ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1280
ਧਰਮੁ ਕਰਾਏ ਕਰਮ ਧੁਰਹੁ ਫੁਰਮਾਇਆ ॥੩॥
dharam karaae karam dhurahu furamaaeaa |3|ಮರ್ತ್ಯರು ಸದಾಚಾರವನ್ನು ಪಾಲಿಸಬೇಕೆಂದು ಆದ್ಯ ಭಗವಂತ ನಿಯಮಿಸಿದ್ದಾನೆ. ||3||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |ಸಲೋಕ್, ಎರಡನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸਾਵਣੁ ਆਇਆ ਹੇ ਸਖੀ ਕੰਤੈ ਚਿਤਿ ਕਰੇਹੁ ॥
saavan aaeaa he sakhee kantai chit karehu |ನನ್ನ ಸಹಚರರೇ, ಸಾವನ ತಿಂಗಳು ಬಂದಿದೆ; ನಿಮ್ಮ ಪತಿ ಭಗವಂತನ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸಿ.
ਨਾਨਕ ਝੂਰਿ ਮਰਹਿ ਦੋਹਾਗਣੀ ਜਿਨੑ ਅਵਰੀ ਲਾਗਾ ਨੇਹੁ ॥੧॥
naanak jhoor mareh dohaaganee jina avaree laagaa nehu |1|ಓ ನಾನಕ್, ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದ ವಧು ಇನ್ನೊಬ್ಬನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ; ಈಗ ಅವಳು ಅಳುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಅಳುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಸಾಯುತ್ತಾಳೆ. ||1||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |ಎರಡನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸਾਵਣੁ ਆਇਆ ਹੇ ਸਖੀ ਜਲਹਰੁ ਬਰਸਨਹਾਰੁ ॥
saavan aaeaa he sakhee jalahar barasanahaar |ನನ್ನ ಸಹಚರರೇ, ಸಾವನ ತಿಂಗಳು ಬಂದಿದೆ; ಮೋಡಗಳು ಮಳೆಯಿಂದ ಸಿಡಿದವು.
ਨਾਨਕ ਸੁਖਿ ਸਵਨੁ ਸੋਹਾਗਣੀ ਜਿਨੑ ਸਹ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥੨॥
naanak sukh savan sohaaganee jina sah naal piaar |2|ಓ ನಾನಕ್, ಆಶೀರ್ವದಿಸಿದ ಆತ್ಮ-ವಧುಗಳು ಶಾಂತಿಯಿಂದ ನಿದ್ರಿಸುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ತಮ್ಮ ಪತಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਆਪੇ ਛਿੰਝ ਪਵਾਇ ਮਲਾਖਾੜਾ ਰਚਿਆ ॥
aape chhinjh pavaae malaakhaarraa rachiaa |ಅವರೇ ಪಂದ್ಯಾವಳಿಯನ್ನು ಆಯೋಜಿಸಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಕುಸ್ತಿಪಟುಗಳಿಗೆ ಅಖಾಡವನ್ನು ಏರ್ಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ਲਥੇ ਭੜਥੂ ਪਾਇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਚਿਆ ॥
lathe bharrathoo paae guramukh machiaa |ಅವರು ಆಡಂಬರ ಮತ್ತು ಸಮಾರಂಭದೊಂದಿಗೆ ಅಖಾಡವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದ್ದಾರೆ; ಗುರುಮುಖರು ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾರೆ.
ਮਨਮੁਖ ਮਾਰੇ ਪਛਾੜਿ ਮੂਰਖ ਕਚਿਆ ॥
manamukh maare pachhaarr moorakh kachiaa |ಸುಳ್ಳು ಮತ್ತು ಮೂರ್ಖ ಸ್ವ-ಇಚ್ಛೆಯ ಮನ್ಮುಖರು ಸೋಲಿಸಲ್ಪಟ್ಟರು ಮತ್ತು ಜಯಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਆਪਿ ਭਿੜੈ ਮਾਰੇ ਆਪਿ ਆਪਿ ਕਾਰਜੁ ਰਚਿਆ ॥
aap bhirrai maare aap aap kaaraj rachiaa |ಭಗವಂತ ಸ್ವತಃ ಕುಸ್ತಿಯಾಡುತ್ತಾನೆ, ಮತ್ತು ಅವನೇ ಅವರನ್ನು ಸೋಲಿಸುತ್ತಾನೆ. ಅವರೇ ಈ ನಾಟಕವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿದರು.
