ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 947
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |ಒಬ್ಬ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ದೇವರು. ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ:
ਰਾਮਕਲੀ ਕੀ ਵਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਜੋਧੈ ਵੀਰੈ ਪੂਰਬਾਣੀ ਕੀ ਧੁਨੀ ॥
raamakalee kee vaar mahalaa 3 | jodhai veerai poorabaanee kee dhunee |ವಾರ್ ಆಫ್ ರಾಮ್ಕಾಲೀ, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್, 'ಜೋಧಾ ಮತ್ತು ವೀರ ಪೂರಬಾನೀ' ರಾಗಕ್ಕೆ ಹಾಡಲು:
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਹਜੈ ਦਾ ਖੇਤੁ ਹੈ ਜਿਸ ਨੋ ਲਾਏ ਭਾਉ ॥
satigur sahajai daa khet hai jis no laae bhaau |ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯ ಕ್ಷೇತ್ರವಾಗಿದೆ. ಆತನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಲ್ಪಟ್ಟವನು,
ਨਾਉ ਬੀਜੇ ਨਾਉ ਉਗਵੈ ਨਾਮੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
naau beeje naau ugavai naame rahai samaae |ಅಲ್ಲಿ ಹೆಸರಿನ ಬೀಜವನ್ನು ನೆಡುತ್ತಾರೆ. ಹೆಸರು ಮೊಳಕೆಯೊಡೆಯುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಅವನು ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತಾನೆ.
ਹਉਮੈ ਏਹੋ ਬੀਜੁ ਹੈ ਸਹਸਾ ਗਇਆ ਵਿਲਾਇ ॥
haumai eho beej hai sahasaa geaa vilaae |ಆದರೆ ಈ ಅಹಂಕಾರವು ಸಂಶಯದ ಬೀಜವಾಗಿದೆ; ಅದನ್ನು ಕಿತ್ತುಹಾಕಲಾಗಿದೆ.
ਨਾ ਕਿਛੁ ਬੀਜੇ ਨ ਉਗਵੈ ਜੋ ਬਖਸੇ ਸੋ ਖਾਇ ॥
naa kichh beeje na ugavai jo bakhase so khaae |ಅದು ಅಲ್ಲಿ ನೆಟ್ಟಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಅದು ಮೊಳಕೆಯೊಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ; ದೇವರು ನಮಗೆ ಏನು ಕೊಟ್ಟರೂ ನಾವು ತಿನ್ನುತ್ತೇವೆ.
ਅੰਭੈ ਸੇਤੀ ਅੰਭੁ ਰਲਿਆ ਬਹੁੜਿ ਨ ਨਿਕਸਿਆ ਜਾਇ ॥
anbhai setee anbh raliaa bahurr na nikasiaa jaae |ನೀರು ನೀರಿನೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆತಾಗ, ಅದನ್ನು ಮತ್ತೆ ಬೇರ್ಪಡಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਚਲਤੁ ਹੈ ਵੇਖਹੁ ਲੋਕਾ ਆਇ ॥
naanak guramukh chalat hai vekhahu lokaa aae |ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುಮುಖ್ ಅದ್ಭುತವಾಗಿದೆ; ಬನ್ನಿ, ಜನರೇ, ಮತ್ತು ನೋಡಿ!
