Sri Guru Granth Sahib

Seite - 1179

ਜਨ ਕੇ ਸਾਸ ਸਾਸ ਹੈ ਜੇਤੇ ਹਰਿ ਬਿਰਹਿ ਪ੍ਰਭੂ ਹਰਿ ਬੀਧੇ ॥

jan ke saas saas hai jete har bireh prabhoo har beedhe |

Jeder einzelne Atemzug des demütigen Dieners des Herrn ist von der Liebe zu Gott, dem Herrn, durchdrungen.

ਜਿਉ ਜਲ ਕਮਲ ਪ੍ਰੀਤਿ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ਬਿਨੁ ਜਲ ਦੇਖੇ ਸੁਕਲੀਧੇ ॥੨॥

jiau jal kamal preet at bhaaree bin jal dekhe sukaleedhe |2|

Wie die Lotusblume das Wasser völlig liebt und verwelkt, ohne das Wasser zu sehen, so liebe ich den Herrn. ||2||

ਜਨ ਜਪਿਓ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਨਰਹਰਿ ਉਪਦੇਸਿ ਗੁਰੂ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਧੇ ॥

jan japio naam niranjan narahar upades guroo har preedhe |

Der demütige Diener des Herrn singt das makellose Naam, den Namen des Herrn; durch die Lehren des Gurus offenbart sich der Herr.

ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੀ ਹਉਮੈ ਮਲੁ ਨਿਕਸੀ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਹਰਿ ਜਲਿ ਨੀਧੇ ॥੩॥

janam janam kee haumai mal nikasee har amrit har jal needhe |3|

Der Schmutz des Egoismus, der mich zahllose Leben lang befleckt hat, wurde durch das ambrosische Wasser des Ozeans des Herrn weggespült. ||3||

ਹਮਰੇ ਕਰਮ ਨ ਬਿਚਰਹੁ ਠਾਕੁਰ ਤੁਮੑ ਪੈਜ ਰਖਹੁ ਅਪਨੀਧੇ ॥

hamare karam na bicharahu tthaakur tuma paij rakhahu apaneedhe |

Bitte berücksichtige mein Karma nicht, oh mein Herr und Meister. Bitte rette die Ehre Deines Sklaven.

ਹਰਿ ਭਾਵੈ ਸੁਣਿ ਬਿਨਉ ਬੇਨਤੀ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਪਵੀਧੇ ॥੪॥੩॥੫॥

har bhaavai sun binau benatee jan naanak saran paveedhe |4|3|5|

O Herr, wenn es Dir gefällt, erhöre mein Gebet; Diener Nanak sucht Dein Heiligtum. ||4||3||5||

ਬਸੰਤੁ ਹਿੰਡੋਲ ਮਹਲਾ ੪ ॥

basant hinddol mahalaa 4 |

Basant Hindol, Vierter Mehl:

ਮਨੁ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਭਰਮਿ ਭਰਮਿ ਬਹੁ ਧਾਵੈ ਤਿਲੁ ਘਰਿ ਨਹੀ ਵਾਸਾ ਪਾਈਐ ॥

man khin khin bharam bharam bahu dhaavai til ghar nahee vaasaa paaeeai |

In jedem einzelnen Moment schweifen meine Gedanken umher und wandern durch die Gegend. Sie bleiben nicht einen Augenblick in ihrem eigenen Zuhause.

ਗੁਰਿ ਅੰਕਸੁ ਸਬਦੁ ਦਾਰੂ ਸਿਰਿ ਧਾਰਿਓ ਘਰਿ ਮੰਦਰਿ ਆਣਿ ਵਸਾਈਐ ॥੧॥

gur ankas sabad daaroo sir dhaario ghar mandar aan vasaaeeai |1|

Doch wenn ihm der Zaum des Shabad, des Wortes Gottes, über den Kopf gelegt wird, kehrt es zurück, um in seinem eigenen Zuhause zu wohnen. ||1||

ਗੋਬਿੰਦ ਜੀਉ ਸਤਸੰਗਤਿ ਮੇਲਿ ਹਰਿ ਧਿਆਈਐ ॥

gobind jeeo satasangat mel har dhiaaeeai |

O lieber Herr des Universums, führe mich zum Sat Sangat, der Wahren Gemeinde, damit ich über Dich meditieren kann, Herr.

ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਗਇਆ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਧਿ ਲਗਾਈਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

haumai rog geaa sukh paaeaa har sahaj samaadh lagaaeeai |1| rahaau |

Ich bin von der Krankheit des Egoismus geheilt und habe Frieden gefunden; ich bin intuitiv in den Zustand von Samaadhi gelangt. ||1||Pause||

ਘਰਿ ਰਤਨ ਲਾਲ ਬਹੁ ਮਾਣਕ ਲਾਦੇ ਮਨੁ ਭ੍ਰਮਿਆ ਲਹਿ ਨ ਸਕਾਈਐ ॥

ghar ratan laal bahu maanak laade man bhramiaa leh na sakaaeeai |

Dieses Haus ist mit zahllosen Edelsteinen, Juwelen, Rubinen und Smaragden beladen, doch der umherschweifende Geist kann sie nicht finden.

ਜਿਉ ਓਡਾ ਕੂਪੁ ਗੁਹਜ ਖਿਨ ਕਾਢੈ ਤਿਉ ਸਤਿਗੁਰਿ ਵਸਤੁ ਲਹਾਈਐ ॥੨॥

jiau oddaa koop guhaj khin kaadtai tiau satigur vasat lahaaeeai |2|

So wie der Wünschelrutengänger das verborgene Wasser findet und der Brunnen dann im Nu gegraben ist, so finden wir das Objekt des Namens durch den Wahren Guru. ||2||

ਜਿਨ ਐਸਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਾਧੁ ਨ ਪਾਇਆ ਤੇ ਧ੍ਰਿਗੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਨਰ ਜੀਵਾਈਐ ॥

jin aaisaa satigur saadh na paaeaa te dhrig dhrig nar jeevaaeeai |

Diejenigen, die solch einen Heiligen, Wahren Guru nicht finden – verflucht, verflucht sei das Leben dieser Menschen.

ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪੁੰਨਿ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਕਉਡੀ ਬਦਲੈ ਜਾਈਐ ॥੩॥

janam padaarath pun fal paaeaa kauddee badalai jaaeeai |3|

Den Schatz dieses menschlichen Lebens erlangt man, wenn die eigenen Tugenden Früchte tragen, doch er geht verloren, wenn man ihn gegen eine bloße Hülle eintauscht. ||3||

ਮਧੁਸੂਦਨ ਹਰਿ ਧਾਰਿ ਪ੍ਰਭ ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਗੁਰੂ ਮਿਲਾਈਐ ॥

madhusoodan har dhaar prabh kirapaa kar kirapaa guroo milaaeeai |

O Herrgott, bitte sei mir gnädig. Sei gnädig und führe mich zur Begegnung mit dem Guru.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਿਰਬਾਣ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਈਐ ॥੪॥੪॥੬॥

jan naanak nirabaan pad paaeaa mil saadhoo har gun gaaeeai |4|4|6|

Diener Nanak hat den Zustand des Nirvāna erreicht; beim Treffen mit den Heiligen singt er die glorreichen Lobpreisungen des Herrn. ||4||4||6||

ਬਸੰਤੁ ਹਿੰਡੋਲ ਮਹਲਾ ੪ ॥

basant hinddol mahalaa 4 |

Basant Hindol, Vierter Mehl:

ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਭਇਆ ਦੁਖੁ ਬਿਖਿਆ ਦੇਹ ਮਨਮੁਖ ਸੁੰਞੀ ਸੁੰਞੁ ॥

aavan jaan bheaa dukh bikhiaa deh manamukh sunyee suny |

In seinem Kommen und Gehen erleidet er die Schmerzen des Lasters und der Verderbtheit; der Körper des eigensinnigen Manmukh ist trostlos und leer.

ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਖਿਨੁ ਪਲੁ ਨਹੀ ਚੇਤਿਆ ਜਮਿ ਪਕਰੇ ਕਾਲਿ ਸਲੁੰਞੁ ॥੧॥

raam naam khin pal nahee chetiaa jam pakare kaal saluny |1|

Er denkt nicht einen Augenblick an den Namen des Herrn und so packt ihn der Todesbote an den Haaren. ||1||

ਗੋਬਿੰਦ ਜੀਉ ਬਿਖੁ ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਮੁੰਞੁ ॥

gobind jeeo bikh haumai mamataa muny |

O lieber Herr des Universums, bitte befreie mich vom Gift des Egoismus und der Anhaftung.

ਸਤਸੰਗਤਿ ਗੁਰ ਕੀ ਹਰਿ ਪਿਆਰੀ ਮਿਲਿ ਸੰਗਤਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਭੁੰਞੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

satasangat gur kee har piaaree mil sangat har ras bhuny |1| rahaau |

Der Sat Sangat, die wahre Gemeinde des Gurus, ist dem Herrn so lieb. Schließen Sie sich also dem Sangat an und kosten Sie die erhabene Essenz des Herrn. ||1||Pause||

ਸਤਸੰਗਤਿ ਸਾਧ ਦਇਆ ਕਰਿ ਮੇਲਹੁ ਸਰਣਾਗਤਿ ਸਾਧੂ ਪੰਞੁ ॥

satasangat saadh deaa kar melahu saranaagat saadhoo pany |

Bitte seien Sie freundlich zu mir und vereinen Sie mich mit dem Sat Sangat, der wahren Gemeinde des Heiligen. Ich suche das Heiligtum des Heiligen.

ਹਮ ਡੁਬਦੇ ਪਾਥਰ ਕਾਢਿ ਲੇਹੁ ਪ੍ਰਭ ਤੁਮੑ ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਦੁਖ ਭੰਞੁ ॥੨॥

ham ddubade paathar kaadt lehu prabh tuma deen deaal dukh bhany |2|

Ich bin ein schwerer Stein, der zu Boden sinkt – bitte heb mich hoch und zieh mich heraus! O Gott, barmherzig zu den Sanftmütigen, du bist der Zerstörer des Kummers. ||2||

ਹਰਿ ਉਸਤਤਿ ਧਾਰਹੁ ਰਿਦ ਅੰਤਰਿ ਸੁਆਮੀ ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਬੁਧਿ ਲੰਞੁ ॥

har usatat dhaarahu rid antar suaamee satasangat mil budh lany |

Ich bewahre das Lob meines Herrn und Meisters in meinem Herzen; durch die Teilnahme am Sat Sangat wird mein Intellekt erleuchtet.

ਹਰਿ ਨਾਮੈ ਹਮ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗਾਨੀ ਹਮ ਹਰਿ ਵਿਟਹੁ ਘੁਮਿ ਵੰਞੁ ॥੩॥

har naamai ham preet lagaanee ham har vittahu ghum vany |3|

Ich habe mich in den Namen des Herrn verliebt. Ich bin ein Opfer für den Herrn. ||3||

ਜਨ ਕੇ ਪੂਰਿ ਮਨੋਰਥ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦੇਵਹੁ ਹਰਿ ਲੰਞੁ ॥

jan ke poor manorath har prabh har naam devahu har lany |

O Herrgott, bitte erfülle die Wünsche Deines demütigen Dieners; bitte segne mich mit Deinem Namen, o Herr.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਮਨਿ ਤਨਿ ਅਨਦੁ ਭਇਆ ਹੈ ਗੁਰਿ ਮੰਤ੍ਰੁ ਦੀਓ ਹਰਿ ਭੰਞੁ ॥੪॥੫॥੭॥੧੨॥੧੮॥੭॥੩੭॥

jan naanak man tan anad bheaa hai gur mantru deeo har bhany |4|5|7|12|18|7|37|

Geist und Körper des Dieners Nanak sind von Ekstase erfüllt; der Guru hat ihn mit dem Mantra des Namens des Herrn gesegnet. ||4||5||7||12||18||7||37||