ശരീരമോ വീടോ സ്നേഹമോ ശാശ്വതമല്ല. നീ മായയുടെ ലഹരിയിലാണ്; എത്ര കാലം നീ അവരെ ഓർത്ത് അഭിമാനിക്കും?
കിരീടമോ മേലാപ്പോ ദാസന്മാരോ ശാശ്വതമായി നിലനിൽക്കില്ല. നിങ്ങളുടെ ജീവിതം കടന്നുപോകുന്നതായി നിങ്ങൾ ഹൃദയത്തിൽ കരുതുന്നില്ല.
രഥങ്ങളോ കുതിരകളോ ആനകളോ രാജസിംഹാസനങ്ങളോ ശാശ്വതമായി നിലനിൽക്കില്ല. തൽക്ഷണം, നിങ്ങൾ അവരെ ഉപേക്ഷിച്ച് നഗ്നരായി പോകേണ്ടിവരും.
യോദ്ധാവോ വീരനോ രാജാവോ ഭരണാധികാരിയോ എന്നേക്കും നിലനിൽക്കുന്നില്ല; ഇത് നിങ്ങളുടെ കണ്ണുകൊണ്ട് കാണുക.
കോട്ടയോ പാർപ്പിടമോ നിധിയോ ഒന്നും നിന്നെ രക്ഷിക്കുകയില്ല; ദുഷ്പ്രവൃത്തികൾ ചെയ്താൽ വെറുംകൈയോടെ പോകും.
സുഹൃത്തുക്കൾ, കുട്ടികൾ, ഇണകൾ, സുഹൃത്തുക്കൾ - അവരാരും ശാശ്വതമായി നിലനിൽക്കില്ല; അവർ മരത്തിൻ്റെ തണൽ പോലെ മാറുന്നു.
ദൈവം തികഞ്ഞ ആദിമ ജീവിയാണ്, സൗമ്യതയുള്ളവരോട് കരുണയുള്ളവനാണ്; ഓരോ നിമിഷവും, അപ്രാപ്യവും അനന്തവുമായ അവനെ സ്മരിച്ചുകൊണ്ട് ധ്യാനിക്കുക.
മഹാനായ കർത്താവും യജമാനനേ, ദാസനായ നാനാക്ക് അങ്ങയുടെ സങ്കേതം തേടുന്നു; അങ്ങയുടെ കാരുണ്യത്താൽ അവനെ ചൊരിയുക, അവനെ കടത്തിക്കൊണ്ടുപോകുക. ||5||
ഞാൻ എൻ്റെ ജീവശ്വാസം ഉപയോഗിച്ചു, എൻ്റെ ആത്മാഭിമാനം വിറ്റു, ദാനധർമ്മങ്ങൾക്കായി യാചിച്ചു, ഹൈവേ കവർച്ച നടത്തി, സമ്പത്ത് സമ്പാദിക്കാനുള്ള സ്നേഹത്തിനും പരിശ്രമത്തിനും വേണ്ടി എൻ്റെ ബോധം സമർപ്പിച്ചു.
എൻ്റെ സുഹൃത്തുക്കളിൽ നിന്നും ബന്ധുക്കളിൽ നിന്നും കൂടെയുള്ളവരിൽ നിന്നും കുട്ടികളിൽ നിന്നും സഹോദരങ്ങളിൽ നിന്നും ഞാൻ അത് രഹസ്യമായി മറച്ചു വെച്ചു.
ഞാൻ അസത്യം പരിശീലിച്ചും, ശരീരം കത്തിച്ചും വാർദ്ധക്യം പ്രാപിച്ചും ഓടി.
സൽകർമ്മങ്ങൾ, ധർമ്മം, ധർമ്മം, ആത്മനിയന്ത്രണം, വിശുദ്ധി, മതപരമായ നേർച്ചകൾ, എല്ലാ നല്ല വഴികളും ഞാൻ ഉപേക്ഷിച്ചു; ഞാൻ ചഞ്ചലമായ മായയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു.
മൃഗങ്ങളും പക്ഷികളും മരങ്ങളും പർവതങ്ങളും - പല വഴികളിലൂടെ, പുനർജന്മത്തിൽ ഞാൻ വഴിതെറ്റി അലഞ്ഞു.
ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം ഒരു നിമിഷത്തേക്കോ ഒരു നിമിഷത്തേക്കോ ഞാൻ ഓർത്തില്ല. അവൻ സൗമ്യതയുള്ളവരുടെ യജമാനനാണ്, എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളുടെയും നാഥനാണ്.
ഭക്ഷണവും പാനീയവും മധുരവും രുചികരവുമായ വിഭവങ്ങൾ അവസാന നിമിഷം പൂർണ്ണമായും കയ്പേറിയതായി മാറി.
