದಾಗ, ಅವನು ನಿರ್ಮಲವಾಗಿ ಪರಿಶುದ್ಧನಾಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਸੁਖਦਾਤਾ ਦੁਖੁ ਵਿਸਰਿਆ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥੨॥
naanak naam dhiaaeaa sukhadaataa dukh visariaa sahaj subhaae |2|ಓ ನಾನಕ್, ಶಾಂತಿ ನೀಡುವ ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾ, ಅವನ ನೋವುಗಳು ಸ್ವಯಂಚಾಲಿತವಾಗಿ ಮರೆತುಹೋಗುತ್ತವೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਜਿਨਿ ਜਗਜੀਵਨੁ ਉਪਦੇਸਿਆ ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਹਉ ਸਦਾ ਘੁਮਾਇਆ ॥
jin jagajeevan upadesiaa tis gur kau hau sadaa ghumaaeaa |ಭಗವಂತನ ಬಗ್ಗೆ, ವಿಶ್ವಜೀವನದ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ಕಲಿಸಿದ ಗುರುವಿಗೆ ನಾನು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ತ್ಯಾಗ.
ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਹਉ ਖੰਨੀਐ ਜਿਨਿ ਮਧੁਸੂਦਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸੁਣਾਇਆ ॥
tis gur kau hau khaneeai jin madhusoodan har naam sunaaeaa |ಭಗವಂತನ ನಾಮಸ್ಮರಣೆ ಮಾಡಿದ ಅಮೃತ ಪ್ರಿಯನಾದ ಗುರುವಿಗೆ ನಾನು ತ್ಯಾಗ.
ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਹਉ ਵਾਰਣੈ ਜਿਨਿ ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਸਭੁ ਰੋਗੁ ਗਵਾਇਆ ॥
tis gur kau hau vaaranai jin haumai bikh sabh rog gavaaeaa |ಅಹಂಕಾರವೆಂಬ ಮಾರಕ ರೋಗವನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಗುಣಪಡಿಸಿದ ಗುರುವಿಗೆ ನಾನು ಬಲಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ.
ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਉ ਵਡ ਪੁੰਨੁ ਹੈ ਜਿਨਿ ਅਵਗਣ ਕਟਿ ਗੁਣੀ ਸਮਝਾਇਆ ॥
tis satigur kau vadd pun hai jin avagan katt gunee samajhaaeaa |ಅನಿಷ್ಟವನ್ನು ಹೋಗಲಾಡಿಸಿ ನನಗೆ ಸದ್ಗುಣವನ್ನು ಬೋಧಿಸಿದ ಗುರುವಿನ ಗುಣಗಳು ಮಹಿಮಾನ್ವಿತವೂ ಶ್ರೇಷ್ಠವೂ ಆಗಿವೆ.