ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Seite - 463
ਮਹਲਾ ੨ ॥
mahalaa 2 |Zweites Mehl:
ਜੇ ਸਉ ਚੰਦਾ ਉਗਵਹਿ ਸੂਰਜ ਚੜਹਿ ਹਜਾਰ ॥
je sau chandaa ugaveh sooraj charreh hajaar |Wenn hundert Monde aufgingen und tausend Sonnen erschienen,
ਏਤੇ ਚਾਨਣ ਹੋਦਿਆਂ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਘੋਰ ਅੰਧਾਰ ॥੨॥
ete chaanan hodiaan gur bin ghor andhaar |2|selbst bei solchem Licht würde ohne den Guru immer noch stockfinstere Nacht herrschen. ||2||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |Erstes Mehl:
ਨਾਨਕ ਗੁਰੂ ਨ ਚੇਤਨੀ ਮਨਿ ਆਪਣੈ ਸੁਚੇਤ ॥
naanak guroo na chetanee man aapanai suchet |O Nanak, diejenigen, die nicht an den Guru denken und sich für klug halten,
ਛੁਟੇ ਤਿਲ ਬੂਆੜ ਜਿਉ ਸੁੰਞੇ ਅੰਦਰਿ ਖੇਤ ॥
chhutte til booaarr jiau sunye andar khet |soll verlassen auf dem Feld liegen bleiben, wie der verstreute Sesam.
ਖੇਤੈ ਅੰਦਰਿ ਛੁਟਿਆ ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸਉ ਨਾਹ ॥
khetai andar chhuttiaa kahu naanak sau naah |Sie werden auf dem Feld ausgesetzt, sagt Nanak, und müssen hundert Herren zufriedenstellen.
ਫਲੀਅਹਿ ਫੁਲੀਅਹਿ ਬਪੁੜੇ ਭੀ ਤਨ ਵਿਚਿ ਸੁਆਹ ॥੩॥
faleeeh fuleeeh bapurre bhee tan vich suaah |3|Die Elenden tragen Früchte und Blumen, doch ihr Inneres ist mit Asche gefüllt. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਆਪੀਨੑੈ ਆਪੁ ਸਾਜਿਓ ਆਪੀਨੑੈ ਰਚਿਓ ਨਾਉ ॥
aapeenaai aap saajio aapeenaai rachio naau |Er selbst hat sich selbst erschaffen; er selbst hat seinen Namen angenommen.
ਦੁਯੀ ਕੁਦਰਤਿ ਸਾਜੀਐ ਕਰਿ ਆਸਣੁ ਡਿਠੋ ਚਾਉ ॥
duyee kudarat saajeeai kar aasan ddittho chaau |Zweitens hat er die Schöpfung geformt; in ihr sitzend betrachtet er sie mit Entzücken.
ਦਾਤਾ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਤੂੰ ਤੁਸਿ ਦੇਵਹਿ ਕਰਹਿ ਪਸਾਉ ॥
daataa karataa aap toon tus deveh kareh pasaau |Du selbst bist der Geber und der Schöpfer. Durch Dein Wohlwollen schenkst Du Deine Barmherzigkeit.
ਤੂੰ ਜਾਣੋਈ ਸਭਸੈ ਦੇ ਲੈਸਹਿ ਜਿੰਦੁ ਕਵਾਉ ॥
toon jaanoee sabhasai de laiseh jind kavaau |Du bist der Allkenner. Du gibst Leben und nimmst es wieder mit einem Wort.
ਕਰਿ ਆਸਣੁ ਡਿਠੋ ਚਾਉ ॥੧॥
kar aasan ddittho chaau |1|Inmitten der Schöpfung sitzend, betrachtest Du sie mit Entzücken. ||1||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |Salok, Erster Mehl:
ਸਚੇ ਤੇਰੇ ਖੰਡ ਸਚੇ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ॥
sache tere khandd sache brahamandd |Wahr sind Deine Welten, wahr sind Deine Sonnensysteme.
ਸਚੇ ਤੇਰੇ ਲੋਅ ਸਚੇ ਆਕਾਰ ॥
sache tere loa sache aakaar |Wahr sind Deine Reiche, wahr ist Deine Schöpfung.
ਸਚੇ ਤੇਰੇ ਕਰਣੇ ਸਰਬ ਬੀਚਾਰ ॥
sache tere karane sarab beechaar |Wahrhaftig sind Deine Taten und alle Deine Überlegungen.