ഓ നാനാക്ക്, വിശുദ്ധരുടെ സമൂഹത്തിൽ, അവരുടെ കാൽക്കൽ ഞാൻ രക്ഷിക്കപ്പെട്ടു; മറ്റുള്ളവർ മായയുടെ ലഹരിയിൽ എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ച് പോയി. ||6||
ബ്രഹ്മാവും ശിവനും വേദങ്ങളും നിശ്ശബ്ദരായ ഋഷിമാരും തങ്ങളുടെ ഭഗവാൻ്റെയും ഗുരുവിൻ്റെയും മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ സ്നേഹത്തോടും ആനന്ദത്തോടും കൂടി പാടുന്നു.
ഭൂമിയിൽ വന്ന് വീണ്ടും സ്വർഗത്തിലേക്ക് പോകുന്ന ഇന്ദ്രനും വിഷ്ണുവും ഗോരഖും ഭഗവാനെ അന്വേഷിക്കുന്നു.
സിദ്ധന്മാർക്കും മനുഷ്യർക്കും ദേവന്മാർക്കും അസുരന്മാർക്കും അവൻ്റെ നിഗൂഢതയുടെ ഒരു ചെറിയ കഷണം പോലും കണ്ടെത്താൻ കഴിയില്ല.
കർത്താവിൻ്റെ എളിയ ദാസന്മാർ തങ്ങളുടെ പ്രിയപ്പെട്ട ദൈവത്തോടുള്ള സ്നേഹവും വാത്സല്യവും കൊണ്ട് നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു; ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയുടെ ആനന്ദത്തിൽ, അവർ അവൻ്റെ ദർശനത്തിൻ്റെ അനുഗ്രഹീത ദർശനത്തിൽ ലയിച്ചു.
എന്നാൽ അവനെ ഉപേക്ഷിച്ച് മറ്റൊരാളോട് യാചിക്കുന്നവർ അവരുടെ വായും പല്ലും നാവും ക്ഷയിക്കുന്നത് കാണും.
എൻ്റെ വിഡ്ഢിത്തമായ മനസ്സേ, സമാധാനദാതാവായ കർത്താവിനെ സ്മരിച്ചുകൊണ്ട് ധ്യാനിക്കുക. സ്ലേവ് നാനാക്ക് ഈ പഠിപ്പിക്കലുകൾ നൽകുന്നു. ||7||
മായയുടെ സുഖങ്ങൾ മങ്ങിപ്പോകും. സംശയത്തിൽ, മർത്യൻ വൈകാരിക ബന്ധത്തിൻ്റെ അഗാധമായ ഇരുണ്ട കുഴിയിലേക്ക് വീഴുന്നു.
അവൻ വളരെ അഭിമാനിക്കുന്നു, ആകാശത്തിന് പോലും അവനെ ഉൾക്കൊള്ളാൻ കഴിയില്ല. അവൻ്റെ വയറ് വളവും എല്ലുകളും പുഴുക്കളും കൊണ്ട് നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
അഴിമതിയെന്ന മഹാവിഷത്തിനുവേണ്ടി അവൻ പത്തു ദിക്കിലേക്കും ഓടുന്നു. അവൻ മറ്റുള്ളവരുടെ സമ്പത്ത് അപഹരിക്കുന്നു, അവസാനം, അവൻ സ്വന്തം അജ്ഞതയാൽ നശിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു.
അവൻ്റെ യൗവനം കടന്നുപോകുന്നു, വാർദ്ധക്യത്തിൻ്റെ രോഗങ്ങൾ അവനെ പിടികൂടുന്നു, മരണത്തിൻ്റെ ദൂതൻ അവനെ ശിക്ഷിക്കുന്നു; അവൻ മരിക്കുന്ന മരണം അങ്ങനെയാണ്.
എണ്ണമറ്റ അവതാരങ്ങളിൽ അവൻ നരകയാതന അനുഭവിക്കുന്നു; അവൻ വേദനയുടെയും ശിക്ഷാവിധിയുടെയും കുഴിയിൽ ചീഞ്ഞഴുകിപ്പോകുന്നു.
ഓ നാനാക്ക്, വിശുദ്ധൻ കരുണാപൂർവ്വം തൻ്റേതായി സ്വീകരിക്കുന്നവരെ അവരുടെ സ്നേഹനിർഭരമായ ഭക്തി ആരാധനയിലൂടെ കടന്നുപോകുന്നു. ||8||
എല്ലാ പുണ്യങ്ങളും ലഭിക്കുന്നു, എല്ലാ ഫലങ്ങളും പ്രതിഫലങ്ങളും, മനസ്സിൻ്റെ ആഗ്രഹങ്ങളും; എൻ്റെ പ്രതീക്ഷകൾ പൂർണ്ണമായും പൂർത്തീകരിച്ചു.
മരുന്ന്, മന്ത്രം, മാന്ത്രിക ചാം, എല്ലാ രോഗങ്ങളെയും സുഖപ്പെടുത്തുകയും എല്ലാ വേദനകളും പൂർണ്ണമായും ഇല്ലാതാക്കുകയും ചെയ്യും.