ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 145
ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਵਹਿ ਤਾ ਕਰਹਿ ਬਿਭੂਤਾ ਸਿੰਙੀ ਨਾਦੁ ਵਜਾਵਹਿ ॥
jaa tudh bhaaveh taa kareh bibhootaa singee naad vajaaveh |അങ്ങയെ പ്രസാദിപ്പിക്കുമ്പോൾ ഞങ്ങൾ ദേഹത്ത് ഭസ്മം പുരട്ടുകയും ശംഖും ശംഖും ഊതുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਪੜਹਿ ਕਤੇਬਾ ਮੁਲਾ ਸੇਖ ਕਹਾਵਹਿ ॥
jaa tudh bhaavai taa parreh katebaa mulaa sekh kahaaveh |അങ്ങയെ ഇഷ്ടപ്പെടുമ്പോൾ, ഞങ്ങൾ ഇസ്ലാമിക ഗ്രന്ഥങ്ങൾ വായിക്കുകയും മുല്ലമാരും ശൈഖുമാരും ആയി വാഴ്ത്തപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਹੋਵਹਿ ਰਾਜੇ ਰਸ ਕਸ ਬਹੁਤੁ ਕਮਾਵਹਿ ॥
jaa tudh bhaavai taa hoveh raaje ras kas bahut kamaaveh |അങ്ങയെ പ്രസാദിപ്പിക്കുമ്പോൾ ഞങ്ങൾ രാജാക്കന്മാരായി, എല്ലാത്തരം രുചികളും സുഖങ്ങളും ആസ്വദിക്കുന്നു.
ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤੇਗ ਵਗਾਵਹਿ ਸਿਰ ਮੁੰਡੀ ਕਟਿ ਜਾਵਹਿ ॥
jaa tudh bhaavai teg vagaaveh sir munddee katt jaaveh |അങ്ങയെ പ്രസാദിപ്പിക്കുമ്പോൾ ഞങ്ങൾ വാളെടുത്ത് ശത്രുക്കളുടെ തല വെട്ടിക്കളയും.
ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਜਾਹਿ ਦਿਸੰਤਰਿ ਸੁਣਿ ਗਲਾ ਘਰਿ ਆਵਹਿ ॥
jaa tudh bhaavai jaeh disantar sun galaa ghar aaveh |നിനക്കു ഇഷ്ടമുള്ളപ്പോൾ ഞങ്ങൾ അന്യദേശത്തേക്കു പോകുന്നു; വീട്ടിലെ വാർത്തകൾ കേട്ട് ഞങ്ങൾ വീണ്ടും വരുന്നു.
ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਨਾਇ ਰਚਾਵਹਿ ਤੁਧੁ ਭਾਣੇ ਤੂੰ ਭਾਵਹਿ ॥
jaa tudh bhaavai naae rachaaveh tudh bhaane toon bhaaveh |അത് അങ്ങയെ പ്രസാദിപ്പിക്കുമ്പോൾ ഞങ്ങൾ നാമത്തോട് ഇണങ്ങുന്നു, അത് അങ്ങയെ പ്രസാദിപ്പിക്കുമ്പോൾ ഞങ്ങൾ നിനക്കു പ്രസാദകരായിത്തീരുന്നു.
ਨਾਨਕੁ ਏਕ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਹੋਰਿ ਸਗਲੇ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵਹਿ ॥੧॥
naanak ek kahai benantee hor sagale koorr kamaaveh |1|നാനാക്ക് ഈ ഒരു പ്രാർത്ഥന ചൊല്ലുന്നു; മറ്റെല്ലാം അസത്യം മാത്രമാണ്. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਜਾ ਤੂੰ ਵਡਾ ਸਭਿ ਵਡਿਆਂਈਆ ਚੰਗੈ ਚੰਗਾ ਹੋਈ ॥
jaa toon vaddaa sabh vaddiaaneea changai changaa hoee |നിങ്ങൾ വളരെ മഹത്തരമാണ്-എല്ലാ മഹത്വവും നിന്നിൽ നിന്ന് ഒഴുകുന്നു. നിങ്ങൾ വളരെ നല്ലവനാണ് - നന്മ നിങ്ങളിൽ നിന്ന് പ്രസരിക്കുന്നു.
