ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 1316

ਸਭਿ ਧੰਨੁ ਕਹਹੁ ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿ ਹਰਿ ਪੜਦਾ ਕਜਿਆ ॥੭॥

sabh dhan kahahu gur satiguroo gur satiguroo jit mil har parradaa kajiaa |7|

ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಘೋಷಿಸಲಿ: ಗುರು, ನಿಜವಾದ ಗುರು, ಗುರು, ನಿಜವಾದ ಗುರು ಧನ್ಯರು; ಅವನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದಾಗ, ಭಗವಂತ ಅವರ ದೋಷಗಳು ಮತ್ತು ಕೊರತೆಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚುತ್ತಾನೆ. ||7||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥

salok mahalaa 4 |

ಸಲೋಕ್, ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹಲ್:

ਭਗਤਿ ਸਰੋਵਰੁ ਉਛਲੈ ਸੁਭਰ ਭਰੇ ਵਹੰਨਿ ॥

bhagat sarovar uchhalai subhar bhare vahan |

ಭಕ್ತಿಯ ಆರಾಧನೆಯ ಪವಿತ್ರ ಕೊಳವು ಅಂಚಿನಲ್ಲಿ ತುಂಬಿದೆ ಮತ್ತು ಧಾರೆಗಳಲ್ಲಿ ಉಕ್ಕಿ ಹರಿಯುತ್ತಿದೆ.

ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੰਨਿਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਵਡਭਾਗ ਲਹੰਨਿ ॥੧॥

jinaa satigur maniaa jan naanak vaddabhaag lahan |1|

ನಿಜವಾದ ಗುರು, ಓ ಸೇವಕ ನಾನಕ್, ಯಾರು ಬಹಳ ಅದೃಷ್ಟವಂತರು - ಅವರು ಅದನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ||1||

ਮਃ ੪ ॥

mahalaa 4 |

ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹ್ಲ್:

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਅਸੰਖ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਨ ਕਥਨੁ ਨ ਜਾਹਿ ॥

har har naam asankh har har ke gun kathan na jaeh |

ಭಗವಂತನ ಹೆಸರುಗಳು, ಹರ್, ಹರ್, ಅಸಂಖ್ಯಾತ. ಭಗವಂತನ ಮಹಿಮೆಯ ಗುಣಗಳು, ಹರ್, ಹರ್, ವರ್ಣಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਅਗਮੁ ਅਗਾਧਿ ਹਰਿ ਜਨ ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਮਿਲਹਿ ਮਿਲਾਹਿ ॥

har har agam agaadh har jan kit bidh mileh milaeh |

ಭಗವಂತ, ಹರ್, ಹರ್, ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಗದ ಮತ್ತು ಅಗ್ರಾಹ್ಯ; ಭಗವಂತನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕರು ಅವನ ಒಕ್ಕೂಟದಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಒಂದಾಗಬಹುದು?

ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਸੁ ਜਪਤ ਜਪੰਤ ਜਨ ਇਕੁ ਤਿਲੁ ਨਹੀ ਕੀਮਤਿ ਪਾਇ ॥

har har jas japat japant jan ik til nahee keemat paae |

ಆ ವಿನಯವಂತರು ಭಗವಂತನ ಹರ್, ಹರ್ ಎಂದು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಜಪಿಸುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಅವರಿಗೆ ಅವನ ಮೌಲ್ಯದ ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਅਗਮ ਪ੍ਰਭ ਹਰਿ ਮੇਲਿ ਲੈਹੁ ਲੜਿ ਲਾਇ ॥੨॥

jan naanak har agam prabh har mel laihu larr laae |2|

ಓ ಸೇವಕ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತ ದೇವರು ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಗದವನು; ಭಗವಂತ ನನ್ನನ್ನು ತನ್ನ ನಿಲುವಂಗಿಗೆ ಜೋಡಿಸಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಒಕ್ಕೂಟದಲ್ಲಿ ನನ್ನನ್ನು ಒಂದುಗೂಡಿಸಿದನು. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

ಪೂರಿ:

ਹਰਿ ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰੁ ਅਗਮੁ ਹਰਿ ਕਿਉ ਕਰਿ ਹਰਿ ਦਰਸਨੁ ਪਿਖਾ ॥

har agam agochar agam har kiau kar har darasan pikhaa |

ಭಗವಂತ ದುರ್ಗಮ ಮತ್ತು ಅಗ್ರಾಹ್ಯ. ಭಗವಂತನ ದರ್ಶನದ ಪೂಜ್ಯ ದರ್ಶನವನ್ನು ನಾನು ಹೇಗೆ ನೋಡುತ್ತೇನೆ?