ਲੋਕੁ ਕਿ ਵੇਖੈ ਬਪੁੜਾ ਜਿਸ ਨੋ ਸੋਝੀ ਨਾਹਿ ॥
lok ki vekhai bapurraa jis no sojhee naeh |ಆದರೆ ಬಡವರು ಏನು ನೋಡುತ್ತಾರೆ? ಅವರಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਜਿਸੁ ਵੇਖਾਲੇ ਸੋ ਵੇਖੈ ਜਿਸੁ ਵਸਿਆ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥੧॥
jis vekhaale so vekhai jis vasiaa man maeh |1|ಭಗವಂತ ಯಾರನ್ನು ನೋಡುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೋ ಅವನು ಮಾತ್ರ ನೋಡುತ್ತಾನೆ; ಭಗವಂತ ಅವನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਮਨਮੁਖੁ ਦੁਖ ਕਾ ਖੇਤੁ ਹੈ ਦੁਖੁ ਬੀਜੇ ਦੁਖੁ ਖਾਇ ॥
manamukh dukh kaa khet hai dukh beeje dukh khaae |ಸ್ವ-ಇಚ್ಛೆಯ ಮನ್ಮುಖ ದುಃಖ ಮತ್ತು ಸಂಕಟದ ಕ್ಷೇತ್ರವಾಗಿದೆ. ಅವನು ದುಃಖವನ್ನು ಸರಳಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ದುಃಖವನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತಾನೆ.
ਦੁਖ ਵਿਚਿ ਜੰਮੈ ਦੁਖਿ ਮਰੈ ਹਉਮੈ ਕਰਤ ਵਿਹਾਇ ॥
dukh vich jamai dukh marai haumai karat vihaae |ದುಃಖದಲ್ಲಿ ಅವನು ಹುಟ್ಟುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ದುಃಖದಲ್ಲಿ ಅವನು ಸಾಯುತ್ತಾನೆ. ಅಹಂಕಾರದಲ್ಲಿ ವರ್ತಿಸಿ, ಅವನ ಜೀವನವು ಹಾದುಹೋಗುತ್ತದೆ.
ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ਨ ਸੁਝਈ ਅੰਧਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਇ ॥
aavan jaan na sujhee andhaa andh kamaae |ಪುನರ್ಜನ್ಮದ ಬರುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಹೋಗುವುದನ್ನು ಅವನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ; ಕುರುಡನು ಕುರುಡುತನದಲ್ಲಿ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਜੋ ਦੇਵੈ ਤਿਸੈ ਨ ਜਾਣਈ ਦਿਤੇ ਕਉ ਲਪਟਾਇ ॥
jo devai tisai na jaanee dite kau lapattaae |ಕೊಡುವವನು ಅವನಿಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಕೊಟ್ಟದ್ದಕ್ಕೆ ಅವನು ಅಂಟಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਵਣਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕਰਣਾ ਜਾਇ ॥੨॥
naanak poorab likhiaa kamaavanaa avar na karanaa jaae |2|ಓ ನಾನಕ್, ಅವನು ತನ್ನ ಪೂರ್ವನಿರ್ಧರಿತ ವಿಧಿಯ ಪ್ರಕಾರ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ಬೇರೇನೂ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ||2||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਸੋਇ ॥
satigur miliaai sadaa sukh jis no aape mele soe |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಭೇಟಿಯಿಂದ ನಿತ್ಯ ಶಾಂತಿ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ. ಆತನೇ ನಮ್ಮನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುವಂತೆ ನಡೆಸುತ್ತಾನೆ.
ਸੁਖੈ ਏਹੁ ਬਿਬੇਕੁ ਹੈ ਅੰਤਰੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
sukhai ehu bibek hai antar niramal hoe |ಇದು ಶಾಂತಿಯ ನಿಜವಾದ ಅರ್ಥ, ಒಬ್ಬನು ತನ್ನೊಳಗೆ ನಿರ್ಮಲನಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਅਗਿਆਨ ਕਾ ਭ੍ਰਮੁ ਕਟੀਐ ਗਿਆਨੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
agiaan kaa bhram katteeai giaan paraapat hoe |ಅಜ್ಞಾನದ ಸಂದೇಹವು ನಿರ್ಮೂಲನೆಯಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਏਕੋ ਨਦਰੀ ਆਇਆ ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਸੋਇ ॥੩॥
naanak eko nadaree aaeaa jah dekhaa tah soe |3|ನಾನಕ್ ಏಕಾಂಗಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ನೋಡಲು ಬರುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೂ ಅಲ್ಲಿ ಅವನು ಇದ್ದಾನೆ. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਸਚੈ ਤਖਤੁ ਰਚਾਇਆ ਬੈਸਣ ਕਉ ਜਾਂਈ ॥
sachai takhat rachaaeaa baisan kau jaanee |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ತನ್ನ ಸಿಂಹಾಸನವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು, ಅದರ ಮೇಲೆ ಅವನು ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਹੈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸੁਣਾਈ ॥
sabh kichh aape aap hai gur sabad sunaaee |ಅವನೇ ಸರ್ವಸ್ವ; ಇದನ್ನು ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವು ಹೇಳುತ್ತದೆ.
