ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 860

ਕਿਛੁ ਕਿਸੀ ਕੈ ਹਥਿ ਨਾਹੀ ਮੇਰੇ ਸੁਆਮੀ ਐਸੀ ਮੇਰੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥

kichh kisee kai hath naahee mere suaamee aaisee merai satigur boojh bujhaaee |

ആരുടെയും കയ്യിൽ ഒന്നുമില്ല, കർത്താവേ, കർത്താവേ; അതാണ് യഥാർത്ഥ ഗുരു എനിക്ക് മനസ്സിലാക്കാൻ തന്നത്.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੀ ਆਸ ਤੂ ਜਾਣਹਿ ਹਰਿ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਹਰਿ ਦਰਸਨਿ ਤ੍ਰਿਪਤਾਈ ॥੪॥੧॥

jan naanak kee aas too jaaneh har darasan dekh har darasan tripataaee |4|1|

കർത്താവേ, ദാസനായ നാനാക്കിൻ്റെ പ്രത്യാശ നിങ്ങൾക്കു മാത്രമേ അറിയൂ; ഭഗവാൻ്റെ ദർശനത്തിൻ്റെ അനുഗ്രഹീത ദർശനത്തിൽ ഉറ്റുനോക്കി, അവൻ സംതൃപ്തനാണ്. ||4||1||

ਗੋਂਡ ਮਹਲਾ ੪ ॥

gondd mahalaa 4 |

ഗോണ്ട്, നാലാമത്തെ മെഹൽ:

ਐਸਾ ਹਰਿ ਸੇਵੀਐ ਨਿਤ ਧਿਆਈਐ ਜੋ ਖਿਨ ਮਹਿ ਕਿਲਵਿਖ ਸਭਿ ਕਰੇ ਬਿਨਾਸਾ ॥

aaisaa har seveeai nit dhiaaeeai jo khin meh kilavikh sabh kare binaasaa |

അങ്ങനെയുള്ള ഒരു ഭഗവാനെ സേവിക്കുക, എല്ലാ പാപങ്ങളും തെറ്റുകളും ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് മായ്ച്ചുകളയുന്ന അവനെ എപ്പോഴും ധ്യാനിക്കുക.

ਜੇ ਹਰਿ ਤਿਆਗਿ ਅਵਰ ਕੀ ਆਸ ਕੀਜੈ ਤਾ ਹਰਿ ਨਿਹਫਲ ਸਭ ਘਾਲ ਗਵਾਸਾ ॥

je har tiaag avar kee aas keejai taa har nihafal sabh ghaal gavaasaa |

ആരെങ്കിലും കർത്താവിനെ ഉപേക്ഷിച്ച് മറ്റൊരാളിൽ പ്രത്യാശ വെച്ചാൽ, കർത്താവിനുള്ള അവൻ്റെ എല്ലാ സേവനവും നിഷ്ഫലമാകും.

ਮੇਰੇ ਮਨ ਹਰਿ ਸੇਵਿਹੁ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸੁਆਮੀ ਜਿਸੁ ਸੇਵਿਐ ਸਭ ਭੁਖ ਲਹਾਸਾ ॥੧॥

mere man har sevihu sukhadaataa suaamee jis seviaai sabh bhukh lahaasaa |1|

എൻ്റെ മനസ്സേ, സമാധാനദാതാവായ കർത്താവിനെ സേവിക്ക; അവനെ സേവിച്ചാൽ നിങ്ങളുടെ വിശപ്പെല്ലാം മാറും. ||1||

ਮੇਰੇ ਮਨ ਹਰਿ ਊਪਰਿ ਕੀਜੈ ਭਰਵਾਸਾ ॥

mere man har aoopar keejai bharavaasaa |

എൻ്റെ മനസ്സേ, കർത്താവിൽ വിശ്വാസം അർപ്പിക്കുക.

ਜਹ ਜਾਈਐ ਤਹ ਨਾਲਿ ਮੇਰਾ ਸੁਆਮੀ ਹਰਿ ਅਪਨੀ ਪੈਜ ਰਖੈ ਜਨ ਦਾਸਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

jah jaaeeai tah naal meraa suaamee har apanee paij rakhai jan daasaa |1| rahaau |

ഞാൻ പോകുന്നിടത്തെല്ലാം എൻ്റെ കർത്താവും ഗുരുവും എന്നോടൊപ്പം ഉണ്ട്. കർത്താവ് തൻ്റെ എളിയ ദാസന്മാരുടെയും അടിമകളുടെയും ബഹുമാനം സംരക്ഷിക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਜੇ ਅਪਨੀ ਬਿਰਥਾ ਕਹਹੁ ਅਵਰਾ ਪਹਿ ਤਾ ਆਗੈ ਅਪਨੀ ਬਿਰਥਾ ਬਹੁ ਬਹੁਤੁ ਕਢਾਸਾ ॥

je apanee birathaa kahahu avaraa peh taa aagai apanee birathaa bahu bahut kadtaasaa |

നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ സങ്കടങ്ങൾ മറ്റൊരാളോട് പറഞ്ഞാൽ, അവൻ പകരം, അവൻ്റെ വലിയ സങ്കടങ്ങൾ നിങ്ങളോട് പറയും.

