ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 1274

ਕਾਗਦ ਕੋਟੁ ਇਹੁ ਜਗੁ ਹੈ ਬਪੁਰੋ ਰੰਗਨਿ ਚਿਹਨ ਚਤੁਰਾਈ ॥

kaagad kott ihu jag hai bapuro rangan chihan chaturaaee |

ഈ നികൃഷ്ട ലോകം കടലാസിൻ്റെയും നിറത്തിൻ്റെയും രൂപത്തിൻ്റെയും സമർത്ഥമായ തന്ത്രങ്ങളുടെയും കോട്ടയാണ്.

ਨਾਨੑੀ ਸੀ ਬੂੰਦ ਪਵਨੁ ਪਤਿ ਖੋਵੈ ਜਨਮਿ ਮਰੈ ਖਿਨੁ ਤਾੲਂੀ ॥੪॥

naanaee see boond pavan pat khovai janam marai khin taaenee |4|

ഒരു ചെറിയ തുള്ളി വെള്ളമോ ഒരു ചെറിയ കാറ്റോ അതിൻ്റെ മഹത്വം നശിപ്പിക്കുന്നു; ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് അതിൻ്റെ ജീവിതം അവസാനിച്ചു. ||4||

ਨਦੀ ਉਪਕੰਠਿ ਜੈਸੇ ਘਰੁ ਤਰਵਰੁ ਸਰਪਨਿ ਘਰੁ ਘਰ ਮਾਹੀ ॥

nadee upakantth jaise ghar taravar sarapan ghar ghar maahee |

ഒരു നദിയുടെ തീരത്തിനടുത്തുള്ള ഒരു മരക്കൂട് പോലെയാണ് അത്, ആ വീട്ടിൽ ഒരു സർപ്പത്തിൻ്റെ ഗുഹയുണ്ട്.

ਉਲਟੀ ਨਦੀ ਕਹਾਂ ਘਰੁ ਤਰਵਰੁ ਸਰਪਨਿ ਡਸੈ ਦੂਜਾ ਮਨ ਮਾਂਹੀ ॥੫॥

aulattee nadee kahaan ghar taravar sarapan ddasai doojaa man maanhee |5|

നദി കരകവിഞ്ഞൊഴുകുമ്പോൾ, മരത്തിൻ്റെ വീടിന് എന്ത് സംഭവിക്കും? മനസ്സിൽ ദ്വൈതഭാവം പോലെ പാമ്പ് കടിക്കും. ||5||

ਗਾਰੁੜ ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਬਿਖਿਆ ਗੁਰਮਤਿ ਜਾਰੀ ॥

gaarurr gur giaan dhiaan gur bachanee bikhiaa guramat jaaree |

ഗുരുവിൻ്റെ ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ മാന്ത്രിക മന്ത്രത്തിലൂടെയും ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലെ ധ്യാനത്തിലൂടെയും അധർമ്മവും അഴിമതിയും കത്തിത്തീരുന്നു.

ਮਨ ਤਨ ਹੇਂਵ ਭਏ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਕੀ ਭਗਤਿ ਨਿਰਾਰੀ ॥੬॥

man tan henv bhe sach paaeaa har kee bhagat niraaree |6|

അത്ഭുതകരവും അതുല്യവുമായ ഭഗവാൻ്റെ ആരാധനയിലൂടെ മനസ്സും ശരീരവും കുളിർപ്പിക്കുകയും ശാന്തമാവുകയും സത്യം നേടുകയും ചെയ്യുന്നു. ||6||

ਜੇਤੀ ਹੈ ਤੇਤੀ ਤੁਧੁ ਜਾਚੈ ਤੂ ਸਰਬ ਜੀਆਂ ਦਇਆਲਾ ॥

jetee hai tetee tudh jaachai too sarab jeean deaalaa |

ഉള്ളതെല്ലാം നിന്നോട് യാചിക്കുന്നു; നീ എല്ലാ ജീവികളോടും കരുണയുള്ളവനാണ്.