ਕਿਛੁ ਵਖਰੁ ਹੋਇ ਸੁ ਵਰਨੀਐ ਤਿਸੁ ਰੂਪੁ ਨ ਰਿਖਾ ॥

kichh vakhar hoe su varaneeai tis roop na rikhaa |

ಅವನು ಭೌತಿಕ ವಸ್ತುವಾಗಿದ್ದರೆ, ನಾನು ಅವನನ್ನು ವಿವರಿಸಬಲ್ಲೆ, ಆದರೆ ಅವನಿಗೆ ಯಾವುದೇ ರೂಪ ಅಥವಾ ಲಕ್ಷಣವಿಲ್ಲ.

ਜਿਸੁ ਬੁਝਾਏ ਆਪਿ ਬੁਝਾਇ ਦੇਇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਦਿਖਾ ॥

jis bujhaae aap bujhaae dee soee jan dikhaa |

ಭಗವಂತನೇ ತಿಳುವಳಿಕೆ ನೀಡಿದಾಗ ಮಾತ್ರ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಬರುತ್ತದೆ; ಅಂತಹ ವಿನಮ್ರ ಜೀವಿ ಮಾತ್ರ ಅದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ.

ਸਤਸੰਗਤਿ ਸਤਿਗੁਰ ਚਟਸਾਲ ਹੈ ਜਿਤੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਿਖਾ ॥

satasangat satigur chattasaal hai jit har gun sikhaa |

ಸತ್ ಸಂಗತ್, ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ನಿಜವಾದ ಸಭೆ, ಇದು ಆತ್ಮದ ಶಾಲೆಯಾಗಿದೆ, ಅಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನ ಅದ್ಭುತವಾದ ಸದ್ಗುಣಗಳನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ.

ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਸੁ ਰਸਨਾ ਧੰਨੁ ਕਰ ਧੰਨੁ ਸੁ ਪਾਧਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿ ਹਰਿ ਲੇਖਾ ਲਿਖਾ ॥੮॥

dhan dhan su rasanaa dhan kar dhan su paadhaa satiguroo jit mil har lekhaa likhaa |8|

ಆಶೀರ್ವಾದ, ನಾಲಿಗೆಯು ಧನ್ಯವಾಗಿದೆ, ಹಸ್ತವು ಧನ್ಯವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ ಮತ್ತು ಗುರು, ನಿಜವಾದ ಗುರು; ಅವನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಿ, ಭಗವಂತನ ಖಾತೆಯನ್ನು ಬರೆಯಲಾಗಿದೆ. ||8||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥

salok mahalaa 4 |

ಸಲೋಕ್, ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹಲ್:

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹੈ ਹਰਿ ਜਪੀਐ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥

har har naam amrit hai har japeeai satigur bhaae |

ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ಹರ್, ಹರ್, ಅಮೃತ ಅಮೃತ. ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿ.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਵਿਤੁ ਹੈ ਹਰਿ ਜਪਤ ਸੁਨਤ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥

har har naam pavit hai har japat sunat dukh jaae |

ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ಹರ್, ಹರ್ ಪವಿತ್ರ ಮತ್ತು ಶುದ್ಧ. ಅದನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಾ ಕೇಳಿದರೆ ನೋವು ದೂರವಾಗುತ್ತದೆ.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਤਿਨੀ ਆਰਾਧਿਆ ਜਿਨ ਮਸਤਕਿ ਲਿਖਿਆ ਧੁਰਿ ਪਾਇ ॥

har naam tinee aaraadhiaa jin masatak likhiaa dhur paae |

ಅವರು ಮಾತ್ರ ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಪೂಜಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಆರಾಧಿಸುತ್ತಾರೆ, ಅವರ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಅಂತಹ ಪೂರ್ವನಿರ್ಧರಿತ ಹಣೆಬರಹವನ್ನು ಬರೆಯಲಾಗಿದೆ.

ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਜਨ ਪੈਨਾਈਅਨਿ ਜਿਨ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਆਇ ॥

har daragah jan painaaeean jin har man vasiaa aae |

ಆ ವಿನಮ್ರ ಜೀವಿಗಳನ್ನು ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಗೌರವಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ; ಅವರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಲು ಭಗವಂತ ಬರುತ್ತಾನೆ.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਤੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਜਿਨ ਹਰਿ ਸੁਣਿਆ ਮਨਿ ਭਾਇ ॥੧॥

jan naanak te mukh ujale jin har suniaa man bhaae |1|

ಓ ಸೇವಕ ನಾನಕ್, ಅವರ ಮುಖಗಳು ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾಗಿವೆ. ಅವರು ಭಗವಂತನನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ; ಅವರ ಮನಸ್ಸು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿದೆ. ||1||

ਮਃ ੪ ॥

mahalaa 4 |

ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹ್ಲ್:

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥

har har naam nidhaan hai guramukh paaeaa jaae |

ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ಹರ್, ಹರ್, ದೊಡ್ಡ ಸಂಪತ್ತು. ಗುರುಮುಖರು ಅದನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.

ਜਿਨ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ॥

jin dhur masatak likhiaa tin satigur miliaa aae |

ಅಂತಹ ಪೂರ್ವನಿರ್ಧರಿತ ಹಣೆಬರಹವನ್ನು ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಬರೆದಿರುವವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ನಿಜವಾದ ಗುರು ಬರುತ್ತಾನೆ.

ਤਨੁ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਹੋਇਆ ਸਾਂਤਿ ਵਸੀ ਮਨਿ ਆਇ ॥

tan man seetal hoeaa saant vasee man aae |

ಅವರ ದೇಹ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸು ತಂಪಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಶಾಂತವಾಗುತ್ತದೆ; ಅವರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ನೆಮ್ಮದಿ ನೆಲೆಸುತ್ತದೆ.

ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਹਰਿ ਚਉਦਿਆ ਸਭੁ ਦਾਲਦੁ ਦੁਖੁ ਲਹਿ ਜਾਇ ॥੨॥

naanak har har chaudiaa sabh daalad dukh leh jaae |2|

ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸುವುದರಿಂದ, ಹರ್, ಹರ್, ಎಲ್ಲಾ ಬಡತನ ಮತ್ತು ನೋವು ದೂರವಾಗುತ್ತದೆ. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

ಪೂರಿ:

ਹਉ ਵਾਰਿਆ ਤਿਨ ਕਉ ਸਦਾ ਸਦਾ ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰਾ ਦੇਖਿਆ ॥

hau vaariaa tin kau sadaa sadaa jinaa satigur meraa piaaraa dekhiaa |

ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಕಂಡವರಿಗೆ ನಾನು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ತ್ಯಾಗ.

ਤਿਨ ਕਉ ਮਿਲਿਆ ਮੇਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਜਿਨ ਕਉ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਲੇਖਿਆ ॥

tin kau miliaa meraa satiguroo jin kau dhur masatak lekhiaa |

ಅವರು ಮಾತ್ರ ನನ್ನ ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಅಂತಹ ಪೂರ್ವನಿರ್ದೇಶಿತ ಭವಿಷ್ಯವನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ.

ਹਰਿ ਅਗਮੁ ਧਿਆਇਆ ਗੁਰਮਤੀ ਤਿਸੁ ਰੂਪੁ ਨਹੀ ਪ੍ਰਭ ਰੇਖਿਆ ॥

har agam dhiaaeaa guramatee tis roop nahee prabh rekhiaa |

ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಯ ಪ್ರಕಾರ ನಾನು ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಗದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತೇನೆ; ದೇವರಿಗೆ ಯಾವುದೇ ರೂಪ ಅಥವಾ ಲಕ್ಷಣವಿಲ್ಲ.

ਗੁਰ ਬਚਨਿ ਧਿਆਇਆ ਜਿਨਾ ਅਗਮੁ ਹਰਿ ਤੇ ਠਾਕੁਰ ਸੇਵਕ ਰਲਿ ਏਕਿਆ ॥

gur bachan dhiaaeaa jinaa agam har te tthaakur sevak ral ekiaa |

ಗುರುವಿನ ಉಪದೇಶವನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವವರು ಮತ್ತು ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಗದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವವರು ತಮ್ಮ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಗುರುಗಳೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವನೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗುತ್ತಾರೆ.