ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Seite - 1415
ਆਤਮਾ ਰਾਮੁ ਨ ਪੂਜਨੀ ਦੂਜੈ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
aatamaa raam na poojanee doojai kiau sukh hoe |Sie verehren nicht den Herrn, die Höchste Seele. Wie können sie in der Dualität Frieden finden?
ਹਉਮੈ ਅੰਤਰਿ ਮੈਲੁ ਹੈ ਸਬਦਿ ਨ ਕਾਢਹਿ ਧੋਇ ॥
haumai antar mail hai sabad na kaadteh dhoe |Sie sind erfüllt vom Schmutz des Egoismus; sie waschen ihn nicht mit dem Wort des Shabad weg.
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਮੈਲਿਆ ਮੁਏ ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਖੋਇ ॥੨੦॥
naanak bin naavai mailiaa mue janam padaarath khoe |20|O Nanak, ohne den Namen sterben sie in ihrem Dreck; sie vergeuden die unschätzbar wertvolle Chance dieses menschlichen Lebens. ||20||
ਮਨਮੁਖ ਬੋਲੇ ਅੰਧੁਲੇ ਤਿਸੁ ਮਹਿ ਅਗਨੀ ਕਾ ਵਾਸੁ ॥
manamukh bole andhule tis meh aganee kaa vaas |Die eigensinnigen Manmukhs sind taub und blind; sie sind erfüllt vom Feuer der Begierde.
ਬਾਣੀ ਸੁਰਤਿ ਨ ਬੁਝਨੀ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰਹਿ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ॥
baanee surat na bujhanee sabad na kareh pragaas |Sie haben kein intuitives Verständnis für das Bani des Gurus; sie sind nicht vom Shabad erleuchtet.
ਓਨਾ ਆਪਣੀ ਅੰਦਰਿ ਸੁਧਿ ਨਹੀ ਗੁਰ ਬਚਨਿ ਨ ਕਰਹਿ ਵਿਸਾਸੁ ॥
onaa aapanee andar sudh nahee gur bachan na kareh visaas |Sie kennen ihr eigenes Inneres nicht und haben kein Vertrauen in das Wort des Gurus.
ਗਿਆਨੀਆ ਅੰਦਰਿ ਗੁਰਸਬਦੁ ਹੈ ਨਿਤ ਹਰਿ ਲਿਵ ਸਦਾ ਵਿਗਾਸੁ ॥
giaaneea andar gurasabad hai nit har liv sadaa vigaas |Das Wort des Shabad des Gurus ist im Wesen der spirituell Weisen. Sie blühen immer in seiner Liebe auf.
ਹਰਿ ਗਿਆਨੀਆ ਕੀ ਰਖਦਾ ਹਉ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਾਸੁ ॥
har giaaneea kee rakhadaa hau sad balihaaree taas |Der Herr rettet die Ehre der geistig Weisen. Ich bin für sie auf ewig ein Opfer.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੋ ਹਰਿ ਸੇਵਦੇ ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ॥੨੧॥
guramukh jo har sevade jan naanak taa kaa daas |21|Diener Nanak ist der Sklave jener Gurmukhs, die dem Herrn dienen. ||21||
ਮਾਇਆ ਭੁਇਅੰਗਮੁ ਸਰਪੁ ਹੈ ਜਗੁ ਘੇਰਿਆ ਬਿਖੁ ਮਾਇ ॥
maaeaa bhueiangam sarap hai jag gheriaa bikh maae |Die Giftschlange, die Schlange von Maya, hat die Welt mit ihren Windungen umschlungen, oh Mutter!
ਬਿਖੁ ਕਾ ਮਾਰਣੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹੈ ਗੁਰ ਗਰੁੜ ਸਬਦੁ ਮੁਖਿ ਪਾਇ ॥
bikh kaa maaran har naam hai gur garurr sabad mukh paae |Das Gegenmittel gegen dieses giftige Gift ist der Name des Herrn; der Guru legt den Zauberspruch des Shabad in den Mund.
ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ॥
jin kau poorab likhiaa tin satigur miliaa aae |Diejenigen, die mit solch einem vorherbestimmten Schicksal gesegnet sind, kommen und treffen den Wahren Guru.
ਮਿਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇਆ ਬਿਖੁ ਹਉਮੈ ਗਇਆ ਬਿਲਾਇ ॥
mil satigur niramal hoeaa bikh haumai geaa bilaae |Durch die Begegnung mit dem Wahren Guru werden sie makellos und das Gift des Egoismus wird ausgerottet.
ਗੁਰਮੁਖਾ ਕੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥
guramukhaa ke mukh ujale har daragah sobhaa paae |Strahlend und hell sind die Gesichter der Gurmukhs; sie werden am Hof des Herrn geehrt.
ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਸਦਾ ਕੁਰਬਾਣੁ ਤਿਨ ਜੋ ਚਾਲਹਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥੨੨॥
jan naanak sadaa kurabaan tin jo chaaleh satigur bhaae |22|Der Diener Nanak ist für immer ein Opfer für diejenigen, die im Einklang mit dem Willen des Wahren Gurus wandeln. ||22||
ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਵੈਰੁ ਹੈ ਨਿਤ ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
satigur purakh niravair hai nit hiradai har liv laae |Der wahre Guru, das ursprüngliche Wesen, kennt weder Hass noch Rachsucht. Sein Herz ist ständig auf den Herrn eingestellt.
ਨਿਰਵੈਰੈ ਨਾਲਿ ਵੈਰੁ ਰਚਾਇਦਾ ਅਪਣੈ ਘਰਿ ਲੂਕੀ ਲਾਇ ॥
niravairai naal vair rachaaeidaa apanai ghar lookee laae |Wer seinen Hass gegen den Guru richtet, der überhaupt keinen Hass kennt, steckt lediglich sein eigenes Haus in Brand.
ਅੰਤਰਿ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ਹੈ ਅਨਦਿਨੁ ਜਲੈ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਇ ॥
antar krodh ahankaar hai anadin jalai sadaa dukh paae |Wut und Egoismus beherrschen ihn Tag und Nacht, er brennt und erleidet ständig Schmerzen.
ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਬੋਲਿ ਨਿਤ ਭਉਕਦੇ ਬਿਖੁ ਖਾਧੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
koorr bol bol nit bhaukade bikh khaadhe doojai bhaae |Sie plappern und erzählen Lügen und bellen unentwegt, während sie das Gift der Liebe zur Dualität fressen.
ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ਕਾਰਣਿ ਭਰਮਦੇ ਫਿਰਿ ਘਰਿ ਘਰਿ ਪਤਿ ਗਵਾਇ ॥
bikh maaeaa kaaran bharamade fir ghar ghar pat gavaae |Wegen des Giftes Maya wandern sie von Haus zu Haus und verlieren ihre Ehre.
ਬੇਸੁਆ ਕੇਰੇ ਪੂਤ ਜਿਉ ਪਿਤਾ ਨਾਮੁ ਤਿਸੁ ਜਾਇ ॥
besuaa kere poot jiau pitaa naam tis jaae |Sie sind wie der Sohn einer Prostituierten, der den Namen seines Vaters nicht kennt.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਨੀ ਕਰਤੈ ਆਪਿ ਖੁਆਇ ॥
har har naam na chetanee karatai aap khuaae |Sie erinnern sich nicht an den Namen des Herrn, Har, Har; der Schöpfer selbst bringt sie ins Verderben.
ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀਅਨੁ ਜਨ ਵਿਛੁੜੇ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇ ॥
har guramukh kirapaa dhaareean jan vichhurre aap milaae |Der Herr überschüttet die Gurmukhs mit seiner Barmherzigkeit und führt die Getrennten wieder mit sich zusammen.
ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਤਿਸੁ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਜੋ ਸਤਿਗੁਰ ਲਾਗੇ ਪਾਇ ॥੨੩॥
jan naanak tis balihaaranai jo satigur laage paae |23|Der Diener Nanak ist ein Opfer für diejenigen, die dem Wahren Guru zu Füßen liegen. ||23||
ਨਾਮਿ ਲਗੇ ਸੇ ਊਬਰੇ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਜਮ ਪੁਰਿ ਜਾਂਹਿ ॥
naam lage se aoobare bin naavai jam pur jaanhi |Diejenigen, die an Naam, dem Namen des Herrn, hängen, sind gerettet; ohne den Namen müssen sie in die Stadt des Todes gehen.
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸੁਖੁ ਨਹੀ ਆਇ ਗਏ ਪਛੁਤਾਹਿ ॥੨੪॥
naanak bin naavai sukh nahee aae ge pachhutaeh |24|O Nanak, ohne den Namen finden sie keinen Frieden; sie kommen und gehen mit Bedauern in die Reinkarnation. ||24||
ਚਿੰਤਾ ਧਾਵਤ ਰਹਿ ਗਏ ਤਾਂ ਮਨਿ ਭਇਆ ਅਨੰਦੁ ॥
chintaa dhaavat reh ge taan man bheaa anand |Wenn Ängste und Umherwandern ein Ende haben, wird der Geist glücklich.
ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦੀ ਬੁਝੀਐ ਸਾ ਧਨ ਸੁਤੀ ਨਿਚਿੰਦ ॥
guraprasaadee bujheeai saa dhan sutee nichind |Durch die Gnade des Gurus versteht die Seelenbraut und schläft dann ohne Sorgen.
ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨੑਾ ਭੇਟਿਆ ਗੁਰ ਗੋਵਿੰਦੁ ॥
jin kau poorab likhiaa tinaa bhettiaa gur govind |Diejenigen, deren Schicksal vorherbestimmt ist, begegnen dem Guru, dem Herrn des Universums.
ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਪਰਮਾਨੰਦੁ ॥੨੫॥
naanak sahaje mil rahe har paaeaa paramaanand |25|O Nanak, sie verschmelzen intuitiv mit dem Herrn, der Verkörperung höchster Glückseligkeit. ||25||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਆਪਣਾ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥
satigur sevan aapanaa gurasabadee veechaar |Diejenigen, die ihrem wahren Guru dienen, die über das Wort des Shabad des Gurus nachdenken,
ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਮੰਨਿ ਲੈਨਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਰਖਹਿ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
satigur kaa bhaanaa man lain har naam rakheh ur dhaar |die den Willen des Wahren Gurus ehren und befolgen, die den Namen des Herrn in ihren Herzen bewahren,
ਐਥੈ ਓਥੈ ਮੰਨੀਅਨਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਲਗੇ ਵਾਪਾਰਿ ॥
aaithai othai maneean har naam lage vaapaar |werden hier und im Jenseits geehrt und widmen sich der Aufgabe, den Namen des Herrn zu erfüllen.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦਿ ਸਿਞਾਪਦੇ ਤਿਤੁ ਸਾਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥
guramukh sabad siyaapade tith saachai darabaar |Durch das Wort des Shabad erlangen die Gurmukhs Anerkennung am Hof des Wahren Herrn.
ਸਚਾ ਸਉਦਾ ਖਰਚੁ ਸਚੁ ਅੰਤਰਿ ਪਿਰਮੁ ਪਿਆਰੁ ॥
sachaa saudaa kharach sach antar piram piaar |Der Wahre Name ist ihre Ware, der Wahre Name ist ihre Ausgabe; die Liebe ihres Geliebten erfüllt ihr Inneres.
ਜਮਕਾਲੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵਈ ਆਪਿ ਬਖਸੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥
jamakaal nerr na aavee aap bakhase karataar |Der Todesbote nähert sich ihnen nicht einmal; der Schöpfer selbst vergibt ihnen.