ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 468
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਸੋ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
satigur bhette so sukh paae |ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದವನು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
har kaa naam man vasaae |ಅವನು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ॥
naanak nadar kare so paae |ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತ ತನ್ನ ಕೃಪೆಯನ್ನು ನೀಡಿದಾಗ, ಅವನು ಸಿಗುತ್ತಾನೆ.
ਆਸ ਅੰਦੇਸੇ ਤੇ ਨਿਹਕੇਵਲੁ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥੨॥
aas andese te nihakeval haumai sabad jalaae |2|ಅವನು ಭರವಸೆ ಮತ್ತು ಭಯದಿಂದ ಮುಕ್ತನಾಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಶಬ್ದದ ಪದದಿಂದ ತನ್ನ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಸುಟ್ಟುಹಾಕುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਭਗਤ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਵਦੇ ਦਰਿ ਸੋਹਨਿ ਕੀਰਤਿ ਗਾਵਦੇ ॥
bhagat terai man bhaavade dar sohan keerat gaavade |ನಿಮ್ಮ ಭಕ್ತರು ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸಂತೋಷವಾಗಿದ್ದಾರೆ, ಭಗವಂತ. ಅವರು ನಿಮ್ಮ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಸುಂದರವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ, ನಿಮ್ಮ ಹೊಗಳಿಕೆಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਕਰਮਾ ਬਾਹਰੇ ਦਰਿ ਢੋਅ ਨ ਲਹਨੑੀ ਧਾਵਦੇ ॥
naanak karamaa baahare dar dtoa na lahanaee dhaavade |ಓ ನಾನಕ್, ನಿಮ್ಮ ಅನುಗ್ರಹವನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಿದವರು, ನಿಮ್ಮ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಆಶ್ರಯವನ್ನು ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ಅಲೆದಾಡುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਇਕਿ ਮੂਲੁ ਨ ਬੁਝਨਿੑ ਆਪਣਾ ਅਣਹੋਦਾ ਆਪੁ ਗਣਾਇਦੇ ॥
eik mool na bujhani aapanaa anahodaa aap ganaaeide |ಕೆಲವರು ತಮ್ಮ ಮೂಲವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಕಾರಣವಿಲ್ಲದೆ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਹਉ ਢਾਢੀ ਕਾ ਨੀਚ ਜਾਤਿ ਹੋਰਿ ਉਤਮ ਜਾਤਿ ਸਦਾਇਦੇ ॥
hau dtaadtee kaa neech jaat hor utam jaat sadaaeide |ನಾನು ಲಾರ್ಡ್ಸ್ ಮಿನಿಸ್ಟ್ರೆಲ್, ಕಡಿಮೆ ಸಾಮಾಜಿಕ ಸ್ಥಾನಮಾನದ; ಇತರರು ತಮ್ಮನ್ನು ಉನ್ನತ ಜಾತಿ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਤਿਨੑ ਮੰਗਾ ਜਿ ਤੁਝੈ ਧਿਆਇਦੇ ॥੯॥
tina mangaa ji tujhai dhiaaeide |9|ನಿನ್ನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವವರನ್ನು ನಾನು ಹುಡುಕುತ್ತೇನೆ. ||9||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |ಸಲೋಕ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਕੂੜੁ ਰਾਜਾ ਕੂੜੁ ਪਰਜਾ ਕੂੜੁ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥
koorr raajaa koorr parajaa koorr sabh sansaar |ಸುಳ್ಳೇ ರಾಜ, ಸುಳ್ಳೇ ಪ್ರಜೆಗಳು; ಸುಳ್ಳು ಇಡೀ ಜಗತ್ತು.
ਕੂੜੁ ਮੰਡਪ ਕੂੜੁ ਮਾੜੀ ਕੂੜੁ ਬੈਸਣਹਾਰੁ ॥
koorr manddap koorr maarree koorr baisanahaar |ಸುಳ್ಳೆಂದರೆ ಮಹಲು, ಸುಳ್ಳೆಂದರೆ ಗಗನಚುಂಬಿ ಕಟ್ಟಡಗಳು; ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವವರು ಸುಳ್ಳು.
ਕੂੜੁ ਸੁਇਨਾ ਕੂੜੁ ਰੁਪਾ ਕੂੜੁ ਪੈਨੑਣਹਾਰੁ ॥
koorr sueinaa koorr rupaa koorr painanahaar |ಸುಳ್ಳು ಚಿನ್ನ, ಮತ್ತು ಸುಳ್ಳು ಬೆಳ್ಳಿ; ಅವುಗಳನ್ನು ಧರಿಸುವವರು ಸುಳ್ಳು.