ਸਚਾ ਤੇਰਾ ਅਮਰੁ ਸਚਾ ਦੀਬਾਣੁ ॥
sachaa teraa amar sachaa deebaan |Wahr ist Dein Befehl, und wahr ist Dein Urteil.
ਸਚਾ ਤੇਰਾ ਹੁਕਮੁ ਸਚਾ ਫੁਰਮਾਣੁ ॥
sachaa teraa hukam sachaa furamaan |Wahr ist der Befehl Deines Willens, wahr ist Dein Befehl.
ਸਚਾ ਤੇਰਾ ਕਰਮੁ ਸਚਾ ਨੀਸਾਣੁ ॥
sachaa teraa karam sachaa neesaan |Wahr ist Deine Barmherzigkeit, wahr sind Deine Insignien.
ਸਚੇ ਤੁਧੁ ਆਖਹਿ ਲਖ ਕਰੋੜਿ ॥
sache tudh aakheh lakh karorr |Hunderttausende und Millionen nennen Dich wahr.
ਸਚੈ ਸਭਿ ਤਾਣਿ ਸਚੈ ਸਭਿ ਜੋਰਿ ॥
sachai sabh taan sachai sabh jor |Im wahren Herrn liegt alle Kraft, im wahren Herrn liegt alle Macht.
ਸਚੀ ਤੇਰੀ ਸਿਫਤਿ ਸਚੀ ਸਾਲਾਹ ॥
sachee teree sifat sachee saalaah |Wahr ist Dein Lob, wahr ist Deine Anbetung.
ਸਚੀ ਤੇਰੀ ਕੁਦਰਤਿ ਸਚੇ ਪਾਤਿਸਾਹ ॥
sachee teree kudarat sache paatisaah |Wahr ist Deine allmächtige Schöpferkraft, Wahrer König.
ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਧਿਆਇਨਿ ਸਚੁ ॥
naanak sach dhiaaein sach |O Nanak, wahrhaftig sind jene, die über den Wahren meditieren.
ਜੋ ਮਰਿ ਜੰਮੇ ਸੁ ਕਚੁ ਨਿਕਚੁ ॥੧॥
jo mar jame su kach nikach |1|Diejenigen, die Geburt und Tod unterworfen sind, leben völlig im Irrtum. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |Erstes Mehl:
ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜਾ ਵਡਾ ਨਾਉ ॥
vaddee vaddiaaee jaa vaddaa naau |Groß ist seine Größe, so groß wie sein Name.
ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜਾ ਸਚੁ ਨਿਆਉ ॥
vaddee vaddiaaee jaa sach niaau |Groß ist seine Größe, so wahrhaftig ist seine Gerechtigkeit.
ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜਾ ਨਿਹਚਲ ਥਾਉ ॥
vaddee vaddiaaee jaa nihachal thaau |Groß ist seine Größe, so beständig wie sein Thron.
ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜਾਣੈ ਆਲਾਉ ॥
vaddee vaddiaaee jaanai aalaau |Groß ist seine Größe, denn er kennt unsere Äußerungen.
ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਬੁਝੈ ਸਭਿ ਭਾਉ ॥
vaddee vaddiaaee bujhai sabh bhaau |Groß ist seine Größe, denn er versteht all unsere Gefühle.
ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜਾ ਪੁਛਿ ਨ ਦਾਤਿ ॥
vaddee vaddiaaee jaa puchh na daat |Groß ist seine Größe, denn er gibt, ohne dass man ihn darum bittet.
ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜਾ ਆਪੇ ਆਪਿ ॥
vaddee vaddiaaee jaa aape aap |Groß ist seine Größe, da er selbst alles in allem ist.
ਨਾਨਕ ਕਾਰ ਨ ਕਥਨੀ ਜਾਇ ॥
naanak kaar na kathanee jaae |O Nanak, seine Taten können nicht beschrieben werden.
ਕੀਤਾ ਕਰਣਾ ਸਰਬ ਰਜਾਇ ॥੨॥
keetaa karanaa sarab rajaae |2|Was auch immer Er getan hat oder tun wird, geschieht alles aus Seinem Eigenen Willen. ||2||
ਮਹਲਾ ੨ ॥
mahalaa 2 |Zweites Mehl:
ਇਹੁ ਜਗੁ ਸਚੈ ਕੀ ਹੈ ਕੋਠੜੀ ਸਚੇ ਕਾ ਵਿਚਿ ਵਾਸੁ ॥
eihu jag sachai kee hai kottharree sache kaa vich vaas |Diese Welt ist der Raum des Wahren Herrn; in ihr befindet sich die Wohnstätte des Wahren Herrn.
