ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Seite - 1047
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਕਰਸੀ ॥
jo tis bhaavai soee karasee |Er tut, was immer ihm gefällt.
ਆਪਹੁ ਹੋਆ ਨਾ ਕਿਛੁ ਹੋਸੀ ॥
aapahu hoaa naa kichh hosee |Keiner hat etwas alleine getan oder kann etwas alleine tun.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਪਤਿ ਪਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੩॥
naanak naam milai vaddiaaee dar saachai pat paaee he |16|3|O Nanak, durch den Namen wird man mit glorreicher Größe gesegnet und erlangt Ehre am Hof des Wahren Herrn. ||16||3||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mahalaa 3 |Maaroo, Dritter Mehl:
ਜੋ ਆਇਆ ਸੋ ਸਭੁ ਕੋ ਜਾਸੀ ॥
jo aaeaa so sabh ko jaasee |Alle, die kommen, müssen gehen.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਬਾਧਾ ਜਮ ਫਾਸੀ ॥
doojai bhaae baadhaa jam faasee |In ihrer Liebe zur Dualität geraten sie in die Schlinge des Todesboten.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸੇ ਜਨ ਉਬਰੇ ਸਾਚੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੧॥
satigur raakhe se jan ubare saache saach samaaee he |1|Die bescheidenen Wesen, die vom Wahren Guru beschützt werden, sind gerettet. Sie verschmelzen mit dem Wahrsten der Wahren. ||1||
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ॥
aape karataa kar kar vekhai |Der Schöpfer selbst erschafft die Schöpfung und wacht über sie.
ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਲੇਖੈ ॥
jis no nadar kare soee jan lekhai |Nur diejenigen, denen Er Seinen gnadenvollen Blick schenkt, sind annehmbar.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਤਿਸੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ਕਮਾਈ ਹੇ ॥੨॥
guramukh giaan tis sabh kichh soojhai agiaanee andh kamaaee he |2|Der Gurmukh erlangt spirituelle Weisheit und versteht alles. Die Unwissenden handeln blind. ||2||
ਮਨਮੁਖ ਸਹਸਾ ਬੂਝ ਨ ਪਾਈ ॥
manamukh sahasaa boojh na paaee |Der eigensinnige Manmukh ist zynisch; er versteht nicht.
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਜਨਮੁ ਗਵਾਈ ॥
mar mar jamai janam gavaaee |Er stirbt und stirbt erneut, nur um wiedergeboren zu werden und sein Leben erneut sinnlos zu verlieren.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਹਜੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੩॥
guramukh naam rate sukh paaeaa sahaje saach samaaee he |3|Der Gurmukh ist durchdrungen vom Naam, dem Namen des Herrn; er findet Frieden und ist intuitiv in den Wahren Herrn vertieft. ||3||
ਧੰਧੈ ਧਾਵਤ ਮਨੁ ਭਇਆ ਮਨੂਰਾ ॥
dhandhai dhaavat man bheaa manooraa |Durch das Streben nach weltlichen Angelegenheiten wird der Geist zerfressen und verrostet.
ਫਿਰਿ ਹੋਵੈ ਕੰਚਨੁ ਭੇਟੈ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ॥
fir hovai kanchan bhettai gur pooraa |Doch bei der Begegnung mit dem vollkommenen Guru wird es erneut in Gold verwandelt.
ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਲਏ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਈ ਹੇ ॥੪॥
aape bakhas le sukh paae poorai sabad milaaee he |4|Wenn der Herr selbst Vergebung gewährt, erlangt man Frieden; durch das vollkommene Wort des Shabad wird man mit ihm vereint. ||4||
ਦੁਰਮਤਿ ਝੂਠੀ ਬੁਰੀ ਬੁਰਿਆਰਿ ॥
duramat jhootthee buree buriaar |Die Falschen und Bösgesinnten sind die Bösesten der Bösen.