ਕੂੜੁ ਕਾਇਆ ਕੂੜੁ ਕਪੜੁ ਕੂੜੁ ਰੂਪੁ ਅਪਾਰੁ ॥
koorr kaaeaa koorr kaparr koorr roop apaar |ಸುಳ್ಳು ದೇಹ, ಸುಳ್ಳು ಬಟ್ಟೆ; ಸುಳ್ಳು ಹೋಲಿಸಲಾಗದ ಸೌಂದರ್ಯ.
ਕੂੜੁ ਮੀਆ ਕੂੜੁ ਬੀਬੀ ਖਪਿ ਹੋਏ ਖਾਰੁ ॥
koorr meea koorr beebee khap hoe khaar |ಸುಳ್ಳು ಗಂಡ, ಸುಳ್ಳು ಹೆಂಡತಿ; ಅವರು ದುಃಖಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ವ್ಯರ್ಥ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਕੂੜਿ ਕੂੜੈ ਨੇਹੁ ਲਗਾ ਵਿਸਰਿਆ ਕਰਤਾਰੁ ॥
koorr koorrai nehu lagaa visariaa karataar |ಸುಳ್ಳು ಜನರು ಸುಳ್ಳನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನನ್ನು ಮರೆತುಬಿಡುತ್ತಾರೆ.
ਕਿਸੁ ਨਾਲਿ ਕੀਚੈ ਦੋਸਤੀ ਸਭੁ ਜਗੁ ਚਲਣਹਾਰੁ ॥
kis naal keechai dosatee sabh jag chalanahaar |ಜಗತ್ತೆಲ್ಲ ಕಳೆದು ಹೋದರೆ ನಾನು ಯಾರೊಂದಿಗೆ ಸ್ನೇಹಿತರಾಗಬೇಕು?
ਕੂੜੁ ਮਿਠਾ ਕੂੜੁ ਮਾਖਿਉ ਕੂੜੁ ਡੋਬੇ ਪੂਰੁ ॥
koorr mitthaa koorr maakhiau koorr ddobe poor |ಸುಳ್ಳೇ ಮಾಧುರ್ಯ, ಸುಳ್ಳೇ ಜೇನು; ಸುಳ್ಳಿನ ಮೂಲಕ, ದೋಣಿ-ಹೊಡೆಯುವ ಪುರುಷರು ಮುಳುಗಿದ್ದಾರೆ.
ਨਾਨਕੁ ਵਖਾਣੈ ਬੇਨਤੀ ਤੁਧੁ ਬਾਝੁ ਕੂੜੋ ਕੂੜੁ ॥੧॥
naanak vakhaanai benatee tudh baajh koorro koorr |1|ನಾನಕ್ ಈ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ: ನೀವು ಇಲ್ಲದೆ, ಕರ್ತನೇ, ಎಲ್ಲವೂ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಸುಳ್ಳು. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਰਿਦੈ ਸਚਾ ਹੋਇ ॥
sach taa par jaaneeai jaa ridai sachaa hoe |ಸತ್ಯವು ಅವನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಮಾತ್ರ ಸತ್ಯವನ್ನು ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ.
ਕੂੜ ਕੀ ਮਲੁ ਉਤਰੈ ਤਨੁ ਕਰੇ ਹਛਾ ਧੋਇ ॥
koorr kee mal utarai tan kare hachhaa dhoe |ಸುಳ್ಳಿನ ಕಲ್ಮಶವು ಹೊರಟುಹೋಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ದೇಹವು ಶುದ್ಧವಾಗುತ್ತದೆ.
ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਸਚਿ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
sach taa par jaaneeai jaa sach dhare piaar |ಒಬ್ಬನು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಿದಾಗ ಮಾತ್ರ ಸತ್ಯವನ್ನು ತಿಳಿಯುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਉ ਸੁਣਿ ਮਨੁ ਰਹਸੀਐ ਤਾ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
naau sun man rahaseeai taa paae mokh duaar |ನಾಮವನ್ನು ಕೇಳಿದರೆ ಮನಸ್ಸು ಪುಳಕಿತವಾಗುತ್ತದೆ; ನಂತರ ಅವನು ಮೋಕ್ಷದ ದ್ವಾರವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.
ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਜੁਗਤਿ ਜਾਣੈ ਜੀਉ ॥
sach taa par jaaneeai jaa jugat jaanai jeeo |ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ನಿಜವಾದ ಜೀವನ ವಿಧಾನವನ್ನು ತಿಳಿದಾಗ ಮಾತ್ರ ಸತ್ಯವನ್ನು ತಿಳಿಯುತ್ತಾನೆ.