ਇਕਨੑਾ ਹੁਕਮਿ ਸਮਾਇ ਲਏ ਇਕਨੑਾ ਹੁਕਮੇ ਕਰੇ ਵਿਣਾਸੁ ॥
eikanaa hukam samaae le ikanaa hukame kare vinaas |Auf Seinen Befehl hin werden einige mit Ihm verschmelzen, und andere werden auf Seinen Befehl hin zerstört.
ਇਕਨੑਾ ਭਾਣੈ ਕਢਿ ਲਏ ਇਕਨੑਾ ਮਾਇਆ ਵਿਚਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥
eikanaa bhaanai kadt le ikanaa maaeaa vich nivaas |Einige werden durch Seinen Willen aus Maya emporgehoben, während andere dazu gebracht werden, darin zu verweilen.
ਏਵ ਭਿ ਆਖਿ ਨ ਜਾਪਈ ਜਿ ਕਿਸੈ ਆਣੇ ਰਾਸਿ ॥
ev bhi aakh na jaapee ji kisai aane raas |Niemand kann sagen, wer gerettet wird.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਕਉ ਆਪਿ ਕਰੇ ਪਰਗਾਸੁ ॥੩॥
naanak guramukh jaaneeai jaa kau aap kare paragaas |3|O Nanak, nur er ist als Gurmukh bekannt, dem der Herr sich offenbart. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਨਾਨਕ ਜੀਅ ਉਪਾਇ ਕੈ ਲਿਖਿ ਨਾਵੈ ਧਰਮੁ ਬਹਾਲਿਆ ॥
naanak jeea upaae kai likh naavai dharam bahaaliaa |O Nanak, nachdem er die Seelen erschaffen hatte, setzte der Herr den gerechten Richter des Dharma ein, um ihre Berichte zu lesen und aufzuzeichnen.
ਓਥੈ ਸਚੇ ਹੀ ਸਚਿ ਨਿਬੜੈ ਚੁਣਿ ਵਖਿ ਕਢੇ ਜਜਮਾਲਿਆ ॥
othai sache hee sach nibarrai chun vakh kadte jajamaaliaa |Dort wird nur die Wahrheit als wahr beurteilt; die Sünder werden herausgepickt und ausgesondert.
ਥਾਉ ਨ ਪਾਇਨਿ ਕੂੜਿਆਰ ਮੁਹ ਕਾਲੑੈ ਦੋਜਕਿ ਚਾਲਿਆ ॥
thaau na paaein koorriaar muh kaalaai dojak chaaliaa |Die Falschen finden dort keinen Platz und kommen mit geschwärztem Gesicht in die Hölle.
ਤੇਰੈ ਨਾਇ ਰਤੇ ਸੇ ਜਿਣਿ ਗਏ ਹਾਰਿ ਗਏ ਸਿ ਠਗਣ ਵਾਲਿਆ ॥
terai naae rate se jin ge haar ge si tthagan vaaliaa |Diejenigen, die mit Deinem Namen erfüllt sind, gewinnen, während die Betrüger verlieren.
ਲਿਖਿ ਨਾਵੈ ਧਰਮੁ ਬਹਾਲਿਆ ॥੨॥
likh naavai dharam bahaaliaa |2|Der Herr hat den gerechten Richter des Dharma eingesetzt, um die Berichte zu lesen und aufzuzeichnen. ||2||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |Salok, Erster Mehl:
ਵਿਸਮਾਦੁ ਨਾਦ ਵਿਸਮਾਦੁ ਵੇਦ ॥
visamaad naad visamaad ved |Wunderbar ist der Klangstrom des Naad, wunderbar ist das Wissen der Veden.
ਵਿਸਮਾਦੁ ਜੀਅ ਵਿਸਮਾਦੁ ਭੇਦ ॥
visamaad jeea visamaad bhed |Wunderbar sind die Wesen, wunderbar sind die Arten.
ਵਿਸਮਾਦੁ ਰੂਪ ਵਿਸਮਾਦੁ ਰੰਗ ॥
visamaad roop visamaad rang |Wunderbar sind die Formen, wundervoll sind die Farben.
ਵਿਸਮਾਦੁ ਨਾਗੇ ਫਿਰਹਿ ਜੰਤ ॥
visamaad naage fireh jant |Wunderbar sind die Wesen, die nackt umherwandern.