ਅਉਗਣਿਆਰੀ ਅਉਗਣਿਆਰਿ ॥
aauganiaaree aauganiaar |Sie sind die Unwürdigsten der Unwürdigen.
ਕਚੀ ਮਤਿ ਫੀਕਾ ਮੁਖਿ ਬੋਲੈ ਦੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਈ ਹੇ ॥੫॥
kachee mat feekaa mukh bolai duramat naam na paaee he |5|Mit falschem Verstand und faden Worten und böswilliger Gesinnung erlangen sie das Naam nicht. ||5||
ਅਉਗਣਿਆਰੀ ਕੰਤ ਨ ਭਾਵੈ ॥
aauganiaaree kant na bhaavai |Die unwürdige Seelenbraut gefällt ihrem Ehemann, dem Herrn, nicht.
ਮਨ ਕੀ ਜੂਠੀ ਜੂਠੁ ਕਮਾਵੈ ॥
man kee jootthee jootth kamaavai |Sie ist falsch gesinnt und tut falsch.
ਪਿਰ ਕਾ ਸਾਉ ਨ ਜਾਣੈ ਮੂਰਖਿ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਬੂਝ ਨ ਪਾਈ ਹੇ ॥੬॥
pir kaa saau na jaanai moorakh bin gur boojh na paaee he |6|Die dumme Person kennt die Vortrefflichkeit ihres Ehemannes nicht. Ohne den Guru versteht sie es überhaupt nicht. ||6||
ਦੁਰਮਤਿ ਖੋਟੀ ਖੋਟੁ ਕਮਾਵੈ ॥
duramat khottee khott kamaavai |Die böswillige, böse Seelenbraut praktiziert Bosheit.
ਸੀਗਾਰੁ ਕਰੇ ਪਿਰ ਖਸਮ ਨ ਭਾਵੈ ॥
seegaar kare pir khasam na bhaavai |Sie schmückt sich, doch ihr Ehemann, der Herr, ist nicht erfreut.
ਗੁਣਵੰਤੀ ਸਦਾ ਪਿਰੁ ਰਾਵੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ਹੇ ॥੭॥
gunavantee sadaa pir raavai satigur mel milaaee he |7|Die tugendhafte Seelenbraut erfreut und verzückt ihren Ehemann, den Herrn, auf ewig; der Wahre Guru vereint sie in seiner Verbindung. ||7||
ਆਪੇ ਹੁਕਮੁ ਕਰੇ ਸਭੁ ਵੇਖੈ ॥
aape hukam kare sabh vekhai |Gott selbst erlässt den Hukam seines Befehls und sieht alles.
ਇਕਨਾ ਬਖਸਿ ਲਏ ਧੁਰਿ ਲੇਖੈ ॥
eikanaa bakhas le dhur lekhai |Manchen wird gemäß ihrem vorherbestimmten Schicksal vergeben.
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ਹੇ ॥੮॥
anadin naam rate sach paaeaa aape mel milaaee he |8|Tag und Nacht werden sie vom Naam durchdrungen und finden den Wahren Herrn. Er selbst vereint sie in seiner Einheit. ||8||
ਹਉਮੈ ਧਾਤੁ ਮੋਹ ਰਸਿ ਲਾਈ ॥
haumai dhaat moh ras laaee |Der Egoismus fesselt sie an die Quelle emotionaler Bindung und lässt sie umherrennen.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਿਵ ਸਾਚੀ ਸਹਜਿ ਸਮਾਈ ॥
guramukh liv saachee sahaj samaaee |Der Gurmukh ist intuitiv in die wahre Liebe des Herrn eingetaucht.
