ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 126

ਆਪੇ ਊਚਾ ਊਚੋ ਹੋਈ ॥

aape aoochaa aoocho hoee |

അവൻ തന്നെയാണ് ഉന്നതരിൽ അത്യുന്നതൻ.

ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਵਿਖਾਲੇ ਸੁ ਵੇਖੈ ਕੋਈ ॥

jis aap vikhaale su vekhai koee |

അവനെ കാണുന്നവർ എത്ര വിരളമാണ്. അവൻ തന്നെത്തന്നെ കാണുവാൻ ഇടയാക്കുന്നു.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਆਪੇ ਵੇਖਿ ਵਿਖਾਲਣਿਆ ॥੮॥੨੬॥੨੭॥

naanak naam vasai ghatt antar aape vekh vikhaalaniaa |8|26|27|

ഓ നാനാക്ക്, ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം, ഭഗവാനെ സ്വയം കാണുകയും മറ്റുള്ളവരെയും അവനെ കാണാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവരുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ ആഴത്തിൽ വസിക്കുന്നു. ||8||26||27||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

maajh mahalaa 3 |

മാജ്, മൂന്നാം മെഹൽ:

ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਭਰਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ਸਭ ਥਾਈ ॥

meraa prabh bharapoor rahiaa sabh thaaee |

എൻ്റെ ദൈവം എല്ലായിടത്തും വ്യാപിക്കുകയും വ്യാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਘਰ ਹੀ ਮਹਿ ਪਾਈ ॥

guraparasaadee ghar hee meh paaee |

ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ, ഞാൻ അവനെ എൻ്റെ സ്വന്തം ഹൃദയത്തിൽ കണ്ടെത്തി.

ਸਦਾ ਸਰੇਵੀ ਇਕ ਮਨਿ ਧਿਆਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥

sadaa sarevee ik man dhiaaee guramukh sach samaavaniaa |1|

ഞാൻ അവനെ നിരന്തരം സേവിക്കുന്നു, ഏകമനസ്സോടെ ഞാൻ അവനെ ധ്യാനിക്കുന്നു. ഗുരുമുഖൻ എന്ന നിലയിൽ ഞാൻ സത്യത്തിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਜਗਜੀਵਨੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥

hau vaaree jeeo vaaree jagajeevan man vasaavaniaa |

ലോകത്തിൻ്റെ ജീവനായ ഭഗവാനെ മനസ്സിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നവർക്ക് ഞാൻ ഒരു ത്യാഗമാണ്, എൻ്റെ ആത്മാവ് ഒരു ത്യാഗമാണ്.

ਹਰਿ ਜਗਜੀਵਨੁ ਨਿਰਭਉ ਦਾਤਾ ਗੁਰਮਤਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

har jagajeevan nirbhau daataa guramat sahaj samaavaniaa |1| rahaau |

ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ, ലോകത്തിൻ്റെ ജീവനും നിർഭയനും മഹാദാതാവുമായ ഭഗവാനിൽ ഞാൻ അവബോധജന്യമായ അനായാസതയോടെ ലയിക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਘਰ ਮਹਿ ਧਰਤੀ ਧਉਲੁ ਪਾਤਾਲਾ ॥

ghar meh dharatee dhaul paataalaa |

സ്വയത്തിൻ്റെ ഭവനത്തിനുള്ളിൽ ഭൂമിയും അതിൻ്റെ പിന്തുണയും അധോലോകത്തിൻ്റെ അടുത്ത പ്രദേശങ്ങളുമുണ്ട്.

ਘਰ ਹੀ ਮਹਿ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਸਦਾ ਹੈ ਬਾਲਾ ॥

ghar hee meh preetam sadaa hai baalaa |

സ്വയം എന്ന ഭവനത്തിനുള്ളിൽ നിത്യയുവനായ പ്രിയതമയുണ്ട്.

ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਰਹੈ ਸੁਖਦਾਤਾ ਗੁਰਮਤਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੨॥

sadaa anand rahai sukhadaataa guramat sahaj samaavaniaa |2|

സമാധാനദാതാവ് നിത്യാനന്ദസ്വരൂപനാണ്. ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ നാം അന്തർലീനമായ സമാധാനത്തിൽ ലയിക്കുന്നു. ||2||

ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ॥

kaaeaa andar haumai meraa |

ശരീരത്തിൽ അഹംഭാവവും സ്വാർത്ഥതയും നിറയുമ്പോൾ

ਜੰਮਣ ਮਰਣੁ ਨ ਚੂਕੈ ਫੇਰਾ ॥

jaman maran na chookai feraa |

ജനനമരണ ചക്രം അവസാനിക്കുന്നില്ല.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਹਉਮੈ ਮਾਰੇ ਸਚੋ ਸਚੁ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੩॥

guramukh hovai su haumai maare sacho sach dhiaavaniaa |3|

ഗുർമുഖ് ആയിത്തീരുന്ന ഒരാൾ അഹംഭാവത്തെ കീഴടക്കുന്നു, സത്യത്തിൻ്റെ സത്യത്തെക്കുറിച്ച് ധ്യാനിക്കുന്നു. ||3||

ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਪਾਪੁ ਪੁੰਨੁ ਦੁਇ ਭਾਈ ॥

kaaeaa andar paap pun due bhaaee |

ഈ ശരീരത്തിനുള്ളിൽ പാപവും പുണ്യവും എന്ന രണ്ട് സഹോദരന്മാരുണ്ട്.

ਦੁਹੀ ਮਿਲਿ ਕੈ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਈ ॥

duhee mil kai srisatt upaaee |

രണ്ടും കൂടിച്ചേർന്നപ്പോൾ പ്രപഞ്ചം ഉണ്ടായി.

ਦੋਵੈ ਮਾਰਿ ਜਾਇ ਇਕਤੁ ਘਰਿ ਆਵੈ ਗੁਰਮਤਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੪॥

dovai maar jaae ikat ghar aavai guramat sahaj samaavaniaa |4|

രണ്ടിനെയും കീഴടക്കി, ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ ഏകൻ്റെ ഭവനത്തിൽ പ്രവേശിക്കുമ്പോൾ, നാം അവബോധജന്യമായ സമാധാനത്തിൽ ലയിക്കുന്നു. ||4||

ਘਰ ਹੀ ਮਾਹਿ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਅਨੇਰਾ ॥

ghar hee maeh doojai bhaae aneraa |

ദ്വന്ദ്വത്തിൻ്റെ സ്നേഹത്തിൻ്റെ അന്ധകാരമാണ് ഞാൻ എന്ന ഭവനത്തിനുള്ളിൽ.

ਚਾਨਣੁ ਹੋਵੈ ਛੋਡੈ ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ॥

chaanan hovai chhoddai haumai meraa |

ദൈവിക വെളിച്ചം ഉദിക്കുമ്പോൾ, അഹംഭാവവും സ്വാർത്ഥതയും ഇല്ലാതാകുന്നു.

ਪਰਗਟੁ ਸਬਦੁ ਹੈ ਸੁਖਦਾਤਾ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੫॥

paragatt sabad hai sukhadaataa anadin naam dhiaavaniaa |5|

സമാധാന ദാതാവ് ശബാദിലൂടെ വെളിപ്പെടുന്നു, രാവും പകലും നാമത്തെ ധ്യാനിക്കുന്നു. ||5||

ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਪਰਗਟੁ ਪਾਸਾਰਾ ॥

antar jot paragatt paasaaraa |

ദൈവത്തിൻ്റെ പ്രകാശമാണ് ആത്മഗതം; അത് അവൻ്റെ സൃഷ്ടിയുടെ വിസ്തൃതിയിൽ ഉടനീളം പ്രസരിക്കുന്നു.

ਗੁਰ ਸਾਖੀ ਮਿਟਿਆ ਅੰਧਿਆਰਾ ॥

gur saakhee mittiaa andhiaaraa |

ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ ആത്മീയ അജ്ഞതയുടെ അന്ധകാരം അകറ്റുന്നു.

ਕਮਲੁ ਬਿਗਾਸਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੬॥

kamal bigaas sadaa sukh paaeaa jotee jot milaavaniaa |6|

ഹൃദയ താമര വിരിയുന്നു, ഒരാളുടെ പ്രകാശം പ്രകാശത്തിൽ ലയിക്കുന്നതിനാൽ ശാശ്വതമായ സമാധാനം ലഭിക്കും. ||6||

ਅੰਦਰਿ ਮਹਲ ਰਤਨੀ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥

andar mahal ratanee bhare bhanddaaraa |

മാളികയ്ക്കുള്ളിൽ ആഭരണങ്ങൾ നിറഞ്ഞ ഒരു ഭണ്ഡാരം ഉണ്ട്.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਏ ਨਾਮੁ ਅਪਾਰਾ ॥

guramukh paae naam apaaraa |

ഗുരുമുഖന് ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ അനന്തമായ നാമം ലഭിക്കുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਣਜੇ ਸਦਾ ਵਾਪਾਰੀ ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਸਦ ਪਾਵਣਿਆ ॥੭॥

guramukh vanaje sadaa vaapaaree laahaa naam sad paavaniaa |7|

വ്യാപാരിയായ ഗുർമുഖ് എപ്പോഴും നാമത്തിൻ്റെ ചരക്ക് വാങ്ങുകയും എപ്പോഴും ലാഭം കൊയ്യുകയും ചെയ്യുന്നു. ||7||

ਆਪੇ ਵਥੁ ਰਾਖੈ ਆਪੇ ਦੇਇ ॥

aape vath raakhai aape dee |

കർത്താവ് തന്നെ ഈ ചരക്ക് സ്റ്റോക്കിൽ സൂക്ഷിക്കുന്നു, അവൻ തന്നെ അത് വിതരണം ചെയ്യുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਣਜਹਿ ਕੇਈ ਕੇਇ ॥

guramukh vanajeh keee kee |

ഇതിൽ കച്ചവടം ചെയ്യുന്ന ആ ഗുരുമുഖൻ അപൂർവമാണ്.

ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥੮॥੨੭॥੨੮॥

naanak jis nadar kare so paae kar kirapaa man vasaavaniaa |8|27|28|

ഓ നാനാക്ക്, ഭഗവാൻ തൻ്റെ കൃപയുടെ ദൃഷ്ടി ആരുടെ മേൽ പതിക്കുന്നുവോ അവർ അത് പ്രാപിക്കുന്നു. അവൻ്റെ കാരുണ്യത്താൽ അത് മനസ്സിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ||8||27||28||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

maajh mahalaa 3 |

മാജ്, മൂന്നാം മെഹൽ:

ਹਰਿ ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਸੇਵ ਕਰਾਏ ॥

har aape mele sev karaae |

തന്നിൽ ലയിക്കുന്നതിനും അവനെ സേവിക്കുന്നതിനും കർത്താവ് തന്നെ നമ്മെ നയിക്കുന്നു.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਭਾਉ ਦੂਜਾ ਜਾਏ ॥

gur kai sabad bhaau doojaa jaae |

ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ ദ്വന്ദ്വസ്നേഹം ഇല്ലാതാകുന്നു.

ਹਰਿ ਨਿਰਮਲੁ ਸਦਾ ਗੁਣਦਾਤਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਮਹਿ ਆਪਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥

har niramal sadaa gunadaataa har gun meh aap samaavaniaa |1|

നിഷ്കളങ്കനായ ഭഗവാൻ ശാശ്വതമായ പുണ്യം നൽകുന്നവനാണ്. തൻറെ സദ്ഗുണത്തിൽ ലയിക്കുവാൻ ഭഗവാൻ തന്നെ നമ്മെ നയിക്കുന്നു. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਸਚੁ ਸਚਾ ਹਿਰਦੈ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥

hau vaaree jeeo vaaree sach sachaa hiradai vasaavaniaa |

ഞാൻ ഒരു ത്യാഗമാണ്, എൻ്റെ ആത്മാവ് ഒരു ത്യാഗമാണ്, അവരുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ സത്യത്തിൻ്റെ സത്യത്തെ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നവർക്ക്.

ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਹੈ ਨਿਰਮਲੁ ਗੁਰਸਬਦੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

sachaa naam sadaa hai niramal gurasabadee man vasaavaniaa |1| rahaau |

യഥാർത്ഥ നാമം ശാശ്വത ശുദ്ധവും കുറ്റമറ്റതുമാണ്. ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ അത് മനസ്സിനുള്ളിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||