ਜਾ ਤੂੰ ਸਚਾ ਤਾ ਸਭੁ ਕੋ ਸਚਾ ਕੂੜਾ ਕੋਇ ਨ ਕੋਈ ॥
jaa toon sachaa taa sabh ko sachaa koorraa koe na koee |നിങ്ങൾ സത്യമാണ് - നിന്നിൽ നിന്ന് ഒഴുകുന്നതെല്ലാം സത്യമാണ്. ഒന്നും തന്നെ അസത്യമല്ല.
ਆਖਣੁ ਵੇਖਣੁ ਬੋਲਣੁ ਚਲਣੁ ਜੀਵਣੁ ਮਰਣਾ ਧਾਤੁ ॥
aakhan vekhan bolan chalan jeevan maranaa dhaat |സംസാരിക്കുക, കാണുക, സംസാരിക്കുക, നടക്കുക, ജീവിക്കുക, മരിക്കുക-ഇതെല്ലാം ക്ഷണികമാണ്.
ਹੁਕਮੁ ਸਾਜਿ ਹੁਕਮੈ ਵਿਚਿ ਰਖੈ ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਆਪਿ ॥੨॥
hukam saaj hukamai vich rakhai naanak sachaa aap |2|അവൻ്റെ കൽപ്പനയുടെ ഹുകാമിലൂടെ, അവൻ സൃഷ്ടിക്കുന്നു, അവൻ്റെ കൽപ്പനയിൽ അവൻ നമ്മെ സൂക്ഷിക്കുന്നു. ഓ നാനാക്ക്, അവൻ തന്നെ സത്യമാണ്. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਨਿਸੰਗੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਈਐ ॥
satigur sev nisang bharam chukaaeeai |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ നിർഭയമായി സേവിക്കുക, നിങ്ങളുടെ സംശയം ദൂരീകരിക്കപ്പെടും.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਖੈ ਕਾਰ ਸੁ ਕਾਰ ਕਮਾਈਐ ॥
satigur aakhai kaar su kaar kamaaeeai |യഥാർത്ഥ ഗുരു നിന്നോട് ആവശ്യപ്പെടുന്ന ജോലി ചെയ്യുക.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਤ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ॥
satigur hoe deaal ta naam dhiaaeeai |യഥാർത്ഥ ഗുരു കരുണാമയനാകുമ്പോൾ നാം നാമത്തെ ധ്യാനിക്കുന്നു.
ਲਾਹਾ ਭਗਤਿ ਸੁ ਸਾਰੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ॥
laahaa bhagat su saar guramukh paaeeai |ഭക്തിനിർഭരമായ ഉപാസനയുടെ ലാഭം അത്യുത്തമമാണ്. ഇത് ഗുരുമുഖനാണ് ലഭിക്കുന്നത്.
ਮਨਮੁਖਿ ਕੂੜੁ ਗੁਬਾਰੁ ਕੂੜੁ ਕਮਾਈਐ ॥
manamukh koorr gubaar koorr kamaaeeai |സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ അസത്യത്തിൻ്റെ ഇരുട്ടിൽ കുടുങ്ങി; അവർ അസത്യമല്ലാതെ മറ്റൊന്നും പ്രവർത്തിക്കുന്നില്ല.
ਸਚੇ ਦੈ ਦਰਿ ਜਾਇ ਸਚੁ ਚਵਾਂਈਐ ॥
sache dai dar jaae sach chavaaneeai |സത്യത്തിൻ്റെ കവാടത്തിൽ പോയി സത്യം പറയുക.
ਸਚੈ ਅੰਦਰਿ ਮਹਲਿ ਸਚਿ ਬੁਲਾਈਐ ॥
sachai andar mahal sach bulaaeeai |യഥാർത്ഥ കർത്താവ് യഥാർത്ഥ ആളുകളെ തൻ്റെ സാന്നിധ്യത്തിൻ്റെ മാളികയിലേക്ക് വിളിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਸਦਾ ਸਚਿਆਰੁ ਸਚਿ ਸਮਾਈਐ ॥੧੫॥
naanak sach sadaa sachiaar sach samaaeeai |15|ഓ നാനാക്ക്, യഥാർത്ഥമായത് എന്നേക്കും സത്യമാണ്; അവർ യഥാർത്ഥ കർത്താവിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു. ||15||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਕਲਿ ਕਾਤੀ ਰਾਜੇ ਕਾਸਾਈ ਧਰਮੁ ਪੰਖ ਕਰਿ ਉਡਰਿਆ ॥
kal kaatee raaje kaasaaee dharam pankh kar uddariaa |കലിയുഗത്തിൻ്റെ ഇരുണ്ട യുഗം കത്തിയാണ്, രാജാക്കന്മാർ കശാപ്പുകാരാണ്; നീതി ചിറകു മുളച്ച് പറന്നുപോയി.