ਅਪਨੀ ਬਿਰਥਾ ਕਹਹੁ ਹਰਿ ਅਪੁਨੇ ਸੁਆਮੀ ਪਹਿ ਜੋ ਤੁਮੑਰੇ ਦੂਖ ਤਤਕਾਲ ਕਟਾਸਾ ॥

apanee birathaa kahahu har apune suaamee peh jo tumare dookh tatakaal kattaasaa |

അതിനാൽ നിങ്ങളുടെ ദുഃഖങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ കർത്താവും ഗുരുവുമായ കർത്താവിനോട് പറയുക, അവൻ നിങ്ങളുടെ വേദന ഉടനടി ഇല്ലാതാക്കും.

ਸੋ ਐਸਾ ਪ੍ਰਭੁ ਛੋਡਿ ਅਪਨੀ ਬਿਰਥਾ ਅਵਰਾ ਪਹਿ ਕਹੀਐ ਅਵਰਾ ਪਹਿ ਕਹਿ ਮਨ ਲਾਜ ਮਰਾਸਾ ॥੨॥

so aaisaa prabh chhodd apanee birathaa avaraa peh kaheeai avaraa peh keh man laaj maraasaa |2|

അങ്ങനെയുള്ള ദൈവത്തെ ഉപേക്ഷിച്ച്, നിങ്ങളുടെ സങ്കടങ്ങൾ മറ്റൊരാളോട് പറഞ്ഞാൽ, നിങ്ങൾ നാണംകെട്ട് മരിക്കും. ||2||

ਜੋ ਸੰਸਾਰੈ ਕੇ ਕੁਟੰਬ ਮਿਤ੍ਰ ਭਾਈ ਦੀਸਹਿ ਮਨ ਮੇਰੇ ਤੇ ਸਭਿ ਅਪਨੈ ਸੁਆਇ ਮਿਲਾਸਾ ॥

jo sansaarai ke kuttanb mitr bhaaee deeseh man mere te sabh apanai suaae milaasaa |

എൻ്റെ മനസ്സേ, നീ കാണുന്ന ലോകത്തിലെ ബന്ധുക്കളും സുഹൃത്തുക്കളും സഹോദരങ്ങളും അവരവരുടെ ആവശ്യങ്ങൾക്കായി നിന്നോട് കണ്ടുമുട്ടുന്നു.

ਜਿਤੁ ਦਿਨਿ ਉਨੑ ਕਾ ਸੁਆਉ ਹੋਇ ਨ ਆਵੈ ਤਿਤੁ ਦਿਨਿ ਨੇੜੈ ਕੋ ਨ ਢੁਕਾਸਾ ॥

jit din una kaa suaau hoe na aavai tith din nerrai ko na dtukaasaa |

ആ ദിവസം, അവരുടെ സ്വാർത്ഥതാൽപ്പര്യങ്ങൾ നിറവേറ്റപ്പെടാത്ത ദിവസം, അവർ നിങ്ങളുടെ അടുക്കൽ വരില്ല.

ਮਨ ਮੇਰੇ ਅਪਨਾ ਹਰਿ ਸੇਵਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਜੋ ਤੁਧੁ ਉਪਕਰੈ ਦੂਖਿ ਸੁਖਾਸਾ ॥੩॥

man mere apanaa har sev din raatee jo tudh upakarai dookh sukhaasaa |3|

എൻ്റെ മനസ്സേ, രാവും പകലും നിൻ്റെ നാഥനെ സേവിക്ക; നല്ല സമയത്തും തിന്മയിലും അവൻ നിങ്ങളെ സഹായിക്കും. ||3||

ਤਿਸ ਕਾ ਭਰਵਾਸਾ ਕਿਉ ਕੀਜੈ ਮਨ ਮੇਰੇ ਜੋ ਅੰਤੀ ਅਉਸਰਿ ਰਖਿ ਨ ਸਕਾਸਾ ॥

tis kaa bharavaasaa kiau keejai man mere jo antee aausar rakh na sakaasaa |

എൻ്റെ മനസ്സേ, അവസാന നിമിഷം നിന്നെ രക്ഷിക്കാൻ കഴിയാത്ത ആരിൽ നിൻ്റെ വിശ്വാസം അർപ്പിക്കുന്നത്?

ਹਰਿ ਜਪੁ ਮੰਤੁ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁ ਲੈ ਜਾਪਹੁ ਤਿਨੑ ਅੰਤਿ ਛਡਾਏ ਜਿਨੑ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਚਿਤਾਸਾ ॥

har jap mant gur upades lai jaapahu tina ant chhaddaae jina har preet chitaasaa |

ഭഗവാൻ്റെ മന്ത്രം ജപിക്കുക, ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ സ്വീകരിക്കുക, അവനെ ധ്യാനിക്കുക. അവസാനം, കർത്താവ് തന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നവരെ അവരുടെ ബോധത്തിൽ രക്ഷിക്കുന്നു.