ਆਪੇ ਕੁਦਰਤਿ ਸਾਜੀਅਨੁ ਕਰਿ ਮਹਲ ਸਰਾਈ ॥
aape kudarat saajeean kar mahal saraaee |ಅವರ ಸರ್ವಶಕ್ತ ಸೃಜನಶೀಲ ಶಕ್ತಿಯ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಮಹಲುಗಳು ಮತ್ತು ಹೋಟೆಲ್ಗಳನ್ನು ರಚಿಸಿದರು ಮತ್ತು ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸಿದರು.
ਚੰਦੁ ਸੂਰਜੁ ਦੁਇ ਚਾਨਣੇ ਪੂਰੀ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥
chand sooraj due chaanane pooree banat banaaee |ಅವನು ಸೂರ್ಯ ಮತ್ತು ಚಂದ್ರ ಎಂಬ ಎರಡು ದೀಪಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದನು; ಅವರು ಪರಿಪೂರ್ಣ ರೂಪವನ್ನು ರೂಪಿಸಿದರು.
ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਸੁਣੇ ਆਪਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਧਿਆਈ ॥੧॥
aape vekhai sune aap gur sabad dhiaaee |1|ಅವನೇ ನೋಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನೇ ಕೇಳುತ್ತಾನೆ; ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿ. ||1||
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਚੇ ਪਾਤਿਸਾਹ ਤੂ ਸਚੀ ਨਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
vaahu vaahu sache paatisaah too sachee naaee |1| rahaau |ವಾಹೋ! ವಾಹೋ! ನಮಸ್ಕಾರ, ಆಲಿಕಲ್ಲು, ಓ ನಿಜವಾದ ರಾಜ! ನಿಮ್ಮ ಹೆಸರು ನಿಜ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਸਲੋਕੁ ॥
salok |ಸಲೋಕ್:
ਕਬੀਰ ਮਹਿਦੀ ਕਰਿ ਕੈ ਘਾਲਿਆ ਆਪੁ ਪੀਸਾਇ ਪੀਸਾਇ ॥
kabeer mahidee kar kai ghaaliaa aap peesaae peesaae |ಕಬೀರ್, ನಾನೇ ಗೋರಂಟಿ ಪೇಸ್ಟ್ ಆಗಿ ಗ್ರೌಂಡ್ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ.