ਧਰਤਿ ਕਾਇਆ ਸਾਧਿ ਕੈ ਵਿਚਿ ਦੇਇ ਕਰਤਾ ਬੀਉ ॥
dharat kaaeaa saadh kai vich dee karataa beeo |ದೇಹದ ಕ್ಷೇತ್ರವನ್ನು ಸಿದ್ಧಪಡಿಸುತ್ತಾ, ಅವನು ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನ ಬೀಜವನ್ನು ನೆಡುತ್ತಾನೆ.
ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਸਿਖ ਸਚੀ ਲੇਇ ॥
sach taa par jaaneeai jaa sikh sachee lee |ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ನಿಜವಾದ ಉಪದೇಶವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದಾಗ ಮಾತ್ರ ಸತ್ಯವನ್ನು ತಿಳಿಯುತ್ತಾನೆ.
ਦਇਆ ਜਾਣੈ ਜੀਅ ਕੀ ਕਿਛੁ ਪੁੰਨੁ ਦਾਨੁ ਕਰੇਇ ॥
deaa jaanai jeea kee kichh pun daan karee |ಇತರ ಜೀವಿಗಳಿಗೆ ಕರುಣೆಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಾ, ದತ್ತಿಗಳಿಗೆ ದಾನಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ਸਚੁ ਤਾਂ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਆਤਮ ਤੀਰਥਿ ਕਰੇ ਨਿਵਾਸੁ ॥
sach taan par jaaneeai jaa aatam teerath kare nivaas |ಒಬ್ಬನು ತನ್ನ ಆತ್ಮದ ತೀರ್ಥಯಾತ್ರೆಯ ಪವಿತ್ರ ದೇಗುಲದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದಾಗ ಮಾತ್ರ ಸತ್ಯವನ್ನು ತಿಳಿಯುತ್ತಾನೆ.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੋ ਪੁਛਿ ਕੈ ਬਹਿ ਰਹੈ ਕਰੇ ਨਿਵਾਸੁ ॥
satiguroo no puchh kai beh rahai kare nivaas |ಅವನು ಕುಳಿತುಕೊಂಡು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನಿಂದ ಉಪದೇಶವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಇಚ್ಛೆಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಬದುಕುತ್ತಾನೆ.
ਸਚੁ ਸਭਨਾ ਹੋਇ ਦਾਰੂ ਪਾਪ ਕਢੈ ਧੋਇ ॥
sach sabhanaa hoe daaroo paap kadtai dhoe |ಸತ್ಯವೇ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಔಷಧ; ಇದು ನಮ್ಮ ಪಾಪಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ತೊಳೆಯುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕੁ ਵਖਾਣੈ ਬੇਨਤੀ ਜਿਨ ਸਚੁ ਪਲੈ ਹੋਇ ॥੨॥
naanak vakhaanai benatee jin sach palai hoe |2|ನಾನಕ್ ಈ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯನ್ನು ತಮ್ಮ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಸತ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವರಿಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਦਾਨੁ ਮਹਿੰਡਾ ਤਲੀ ਖਾਕੁ ਜੇ ਮਿਲੈ ਤ ਮਸਤਕਿ ਲਾਈਐ ॥
daan mahinddaa talee khaak je milai ta masatak laaeeai |ನಾನು ಹುಡುಕುವ ಉಡುಗೊರೆಯು ಸಂತರ ಪಾದದ ಧೂಳು; ನಾನು ಅದನ್ನು ಪಡೆಯಬೇಕಾದರೆ, ನಾನು ಅದನ್ನು ನನ್ನ ಹಣೆಗೆ ಅನ್ವಯಿಸುತ್ತೇನೆ.
ਕੂੜਾ ਲਾਲਚੁ ਛਡੀਐ ਹੋਇ ਇਕ ਮਨਿ ਅਲਖੁ ਧਿਆਈਐ ॥
koorraa laalach chhaddeeai hoe ik man alakh dhiaaeeai |ಸುಳ್ಳು ಲೋಭವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ ಮತ್ತು ಕಾಣದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಏಕಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಧ್ಯಾನಿಸಿ.
ਫਲੁ ਤੇਵੇਹੋ ਪਾਈਐ ਜੇਵੇਹੀ ਕਾਰ ਕਮਾਈਐ ॥
fal teveho paaeeai jevehee kaar kamaaeeai |ನಾವು ಮಾಡುವ ಕ್ರಿಯೆಗಳಂತೆಯೇ ನಾವು ಪಡೆಯುವ ಪ್ರತಿಫಲಗಳು.
ਜੇ ਹੋਵੈ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਾ ਧੂੜਿ ਤਿਨੑਾ ਦੀ ਪਾਈਐ ॥
je hovai poorab likhiaa taa dhoorr tinaa dee paaeeai |ಇಷ್ಟು ಪೂರ್ವ ನಿಯೋಜಿತವಾಗಿದ್ದರೆ ಸಂತರ ಪಾದಧೂಳಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ.