ਕੂੜੁ ਅਮਾਵਸ ਸਚੁ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਦੀਸੈ ਨਾਹੀ ਕਹ ਚੜਿਆ ॥
koorr amaavas sach chandramaa deesai naahee kah charriaa |അസത്യത്തിൻ്റെ ഈ ഇരുണ്ട രാത്രിയിൽ, സത്യത്തിൻ്റെ ചന്ദ്രൻ എവിടെയും കാണുന്നില്ല.
ਹਉ ਭਾਲਿ ਵਿਕੁੰਨੀ ਹੋਈ ॥
hau bhaal vikunee hoee |ഞാൻ വ്യർത്ഥമായി തിരഞ്ഞു, ഞാൻ കുഴഞ്ഞുപോയി;
ਆਧੇਰੈ ਰਾਹੁ ਨ ਕੋਈ ॥
aadherai raahu na koee |ഈ ഇരുട്ടിൽ എനിക്ക് വഴി കണ്ടെത്താൻ കഴിയില്ല.
ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਕਰਿ ਦੁਖੁ ਰੋਈ ॥
vich haumai kar dukh roee |അഹംഭാവത്തിൽ, അവർ വേദനയോടെ നിലവിളിക്കുന്നു.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਕਿਨਿ ਬਿਧਿ ਗਤਿ ਹੋਈ ॥੧॥
kahu naanak kin bidh gat hoee |1|നാനാക്ക് പറയുന്നു, അവർ എങ്ങനെ രക്ഷിക്കപ്പെടും? ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਕਲਿ ਕੀਰਤਿ ਪਰਗਟੁ ਚਾਨਣੁ ਸੰਸਾਰਿ ॥
kal keerat paragatt chaanan sansaar |കലിയുഗത്തിൻ്റെ ഈ ഇരുണ്ട യുഗത്തിൽ, ഭഗവാൻ്റെ സ്തുതിയുടെ കീർത്തനം ലോകത്ത് ഒരു പ്രകാശമായി പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੋਈ ਉਤਰੈ ਪਾਰਿ ॥
guramukh koee utarai paar |എത്ര വിരളമാണ് അക്കരെ നീന്തിക്കടക്കുന്ന ആ ചുരുക്കം ചില ഗുരുമുഖന്മാർ!
ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਦੇਵੈ ॥
jis no nadar kare tis devai |കർത്താവ് കൃപയുടെ നോട്ടം നൽകുന്നു;
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਤਨੁ ਸੋ ਲੇਵੈ ॥੨॥
naanak guramukh ratan so levai |2|ഓ നാനാക്ക്, ഗുർമുഖ് രത്നം സ്വീകരിക്കുന്നു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਭਗਤਾ ਤੈ ਸੈਸਾਰੀਆ ਜੋੜੁ ਕਦੇ ਨ ਆਇਆ ॥
bhagataa tai saisaareea jorr kade na aaeaa |ഭഗവാൻ്റെ ഭക്തരും ലോകജനങ്ങളും തമ്മിൽ ഒരിക്കലും ഒരു യഥാർത്ഥ സഖ്യം ഉണ്ടാകില്ല.
ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਅਭੁਲੁ ਹੈ ਨ ਭੁਲੈ ਕਿਸੈ ਦਾ ਭੁਲਾਇਆ ॥
karataa aap abhul hai na bhulai kisai daa bhulaaeaa |സ്രഷ്ടാവ് തന്നെ തെറ്റില്ലാത്തവനാണ്. അവനെ കബളിപ്പിക്കാനാവില്ല; ആർക്കും അവനെ കബളിപ്പിക്കാനാവില്ല.
ਭਗਤ ਆਪੇ ਮੇਲਿਅਨੁ ਜਿਨੀ ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਇਆ ॥
bhagat aape melian jinee sacho sach kamaaeaa |അവൻ തൻ്റെ ഭക്തരെ തന്നിൽ ലയിപ്പിക്കുന്നു; അവർ സത്യത്തെ അനുഷ്ഠിക്കുന്നു, സത്യം മാത്രം.