ਤੈ ਸਹ ਬਾਤ ਨ ਪੁਛੀਆ ਕਬਹੂ ਨ ਲਾਈ ਪਾਇ ॥੧॥
tai sah baat na puchheea kabahoo na laaee paae |1|ಓ ನನ್ನ ಪತಿ ಕರ್ತನೇ, ನೀನು ನನ್ನನ್ನು ಗಮನಿಸಲಿಲ್ಲ; ನೀನು ನನ್ನನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ನಿನ್ನ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಅನ್ವಯಿಸಲಿಲ್ಲ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਨਾਨਕ ਮਹਿਦੀ ਕਰਿ ਕੈ ਰਖਿਆ ਸੋ ਸਹੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥
naanak mahidee kar kai rakhiaa so sahu nadar karee |ಓ ನಾನಕ್, ನನ್ನ ಪತಿ ಭಗವಂತ ನನ್ನನ್ನು ಗೋರಂಟಿ ಪೇಸ್ಟ್ನಂತೆ ಇಡುತ್ತಾನೆ; ಆತನು ತನ್ನ ಕೃಪೆಯ ನೋಟದಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਆਪੇ ਪੀਸੈ ਆਪੇ ਘਸੈ ਆਪੇ ਹੀ ਲਾਇ ਲਏਇ ॥
aape peesai aape ghasai aape hee laae lee |ಅವನೇ ನನ್ನನ್ನು ರುಬ್ಬುತ್ತಾನೆ, ಮತ್ತು ಅವನೇ ನನ್ನನ್ನು ಉಜ್ಜುತ್ತಾನೆ; ಅವನೇ ನನ್ನನ್ನು ಅವನ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಅನ್ವಯಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਇਹੁ ਪਿਰਮ ਪਿਆਲਾ ਖਸਮ ਕਾ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥੨॥
eihu piram piaalaa khasam kaa jai bhaavai tai dee |2|ಇದು ನನ್ನ ಪ್ರಭು ಮತ್ತು ಗುರುವಿನ ಪ್ರೀತಿಯ ಬಟ್ಟಲು; ಅವನು ಆರಿಸಿಕೊಂಡಂತೆ ಕೊಡುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਵੇਕੀ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਈਅਨੁ ਸਭ ਹੁਕਮਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ਸਮਾਹੀ ॥
vekee srisatt upaaeean sabh hukam aavai jaae samaahee |ನೀವು ಜಗತ್ತನ್ನು ಅದರ ವೈವಿಧ್ಯತೆಯಿಂದ ರಚಿಸಿದ್ದೀರಿ; ನಿಮ್ಮ ಆಜ್ಞೆಯ ಹುಕಮ್ ಮೂಲಕ, ಅದು ಬರುತ್ತದೆ, ಹೋಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಮತ್ತೆ ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ਆਪੇ ਵੇਖਿ ਵਿਗਸਦਾ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥
aape vekh vigasadaa doojaa ko naahee |ನೀವೇ ನೋಡಿ, ಮತ್ತು ಅರಳುತ್ತೀರಿ; ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ.
ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਖੁ ਤੂ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਹੀ ॥
jiau bhaavai tiau rakh too gur sabad bujhaahee |ನಿನಗೆ ಇಷ್ಟವಾದಂತೆ ನೀನು ನನ್ನನ್ನು ಕಾಪಾಡು. ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ.
ਸਭਨਾ ਤੇਰਾ ਜੋਰੁ ਹੈ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਹੀ ॥
sabhanaa teraa jor hai jiau bhaavai tivai chalaahee |ನೀನೇ ಎಲ್ಲರ ಶಕ್ತಿ. ನಿಮಗೆ ಇಷ್ಟವಾದಂತೆ, ನೀವು ನಮ್ಮನ್ನು ಮುನ್ನಡೆಸುತ್ತೀರಿ.
ਤੁਧੁ ਜੇਵਡ ਮੈ ਨਾਹਿ ਕੋ ਕਿਸੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਈ ॥੨॥
tudh jevadd mai naeh ko kis aakh sunaaee |2|ನಿನ್ನಷ್ಟು ಶ್ರೇಷ್ಠ ಇನ್ನೊಬ್ಬನಿಲ್ಲ; ನಾನು ಯಾರೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡಬೇಕು ಮತ್ತು ಮಾತನಾಡಬೇಕು? ||2||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈ ਸਭੁ ਜਗੁ ਫਿਰੀ ਫਾਵੀ ਹੋਈ ਭਾਲਿ ॥
bharam bhulaaee sabh jag firee faavee hoee bhaal |ಸಂದೇಹದಿಂದ ಭ್ರಮೆಗೊಂಡ ನಾನು ಇಡೀ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನು ಅಲೆದಾಡಿದೆ. ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಹತಾಶನಾದೆ.