ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Seite - 126
ਆਪੇ ਊਚਾ ਊਚੋ ਹੋਈ ॥
aape aoochaa aoocho hoee |Er Selbst ist der Höchste der Hohen.
ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਵਿਖਾਲੇ ਸੁ ਵੇਖੈ ਕੋਈ ॥
jis aap vikhaale su vekhai koee |Wie selten sind jene, die Ihn erblicken. Er lässt sich sehen.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਆਪੇ ਵੇਖਿ ਵਿਖਾਲਣਿਆ ॥੮॥੨੬॥੨੭॥
naanak naam vasai ghatt antar aape vekh vikhaalaniaa |8|26|27|O Nanak, Naam, der Name des Herrn, wohnt tief im Herzen derer, die den Herrn selbst sehen und andere dazu inspirieren, ihn ebenfalls zu sehen. ||8||26||27||
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maajh mahalaa 3 |Maajh, drittes Mehl:
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਭਰਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ਸਭ ਥਾਈ ॥
meraa prabh bharapoor rahiaa sabh thaaee |Mein Gott durchdringt und durchdringt alle Orte.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਘਰ ਹੀ ਮਹਿ ਪਾਈ ॥
guraparasaadee ghar hee meh paaee |Durch die Gnade des Gurus habe ich ihn im Innersten meines Herzens gefunden.
ਸਦਾ ਸਰੇਵੀ ਇਕ ਮਨਿ ਧਿਆਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥
sadaa sarevee ik man dhiaaee guramukh sach samaavaniaa |1|Ich diene Ihm ständig und meditiere zielstrebig über Ihn. Als Gurmukh bin ich in den Einen Wahren vertieft. ||1||
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਜਗਜੀਵਨੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥
hau vaaree jeeo vaaree jagajeevan man vasaavaniaa |Ich bin ein Opfer, meine Seele ist ein Opfer für diejenigen, die den Herrn, das Leben der Welt, in ihren Gedanken bewahren.
ਹਰਿ ਜਗਜੀਵਨੁ ਨਿਰਭਉ ਦਾਤਾ ਗੁਰਮਤਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har jagajeevan nirbhau daataa guramat sahaj samaavaniaa |1| rahaau |Durch die Lehren des Gurus verschmelze ich mit intuitiver Leichtigkeit mit dem Herrn, dem Leben der Welt, dem Furchtlosen, dem Großen Geber. ||1||Pause||
ਘਰ ਮਹਿ ਧਰਤੀ ਧਉਲੁ ਪਾਤਾਲਾ ॥
ghar meh dharatee dhaul paataalaa |Zur Heimat des Selbst gehören die Erde, seine Stütze und die unteren Regionen der Unterwelt.
ਘਰ ਹੀ ਮਹਿ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਸਦਾ ਹੈ ਬਾਲਾ ॥
ghar hee meh preetam sadaa hai baalaa |Im Zuhause des Selbst befindet sich der Ewig Junge Geliebte.
ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਰਹੈ ਸੁਖਦਾਤਾ ਗੁਰਮਤਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੨॥
sadaa anand rahai sukhadaataa guramat sahaj samaavaniaa |2|Der Geber des Friedens ist ewig glückselig. Durch die Lehren des Gurus werden wir in intuitiven Frieden versunken. ||2||
ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ॥
kaaeaa andar haumai meraa |Wenn der Körper mit Ego und Selbstsucht gefüllt ist,
ਜੰਮਣ ਮਰਣੁ ਨ ਚੂਕੈ ਫੇਰਾ ॥
jaman maran na chookai feraa |der Kreislauf von Geburt und Tod endet nicht.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਹਉਮੈ ਮਾਰੇ ਸਚੋ ਸਚੁ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੩॥
guramukh hovai su haumai maare sacho sach dhiaavaniaa |3|Wer ein Gurmukh wird, unterdrückt den Egoismus und meditiert über das Wahrste der Wahren. ||3||
ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਪਾਪੁ ਪੁੰਨੁ ਦੁਇ ਭਾਈ ॥
kaaeaa andar paap pun due bhaaee |In diesem Körper leben die beiden Brüder: Sünde und Tugend.
ਦੁਹੀ ਮਿਲਿ ਕੈ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਈ ॥
duhee mil kai srisatt upaaee |Als die beiden sich vereinten, entstand das Universum.
ਦੋਵੈ ਮਾਰਿ ਜਾਇ ਇਕਤੁ ਘਰਿ ਆਵੈ ਗੁਰਮਤਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੪॥
dovai maar jaae ikat ghar aavai guramat sahaj samaavaniaa |4|Indem wir beides unterwerfen und durch die Lehren des Gurus in die Heimat des Einen eintreten, versinken wir in intuitivem Frieden. ||4||
ਘਰ ਹੀ ਮਾਹਿ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਅਨੇਰਾ ॥
ghar hee maeh doojai bhaae aneraa |Im Zuhause des Selbst liegt die Dunkelheit der Liebe zur Dualität.
ਚਾਨਣੁ ਹੋਵੈ ਛੋਡੈ ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ॥
chaanan hovai chhoddai haumai meraa |Wenn das göttliche Licht dämmert, werden Ego und Selbstsucht vertrieben.
ਪਰਗਟੁ ਸਬਦੁ ਹੈ ਸੁਖਦਾਤਾ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੫॥
paragatt sabad hai sukhadaataa anadin naam dhiaavaniaa |5|Der Geber des Friedens offenbart sich durch Shabad, indem er Tag und Nacht über Naam meditiert. ||5||
ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਪਰਗਟੁ ਪਾਸਾਰਾ ॥
antar jot paragatt paasaaraa |Tief in unserem Inneren ist das Licht Gottes; es strahlt durch alle Weiten seiner Schöpfung.
ਗੁਰ ਸਾਖੀ ਮਿਟਿਆ ਅੰਧਿਆਰਾ ॥
gur saakhee mittiaa andhiaaraa |Durch die Lehren des Gurus wird die Dunkelheit der spirituellen Unwissenheit vertrieben.
ਕਮਲੁ ਬਿਗਾਸਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੬॥
kamal bigaas sadaa sukh paaeaa jotee jot milaavaniaa |6|Der Herzlotus blüht auf und man erlangt ewigen Frieden, wenn das eigene Licht mit dem Licht verschmilzt. ||6||
ਅੰਦਰਿ ਮਹਲ ਰਤਨੀ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥
andar mahal ratanee bhare bhanddaaraa |Im Inneren des Herrenhauses befindet sich die Schatzkammer voller Juwelen.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਏ ਨਾਮੁ ਅਪਾਰਾ ॥
guramukh paae naam apaaraa |Der Gurmukh erhält das unendliche Naam, den Namen des Herrn.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਣਜੇ ਸਦਾ ਵਾਪਾਰੀ ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਸਦ ਪਾਵਣਿਆ ॥੭॥
guramukh vanaje sadaa vaapaaree laahaa naam sad paavaniaa |7|Der Gurmukh, der Händler, kauft immer die Waren des Naam und macht immer Gewinn. ||7||
ਆਪੇ ਵਥੁ ਰਾਖੈ ਆਪੇ ਦੇਇ ॥
aape vath raakhai aape dee |Der Herr selbst hält diese Waren auf Lager und verteilt sie selbst.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਣਜਹਿ ਕੇਈ ਕੇਇ ॥
guramukh vanajeh keee kee |Es gibt nur wenige Gurmukhs, die damit handeln.
ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥੮॥੨੭॥੨੮॥
naanak jis nadar kare so paae kar kirapaa man vasaavaniaa |8|27|28|O Nanak, diejenigen, auf die der Herr seinen Blick der Gnade wirft, erlangen sie. Durch seine Barmherzigkeit wird sie im Geist verankert. ||8||27||28||
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maajh mahalaa 3 |Maajh, drittes Mehl:
ਹਰਿ ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਸੇਵ ਕਰਾਏ ॥
har aape mele sev karaae |Der Herr selbst führt uns dazu, mit ihm zu verschmelzen und ihm zu dienen.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਭਾਉ ਦੂਜਾ ਜਾਏ ॥
gur kai sabad bhaau doojaa jaae |Durch das Wort des Shabad des Gurus wird die Liebe zur Dualität ausgelöscht.
ਹਰਿ ਨਿਰਮਲੁ ਸਦਾ ਗੁਣਦਾਤਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਮਹਿ ਆਪਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥
har niramal sadaa gunadaataa har gun meh aap samaavaniaa |1|Der unbefleckte Herr ist der Verleiher ewiger Tugend. Der Herr selbst führt uns dazu, in seiner tugendhaften Güte aufzugehen. ||1||
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਸਚੁ ਸਚਾ ਹਿਰਦੈ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥
hau vaaree jeeo vaaree sach sachaa hiradai vasaavaniaa |Ich bin ein Opfer, meine Seele ist ein Opfer für diejenigen, die das Wahrste vom Wahren in ihren Herzen bewahren.
ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਹੈ ਨਿਰਮਲੁ ਗੁਰਸਬਦੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sachaa naam sadaa hai niramal gurasabadee man vasaavaniaa |1| rahaau |Der Wahre Name ist ewig rein und makellos. Durch das Wort des Shabad des Gurus ist er im Geist verankert. ||1||Pause||
ਆਪੇ ਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਕਰਮਿ ਬਿਧਾਤਾ ॥
aape gur daataa karam bidhaataa |Der Guru selbst ist der Geber, der Architekt des Schicksals.
ਸੇਵਕ ਸੇਵਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਜਾਤਾ ॥
sevak seveh guramukh har jaataa |Der Gurmukh, der demütige Diener, der dem Herrn dient, lernt ihn kennen.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮਿ ਸਦਾ ਜਨ ਸੋਹਹਿ ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੨॥
amrit naam sadaa jan soheh guramat har ras paavaniaa |2|Diese bescheidenen Wesen sehen im Ambrosial Naam für immer schön aus. Durch die Lehren des Gurus empfangen sie die erhabene Essenz des Herrn. ||2||
ਇਸੁ ਗੁਫਾ ਮਹਿ ਇਕੁ ਥਾਨੁ ਸੁਹਾਇਆ ॥
eis gufaa meh ik thaan suhaaeaa |In der Höhle dieses Körpers gibt es einen wunderschönen Ort.
ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਹਉਮੈ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
poorai gur haumai bharam chukaaeaa |Durch den vollkommenen Guru werden Ego und Zweifel vertrieben.
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਨਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥
anadin naam salaahan rang raate gur kirapaa te paavaniaa |3|Lobe Tag und Nacht Naam, den Namen des Herrn. Durchdrungen von der Liebe des Herrn und durch die Gnade des Gurus wirst du ihn finden. ||3||