ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 590
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਜਮ ਪੁਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਨਿ ਮੁਹਿ ਕਾਲੈ ਉਠਿ ਜਾਹਿ ॥੧॥
naanak bin satigur seve jam pur badhe maareean muhi kaalai utth jaeh |1|ಓ ನಾನಕ್, ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡದೆ, ಅವರನ್ನು ಸಾವಿನ ನಗರದಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಿ ಹೊಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ; ಅವರು ಕಪ್ಪುಬಣ್ಣದ ಮುಖಗಳೊಂದಿಗೆ ಎದ್ದು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ||1||
ਮਹਲਾ ੧ ॥
mahalaa 1 |ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਜਾਲਉ ਐਸੀ ਰੀਤਿ ਜਿਤੁ ਮੈ ਪਿਆਰਾ ਵੀਸਰੈ ॥
jaalau aaisee reet jit mai piaaraa veesarai |ಪ್ರೀತಿಯ ಭಗವಂತನನ್ನು ಮರೆಯುವಂತೆ ಮಾಡುವ ಆ ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ಸುಟ್ಟುಹಾಕಿ.
ਨਾਨਕ ਸਾਈ ਭਲੀ ਪਰੀਤਿ ਜਿਤੁ ਸਾਹਿਬ ਸੇਤੀ ਪਤਿ ਰਹੈ ॥੨॥
naanak saaee bhalee pareet jit saahib setee pat rahai |2|ಓ ನಾನಕ್, ಆ ಪ್ರೀತಿಯು ಭವ್ಯವಾದದ್ದು, ಅದು ನನ್ನ ಲಾರ್ಡ್ ಮಾಸ್ಟರ್ನೊಂದಿಗೆ ನನ್ನ ಗೌರವವನ್ನು ಕಾಪಾಡುತ್ತದೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਹਰਿ ਇਕੋ ਦਾਤਾ ਸੇਵੀਐ ਹਰਿ ਇਕੁ ਧਿਆਈਐ ॥
har iko daataa seveeai har ik dhiaaeeai |ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತನನ್ನು ಸೇವಿಸು, ಮಹಾನ್ ಕೊಡು; ಏಕ ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿ.
ਹਰਿ ਇਕੋ ਦਾਤਾ ਮੰਗੀਐ ਮਨ ਚਿੰਦਿਆ ਪਾਈਐ ॥
har iko daataa mangeeai man chindiaa paaeeai |ಮಹಾನ್ ದಾತನಾದ ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತನಿಂದ ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳಿ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಹೃದಯದ ಆಸೆಗಳನ್ನು ನೀವು ಪಡೆಯುತ್ತೀರಿ.
ਜੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸਹੁ ਮੰਗੀਐ ਤਾ ਲਾਜ ਮਰਾਈਐ ॥
je dooje paasahu mangeeai taa laaj maraaeeai |ಆದರೆ ನೀವು ಇನ್ನೊಬ್ಬರನ್ನು ಬೇಡಿಕೊಂಡರೆ, ನೀವು ನಾಚಿಕೆಪಡುತ್ತೀರಿ ಮತ್ತು ನಾಶವಾಗುತ್ತೀರಿ.
ਜਿਨਿ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨਿ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕੀ ਸਭ ਭੁਖ ਗਵਾਈਐ ॥
jin seviaa tin fal paaeaa tis jan kee sabh bhukh gavaaeeai |ಭಗವಂತನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವವನು ಅವನ ಪ್ರತಿಫಲಗಳ ಫಲವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ; ಅವನ ಎಲ್ಲಾ ಹಸಿವು ತೃಪ್ತಿಯಾಗುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕੁ ਤਿਨ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨ ਅਨਦਿਨੁ ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ॥੧੦॥
naanak tin vittahu vaariaa jin anadin hiradai har naam dhiaaeeai |10|ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಧ್ಯಾನಿಸುವವರಿಗೆ ನಾನಕ್ ತ್ಯಾಗ. ||10||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੰਉ ਆਪਿ ਤੁਠਾ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਲਇਅਨੁ ਜਨ ਲਾਇ ॥
bhagat janaa knau aap tutthaa meraa piaaraa aape leian jan laae |ಅವನೇ ತನ್ನ ವಿನಮ್ರ ಭಕ್ತರಲ್ಲಿ ಸಂತುಷ್ಟನಾಗಿದ್ದಾನೆ; ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಕರ್ತನು ಅವರನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಜೋಡಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਪਾਤਿਸਾਹੀ ਭਗਤ ਜਨਾ ਕਉ ਦਿਤੀਅਨੁ ਸਿਰਿ ਛਤੁ ਸਚਾ ਹਰਿ ਬਣਾਇ ॥
paatisaahee bhagat janaa kau diteean sir chhat sachaa har banaae |ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ವಿನಮ್ರ ಭಕ್ತರಿಗೆ ರಾಯಧನವನ್ನು ಅನುಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾನೆ; ಆತನು ಅವರ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ನಿಜವಾದ ಕಿರೀಟವನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸਦਾ ਸੁਖੀਏ ਨਿਰਮਲੇ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥
sadaa sukhee niramale satigur kee kaar kamaae |ಅವರು ಯಾವಾಗಲೂ ಶಾಂತಿಯಿಂದ ಇರುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನಿರ್ಮಲವಾಗಿ ಶುದ್ಧರಾಗಿದ್ದಾರೆ; ಅವರು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಗೆ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਰਾਜੇ ਓਇ ਨ ਆਖੀਅਹਿ ਭਿੜਿ ਮਰਹਿ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਪਾਹਿ ॥
raaje oe na aakheeeh bhirr mareh fir joonee paeh |ಅವರು ರಾಜರು ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ಅವರು ಸಂಘರ್ಷದಲ್ಲಿ ಸಾಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನಂತರ ಮತ್ತೆ ಪುನರ್ಜನ್ಮದ ಚಕ್ರವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਕਂੀ ਵਢਂੀ ਫਿਰਹਿ ਸੋਭਾ ਮੂਲਿ ਨ ਪਾਹਿ ॥੧॥
naanak vin naavai nakanee vadtanee fireh sobhaa mool na paeh |1|ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಅವಮಾನದಿಂದ ತಮ್ಮ ಮೂಗುಗಳನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿಕೊಂಡು ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಯಾವುದೇ ಗೌರವವನ್ನು ಪಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸੁਣਿ ਸਿਖਿਐ ਸਾਦੁ ਨ ਆਇਓ ਜਿਚਰੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦਿ ਨ ਲਾਗੈ ॥
sun sikhiaai saad na aaeio jichar guramukh sabad na laagai |ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ, ಅವರು ಗುರುಮುಖರಾಗಿಲ್ಲದವರೆಗೆ, ಶಬ್ದದ ಪದಕ್ಕೆ ಲಗತ್ತಿಸುವವರೆಗೆ ಅವರು ಅವರನ್ನು ಮೆಚ್ಚುವುದಿಲ್ಲ.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਵਿਚਹੁ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਭਾਗੈ ॥
satigur seviaai naam man vasai vichahu bhram bhau bhaagai |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ನಾಮವು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅನುಮಾನಗಳು ಮತ್ತು ಭಯಗಳು ದೂರವಾಗುತ್ತವೆ.
ਜੇਹਾ ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਜਾਣੈ ਤੇਹੋ ਹੋਵੈ ਤਾ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਗੈ ॥
jehaa satigur no jaanai teho hovai taa sach naam liv laagai |ಅವನು ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ತಿಳಿದಿರುವಂತೆ, ಅವನು ರೂಪಾಂತರಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಂತರ, ಅವನು ತನ್ನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ನಾಮದ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਹਰਿ ਦਰਿ ਸੋਹਨਿ ਆਗੈ ॥੨॥
naanak naam milai vaddiaaee har dar sohan aagai |2|ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಮೂಲಕ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ; ಅವನು ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಾಶಮಾನನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਮਨਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹੈ ਗੁਰੁ ਪੂਜਣ ਆਵਹਿ ॥
gurasikhaan man har preet hai gur poojan aaveh |ಗುರ್ಸಿಖ್ಗಳ ಮನಸ್ಸು ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿದೆ; ಅವರು ಬಂದು ಗುರುಗಳನ್ನು ಪೂಜಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਣੰਜਹਿ ਰੰਗ ਸਿਉ ਲਾਹਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਲੈ ਜਾਵਹਿ ॥
har naam vananjeh rang siau laahaa har naam lai jaaveh |ಅವರು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಲಾಭವನ್ನು ಗಳಿಸಿದ ನಂತರ ನಿರ್ಗಮಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਰਸਿਖਾ ਕੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਭਾਵਹਿ ॥
gurasikhaa ke mukh ujale har daragah bhaaveh |ಗುರ್ಸಿಖ್ಗಳ ಮುಖಗಳು ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾಗಿವೆ; ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ, ಅವರು ಅಂಗೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.
ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੋਹਲੁ ਹਰਿ ਨਾਮ ਕਾ ਵਡਭਾਗੀ ਸਿਖ ਗੁਣ ਸਾਂਝ ਕਰਾਵਹਿ ॥
gur satigur bohal har naam kaa vaddabhaagee sikh gun saanjh karaaveh |ಗುರು, ನಿಜವಾದ ಗುರು, ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ನಿಧಿ; ಈ ಪುಣ್ಯ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಿಖ್ಖರು ಎಷ್ಟು ಅದೃಷ್ಟವಂತರು.
ਤਿਨਾ ਗੁਰਸਿਖਾ ਕੰਉ ਹਉ ਵਾਰਿਆ ਜੋ ਬਹਦਿਆ ਉਠਦਿਆ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹਿ ॥੧੧॥
tinaa gurasikhaa knau hau vaariaa jo bahadiaa utthadiaa har naam dhiaaveh |11|ಕುಳಿತುಕೊಂಡು ನಿಂತು ಭಗವಂತನ ನಾಮಸ್ಮರಣೆ ಮಾಡುವ ಗುರುಸಿಖ್ಗಳಿಗೆ ನಾನು ಬಲಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ. ||11||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
naanak naam nidhaan hai guramukh paaeaa jaae |ಓ ನಾನಕ್, ನಾಮ್, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ಇದು ಗುರುಮುಖಿಗಳು ಪಡೆಯುವ ನಿಧಿಯಾಗಿದೆ.
ਮਨਮੁਖ ਘਰਿ ਹੋਦੀ ਵਥੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਅੰਧੇ ਭਉਕਿ ਮੁਏ ਬਿਲਲਾਇ ॥੧॥
manamukh ghar hodee vath na jaananee andhe bhauk mue bilalaae |1|ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಕುರುಡರು; ಅದು ಅವರ ಸ್ವಂತ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಇದೆ ಎಂದು ಅವರಿಗೆ ತಿಳಿದಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಅವರು ಬೊಗಳುತ್ತಾ ಅಳುತ್ತಾ ಸಾಯುತ್ತಾರೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਕੰਚਨ ਕਾਇਆ ਨਿਰਮਲੀ ਜੋ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਸਚਿ ਲਾਗੀ ॥
kanchan kaaeaa niramalee jo sach naam sach laagee |ಆ ದೇಹವು ಚಿನ್ನದ ಮತ್ತು ನಿರ್ಮಲವಾಗಿದೆ, ಇದು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ನಿಜವಾದ ನಾಮಕ್ಕೆ ಲಗತ್ತಿಸಲಾಗಿದೆ.
ਨਿਰਮਲ ਜੋਤਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਭਾਗੀ ॥
niramal jot niranjan paaeaa guramukh bhram bhau bhaagee |ಗುರುಮುಖನು ಪ್ರಕಾಶಕ ಭಗವಂತನ ಶುದ್ಧ ಬೆಳಕನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಅನುಮಾನಗಳು ಮತ್ತು ಭಯಗಳು ಓಡಿಹೋಗುತ್ತವೆ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਬੈਰਾਗੀ ॥੨॥
naanak guramukh sadaa sukh paaveh anadin har bairaagee |2|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುಮುಖರು ಶಾಶ್ವತವಾದ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ; ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವರು ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿರುವಾಗ ಬೇರ್ಪಟ್ಟಿರುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਸੇ ਗੁਰਸਿਖ ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਹੈ ਜਿਨੀ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁ ਸੁਣਿਆ ਹਰਿ ਕੰਨੀ ॥
se gurasikh dhan dhan hai jinee gur upades suniaa har kanee |ಭಗವಂತನ ಬಗ್ಗೆ ಗುರುಗಳ ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು ಕಿವಿಯಿಂದ ಕೇಳುವ ಗುರುಸಿಖ್ಗಳು ಧನ್ಯರು, ಧನ್ಯರು.
ਗੁਰਿ ਸਤਿਗੁਰਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ਤਿਨਿ ਹੰਉਮੈ ਦੁਬਿਧਾ ਭੰਨੀ ॥
gur satigur naam drirraaeaa tin hnaumai dubidhaa bhanee |ಗುರು, ನಿಜವಾದ ಗುರು, ಅವರೊಳಗೆ ನಾಮವನ್ನು ಅಳವಡಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಅಹಂಕಾರ ಮತ್ತು ದ್ವಂದ್ವವನ್ನು ಮೌನಗೊಳಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਨਾਵੈ ਕੋ ਮਿਤ੍ਰੁ ਨਾਹੀ ਵੀਚਾਰਿ ਡਿਠਾ ਹਰਿ ਜੰਨੀ ॥
bin har naavai ko mitru naahee veechaar dditthaa har janee |ಭಗವಂತನ ನಾಮಕ್ಕಿಂತ ಮಿತ್ರನಿಲ್ಲ; ಭಗವಂತನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕರು ಇದನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನೋಡುತ್ತಾರೆ.