ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 852
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੇਖਣੁ ਬੋਲਣਾ ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
guramukh vekhan bolanaa naam japat sukh paaeaa |ഗുരുമുഖൻ ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം കാണുകയും സംസാരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; നാമം ജപിച്ചാൽ അവൻ സമാധാനം കണ്ടെത്തുന്നു.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਪ੍ਰਗਾਸਿਆ ਤਿਮਰ ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੨॥
naanak guramukh giaan pragaasiaa timar agiaan andher chukaaeaa |2|ഓ നാനാക്ക്, ഗുർമുഖിൻ്റെ ആത്മീയ ജ്ഞാനം പ്രകാശിക്കുന്നു; അജ്ഞതയുടെ കറുത്ത ഇരുട്ട് നീങ്ങി. ||2||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਮਨਮੁਖ ਮੈਲੇ ਮਰਹਿ ਗਵਾਰ ॥
manamukh maile mareh gavaar |വൃത്തികെട്ട, വിഡ്ഢി, സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ മരിക്കുന്നു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਰਮਲ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
guramukh niramal har raakhiaa ur dhaar |ഗുർമുഖുകൾ കുറ്റമറ്റവരും ശുദ്ധരുമാണ്; അവർ കർത്താവിനെ തങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു.
ਭਨਤਿ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਹੁ ਜਨ ਭਾਈ ॥
bhanat naanak sunahu jan bhaaee |നാനാക്കിനോട് പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു, കേൾക്കൂ, വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ!
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਹੁ ਹਉਮੈ ਮਲੁ ਜਾਈ ॥
satigur sevihu haumai mal jaaee |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുക, നിങ്ങളുടെ അഹന്തയുടെ മാലിന്യം ഇല്ലാതാകും.
ਅੰਦਰਿ ਸੰਸਾ ਦੂਖੁ ਵਿਆਪੇ ਸਿਰਿ ਧੰਧਾ ਨਿਤ ਮਾਰ ॥
andar sansaa dookh viaape sir dhandhaa nit maar |ഉള്ളിൽ, സംശയത്തിൻ്റെ വേദന അവരെ അലട്ടുന്നു; അവരുടെ തലകൾ ലൗകിക കുരുക്കുകളാൽ നിരന്തരം ആക്രമിക്കപ്പെടുന്നു.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਸੂਤੇ ਕਬਹੁ ਨ ਜਾਗਹਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਿਆਰ ॥
doojai bhaae soote kabahu na jaageh maaeaa moh piaar |ദ്വന്ദ്വത്തിൻ്റെ പ്രണയത്തിൽ ഉറങ്ങുന്ന അവർ ഒരിക്കലും ഉണരുകയില്ല; അവർ മായയുടെ സ്നേഹവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਹਿ ਸਬਦੁ ਨ ਵੀਚਾਰਹਿ ਇਹੁ ਮਨਮੁਖ ਕਾ ਬੀਚਾਰ ॥
naam na cheteh sabad na veechaareh ihu manamukh kaa beechaar |അവർ നാമം ഓർക്കുന്നില്ല, അവർ ശബാദിൻ്റെ വചനം ചിന്തിക്കുന്നില്ല; ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖന്മാരുടെ വീക്ഷണമാണിത്.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਭਾਇਆ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਨਾਨਕ ਜਮੁ ਮਾਰਿ ਕਰੇ ਖੁਆਰ ॥੩॥
har naam na bhaaeaa birathaa janam gavaaeaa naanak jam maar kare khuaar |3|അവർ കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നില്ല, കൂടാതെ അവർ തങ്ങളുടെ ജീവൻ നിഷ്ഫലമായി നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നു. ഓ നാനാക്ക്, മരണത്തിൻ്റെ ദൂതൻ അവരെ ആക്രമിക്കുകയും അപമാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਜਿਸ ਨੋ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਸਚੁ ਬਖਸੀਅਨੁ ਸੋ ਸਚਾ ਸਾਹੁ ॥
jis no har bhagat sach bakhaseean so sachaa saahu |അവൻ മാത്രമാണ് യഥാർത്ഥ രാജാവ്, യഥാർത്ഥ ഭക്തിയോടെ ഭഗവാൻ അനുഗ്രഹിക്കുന്നു.
ਤਿਸ ਕੀ ਮੁਹਤਾਜੀ ਲੋਕੁ ਕਢਦਾ ਹੋਰਤੁ ਹਟਿ ਨ ਵਥੁ ਨ ਵੇਸਾਹੁ ॥
tis kee muhataajee lok kadtadaa horat hatt na vath na vesaahu |ആളുകൾ അവനോട് കൂറ് പ്രതിജ്ഞ ചെയ്യുന്നു; മറ്റൊരു സ്റ്റോറും ഈ ചരക്കുകൾ സ്റ്റോക്ക് ചെയ്യുന്നില്ല, ഈ വ്യാപാരത്തിൽ ഡീലുകൾ നടത്തുന്നില്ല.
ਭਗਤ ਜਨਾ ਕਉ ਸਨਮੁਖੁ ਹੋਵੈ ਸੁ ਹਰਿ ਰਾਸਿ ਲਏ ਵੇਮੁਖ ਭਸੁ ਪਾਹੁ ॥
bhagat janaa kau sanamukh hovai su har raas le vemukh bhas paahu |ഗുരുവിൻ്റെ നേർക്ക് മുഖം തിരിച്ച് സൺമുഖനായി മാറുന്ന വിനീതനായ ആ ഭക്തൻ ഭഗവാൻ്റെ ഐശ്വര്യം പ്രാപിക്കുന്നു; ഗുരുവിൽ നിന്ന് മുഖം തിരിക്കുന്ന വിശ്വാസമില്ലാത്ത ബേമുഖ് ചാരം മാത്രം ശേഖരിക്കുന്നു.
ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਕੇ ਵਾਪਾਰੀ ਹਰਿ ਭਗਤ ਹਹਿ ਜਮੁ ਜਾਗਾਤੀ ਤਿਨਾ ਨੇੜਿ ਨ ਜਾਹੁ ॥
har ke naam ke vaapaaree har bhagat heh jam jaagaatee tinaa nerr na jaahu |ഭഗവാൻ്റെ ഭക്തർ ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിലുള്ള കച്ചവടക്കാരാണ്. മരണത്തിൻ്റെ ദൂതൻ, നികുതിപിരിവ്, അവരെ സമീപിക്കുക പോലും ചെയ്യുന്നില്ല.
ਜਨ ਨਾਨਕਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਧਨੁ ਲਦਿਆ ਸਦਾ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ॥੭॥
jan naanak har naam dhan ladiaa sadaa veparavaahu |7|സേവകൻ നാനാക്ക്, എന്നേക്കും സ്വതന്ത്രനും അശ്രദ്ധനുമായ ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൻ്റെ സമ്പത്ത് കയറ്റി. ||7||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |സലോക്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਹਿ ਭਗਤੀ ਹਰਿ ਧਨੁ ਖਟਿਆ ਹੋਰੁ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ॥
eis jug meh bhagatee har dhan khattiaa hor sabh jagat bharam bhulaaeaa |ഈ യുഗത്തിൽ, ഭക്തൻ ഭഗവാൻ്റെ സമ്പത്ത് സമ്പാദിക്കുന്നു; ലോകത്തിൻ്റെ മറ്റെല്ലാവരും സംശയത്തിൽ വഞ്ചിതരാകുന്നു.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
guraparasaadee naam man vasiaa anadin naam dhiaaeaa |ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ, നാമം, ഭഗവാൻ്റെ നാമം, അവൻ്റെ മനസ്സിൽ കുടികൊള്ളുന്നു; രാവും പകലും അവൻ നാമത്തെ ധ്യാനിക്കുന്നു.
ਬਿਖਿਆ ਮਾਹਿ ਉਦਾਸ ਹੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇਆ ॥
bikhiaa maeh udaas hai haumai sabad jalaaeaa |അഴിമതിയുടെ നടുവിൽ, അദ്ദേഹം വേർപിരിയുന്നു; ശബാദിൻ്റെ വചനത്തിലൂടെ അവൻ തൻ്റെ അഹന്തയെ കത്തിച്ചുകളയുന്നു.
ਆਪਿ ਤਰਿਆ ਕੁਲ ਉਧਰੇ ਧੰਨੁ ਜਣੇਦੀ ਮਾਇਆ ॥
aap tariaa kul udhare dhan janedee maaeaa |അവൻ അക്കരെ കടന്നു, തൻ്റെ ബന്ധുക്കളെയും രക്ഷിക്കുന്നു; അവനെ പ്രസവിച്ച അമ്മ ഭാഗ്യവതി.
ਸਦਾ ਸਹਜੁ ਸੁਖੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸਚੇ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇਆ ॥
sadaa sahaj sukh man vasiaa sache siau liv laaeaa |സമാധാനവും സമനിലയും എന്നെന്നേക്കുമായി അവൻ്റെ മനസ്സിൽ നിറയുന്നു, അവൻ യഥാർത്ഥ കർത്താവിനോടുള്ള സ്നേഹത്തെ ആശ്ലേഷിക്കുന്നു.
ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹਾਦੇਉ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਭੁਲੇ ਹਉਮੈ ਮੋਹੁ ਵਧਾਇਆ ॥
brahamaa bisan mahaadeo trai gun bhule haumai mohu vadhaaeaa |ബ്രഹ്മാവും വിഷ്ണുവും ശിവനും ത്രിഗുണങ്ങളിൽ വിഹരിക്കുന്നു, അവരുടെ അഹന്തയും ആഗ്രഹവും വർദ്ധിക്കുന്നു.
ਪੰਡਿਤ ਪੜਿ ਪੜਿ ਮੋਨੀ ਭੁਲੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥
panddit parr parr monee bhule doojai bhaae chit laaeaa |പണ്ഡിറ്റുകളും മതപണ്ഡിതരും നിശ്ശബ്ദരായ സന്യാസിമാരും ആശയക്കുഴപ്പത്തിൽ വായിക്കുകയും തർക്കിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; അവരുടെ ബോധം ദ്വന്ദ്വത്തിൻ്റെ സ്നേഹത്തിൽ കേന്ദ്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਜੋਗੀ ਜੰਗਮ ਸੰਨਿਆਸੀ ਭੁਲੇ ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਤਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
jogee jangam saniaasee bhule vin gur tat na paaeaa |യോഗികളും അലഞ്ഞുതിരിയുന്ന തീർത്ഥാടകരും സന്യാസിമാരും വഞ്ചിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു; ഗുരുവില്ലാതെ അവർക്ക് യാഥാർത്ഥ്യത്തിൻ്റെ സത്ത കണ്ടെത്താനാവില്ല.
ਮਨਮੁਖ ਦੁਖੀਏ ਸਦਾ ਭ੍ਰਮਿ ਭੁਲੇ ਤਿਨੑੀ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
manamukh dukhee sadaa bhram bhule tinaee birathaa janam gavaaeaa |ദു:ഖിതരായ സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖന്മാർ എന്നെന്നേക്കുമായി സംശയത്താൽ വഞ്ചിതരാകുന്നു; അവർ തങ്ങളുടെ ജീവിതം ഉപയോഗശൂന്യമായി നശിപ്പിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇਈ ਜਨ ਸਮਧੇ ਜਿ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧॥
naanak naam rate seee jan samadhe ji aape bakhas milaaeaa |1|ഓ നാനാക്ക്, നാമത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നവർ സമതുലിതരും സമനിലയുള്ളവരുമാണ്; അവരോട് ക്ഷമിച്ചുകൊണ്ട് കർത്താവ് അവരെ തന്നോട് ലയിപ്പിക്കുന്നു. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਸੁ ਵਸਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ॥
naanak so saalaaheeai jis vas sabh kichh hoe |ഓ നാനാക്ക്, എല്ലാറ്റിനും നിയന്ത്രണമുള്ളവനെ സ്തുതിക്കുക.
ਤਿਸਹਿ ਸਰੇਵਹੁ ਪ੍ਰਾਣੀਹੋ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
tiseh sarevahu praaneeho tis bin avar na koe |ഹേ മനുഷ്യരേ, അവനെ ഓർക്കുക - അവനില്ലാതെ മറ്റാരുമില്ല.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੨॥
guramukh antar man vasai sadaa sadaa sukh hoe |2|ഗുർമുഖ് ആയിരിക്കുന്നവരുടെ ഉള്ളിൽ അവൻ വസിക്കുന്നു; എന്നേക്കും അവർ സമാധാനത്തിലാണ്. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਧਨੁ ਨ ਖਟਿਓ ਸੇ ਦੇਵਾਲੀਏ ਜੁਗ ਮਾਹਿ ॥
jinee guramukh har naam dhan na khattio se devaalee jug maeh |ഗുരുമുഖനാകാത്തവരും ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൽ സമ്പത്ത് സമ്പാദിക്കുന്നവരും ഈ യുഗത്തിൽ പാപ്പരായിരിക്കുന്നു.
ਓਇ ਮੰਗਦੇ ਫਿਰਹਿ ਸਭ ਜਗਤ ਮਹਿ ਕੋਈ ਮੁਹਿ ਥੁਕ ਨ ਤਿਨ ਕਉ ਪਾਹਿ ॥
oe mangade fireh sabh jagat meh koee muhi thuk na tin kau paeh |അവർ ലോകമെമ്പാടും ഭിക്ഷ യാചിച്ചുകൊണ്ട് അലഞ്ഞുതിരിയുന്നു, പക്ഷേ ആരും അവരുടെ മുഖത്ത് തുപ്പുന്നില്ല.
ਪਰਾਈ ਬਖੀਲੀ ਕਰਹਿ ਆਪਣੀ ਪਰਤੀਤਿ ਖੋਵਨਿ ਸਗਵਾ ਭੀ ਆਪੁ ਲਖਾਹਿ ॥
paraaee bakheelee kareh aapanee parateet khovan sagavaa bhee aap lakhaeh |അവർ മറ്റുള്ളവരെ കുറിച്ച് ഗോസിപ്പ് ചെയ്യുന്നു, അവരുടെ ക്രെഡിറ്റ് നഷ്ടപ്പെടുന്നു, ഒപ്പം തങ്ങളെത്തന്നെ തുറന്നുകാട്ടുന്നു.
ਜਿਸੁ ਧਨ ਕਾਰਣਿ ਚੁਗਲੀ ਕਰਹਿ ਸੋ ਧਨੁ ਚੁਗਲੀ ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ਓਇ ਭਾਵੈ ਤਿਥੈ ਜਾਹਿ ॥
jis dhan kaaran chugalee kareh so dhan chugalee hath na aavai oe bhaavai tithai jaeh |മറ്റുള്ളവരെ അപകീർത്തിപ്പെടുത്തുന്ന ആ സമ്പത്ത്, അവർ എവിടെ പോയാലും അവരുടെ കൈകളിൽ വരുന്നില്ല.