ਤੁਮੑਰੀ ਸਰਣਿ ਪਰੇ ਪਤਿ ਰਾਖਹੁ ਸਾਚੁ ਮਿਲੈ ਗੋਪਾਲਾ ॥੭॥

tumaree saran pare pat raakhahu saach milai gopaalaa |7|

ഞാൻ നിൻ്റെ വിശുദ്ധമന്ദിരം അന്വേഷിക്കുന്നു; ലോകനാഥാ, എൻ്റെ മാനം രക്ഷിക്കൂ, സത്യം നൽകി എന്നെ അനുഗ്രഹിക്കണമേ. ||7||

ਬਾਧੀ ਧੰਧਿ ਅੰਧ ਨਹੀ ਸੂਝੈ ਬਧਿਕ ਕਰਮ ਕਮਾਵੈ ॥

baadhee dhandh andh nahee soojhai badhik karam kamaavai |

ലൗകിക കാര്യങ്ങളിലും പിണക്കങ്ങളിലും ബന്ധിതനായ അന്ധൻ മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല; അവൻ ഒരു കൊലപാതകിയെപ്പോലെ പ്രവർത്തിക്കുന്നു.

ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲੈ ਤ ਸੂਝਸਿ ਬੂਝਸਿ ਸਚ ਮਨਿ ਗਿਆਨੁ ਸਮਾਵੈ ॥੮॥

satigur milai ta soojhas boojhas sach man giaan samaavai |8|

എന്നാൽ അവൻ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടിയാൽ, അവൻ മനസ്സിലാക്കുകയും മനസ്സിലാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, അവൻ്റെ മനസ്സ് യഥാർത്ഥ ആത്മീയ ജ്ഞാനത്താൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ||8||

ਨਿਰਗੁਣ ਦੇਹ ਸਾਚ ਬਿਨੁ ਕਾਚੀ ਮੈ ਪੂਛਉ ਗੁਰੁ ਅਪਨਾ ॥

niragun deh saach bin kaachee mai poochhau gur apanaa |

സത്യമില്ലെങ്കിൽ, ഈ വിലയില്ലാത്ത ശരീരം അസത്യമാണ്; ഇക്കാര്യത്തിൽ ഞാൻ എൻ്റെ ഗുരുവിനോട് ആലോചിച്ചു.

ਨਾਨਕ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਪ੍ਰਭੂ ਦਿਖਾਵੈ ਬਿਨੁ ਸਾਚੇ ਜਗੁ ਸੁਪਨਾ ॥੯॥੨॥

naanak so prabh prabhoo dikhaavai bin saache jag supanaa |9|2|

ഓ നാനാക്ക്, ദൈവം എനിക്ക് ദൈവത്തെ വെളിപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു; സത്യമില്ലെങ്കിൽ ലോകം മുഴുവൻ വെറും സ്വപ്നം മാത്രമാണ്. ||9||2||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ॥

malaar mahalaa 1 |

മലർ, ആദ്യ മെഹൽ:

ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਮੀਨ ਜਲ ਹੀ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਸਾਰਿੰਗ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਈ ॥੧॥

chaatrik meen jal hee te sukh paaveh saaring sabad suhaaee |1|

മഴപ്പക്ഷിയും മത്സ്യവും വെള്ളത്തിൽ സമാധാനം കണ്ടെത്തുന്നു; മണിനാദം കേട്ട് മാൻ സന്തോഷിക്കുന്നു. ||1||

ਰੈਨਿ ਬਬੀਹਾ ਬੋਲਿਓ ਮੇਰੀ ਮਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

rain babeehaa bolio meree maaee |1| rahaau |

എൻ്റെ അമ്മേ, രാത്രിയിൽ മഴപ്പക്ഷി ചിലവിടുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਪ੍ਰਿਅ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਉਲਟੈ ਕਬਹੂ ਜੋ ਤੈ ਭਾਵੈ ਸਾਈ ॥੨॥

pria siau preet na ulattai kabahoo jo tai bhaavai saaee |2|

എൻ്റെ പ്രിയേ, നിന്നോടുള്ള എൻ്റെ സ്നേഹം ഒരിക്കലും അവസാനിക്കുകയില്ല, അത് നിൻ്റെ ഇഷ്ടമാണെങ്കിൽ. ||2||

ਨੀਦ ਗਈ ਹਉਮੈ ਤਨਿ ਥਾਕੀ ਸਚ ਮਤਿ ਰਿਦੈ ਸਮਾਈ ॥੩॥

need gee haumai tan thaakee sach mat ridai samaaee |3|

ഉറക്കം പോയി, എൻ്റെ ശരീരത്തിൽ നിന്ന് അഹംഭാവം തളർന്നിരിക്കുന്നു; എൻ്റെ ഹൃദയം സത്യത്തിൻ്റെ പഠിപ്പിക്കലുകളാൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ||3||

ਰੂਖਂੀ ਬਿਰਖਂੀ ਊਡਉ ਭੂਖਾ ਪੀਵਾ ਨਾਮੁ ਸੁਭਾਈ ॥੪॥

rookhanee birakhanee aooddau bhookhaa peevaa naam subhaaee |4|

മരങ്ങൾക്കും ചെടികൾക്കുമിടയിൽ പറന്നു നടക്കുന്ന എനിക്ക് വിശപ്പുണ്ട്; കർത്താവിൻ്റെ നാമമായ നാമത്തിൽ സ്നേഹപൂർവ്വം പാനം ചെയ്തു, ഞാൻ സംതൃപ്തനാണ്. ||4||

ਲੋਚਨ ਤਾਰ ਲਲਤਾ ਬਿਲਲਾਤੀ ਦਰਸਨ ਪਿਆਸ ਰਜਾਈ ॥੫॥

lochan taar lalataa bilalaatee darasan piaas rajaaee |5|

ഞാൻ നിന്നെ ഉറ്റുനോക്കുന്നു, എൻ്റെ നാവു നിന്നോടു നിലവിളിക്കുന്നു; അങ്ങയുടെ ദർശനത്തിൻ്റെ അനുഗ്രഹീതമായ ദർശനത്തിനായി ഞാൻ ദാഹിക്കുന്നു. ||5||

ਪ੍ਰਿਅ ਬਿਨੁ ਸੀਗਾਰੁ ਕਰੀ ਤੇਤਾ ਤਨੁ ਤਾਪੈ ਕਾਪਰੁ ਅੰਗਿ ਨ ਸੁਹਾਈ ॥੬॥

pria bin seegaar karee tetaa tan taapai kaapar ang na suhaaee |6|

എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവനെ കൂടാതെ, ഞാൻ എന്നെത്തന്നെ എത്രത്തോളം അലങ്കരിക്കുന്നുവോ അത്രത്തോളം എൻ്റെ ശരീരം കത്തുന്നു; ഈ വസ്ത്രങ്ങൾ എൻ്റെ ശരീരത്തിന് നല്ലതായി തോന്നുന്നില്ല. ||6||

ਅਪਨੇ ਪਿਆਰੇ ਬਿਨੁ ਇਕੁ ਖਿਨੁ ਰਹਿ ਨ ਸਕਂਉ ਬਿਨ ਮਿਲੇ ਨਂੀਦ ਨ ਪਾਈ ॥੭॥

apane piaare bin ik khin reh na saknau bin mile naneed na paaee |7|

എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവനെ കൂടാതെ, എനിക്ക് ഒരു നിമിഷം പോലും അതിജീവിക്കാൻ കഴിയില്ല; അവനെ കാണാതെ എനിക്ക് ഉറങ്ങാൻ കഴിയില്ല. ||7||

ਪਿਰੁ ਨਜੀਕਿ ਨ ਬੂਝੈ ਬਪੁੜੀ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਆ ਦਿਖਾਈ ॥੮॥

pir najeek na boojhai bapurree satigur deea dikhaaee |8|

അവളുടെ ഭർത്താവ് കർത്താവ് സമീപത്തുണ്ട്, പക്ഷേ നികൃഷ്ടയായ വധു അത് അറിയുന്നില്ല. യഥാർത്ഥ ഗുരു അവനെ അവൾക്ക് വെളിപ്പെടുത്തുന്നു. ||8||

ਸਹਜਿ ਮਿਲਿਆ ਤਬ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਈ ॥੯॥

sahaj miliaa tab hee sukh paaeaa trisanaa sabad bujhaaee |9|

അവബോധജന്യമായ അനായാസതയോടെ അവൾ അവനെ കണ്ടുമുട്ടുമ്പോൾ, അവൾ സമാധാനം കണ്ടെത്തുന്നു; ശബാദിൻ്റെ വചനം ആഗ്രഹത്തിൻ്റെ തീ കെടുത്തുന്നു. ||9||

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਤੁਝ ਤੇ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਕੀਮਤਿ ਕਹਨੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧੦॥੩॥

kahu naanak tujh te man maaniaa keemat kahan na jaaee |10|3|

നാനാക്ക് പറയുന്നു, കർത്താവേ, അങ്ങയിലൂടെ എൻ്റെ മനസ്സ് പ്രസാദിക്കുകയും ശാന്തമാവുകയും ചെയ്തു; എനിക്ക് നിങ്ങളുടെ മൂല്യം പ്രകടിപ്പിക്കാൻ കഴിയില്ല. ||10||3||