ਸਭਨਾ ਖਸਮੁ ਏਕੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣੀਐ ॥
sabhanaa khasam ek hai guramukh jaaneeai |ಒಬ್ಬನೇ ದೇವರು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಒಡೆಯ; ಇದನ್ನು ಗುರುಮುಖರು ತಿಳಿದಿದ್ದಾರೆ.
ਹੁਕਮੀ ਲਿਖੈ ਸਿਰਿ ਲੇਖੁ ਵਿਣੁ ਕਲਮ ਮਸਵਾਣੀਐ ॥
hukamee likhai sir lekh vin kalam masavaaneeai |ಪೆನ್ನು ಅಥವಾ ಶಾಯಿಯಿಲ್ಲದೆ ಎಲ್ಲರ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಹುಕಮ್ನ ಶಾಸನವನ್ನು ಬರೆಯುತ್ತಾನೆ.
ਸਤਸੰਗਤਿ ਮੇਲਾਪੁ ਜਿਥੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਦਾ ਵਖਾਣੀਐ ॥
satasangat melaap jithai har gun sadaa vakhaaneeai |ಸತ್ ಸಂಗತದಲ್ಲಿ, ನಿಜವಾದ ಸಭೆ, ಅವನೊಂದಿಗೆ ಒಕ್ಕೂಟವನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ; ಅಲ್ಲಿ, ಭಗವಂತನ ಮಹಿಮೆಯ ಸ್ತುತಿಗಳು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಜಪಿಸಲ್ಪಡುತ್ತವೆ.
ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਸਲਾਹਿ ਸਚੁ ਪਛਾਣੀਐ ॥੪॥
naanak sachaa sabad salaeh sach pachhaaneeai |4|ಓ ನಾನಕ್, ಅವರ ಶಬ್ದದ ನಿಜವಾದ ಪದವನ್ನು ಶ್ಲಾಘಿಸುತ್ತಾ, ಒಬ್ಬರು ಸತ್ಯವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ||4||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਊਂਨਵਿ ਊਂਨਵਿ ਆਇਆ ਅਵਰਿ ਕਰੇਂਦਾ ਵੰਨ ॥
aoonav aoonav aaeaa avar karendaa van |ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ತಗ್ಗು, ತಗ್ಗು ಮತ್ತು ದಪ್ಪವಾಗಿ ತೂಗಾಡುತ್ತಿರುವ ಮೋಡಗಳು ಬಣ್ಣ ಬದಲಾಯಿಸುತ್ತಿವೆ.
ਕਿਆ ਜਾਣਾ ਤਿਸੁ ਸਾਹ ਸਿਉ ਕੇਵ ਰਹਸੀ ਰੰਗੁ ॥
kiaa jaanaa tis saah siau kev rahasee rang |ನನ್ನ ಪತಿ ಭಗವಂತನ ಮೇಲಿನ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಉಳಿಯುತ್ತದೆಯೇ ಎಂದು ನನಗೆ ಹೇಗೆ ತಿಳಿಯುವುದು?
ਰੰਗੁ ਰਹਿਆ ਤਿਨੑ ਕਾਮਣੀ ਜਿਨੑ ਮਨਿ ਭਉ ਭਾਉ ਹੋਇ ॥
rang rahiaa tina kaamanee jina man bhau bhaau hoe |ಅವರ ಮನಸ್ಸು ದೇವರ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಭಯದಿಂದ ತುಂಬಿದ್ದರೆ ಆ ಆತ್ಮ-ವಧುಗಳ ಪ್ರೀತಿಯು ಸಹ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਭੈ ਭਾਇ ਬਾਹਰੀ ਤਿਨ ਤਨਿ ਸੁਖੁ ਨ ਹੋਇ ॥੧॥
naanak bhai bhaae baaharee tin tan sukh na hoe |1|ಓ ನಾನಕ್, ದೇವರ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಭಯವಿಲ್ಲದವಳು - ಅವಳ ದೇಹವು ಎಂದಿಗೂ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਊਂਨਵਿ ਊਂਨਵਿ ਆਇਆ ਵਰਸੈ ਨੀਰੁ ਨਿਪੰਗੁ ॥