ਸੈਸਾਰੀ ਆਪਿ ਖੁਆਇਅਨੁ ਜਿਨੀ ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਬੋਲਿ ਬਿਖੁ ਖਾਇਆ ॥
saisaaree aap khuaaeian jinee koorr bol bol bikh khaaeaa |കർത്താവ് തന്നെ ലോകജനതയെ വഴിതെറ്റിക്കുന്നു; അവർ കള്ളം പറയുന്നു, കള്ളം പറഞ്ഞു വിഷം കഴിക്കുന്നു.
ਚਲਣ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਕਾਮੁ ਕਰੋਧੁ ਵਿਸੁ ਵਧਾਇਆ ॥
chalan saar na jaananee kaam karodh vis vadhaaeaa |നാമെല്ലാവരും പോകേണ്ട പരമമായ യാഥാർത്ഥ്യം അവർ തിരിച്ചറിയുന്നില്ല; അവർ ലൈംഗികാഭിലാഷത്തിൻ്റെയും കോപത്തിൻ്റെയും വിഷം വളർത്തുന്നത് തുടരുന്നു.
ਭਗਤ ਕਰਨਿ ਹਰਿ ਚਾਕਰੀ ਜਿਨੀ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
bhagat karan har chaakaree jinee anadin naam dhiaaeaa |ഭക്തർ ഭഗവാനെ സേവിക്കുന്നു; രാവും പകലും അവർ നാമത്തെ ധ്യാനിക്കുന്നു.
ਦਾਸਨਿ ਦਾਸ ਹੋਇ ਕੈ ਜਿਨੀ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ॥
daasan daas hoe kai jinee vichahu aap gavaaeaa |കർത്താവിൻ്റെ അടിമകളുടെ അടിമകളായി, അവർ ഉള്ളിൽ നിന്ന് സ്വാർത്ഥതയും അഹങ്കാരവും ഇല്ലാതാക്കുന്നു.
ਓਨਾ ਖਸਮੈ ਕੈ ਦਰਿ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਇਆ ॥੧੬॥
onaa khasamai kai dar mukh ujale sachai sabad suhaaeaa |16|അവരുടെ നാഥൻ്റെയും യജമാനൻ്റെയും കൊട്ടാരത്തിൽ അവരുടെ മുഖങ്ങൾ പ്രസന്നമാണ്; ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനത്താൽ അവർ അലങ്കരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ||16||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਸਬਾਹੀ ਸਾਲਾਹ ਜਿਨੀ ਧਿਆਇਆ ਇਕ ਮਨਿ ॥
sabaahee saalaah jinee dhiaaeaa ik man |അതിരാവിലെ കർത്താവിനെ സ്തുതിക്കുകയും ഏകമനസ്സോടെ അവനെ ധ്യാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവർ,
ਸੇਈ ਪੂਰੇ ਸਾਹ ਵਖਤੈ ਉਪਰਿ ਲੜਿ ਮੁਏ ॥
seee poore saah vakhatai upar larr mue |തികഞ്ഞ രാജാക്കന്മാരാണ്; തക്കസമയത്ത് അവർ യുദ്ധം ചെയ്തു മരിക്കുന്നു.
ਦੂਜੈ ਬਹੁਤੇ ਰਾਹ ਮਨ ਕੀਆ ਮਤੀ ਖਿੰਡੀਆ ॥
doojai bahute raah man keea matee khinddeea |രണ്ടാമത്തെ വാച്ചിൽ, മനസ്സിൻ്റെ ശ്രദ്ധ എല്ലാ തരത്തിലും ചിതറിക്കിടക്കുന്നു.
ਬਹੁਤੁ ਪਏ ਅਸਗਾਹ ਗੋਤੇ ਖਾਹਿ ਨ ਨਿਕਲਹਿ ॥
bahut pe asagaah gote khaeh na nikaleh |പലരും ആഴമില്ലാത്ത കുഴിയിൽ വീഴുന്നു; അവർ വലിച്ചിഴക്കപ്പെടുന്നു, അവർക്ക് വീണ്ടും പുറത്തുകടക്കാൻ കഴിയില്ല.