ਮਤਿ ਥੋੜੀ ਸੇਵ ਗਵਾਈਐ ॥੧੦॥
mat thorree sev gavaaeeai |10|ಆದರೆ ಸಣ್ಣ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ, ನಾವು ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ಸೇವೆಯ ಅರ್ಹತೆಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ||10||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |ಸಲೋಕ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਸਚਿ ਕਾਲੁ ਕੂੜੁ ਵਰਤਿਆ ਕਲਿ ਕਾਲਖ ਬੇਤਾਲ ॥
sach kaal koorr varatiaa kal kaalakh betaal |ಸತ್ಯದ ಕ್ಷಾಮವಿದೆ; ಸುಳ್ಳುತನವು ಮೇಲುಗೈ ಸಾಧಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಕಲಿಯುಗದ ಕರಾಳ ಯುಗದ ಕಪ್ಪುತನವು ಮನುಷ್ಯರನ್ನು ರಾಕ್ಷಸರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದೆ.
ਬੀਉ ਬੀਜਿ ਪਤਿ ਲੈ ਗਏ ਅਬ ਕਿਉ ਉਗਵੈ ਦਾਲਿ ॥
beeo beej pat lai ge ab kiau ugavai daal |ತಮ್ಮ ಬೀಜವನ್ನು ನೆಟ್ಟವರು ಗೌರವದಿಂದ ಹೊರಟುಹೋದರು; ಈಗ, ಒಡೆದ ಬೀಜವು ಹೇಗೆ ಮೊಳಕೆಯೊಡೆಯುತ್ತದೆ?
ਜੇ ਇਕੁ ਹੋਇ ਤ ਉਗਵੈ ਰੁਤੀ ਹੂ ਰੁਤਿ ਹੋਇ ॥
je ik hoe ta ugavai rutee hoo rut hoe |ಬೀಜವು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿದ್ದರೆ ಮತ್ತು ಅದು ಸರಿಯಾದ ಋತುವಾಗಿದ್ದರೆ, ಬೀಜವು ಮೊಳಕೆಯೊಡೆಯುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਪਾਹੈ ਬਾਹਰਾ ਕੋਰੈ ਰੰਗੁ ਨ ਸੋਇ ॥
naanak paahai baaharaa korai rang na soe |ಓ ನಾನಕ್, ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಇಲ್ಲದೆ, ಕಚ್ಚಾ ಬಟ್ಟೆಗೆ ಬಣ್ಣ ಹಾಕಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਭੈ ਵਿਚਿ ਖੁੰਬਿ ਚੜਾਈਐ ਸਰਮੁ ਪਾਹੁ ਤਨਿ ਹੋਇ ॥
bhai vich khunb charraaeeai saram paahu tan hoe |ದೇವರ ಭಯದಲ್ಲಿ, ದೇಹದ ಬಟ್ಟೆಗೆ ನಮ್ರತೆಯ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯನ್ನು ಅನ್ವಯಿಸಿದರೆ ಅದು ಬಿಳಿಯಾಗಿರುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਭਗਤੀ ਜੇ ਰਪੈ ਕੂੜੈ ਸੋਇ ਨ ਕੋਇ ॥੧॥
naanak bhagatee je rapai koorrai soe na koe |1|ಓ ನಾನಕ್, ಒಬ್ಬನು ಭಕ್ತಿಯ ಆರಾಧನೆಯಿಂದ ತುಂಬಿದ್ದರೆ, ಅವನ ಖ್ಯಾತಿ ಸುಳ್ಳಲ್ಲ. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਲਬੁ ਪਾਪੁ ਦੁਇ ਰਾਜਾ ਮਹਤਾ ਕੂੜੁ ਹੋਆ ਸਿਕਦਾਰੁ ॥
lab paap due raajaa mahataa koorr hoaa sikadaar |ದುರಾಶೆ ಮತ್ತು ಪಾಪವು ರಾಜ ಮತ್ತು ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿ; ಸುಳ್ಳೇ ಖಜಾಂಚಿ.
ਕਾਮੁ ਨੇਬੁ ਸਦਿ ਪੁਛੀਐ ਬਹਿ ਬਹਿ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
kaam neb sad puchheeai beh beh kare beechaar |ಲೈಂಗಿಕ ಬಯಕೆ, ಮುಖ್ಯ ಸಲಹೆಗಾರನನ್ನು ಕರೆಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸಲಹೆ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ; ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಕುಳಿತು ತಮ್ಮ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾರೆ.