ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 860

ਕਿਛੁ ਕਿਸੀ ਕੈ ਹਥਿ ਨਾਹੀ ਮੇਰੇ ਸੁਆਮੀ ਐਸੀ ਮੇਰੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥

kichh kisee kai hath naahee mere suaamee aaisee merai satigur boojh bujhaaee |

ನನ್ನ ಪ್ರಭುವೇ, ಒಡೆಯನೇ, ಯಾರ ಕೈಯಲ್ಲಿಯೂ ಏನೂ ಇಲ್ಲ; ಅಂತಹ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ನಿಜವಾದ ಗುರುಗಳು ನನಗೆ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ನೀಡಿದ್ದಾರೆ.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੀ ਆਸ ਤੂ ਜਾਣਹਿ ਹਰਿ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਹਰਿ ਦਰਸਨਿ ਤ੍ਰਿਪਤਾਈ ॥੪॥੧॥

jan naanak kee aas too jaaneh har darasan dekh har darasan tripataaee |4|1|

ಓ ಕರ್ತನೇ, ಸೇವಕ ನಾನಕನ ಭರವಸೆ ನಿಮಗೆ ಮಾತ್ರ ತಿಳಿದಿದೆ; ಭಗವಂತನ ದರ್ಶನದ ಪೂಜ್ಯ ದರ್ಶನವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ, ಅವನು ತೃಪ್ತನಾಗುತ್ತಾನೆ. ||4||1||

ਗੋਂਡ ਮਹਲਾ ੪ ॥

gondd mahalaa 4 |

ಗೊಂಡ್, ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹಲ್:

ਐਸਾ ਹਰਿ ਸੇਵੀਐ ਨਿਤ ਧਿਆਈਐ ਜੋ ਖਿਨ ਮਹਿ ਕਿਲਵਿਖ ਸਭਿ ਕਰੇ ਬਿਨਾਸਾ ॥

aaisaa har seveeai nit dhiaaeeai jo khin meh kilavikh sabh kare binaasaa |

ಅಂತಹ ಭಗವಂತನನ್ನು ಸೇವಿಸಿ ಮತ್ತು ಆತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿ, ಯಾರು ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಪಾಪಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಅಳಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਜੇ ਹਰਿ ਤਿਆਗਿ ਅਵਰ ਕੀ ਆਸ ਕੀਜੈ ਤਾ ਹਰਿ ਨਿਹਫਲ ਸਭ ਘਾਲ ਗਵਾਸਾ ॥

je har tiaag avar kee aas keejai taa har nihafal sabh ghaal gavaasaa |

ಯಾರಾದರೂ ಭಗವಂತನನ್ನು ತೊರೆದು ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಭರವಸೆಯನ್ನು ಇಟ್ಟರೆ, ಅವನು ಭಗವಂತನಿಗೆ ಮಾಡಿದ ಎಲ್ಲಾ ಸೇವೆಯು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕವಾಗುತ್ತದೆ.

ਮੇਰੇ ਮਨ ਹਰਿ ਸੇਵਿਹੁ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸੁਆਮੀ ਜਿਸੁ ਸੇਵਿਐ ਸਭ ਭੁਖ ਲਹਾਸਾ ॥੧॥

mere man har sevihu sukhadaataa suaamee jis seviaai sabh bhukh lahaasaa |1|

ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕೊಡುವ ಭಗವಂತನನ್ನು ಸೇವಿಸು; ಆತನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ನಿನ್ನ ಹಸಿವು ನೀಗುತ್ತದೆ. ||1||

ਮੇਰੇ ਮਨ ਹਰਿ ਊਪਰਿ ਕੀਜੈ ਭਰਵਾਸਾ ॥

mere man har aoopar keejai bharavaasaa |

ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನು ಇರಿಸಿ.

ਜਹ ਜਾਈਐ ਤਹ ਨਾਲਿ ਮੇਰਾ ਸੁਆਮੀ ਹਰਿ ਅਪਨੀ ਪੈਜ ਰਖੈ ਜਨ ਦਾਸਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

jah jaaeeai tah naal meraa suaamee har apanee paij rakhai jan daasaa |1| rahaau |

ನಾನು ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದರೂ, ನನ್ನ ಪ್ರಭು ಮತ್ತು ಗುರುಗಳು ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಇರುತ್ತಾರೆ. ಭಗವಂತ ತನ್ನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕರು ಮತ್ತು ಗುಲಾಮರ ಗೌರವವನ್ನು ಉಳಿಸುತ್ತಾನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||

ਜੇ ਅਪਨੀ ਬਿਰਥਾ ਕਹਹੁ ਅਵਰਾ ਪਹਿ ਤਾ ਆਗੈ ਅਪਨੀ ਬਿਰਥਾ ਬਹੁ ਬਹੁਤੁ ਕਢਾਸਾ ॥

je apanee birathaa kahahu avaraa peh taa aagai apanee birathaa bahu bahut kadtaasaa |

ನಿಮ್ಮ ದುಃಖವನ್ನು ನೀವು ಇನ್ನೊಬ್ಬರಿಗೆ ಹೇಳಿದರೆ, ಅವನು ಪ್ರತಿಯಾಗಿ, ಅವನ ದೊಡ್ಡ ದುಃಖವನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.