aoonav aoonav aaeaa varasai neer nipang |ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ತಗ್ಗು, ತಗ್ಗು ಮತ್ತು ದಟ್ಟವಾಗಿ ತೂಗಾಡುತ್ತಾ, ಮೋಡಗಳು ಬರುತ್ತವೆ, ಮತ್ತು ಶುದ್ಧ ನೀರು ಸುರಿಯುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਦੁਖੁ ਲਾਗਾ ਤਿਨੑ ਕਾਮਣੀ ਜਿਨੑ ਕੰਤੈ ਸਿਉ ਮਨਿ ਭੰਗੁ ॥੨॥
naanak dukh laagaa tina kaamanee jina kantai siau man bhang |2|ಓ ನಾನಕ್, ಆ ಆತ್ಮ-ವಧು ನೋವಿನಿಂದ ನರಳುತ್ತಾಳೆ, ಅವರ ಮನಸ್ಸು ತನ್ನ ಪತಿ ಭಗವಂತನಿಂದ ಹರಿದುಹೋಗಿದೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਦੋਵੈ ਤਰਫਾ ਉਪਾਇ ਇਕੁ ਵਰਤਿਆ ॥
dovai tarafaa upaae ik varatiaa |ಏಕ ಭಗವಂತನು ಎರಡೂ ಬದಿಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು ಮತ್ತು ವಿಸ್ತಾರವನ್ನು ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਬੇਦ ਬਾਣੀ ਵਰਤਾਇ ਅੰਦਰਿ ਵਾਦੁ ਘਤਿਆ ॥
bed baanee varataae andar vaad ghatiaa |ವಾದಗಳು ಮತ್ತು ವಿಭಜನೆಗಳೊಂದಿಗೆ ವೇದಗಳ ಪದಗಳು ವ್ಯಾಪಕವಾದವು.
ਪਰਵਿਰਤਿ ਨਿਰਵਿਰਤਿ ਹਾਠਾ ਦੋਵੈ ਵਿਚਿ ਧਰਮੁ ਫਿਰੈ ਰੈਬਾਰਿਆ ॥
paravirat niravirat haatthaa dovai vich dharam firai raibaariaa |ಬಾಂಧವ್ಯ ಮತ್ತು ನಿರ್ಲಿಪ್ತತೆಯು ಅದರ ಎರಡು ಬದಿಗಳು; ಧರ್ಮ, ನಿಜವಾದ ಧರ್ಮ, ಎರಡರ ನಡುವೆ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕವಾಗಿದೆ.
ਮਨਮੁਖ ਕਚੇ ਕੂੜਿਆਰ ਤਿਨੑੀ ਨਿਹਚਉ ਦਰਗਹ ਹਾਰਿਆ ॥
manamukh kache koorriaar tinaee nihchau daragah haariaa |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕ ಮತ್ತು ಸುಳ್ಳು. ನಿಸ್ಸಂದೇಹವಾಗಿ, ಅವರು ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਰਮਤੀ ਸਬਦਿ ਸੂਰ ਹੈ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਜਿਨੑੀ ਮਾਰਿਆ ॥
guramatee sabad soor hai kaam krodh jinaee maariaa |ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವವರು ನಿಜವಾದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಯೋಧರು; ಅವರು ಲೈಂಗಿಕ ಬಯಕೆ ಮತ್ತು ಕೋಪವನ್ನು ಗೆದ್ದಿದ್ದಾರೆ.
ਸਚੈ ਅੰਦਰਿ ਮਹਲਿ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਿਆ ॥
sachai andar mahal sabad savaariaa |ಅವರು ಭಗವಂತನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯ ನಿಜವಾದ ಭವನಕ್ಕೆ ಪ್ರವೇಶಿಸುತ್ತಾರೆ, ಶಬಾದ್ ಪದದಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ ಮತ್ತು ಉನ್ನತೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ.