ਆਪੇ ਮੇਲੈ ਆਪੇ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਬੂਝ ਨ ਪਾਈ ਹੇ ॥੯॥
aape melai aape kar vekhai bin satigur boojh na paaee he |9|Er selbst vereint, er selbst handelt und schaut. Ohne den wahren Guru kann kein Verständnis erlangt werden. ||9||
ਇਕਿ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ਸਦਾ ਜਨ ਜਾਗੇ ॥
eik sabad veechaar sadaa jan jaage |Einige denken über das Wort des Shabad nach; diese bescheidenen Wesen bleiben immer wach und aufmerksam.
ਇਕਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਸੋਇ ਰਹੇ ਅਭਾਗੇ ॥
eik maaeaa mohi soe rahe abhaage |Manche hängen an Mayas Liebe, diese Unglücklichen bleiben im Schlaf.
ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ਹੋਰੁ ਕਰਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥
aape kare karaae aape hor karanaa kichhoo na jaaee he |10|Er selbst handelt und inspiriert alle zum Handeln; niemand sonst kann etwas tun. ||10||
ਕਾਲੁ ਮਾਰਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰੇ ॥
kaal maar gur sabad nivaare |Durch das Wort des Shabad des Gurus wird der Tod besiegt und getötet.
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਰਖੈ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥
har kaa naam rakhai ur dhaare |Bewahren Sie den Namen des Herrn in Ihrem Herzen.
ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੧੧॥
satigur sevaa te sukh paaeaa har kai naam samaaee he |11|Durch den Dienst am Wahren Guru erlangt man Frieden und versinkt im Namen des Herrn. ||11||
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਫਿਰੈ ਦੇਵਾਨੀ ॥
doojai bhaae firai devaanee |In der Liebe zur Dualität irrt die Welt verrückt umher.
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਦੁਖ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨੀ ॥
maaeaa mohi dukh maeh samaanee |Versunken in Liebe und Zuneigung zu Maya erleidet es Schmerzen.
ਬਹੁਤੇ ਭੇਖ ਕਰੈ ਨਹ ਪਾਏ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥
bahute bhekh karai nah paae bin satigur sukh na paaee he |12|Auch wenn man alle möglichen religiösen Gewänder trägt, kann man ihn nicht erreichen. Ohne den Wahren Guru kann man keinen Frieden finden. ||12||
ਕਿਸ ਨੋ ਕਹੀਐ ਜਾ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ॥
kis no kaheeai jaa aap karaae |Wer trägt die Schuld, wenn Er selbst alles tut?
ਜਿਤੁ ਭਾਵੈ ਤਿਤੁ ਰਾਹਿ ਚਲਾਏ ॥
jit bhaavai tith raeh chalaae |Der Weg, den wir einschlagen, richtet sich nach Seinem Willen.
ਆਪੇ ਮਿਹਰਵਾਨੁ ਸੁਖਦਾਤਾ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥
aape miharavaan sukhadaataa jiau bhaavai tivai chalaaee he |13|Er selbst ist der barmherzige Geber des Friedens; wie Er will, so folgen wir. ||13||
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਭੁਗਤਾ ॥
aape karataa aape bhugataa |Er selbst ist der Schöpfer, und er selbst ist der Genießer.
ਆਪੇ ਸੰਜਮੁ ਆਪੇ ਜੁਗਤਾ ॥
aape sanjam aape jugataa |Er selbst ist losgelöst, und Er selbst ist verbunden.
ਆਪੇ ਨਿਰਮਲੁ ਮਿਹਰਵਾਨੁ ਮਧੁਸੂਦਨੁ ਜਿਸ ਦਾ ਹੁਕਮੁ ਨ ਮੇਟਿਆ ਜਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥
aape niramal miharavaan madhusoodan jis daa hukam na mettiaa jaaee he |14|Er selbst ist makellos, mitfühlend und liebt Nektar. Das Hukam seines Befehls kann nicht ausgelöscht werden. ||14||
ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿਨੀ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ॥
se vaddabhaagee jinee eko jaataa |Diejenigen, die den Einen Herrn kennen, können sich sehr glücklich schätzen.