ਅਪਨੀ ਬਿਰਥਾ ਕਹਹੁ ਹਰਿ ਅਪੁਨੇ ਸੁਆਮੀ ਪਹਿ ਜੋ ਤੁਮੑਰੇ ਦੂਖ ਤਤਕਾਲ ਕਟਾਸਾ ॥

apanee birathaa kahahu har apune suaamee peh jo tumare dookh tatakaal kattaasaa |

ಆದ್ದರಿಂದ ನಿಮ್ಮ ದುಃಖವನ್ನು ಭಗವಂತನಿಗೆ ಹೇಳಿ, ನಿಮ್ಮ ಕರ್ತನು ಮತ್ತು ಮಾಸ್ಟರ್, ಅವರು ನಿಮ್ಮ ನೋವನ್ನು ತಕ್ಷಣವೇ ಹೊರಹಾಕುತ್ತಾರೆ.

ਸੋ ਐਸਾ ਪ੍ਰਭੁ ਛੋਡਿ ਅਪਨੀ ਬਿਰਥਾ ਅਵਰਾ ਪਹਿ ਕਹੀਐ ਅਵਰਾ ਪਹਿ ਕਹਿ ਮਨ ਲਾਜ ਮਰਾਸਾ ॥੨॥

so aaisaa prabh chhodd apanee birathaa avaraa peh kaheeai avaraa peh keh man laaj maraasaa |2|

ಅಂತಹ ಭಗವಂತನನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ, ನಿಮ್ಮ ದುಃಖವನ್ನು ಇನ್ನೊಬ್ಬರಿಗೆ ಹೇಳಿದರೆ, ನೀವು ಅವಮಾನದಿಂದ ಸಾಯುತ್ತೀರಿ. ||2||

ਜੋ ਸੰਸਾਰੈ ਕੇ ਕੁਟੰਬ ਮਿਤ੍ਰ ਭਾਈ ਦੀਸਹਿ ਮਨ ਮੇਰੇ ਤੇ ਸਭਿ ਅਪਨੈ ਸੁਆਇ ਮਿਲਾਸਾ ॥

jo sansaarai ke kuttanb mitr bhaaee deeseh man mere te sabh apanai suaae milaasaa |

ನೀವು ನೋಡುವ ಪ್ರಪಂಚದ ಸಂಬಂಧಿಕರು, ಸ್ನೇಹಿತರು ಮತ್ತು ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರು, ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ಎಲ್ಲರೂ ತಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಉದ್ದೇಶಗಳಿಗಾಗಿ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ.

ਜਿਤੁ ਦਿਨਿ ਉਨੑ ਕਾ ਸੁਆਉ ਹੋਇ ਨ ਆਵੈ ਤਿਤੁ ਦਿਨਿ ਨੇੜੈ ਕੋ ਨ ਢੁਕਾਸਾ ॥

jit din una kaa suaau hoe na aavai tith din nerrai ko na dtukaasaa |

ಮತ್ತು ಆ ದಿನ, ಅವರ ಸ್ವಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸದಿದ್ದರೆ, ಆ ದಿನ, ಅವರು ನಿಮ್ಮ ಹತ್ತಿರ ಬರುವುದಿಲ್ಲ.

ਮਨ ਮੇਰੇ ਅਪਨਾ ਹਰਿ ਸੇਵਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਜੋ ਤੁਧੁ ਉਪਕਰੈ ਦੂਖਿ ਸੁਖਾਸਾ ॥੩॥

man mere apanaa har sev din raatee jo tudh upakarai dookh sukhaasaa |3|

ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ನಿನ್ನ ಭಗವಂತನ ಸೇವೆ ಮಾಡು; ಒಳ್ಳೆಯ ಸಮಯ ಮತ್ತು ಕೆಟ್ಟ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅವನು ನಿಮಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ||3||

ਤਿਸ ਕਾ ਭਰਵਾਸਾ ਕਿਉ ਕੀਜੈ ਮਨ ਮੇਰੇ ਜੋ ਅੰਤੀ ਅਉਸਰਿ ਰਖਿ ਨ ਸਕਾਸਾ ॥

tis kaa bharavaasaa kiau keejai man mere jo antee aausar rakh na sakaasaa |

ನನ್ನ ಮನವೇ, ಕೊನೆಯ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ರಕ್ಷಣೆಗೆ ಬರಲಾರದವನ ಮೇಲೆ ನಿನ್ನ ನಂಬಿಕೆ ಏಕೆ?

ਹਰਿ ਜਪੁ ਮੰਤੁ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁ ਲੈ ਜਾਪਹੁ ਤਿਨੑ ਅੰਤਿ ਛਡਾਏ ਜਿਨੑ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਚਿਤਾਸਾ ॥

har jap mant gur upades lai jaapahu tina ant chhaddaae jina har preet chitaasaa |

ಭಗವಂತನ ಮಂತ್ರವನ್ನು ಪಠಿಸಿ, ಗುರುಗಳ ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಿ ಮತ್ತು ಆತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿ. ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ಭಗವಂತನು ತನ್ನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವವರನ್ನು ಅವರ ಪ್ರಜ್ಞೆಯಲ್ಲಿ ಉಳಿಸುತ್ತಾನೆ.