ਸੇ ਭਗਤ ਤੁਧੁ ਭਾਵਦੇ ਸਚੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰਿਆ ॥
se bhagat tudh bhaavade sachai naae piaariaa |ಆ ಭಕ್ತರು ನಿನ್ನ ಚಿತ್ತವನ್ನು ಮೆಚ್ಚುತ್ತಿದ್ದಾರೆ, ಓ ಕರ್ತನೇ; ಅವರು ನಿಜವಾದ ಹೆಸರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਆਪਣਾ ਤਿਨੑਾ ਵਿਟਹੁ ਹਉ ਵਾਰਿਆ ॥੫॥
satigur sevan aapanaa tinaa vittahu hau vaariaa |5|ತಮ್ಮ ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವವರಿಗೆ ನಾನು ತ್ಯಾಗ. ||5||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਊਂਨਵਿ ਊਂਨਵਿ ਆਇਆ ਵਰਸੈ ਲਾਇ ਝੜੀ ॥
aoonav aoonav aaeaa varasai laae jharree |ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ತಗ್ಗು, ತಗ್ಗು ಮತ್ತು ದಟ್ಟವಾಗಿ ತೂಗಾಡುತ್ತಾ, ಮೋಡಗಳು ಬರುತ್ತವೆ, ಮತ್ತು ನೀರು ಧಾರಾಕಾರವಾಗಿ ಸುರಿಯುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਭਾਣੈ ਚਲੈ ਕੰਤ ਕੈ ਸੁ ਮਾਣੇ ਸਦਾ ਰਲੀ ॥੧॥
naanak bhaanai chalai kant kai su maane sadaa ralee |1|ಓ ನಾನಕ್, ಅವಳು ತನ್ನ ಪತಿ ಭಗವಂತನ ಇಚ್ಛೆಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತಾಳೆ; ಅವಳು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾಳೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਕਿਆ ਉਠਿ ਉਠਿ ਦੇਖਹੁ ਬਪੁੜੇਂ ਇਸੁ ਮੇਘੈ ਹਥਿ ਕਿਛੁ ਨਾਹਿ ॥
kiaa utth utth dekhahu bapurren is meghai hath kichh naeh |ಏತಕ್ಕೆ ಎದ್ದು ನಿಂತಿದ್ದೀಯ, ನೋಡುವುದಕ್ಕೆ ನಿಂತಿದ್ದೀಯಾ? ಬಡ ದರಿದ್ರ, ಈ ಮೋಡದ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಏನೂ ಇಲ್ಲ.
ਜਿਨਿ ਏਹੁ ਮੇਘੁ ਪਠਾਇਆ ਤਿਸੁ ਰਾਖਹੁ ਮਨ ਮਾਂਹਿ ॥
jin ehu megh patthaaeaa tis raakhahu man maanhi |ಈ ಮೋಡವನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿದವನು - ಅವನನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಸಿ.
ਤਿਸ ਨੋ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਸੀ ਜਾ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥
tis no man vasaaeisee jaa kau nadar karee |ಅವನು ಮಾತ್ರ ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ, ಅವನ ಮೇಲೆ ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಕೃಪೆಯ ನೋಟವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਬਾਹਰੀ ਸਭ ਕਰਣ ਪਲਾਹ ਕਰੇਇ ॥੨॥
naanak nadaree baaharee sabh karan palaah karee |2|ಓ ನಾನಕ್, ಈ ಅನುಗ್ರಹದ ಕೊರತೆಯಿರುವವರೆಲ್ಲರೂ ಅಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅಳುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਸੋ ਹਰਿ ਸਦਾ ਸਰੇਵੀਐ ਜਿਸੁ ਕਰਤ ਨ ਲਾਗੈ ਵਾਰ ॥
so har sadaa sareveeai jis karat na laagai vaar |ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಭಗವಂತನನ್ನು ಸೇವಿಸು; ಅವನು ಯಾವುದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਆਡਾਣੇ ਆਕਾਸ ਕਰਿ ਖਿਨ ਮਹਿ ਢਾਹਿ ਉਸਾਰਣਹਾਰ ॥
aaddaane aakaas kar khin meh dtaeh usaaranahaar |ಅವನು ಆಕಾಶವನ್ನು ಆಕಾಶದಾದ್ಯಂತ ವಿಸ್ತರಿಸಿದನು; ಒಂದು ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ, ಅವನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಾಶಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇ ਕੈ ਕੁਦਰਤਿ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰ ॥
aape jagat upaae kai kudarat kare veechaar |ಅವನೇ ಜಗತ್ತನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು; ಅವನು ತನ್ನ ಸೃಜನಶೀಲ ಸರ್ವಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਮਨਮੁਖ ਅਗੈ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਬਹੁਤੀ ਹੋਵੈ ਮਾਰ ॥
manamukh agai lekhaa mangeeai bahutee hovai maar |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನನ್ನು ಮುಂದೆ ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೆ ಕರೆಯಲಾಗುವುದು; ಅವನಿಗೆ ಕಠಿಣ ಶಿಕ್ಷೆಯಾಗುತ್ತದೆ.